Naam:
Studentnummer:
Vak: Oriëntatie op het Pedagogische werkveld
Opvoeden doe je samen
De ervaring van pedagoge Joke Bakker, gezinscoach gespecialiseerd in echtscheidingen, is dat ouders
te weinig samen bezig zijn met de opvoeding van hun kinderen. Er is ook gebleken dat bijna alle
ouders opvoeden ‘lastig’ tot zelfs ‘moeilijk’ vinden (Janssen, 2011). Maar toch, opvoeding is de
verantwoordelijkheid van ouders. Onder welke omstandigheid dan ook, je moet je kind altijd samen
opvoeden. Met samen bedoel ik: drie opvoedmilieus (gezin, familie, school en
buurt/vrienden/sportverenigingen). Dit is voor de ouder prettig. Zij hebben steun en hulp van elkaar.
Ook is de kans zo minimaal dat een kind later persoonlijke problemen krijgt.
, Gescheiden ouders en opvoeden.
Jaarlijks scheiden ongeveer 32.000 stellen (CBS, 2013). Ik heb begrip voor ouders die het niet meer
samen kunnen vinden in een huwelijk. Gevolg kan echter zijn dat ouders de strijd ook na het
verbreken van hun relatie, door blijven voeren. Bijvoorbeeld dat de vader in kwestie zijn kinderen al
een aantal jaar niet gezien heeft, doordat de moeder als wraakactie de kinderen bij hem weghoudt.
Kinderen zijn daar de dupe van. Zorg daarom voor een goede omgangsregeling met het kind.
Je hebt samen gekozen om een kind te nemen. Dan is het ook de taak van beide ouders om dit kind
goed en veilig groot te brengen, ook als het huwelijk stuk loopt.
Ouders zijn vaak gelukkig na een scheiding, maar dat wil niet zeggen dat de kinderen dat ook zijn.
Zij kunnen zelfs op latere leeftijd problemen krijgen. Vooral in de late puberteit en de jonge
volwassenheid. Bijvoorbeeld wantrouwen richting partners en problemen in liefdesrelaties (Hafner,
2010).
Alleenstaande ouders en opvoeden
Dubbel zoveel alleenstaande ouders zijn onzeker en minder tevreden over het verloop van de
opvoeding dan tweeoudergezinnen (1 op 5 tegenover 1 op 10). Vaak vinden alleenstaande ouders
het moeilijker dan gedacht en maken zich zorgen. (CBS, 2008)
Ouders die komen te overlijden, of de benen nemen wanneer een kind nog erg jong is. Dat is niets
nieuws. Het is van groot belang dat de alleenstaande ouder gebruik maakt van mensen uit andere
opvoedmilieus. Denk daarbij aan familieleden, vrienden, buurtbewoners, maar vooral professionele
hulp binnen school of opvang. Ik geld hierbij als ervaringsdeskundige. Mijn vader overleed aan kanker
toen ik tien jaar oud was. In de jaren daarna heb ik vrijwel nooit met mijn moeder over dat overlijden
gesproken. Mijn moeder had het weggestopt en ik was te jong en te bang om er naar te vragen. Ook
op mijn basisschool heb ik er nooit over gesproken. Het gevolg daarvan is dat ik mijn emoties lange
tijd heb verborgen en een ‘muur’ om mij heen had. Deze heb ik pas in mijn twintiger jaren
afgebroken. Daarbij heb ik nog wel last van verlatingsangst en een grote angst voor het krijgen van
ziektes. Ik heb vaak gewenst dat mijn moeder een opener houding had gehad, intensiever contact
had gehad met school of professionele hulp had ingeschakeld. Ik heb wel veel steun aan mijn zussen,
maar dat bleek niet voldoende. Want dat is slechts één opvoedmilieu.
Het ‘gewone’ gezin
57 procent van de leerkrachten vindt dat ouders te weinig tijd besteden aan de opvoeding van hun
kind (KRO, 2010). Aangezien leerkrachten specialisten zijn op het gebied van ontwikkeling van
kinderen, is dit een vrij schokkend cijfer. ‘Maar wat kunnen de ouders eraan doen?’ is een
veelgehoord argument. We leven in een maatschappij waarin steeds meer wordt verwacht dat beide
ouders werken. In een participatiesamenleving moet iedereen zijn steentje bijdragen aan de
maatschappij. Het is dus logisch dat diezelfde ouders minder tijd hebben om zich op de opvoeding te
richten. Dat wil niet zeggen dat ze er geen tijd aan wíllen besteden.
Sterker nog, steeds meer vaders willen meer aandacht besteden aan de opvoeding van het kind.
Het nadeel is dat als je minder uren maakt ook minder verdient of dat het ten koste gaat van je
carrière. Vooral wanneer mannen minder dan 32 uur gaan werken is dit schadelijk voor het verdere
verloop van hun carrière. Na een werkonderbreking een baan vinden is voor mannen namelijk een
stuk moeilijker dan voor vrouwen. Dit omdat een werkonderbreking bij vrouwen over het algemeen
geaccepteerder is. Gevolg is dat de inkomsten van mannen tien jaar na de werkonderbreking lager
zijn dan van degene die geen werkonderbreking heeft gehad. Dit blijkt uit onderzoek van de
Organisatie Strategisch Arbeidsmarktonderzoek (OSA). Vooral in tijden van crisis, zoals nu, is een vast
inkomen onontbeerlijk. Gevolg: in veel gevallen werken vaders binnen het gezin meer en maakt de
vrouw tijd vrij voor de opvoeding van de kinderen. (Kruijssen, 2008).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper heleenek. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,99. Je zit daarna nergens aan vast.