Een samenvatting inclusief de kernbegrippen uit hoofdstuk 10 van het boek 'Straf(proces)recht Begrepen'. Deze boek hoort bij de module/vak 'Strafrecht' van jaar 1.
Hoofdstuk 10: Formeel Strafrecht - De Berechting I (Dagvaarding)
Samenvatting:
Na het voorbereidend onderzoek volgt de berechting.
De berechting vangt aan met betekening van de dagvaarding.
Daarna vangt het onderzoek ter terechtzitting aan.
De dagvaarding is eigenlijk de schakel tussen het voorbereidend
onderzoek (art. 132 Sv) en het onderzoek ter terechtzitting (art. 258 Sv).
Een dagvaarding kent vier functies:
1) In de dagvaarding wordt aangegeven wie precies de verdachte is: de
persoonsduidingsfunctie.
2) In de dagvaarding wordt aangegeven voor welke rechter en welke
gerecht de verdachte dient te verschijnen: de oproepingsfunctie.
3) In de dagvaarding wordt aangegeven van welk strafbaar feit de
verdachte precies wordt verdacht: de beschuldigingsfunctie.
4) In de dagvaarding wordt aangegeven welke rechten de verdachte
toekomen: de informatiefunctie.
1) (Ad) De persoonsduidingsfunctie:
De overheid heeft een inspanningsverplichting om er zo goed mogelijk
voor te zorgen dat de dagvaarding op de juiste manier is vormgegeven
én de verdachte heeft bereikt.
Soms is het niet mogelijk geweest om de identiteit van de verdachte
vast te stellen. Is die gevallen kan de verdachte door het plaatsen van
een foto of vingerafdrukken worden gedagvaard.
Uitreiking van de dagvaarding:
- Dit gebeurt namens de OvJ.
- Overeenkomstig de bepalingen van de artikelen 258 lid 1 en 586 lid
1 Sv moet de dagvaarding zijn betekend.
Dit houdt in dat het uitreiken van een dergelijke gerechtelijke
mededeling het meer waarborgen is omringd dan de bezorging
van ‘normale post’.
Het betekenen van de dagvaarding:
- De bepalingen van art. 588 Sv legt uit hoe de uitreiking dient te
gebeuren:
In beginsel moet er zoveel mogelijk in persoon worden uitgereikt.
Op die wijze kunnen we ons ervan verzekeren dat de verdachte
de dagvaarding daadwerkelijk heeft ontvangen.
Wanneer uitreiking in persoon niet is voorgeschreven, dient de
uitreiking te geschieden op het adres waar de betrokkene als
ingezetene is ingeschreven in de basisadministratie
persoonsgegevens (BRP).
Wanneer de betrokkene niet als ingezetene in de BRP staat
ingeschreven, moet er aan de (laatst bekende) woon- of
verblijfplaats worden uitgereikt.
Wanneer de betrokkene niet als ingezeten in de BRP staat
ingeschreven en er ook geen vaste woon- of verblijfplaats van
hem bekend is, moet het bericht worden uitgereikt aan de griffier
, van de rechtbank van het arrondissement waar de zaak zal
dienen of laatstelijk heeft gediend.
- Wanneer de geadresseerde niet op zijn BRP-adres wordt
aangetroffen, maar wel iemand anders aanwezig is op het BRP-
adres, dan kan het stuk worden uitgereikt aan degene die zich op
het adres bevindt en die zich bereid verklaart het stuk onverwijld
aan de geadresseerde te doen toekomen.
De termijn van dagvaarden:
- Tussen de datum van dagvaarden en die van het onderzoek ter
terechtzitting moet enige tijd zitten waarin de verdachte zich kan
voorbereiden op zijn strafzaak.
- De bepaling van art. 265 lid 1 Sv stelt de algemene
betekeningstermijn op tien dagen.
2) (Ad) De oproepingsfunctie:
In de dagvaarding moet worden aangegeven op welk adres de
verdachte moet verschijnen.
Er moet ook worden aangegeven voor welke rechter de verdachte dient
te verschijnen (politierechter, rechtbank, hof of Hoge Raad).
Maar welke elementen bepalen voor welke rechter een verdachte dient
te verschijnen? Hierbij moeten we een onderscheid maken tussen:
- Absolute bevoegdheid;
Ziet op de vraag naar het soort gerecht een daarmee het soort
rechter.
Is geregeld in de Wet op de rechtelijke organisatie (Wet RO).
Binnen de Wet RO is een aantal hoofdregels te onderscheiden:
De kantonrechter (rechtbank sector kanton) is bevoegd ten
aanzien van ten laste gelegde overtredingen (art. 382 Sv).
De rechtbank is bevoegd ten aanzien van ten laste gelegde
misdrijven (art. 45 Wet RO).
De politierechter kan onder de voorwaarden van art. 51 Wet
RO jo. 367 Sv bevoegd zijn tot het kennisnemen van
strafzaken.
De kinderrechter kan onder de voorwaarden van art. 53 Wet
RO jo. 495 Sv bevoegd zijn tot het kennisnemen van
strafzaken.
De gerechtsoven nemen kennis van het hoger beroep in
misdrijven en overtredingen (art. 60 lid 1 Wet RO).
De Hoge Raad oordeelt over beroepen in cassatie (art. 78 lid
1 Wet RO).
De kantonrechter, politierechter en kinderrechter zijn
zogenoemde enkelvoudige rechters.
Bij de rechtbank zijn doorgaans drie rechters aanwezig.
Bij het hof en de Hoge Raad zijn er drie tot vijf rechters
aanwezig.
Als we de verschillende absoluut bevoegde rechters nader
beschouwen, levert dat het volgende beeld op:
1) Absolute bevoegdheid van de sector kanton van de rechtbank
(kantonrechter):
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper joanacarneiro1806. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,49. Je zit daarna nergens aan vast.
