Samenvatting
Samenvatting Artikelen Inleiding Criminologie ()
- Instelling
- Rijksuniversiteit Groningen (RuG)
Uitgebreide samenvatting van de verplichte artikelen uit de klapper voor het jaar
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 78 pagina's
Voorbeeld 4 van de 78 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Verkoper
VolgenVoorbeeld van de inhoud
Week 1A........................................................................................................................................................2Jan van Dijk, Wim Huisman en Paul Nieuwbeerta in ‘Actuele Criminologie’. Artikel ‘Criminologie
een terreinverkenning’ (Blz. 5).................................................................................................................2
Richard Staring en René van Swaaningen:............................................................................................10
Kwalitatief onderzoek en criminologische theorie. Over de relatie tussen theorie, onderzoeksvragen en
methode. (Blz. 35)...................................................................................................................................10
Week 1B......................................................................................................................................................18
Chrisje Brants, De sociale constructie van criminaliteit. Criminologie en Strafrecht. p. 27-55. (Blz.
63)...........................................................................................................................................................18
Week 2A......................................................................................................................................................25
Majid Yar. Computer Hacking: Just another case of juvenile delinquency? (Blz. 79)..........................25
Wytske van der Wagen, Martna Althof en René van Swaaningen (2215), De andere ‘anderen’. Een
exploratieve studie naar processen van labeling van, door en tussen hackers. (Blz. 93)......................27
Week 2B......................................................................................................................................................32
Willem de Haan en Janine Janssen, De macht van het getal. Over de waarde en de risico’s van
criminaliteitscijfers. (Blz. 109)...............................................................................................................32
Willem de Haan, Eenduidige cijfers een gevaarlijke illusie (Blz. 123)..................................................38
Week 3A......................................................................................................................................................39
Oto Adang & T. van Ham (2215), Contextual and 4ndividual Factors determining escalation of
collective violence case study of het Project Riot in Haren, the Netherlands........................................39
Week 3B......................................................................................................................................................40
Mediaberichten, framing en hypes: over de relatie van media en criminaliteit en de analyse hiervan.
Door: Martina Althoff. (Blz. 149)...........................................................................................................40
C.H. Brants en F. Koenraadt: Criminaliteit en mediahype. Een terugblik op de publieke beeldvorming
rond kindermoord. (Blz. 161).................................................................................................................43
Week 4A......................................................................................................................................................46
Scot H. Decker, Frank van Gemert & David C. Pyroozl. Gangs, Migration and Crime: The changing
landscape in Europe and the USA. (Blz. 173)........................................................................................46
Jan Dirk de Jong (2012): Mores leren of moeilijk zijn. Groepsprocessen en delinquent gedrag onder
studenten en ‘Marokkaanse’ jongens. (Blz. 189)....................................................................................47
Week 4B......................................................................................................................................................51
Andrea Donker en Anne-Marie Slotboom, Adolescente en delinquente (Blz. 205)................................51
Frank Weerman en Jan Nijboer (2212), Ontwikkeling van crimineel gedrag bij jongeren:
Uiteenlopende delinquente carrières. (Blz. 217)....................................................................................54
Week 5A......................................................................................................................................................56
Fiore Geelhoed, Layla van Wieringen, e.d.: Hoe IS-glossy Dabiq harten van westerse moslims wint.
(Blz. 225).................................................................................................................................................56
Fiore Geelhoed (2212), Van bevlogen radicaal tot vervlogen ideaal. (Blz. 243)..................................61
1
Anouk Haandrikman (2020)
,Week 6A......................................................................................................................................................62
Alette Smeulers: Criminologie in een ‘state of denial’? (Blz. 255)........................................................62
Alette Smeulers en Sander van Niekerk: Abu Ghraib and the War on Terror – a case against Donals
Rumsfeld? (Blz. 269)...............................................................................................................................65
Week 6B......................................................................................................................................................66
Emile Kolthoff (2016), Reflectie op criminologie. In: E. Kolthoff, Basisboek criminologie (Blz. 293). 66
Jan van Dijk, Wim Huisman en Paul Nieuwbeerta in ‘Actuele Criminologie’. Artikel Witteboorden-
criminaliteit (Blz. 305)............................................................................................................................70
Week 7A......................................................................................................................................................72
Erving Goffman (1975), over de kenmerken van totale instituties (Blz. 309)........................................72
Rein Gerritsen en Pleun van Vliet (2212), Voorbij Goed en Kwaad (Blz. 315).....................................74
Philipp Zimbardo (2010), Het lucifer effect. Hoe gewone mensen zich laten verleiden tot het kwaad.
