De antwoorden op de studievragen van week 1 t/m week 7 voor het vak jeugdbescherming en jeugdcriminaliteit. Er is geen 100% garantie dat alle antwoorden kloppen, dit zijn namelijk alle antwoorden die ik zelf heb geformuleerd met behulp van het boek, de hoorcolleges & de artikelen.
Week 1
JC – Hoofdstuk 1 Jeugdcriminaliteit: wetenschap, media en politiek
1. Hoewel er al een aantal jaren een dalende trend zichtbaar is in jeugdcriminaliteit, kan de
media toch een gevoel van urgentie creëren. Welke biases zijn hierin zichtbaar?
Bias 1: de hoeveelheid berichtgeving
Bias 2: de proportie aandacht die wordt besteed aan high impact crimes (ergere misdaden) komt
niet overeen met de werkelijke incidenten van high impact crimes die plaatsvinden (deze zijn
namelijk erg afgenomen).
Bias 3: er worden veel associaties gemaakt tussen de Marokkaanse jeugd en straat terreur. Dit is
begonnen bij de PVV, maar wordt nu ook door de algemene media overgenomen.
2. Leg uit wat er bedoeld wordt met de ‘prestatieparadox’.
Hoe beter de politie haar werk doet, hoe meer criminaliteit er lijkt te zijn.
3. Leg de notie ‘veilige plaats’ uit.
Er moet op minstens één levensdomein continuïteit zijn. Bijvoorbeeld een hele goede vriend, een
goed band met een ouder of heel goed presteren op school.
JC – Hoofdstuk 2 Een historisch perspectief op jeugdcriminaliteit
1. In zowel België als Nederland legt men met nieuwe wetgeving aan het begin van de 20e
eeuw de aandacht sterk op preventie. Echter in beide landen vult men dit anders in. Geef
kort de verschillen tussen deze twee landen aan. Noem een voor- en nadeel van de
invulling die België geeft aan de preventie.
Er kwam in 1905 een aparte, relatief lichte en kindvriendelijke sancties, zodat de jeugd beschermd
kon worden tegen zichzelf en zodat ook de maatschappij beschermd werd tegen gevaarlijke
jeugd. Criminele jeugd was niet zelf meer de schuldige met een vervelend karakter en veel
verantwoordelijkheid, het kind was juist altijd onschuldig en het slachtoffer van achterliggende
problemen. In België gingen ze hierin verder dan Nederland. Ze bestrafte niet alleen crimineel
gedrag, maar ook elke andere vorm van problematisch, zorgelijk of onwenselijk gedrag. Een groot
nadeel hiervan is dat de grens van crimineel en onwenselijk gedrag vervaagde en het niet duidelijk
was welk gedrag wel of niet crimineel was. Een voordeel was dat elke vorm van probleemgedrag
gezien werd als een symptoom van onderliggende problematiek, waardoor meer kinderen
geholpen konden worden.
2. Eind jaren ’60 ontstaat een vorm van tolerantie in Nederland ten aanzien van bepaald
gedrag (delinquent gedrag, wegloopgedrag, riskante gewoonten) dat onder de noemer
‘subcultuur’, ‘jeugdcultuur’ valt. Dit is overigens een internationaal verschijnsel dat wel
wordt aangeduid als de ‘permissive society’. Sommigen zien dit als oorzaak van een
toename van jeugdcriminaliteit in de afgelopen decennia. Geef je oordeel en licht dat toe.
In de 19e eeuw was het normaal dat kinderen van huis wegliepen en op straat gingen zwerven. Dit
bracht risico’s met zich mee. De jeugd kwam hierdoor vaker terecht in kinderarbeid circuits en
werd niet langer beschermd door de overheid als het kind van huis weggelopen was.
, 3. Sinds de jaren ’70 van de vorige eeuw is op het gebied van strafrechtelijke
afdoeningsmodaliteiten een ontwikkeling op gang gekomen die wordt geduid met de term
‘diversie’. Verklaar de oorspronkelijke doelstelling van deze ontwikkeling en geef aan in
hoeverre de uitwerking in beleid correspondeerde hiermee.
Vanaf de zeventiger jaren was er sprake van een sterk toegenomen tolerantie en weinig stevig
corrigeren vanuit het OM. Jongeren werden in deze periode zelfden betrapt en gecorrigeerd door
hun ouders en de politie. In deze periode werd er een steniging van crimineel gedrag onder
jongeren zichtbaar. Dit komt allemaal door het idee van ‘diversie’, dit betekent het zoveel mogelijk
vermijden van justitiële bemoeienis met jeugdigen die over de schreef gaan. Er kwamen hierdoor
alternatieve sancties voor jongeren met problemen. Uiteindelijk werkte dit concept echter niet,
omdat veel meer jongeren alternatieve sancties kregen, ook voor dingen waar ze anders niet voor
in aanraking zouden komen met justitie. Zo kregen dus uiteindelijk meer jongeren alternatieve
sancties, terwijl het idee was om de jongeren juist met rust te laten.
JC – Hoofdstuk 3 Ontwikkeling in jeugdcriminaliteit in het begin van de eenentwintigste
eeuw
1. Om de ontwikkeling van jeugdcriminaliteit beter in kaart te brengen wordt vaak een
combinatie van verschillende bronnen gebruikt. In dit hoofdstuk wordt gesproken over
zowel zelfrapportage als politie- en justitiestatistieken. Wat zijn beperkingen van het gebruik
van deze bronnen?
