Leesverslag 7Nederlands
VWO
Abdoel en Akil- Yolanda Entius
Verdieping vooraf
De Libris Literatuur Prijs is een jaarlijkse prijs voor het beste Nederlandstalige literaire
fictieboek uit het voorgaande kalenderjaar. Naamgever aan de prijs is de sponsor,
boekhandelsketen Libris. De Libris Literatuur Prijs werd oorspronkelijk, met enige
aanpassingen, gemodelleerd naar de roemruchte Booker Prize, die inmiddels al meer dan 40
jaar wordt toegekend aan een schrijver uit het Britse Gemenebest of de Ierse Republiek. Er
is een nominatiesysteem. Na een selectie van 18 titels (longlist), volgt een
nominatiebekendmaking van 6 titels en uiteindelijk een winnaar. De selectie van titels en
auteurs gebeurt door een jury van 5 personen, die samengesteld wordt door de
initiatiefnemer van de prijs, Stichting Literatuur Prijs.
De jury is volledig onafhankelijk en wordt via een zorgvuldige procedure door het bestuur van
de onafhankelijke Stichting Literatuur Prijs samengesteld. De leden dienen literair auteur,
criticus of literatuurwetenschapper te zijn. De voorzitter is een bekende figuur uit de politiek,
het bedrijfsleven of de cultuur
Dit jaar waren de onderstaande zes auteurs genomineerd voor de Libris Literatuur Prijs. Zij
staan op de Short List.
Martin Michael Driessen- De pelikaan
Marjolijn van Heemstra - En we noemen hem
Murat Isik - Wees onzichtbaar,
Ilja Leonard Pfeijffer - Peachez, een romance
Arjen van Veelen - Aantekeningen over het verplaatsen van obelisken
Tommy Wieringa - De heilige Rita
Aan een nominatie is een bedrag van 2500 euro verbonden, dat na afloop van de
nominatiebekendmaking aan elk van de zes auteurs wordt uitgereikt. De winnaar van de
Libris Literatuur Prijs ontvangt op de avond van de prijsuitreiking nog eens 50.000 euro. Dit
jaar was de 25e winnaar van de Libris Literatuur Prijs het werk "Wees onzichtbaar" van
Murat Isik.
Andere literatuurprijzen zijn bijvoorbeeld de AKO literatuur prijs, de Herman Gorterprijs en de
Trouw publieksprijs.
Beschrijving
1. Titelbeschrijving
Yolanda Entius, Abdoel en Akil. Amsterdam, 2017april 2017
2. Verwachting en eerste reactie
Voordat ik Abdoel en Akil ging lezen, had ik een aantal verwachtingen. Allereerst had ik als
verwachting dat ik mij goed zou kunnen inleven in de personages. De hoofdpersonen zijn
immers leeftijdsgenoten. ik verwachtte daarom dat ik overeenkomsten zou kunnen
herkennen in hun manier van handelen en denken. Daar keek ik eerlijk gezegd het meest
naar uit toen ik dit boek begon te lezen.
Verder was mijn tweede verachting dat ik een meeslepend verhaal zou gaan lezen. Deze
gedachte is veroorzaakt door de achterflap en de recensies die ik heb doorgenomen. Zeer
vaak heb ik van recensenten over dit boek vernomen dat ze helemaal werden meegezogen
in het lot van de twee meisjes. Daarom is deze verwachting bij mij over het verhaal ook
ontstaan.
Tijdens het lezen kwam ik al snel tot de conclusie dat ik het lastig vond mij te kunnen
identificeren met de hoofdpersonen. Bij sommige boeken voel ik gelijk een klik met de
1
, personages. Helaas had ik dat bij dit boek niet zo snel. Ik moest het verhaal echt even leren
kennen. Het kostte mij daarom wat tijd voordat ik goed begreep welke persoonlijkheid de
hoofdpersonen hebben in dit werk. Later kon ik mij gelukkig beter identificeren met de
hoofdpersonen. Mijn eerste reactie was daarom nog niet heel erg positief; ik was nog
zoekende naar persoonlijkheden en ik moest het verhaal echt even ‘ontdekken’.