(Blz. 325).................................................................................................................................................77
Week 1A
Jan van Dijk, Wim Huisman en Paul Nieuwbeerta in ‘Actuele Criminologie’.
Artikel ‘Criminologie een terreinverkenning’ (Blz. 5)
§1.1 De opdracht van de criminologie
Criminologie, misdaad en straf kent een brede publieke belangstelling, want veel
mensen krijgen er regelmatig mee te maken. Veel Nederlanders zijn dan ook van
mening dat de criminaliteit de laatste jaren is toegenomen. Onveiligheid wordt in
Nederland gezien als en maatschappelijk en niet als een persoonlijk probleem.
Onveiligheidsgevoelens staat niet los van politieke voorkeuren, zulke zijn bv.
bovengemiddeld sterk bij PVV-aanhangers. Ongeveer een kwart van de bevolking wijst
er in opinieonderzoek op dat de daders van delicten vaak uit disfunctionele gezinnen
komen en in de maatschappij weinig kansen gehad hebben. Zij pleiten daarom voor
meer preventie en hulpverlening bij risicogroepen en aan resocialisatie bij
gedetineerden. Ongeacht hun mening over strafrechtspleging zijn de meeste
Nederlanders voorstander van maatregelen ter preventie van criminaliteit, in de sfeer
van opvoeding en onderwijs.
Bij meningsverschillen over dit onderwerp lopen de emoties vaak hoog op.
Medeleven met het slachtoffer is een belangrijke impuls voor de hulpverlening aan
slachtoffers. Identificatie met het slachtoffer roept vaak ook gevoelens van huiver en
angst op. Vooral als men sociale kenmerken met het slachtoffer gemeen heeft. Maar als
de verhalen over misdrijven niet te dichtbij komen, vormen ze geliefde literatuur. Deze
aantrekkelijkheid berust op het gevoel dat men er zelf beter aan toe is dan het
slachtoffer (= de neerwaartse vergelijking). Naast angstgevoelens, roepen ernstige
misdrijven ook morele verontwaardiging op. Deze gevoelens zijn met name sterk als het
slachtoffer weerloos en onschuldig was (bv. een kind). Hierdoor ontstaan
vergeldingsbehoeftes, niet hetzelfde als wraak.
De door criminaliteit opgewekte emoties kunnen ook een positieve, sociaal
opbouwende werking hebben. De Franse socioloog Drukheim (1858-1917) heeft erop
gewezen dat criminaliteit juist door het oproepen van negatieve emoties een positieve
sociale functie vervult. Door bevestiging van elkaars normbesef, wordt men weer scherp
2
Anouk Haandrikman (2020)
,bewust van waar de normatieve grenzen liggen. Door de dader te veroordelen,
bevestigen groepsleden bovendien hun collectieve besef van morele superioriteit. Door
deze gezamenlijke afwijzing van de dader ontstaat saamhorigheid.
De informele reacties op misdrijven hebben door de loskomende emoties soms
de neiging te ontsporen. De overheden in beschaafde landen staat daarom terughoudend
tegenover burgerwachten en plegen van eigenrichting. Ontsporing ontstaat nog sneller
bij een bevolkingsgroep waarin diepe frustraties leven en/of de groep zich in zijn
voortbestaan sneller bedreigd voelt. Binnen deze groep wordt de levende agressie op de
dader geprojecteerd. In veel primitieve culturen leidden deze interne sociale spanningen
tot rituele doding. Dit is het zondebokmechanisme. Dit mechanisme kan in de moderne
tijd ook nog optreden.
Angst en boosheid op de daders zijn niet de enige gevoelens. Reacties zijn vaak
tweeslachtig. Misdrijven kunnen ook leiden tot heimelijke identificatie met de dader
i.p.v. met het slachtoffer. De dader wordt gezien als criminele avonturier. Deze
fascinatie voor georganiseerde criminaliteit berust op heldenverering. Als iemand zich
identificeert met een dader, kan dit vervolgens weer schuldgevoelens oproepen. Het
eigen geweten staat niet toe dat men zich bewust in positieve zin identificeert met een
misdadiger. Dit schuldgevoel leidt dan weer tot een roep om strenge bestraffing.
Daarnaast kan de identificatie met de dader gevoelens van mededogen oproepen. Dit
kan leiden tot projectie van persoonlijke frustraties op de daders. Toeschouwers die
zichzelf tekortgedaan voelen door de maatschappij, zien de door de politie gearresteerde
daders soms als slachtoffers van de onrechtvaardige maatschappelijke omstandigheden.