Er zijn verschillende bronnen die ons informatie geven over jeugdcriminaliteit. Elke bron heeft zo
zijn voordelen en zijn nadelen. Deze bronnen zijn
- Politiecijfers: de media baseert haar cijfers vooral op de politie. Deze zeggen echter weinig over
werkelijke toenames en afnames van jeugdcriminaliteit, omdat ze onder anderen worden
beïnvloed door hoeveel agenten er rondlopen, waar agenten de nadruk opleggen, hoeveel
slachtoffers aangifte doen, enzovoort. Ook zijn veel misdaden voor de politie niet zichtbaar:
ofwel het dark number (niet gerapporteerde misdaden) is klein.
- Zelfrapportage: deze vorm laat veel zien over welke vormen van criminaliteit bij jongeren
voorkomen. Het lastige is wel dat veel daders niet bereikbaar zijn voor enquetes en dat ernstige
delicten vaak niet gerapporteerd worden. Volgens deze auteur is zelfrapportage dan ook het
minst betrouwbaar bij geweldsdelicten.
2. Er wordt een aantal veel genoemde verklaringen voor gedaalde (jeugd)criminaliteit
gegeven. Wat is de conclusie van de auteurs?
De daling in jeugdcriminaliteit past in de algemene trend in Nederland, waarin het aantal
verdachten en daders van criminaliteit afneemt. Wat de achtergrond van deze daling is, dat is nog
niet duidelijk. De daling is waarschijnlijk niet toe te wijzen aan één factor, maar aan meerdere
factoren tegelijk.
JC Hoofdstuk 11 De rol van het gezin in de ontwikkeling van antisociaal gedrag
1. Aan het begin van hoofdstuk 11 worden vier categorieën gezinsfactoren onderscheiden:
proximale, distale, contextuele en globale factoren. Noem van elke soort factor een
voorbeeld en geef aan of het gaat om een directe of indirecte invloed.
Proximale factoren: steun ontvangen van de ouders (direct)
Distaal: depressie bij de ouder (direct)
Contextueel: slecht huwelijk tussen ouders (indirect)
Globaal: armoede (indirect)
2. In het artikel worden de ‘hechtingstheorie’ van Bowlby, ‘sociale bindingstheorie’ van Hirschi
en de ‘coercive cycles’ van Patterson genoemd. Leg uit binnen welke gezinsfactor deze
, theorieën van invloed zijn op het ontstaan van probleemgedrag en op welke manier deze
invloed plaatsvindt.
Vanuit de coercive circles theorie wordt een coercieve handeling gedefinieerd als een aversieve
gedraging (tegenspreken), die leidt tot een positief resultaat (langer op mogen blijven). Als ouders
inconsistent handelen kunnen ze hier in terecht komen, waardoor ze de controle verliezen. Zowel
te weinig als te veel controle kunnen leiden tot antisociaal gedrag. Dit komt vooral voor bij de
proximale factoren.
Volgens de hechtingstheorie ontwikkelt het kind in de eerste twee jaar een hechtingsrelatie met
primaire opvoeders. De kwaliteit van deze relatie is afhankelijk van het gedrag van de ouders,
maar ook een beetje van die van het kind. Veilig gehechte kinderen ontwikkelen een beter
zelfbeeld en gezonde verwachtingen van zichzelf en anderen.
3. Tegenwoordig wordt benadrukt dat de ontwikkeling van kinderen gezien moet worden als
een transactioneel proces. Wat houdt dit in?
Tegenwoordig komt er steeds meer aandacht voor hoe ontwikkeling een transactionele proces
is, waarbij er sprake is van wederzijde beïnvloeding. De opvoeding van de ouders beïnvloeden
niet alleen het kind, maar het kind roept zelf bij de ouders ook bepaalde reacties op.
JC Hoofdstuk 12 De rol van school bij jeugdcriminaliteit
1. Beschrijf hoe Nijboer het verband tussen gebrekkige opvoedingspraktijken en crimineel
gedrag verklaart door middel van individuele schoolfactoren.
Gebrekkige opvoedingspraktijken zorgen voor slecht presteren op school en een zwakke band met
school. Dit verslechtert de schoolmotivatie en bevordert zo wangedrag op school; wat op zijn beurt
leidt tot delinquente vrienden en betrokkenheid bij jeugdcriminaliteit.
2. Beredeneer in het licht van criminologische theorieën hoe vroegtijdig schoolverlaten aan de
ene kant kan leiden tot meer delinquentie (a) en aan de andere kant delinquent gedrag juist
zou kunnen verminderen (b).
Er is een verband vastgesteld tussen schoolverzuim/uitval en delinquent gedrag. Hoe frequenter
het spijbelen, hoe sterker dit verband. Schooluitval wordt vooral gelinkt aan delinquentie als de
reden voor spijbelen het hebben van een hekel aan school is. Ook het worden verwijderd van
school onder dwang hangt vaker samen met delinquentie.
Vroeger waren er ook verschillende theorieën over dat schooluitval juist delinquent gedrag
verminderde. Zo zou de schoolsituatie bij sommige jongeren juist leiden tot meer criminaliteit. Dit
komt dan bijvoorbeeld omdat de middelbare school demotiverend is en kinderen beter kunnen
gaan werken zodat ze wat te doen hebben.
3. Met betrekking tot de samenhang tussen wangedrag en delinquentie worden drie
benaderingen genoemd. Welke benaderingen zijn dit en voor welke benadering is vanuit
onderzoek de meeste steun gevonden?
De eerste opvatting is dat probleemgedrag voorkomt vanuit een achterliggend symptoom of
probleem. Er zou dus samenhang zijn tussen allerlei verschillende soorten regelovertreding.
In een andere benadering worden verschillende categorieën van probleemgedrag gebruikt om
specifieke samenhang te onderzoeken. Er is dan vooral samenhang tussen openlijk wangedrag en
openlijke delinquentie en tussen heimelijk wangedrag en heimelijke delinquentie. Voor deze
benadering is de meeste steun gevonden.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper psy99. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €4,49. Je zit daarna nergens aan vast.