Toch zijn mijn verwachtingen wel uitgekomen. Een meeslepend verhaal was het zeker. Dit
kwam onder andere doordat je als lezer echt bovenop de feiten wordt gedrukt. Het lot dat
Doris en Nola is overkomen is heel heftig. Persoonlijk vind ik dat de schrijver dit allemaal
zeer goed heeft weten over te brengen op de lezer. Dit was vanaf het begin van het verhaal
al het geval. Mijn zintuigen werden erg geprikkeld.
3. Beknopte samenvatting
Doris, Nola en Gaby zijn net klaar met de middelbare school en samen gaan zij dan ook op
vakantie naar Frankrijk. Al snel ontmoeten ze André. Hij haalt één van de meisjes, Gaby,
over om mee te gaan druiven plukken in de bergen. Ze hebben afgesproken in het café op
een plein van een klein dorp. Daar zouden ze elkaar weer ontmoeten. Maar wanneer Doris
en Nola aankomen op de afgesproken plek, is het stel spoorloos. Wél zijn daar Abdoel en
Akil. 'Ze zijn in de heuvels,' zegt Abdoel, 'aan het eind van de middag zullen ze wel terug
zijn.' De mannen stellen voor om in de tussentijd gezamenlijk een bezoek te brengen aan het
plaatselijk kasteel. Goedwillend als ze zijn, durven de meisjes niet hun gevoel te volgen. Ze
zeggen 'ja' en gaan, op 't heetst van de dag als geen mens zich buiten waagt, met de
mannen mee. Daar wordt Nola verkracht. Eerst lijkt het erop dat ook Doris wordt verkracht,
maar later blijkt dat dit niet het geval is. een tijd van onzekerheid, schaamte en angst breek
voor hen aan. In Nederland begint dan het proces tegen de twee daders. Doris en Nola
groeien eigenlijk steeds meer uit elkaar. Maar wanneer Doris ernstig ziek blijkt te zijn, brengt
dit de meiden weer samen. Wat Nola niet weet, en Doris wel, is dat één van de mannen
onschuldig is. Daar gaat dit boek dan ook op het eind over. Nola denkt dat Doris een kindje
heeft. Echter, dit blijkt het kind van Gaby te zijn. zij heeft namelijk een kind van André
gekregen. De gevolgen van die ene hete zomermiddag in de Franse Drôme heeft het leven
van zowel Doris en Nola als van Abdoel en Akil veranderd. Op basis van vooroordelen zijn
de mannen namelijk veroordeeld. En hier zullen de meiden altijd door worden gekweld.
4. Relevante informatie over de auteur
Yolanda Entius (1961) studeerde geschiedenis en ging naar de toneelschool. Ze werkte
jarenlang als actrice, scenarioschrijver en regisseuse. Verder heeft ze tijdens haar jaren aan
de toneelschool ook eigen films gemaakt. Zelf speelde ze bijvoorbeeld in de comedy
Krokodillen in Amsterdam, waarvoor zij mede het scenario schreef. In 2005 debuteerde ze
met Rakelings, die werd bekroond met de Selexyz Debuutprijs. Een aantal jaar later, in 2011,
verscheen haar roman Het kabinet van de familie Staal. De roman stond op de longlist van
de AKO Literatuurprijs 2011. Entius werd genomineerd voor de Halewijnprijs, Het kabinet
van de familie Staal werd genomineerd voor de Opzij Literatuurprijs 2012. Haar laatst
verschenen werk is Abdoel en Akil. In Entius’ haar boeken merk je vaak goed dat ze in de
toneelwereld heeft gewerkt. Zo laat ze zeer regelmatig scènes over aan de interpretatie van
de lezer zelf. Als lezer moet je dus zelf invulling geven aan de betekenis van bepaalde
situaties en woorden. Hiermee creëert Entius een bepaalde vrijheid tijdens het lezen. Dit is
dan ook één van de redenen waarom haar boeken bij publiek gewaardeerd worden. in
Abdoel en Akil zijn deze vrije invullingen van het verhaal ook zeker naar voren gekomen.
Overige aspecten
Tijdens het lezen kwam ik meerdere malen zogeheten ‘open plekken’ in het verhaal tegen.
Dit waren momenten dat ik het verhaal lastig vond om te volgen. Bovendien riepen bepaalde
stukjes in het verhaal ook vragen bij mij op. Een goed voorbeeld van een open plek was het
moment waarop de meisjes na hun vakantie in Frankrijk een eigen leven gaan leiden. Er
2