De dader is in deze situatie de underdog. Dergelijke gevoelens van solidariteit kunnen
bij de betrokkenen gevoelens van morele verontwaardiging oproepen over het
repressieve overheidsoptreden. Politie en justitie worden dan gezien als
vertegenwoordigers van de onderdrukkende, totalitaire staat. Deze emotionele
kettingreactie kan leiden tot gevoelens van saamhorigheid en uitingen van collectief
geweld. In de figuur hieronder staan de verschillende wegen waarlangs de door
criminaliteit opgeroepen emoties hun weg vinden en de maatschappelijke reacties op
criminaliteit mede bepalen.
3
Anouk Haandrikman (2020)
, Misdrijven roepen dus een mengelmoes aan emoties op. Hierop spelen bv.
misdaadjournalisten goed in. Door de vele identificatiemogelijkheden behoort
criminaliteit tot een favoriet lees- en kijkonderwerp. Ernstige misdrijven fungeren als
een permanent door de media aan de bevolking voorgelegde Rorschatest. Iedereen ziet
er wat anders in.
Het is begrijpelijk dat veel mensen zich bij misdrijven emotioneel sterk
betrokken voelen en dat op strafzaken soms achterliggende, maatschappelijke conflicten
worden geprojecteerd. Om te voorkomen dat de officiële reacties op het criminele
gedrag te zeer door emoties worden beheerst, is de berechting van daders in
onafhankelijke handen gelegd.
Ook de criminologie levert een bijdrage aan een evenwichtige en humane reactie
op criminaliteit. De criminologie probeert over emotionele kwesties zoveel mogelijk
zakelijke informatie te verzamelen en deze systematisch te ordenen. Daarom kan zij als
het koele oog van de strafrechtspleging worden gezien. Daarnaast levert de criminologie
een bijdrage aan de op objectieve kennis gebaseerde publieke discussie over misdaad en
straf. Een criminoloog is dus iemand die zich beroepshalve toelegt op de bestudering
van misdaad en straf, maar daarbij, net als de rechter, juist wanneer de emoties hoog
oplopen, het hoofd koel probeert te houden. Bij oordeelsvorming streeft de criminoloog
naar een zo hoog mogelijke mate van objectiviteit.
§1.2. Wat is criminologie?
Definitie: De criminologie is de wetenschap die zich bezighoudt met de bestudering
van de aard en de achtergronden van menselijke gedragingen die door de wetgever
strafbaar zijn gesteld en van de wijze waarop de overheid en de overige maatschappij
daarop reageert.
Volgens deze definitie wordt het wetenschappelijk object (de criminaliteit)
bepaald door de inhoud van de strafwet. De wetenschap in Nederland is midden 19e
eeuw ontstaan. De meeste criminologen verzamelen wetenschappelijke kennis over
criminaliteit met de uitdrukkelijke bedoeling daarmee een bijdrage te kunnen leveren
aan een betere, dat wil zeggen effectievere en humanere aanpak ervan. De criminoloog
is gericht op het verzamelen van kennis over een bepaald maatschappelijk beleidsveld.
De inhoud wordt in de eerste plaats bepaald door zijn onderwerp: misdaad en
beheersing ervan. Bij de verzameling van kennis worden op grote schaal inzichten en
methoden toegepast. Dit leidt dan ook tot een veelheid van theoretische gezichtspunten.
De criminologie moet worden gezien als een ontmoetingsplaats van beoefenaren van
verschillende disciplines.
Eerst had het de naam misdaadkunde, wat wijst op het feit dat het een
praktijkgerichte tak van wetenschap is. Tegenwoordig worden de begrippen:
delinquentie, criminaliteit of crimineel gedrag gebruikt i.p.v. misdaad of misdadig
gedrag. Deze termen waren te hard en te veroordelend. In de jaren 70/80 werd door
sommige criminologen ook delinquentie te hard gevonden, en werd er liever over
deviant of afwijkend gedrag gesproken. Door het gebruik van een bepaalde aanduiding
geeft men al aan welke ideologische opvattingen men heeft over het onderwerp.
De aard van het strafbaar gestelde gedrag wordt bepaald door de wetgever. Dit zal dus
van tijd tot tijd en van land tot land enigszins verschillen. Het strafrecht is voortdurend
in beweging. We spreken van criminalisering (nieuwe wettelijke bepalingen) en
decriminalisering (schappen van bestaande bepalingen). De consequentie van de
4
Anouk Haandrikman (2020)
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper anoukhaandrikman. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 73527 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen