Veel slachtoffers van verkrachting participeren tijdens de verkrachting om ergere pijn of
verwondingen te beperken en om te overleven.
Gevaren
Bij het onderscheiden van valse en echte verkrachtingsaangiftes is er altijd een kans tot vals
positief (als verkrachting gezien, maar is dit eigenlijk niet) of vals negatief (niet als
verkrachting gezien, maar is dit wel). Het is belangrijk dat er goede definities zijn om te
weten wat een valse en echte aangifte is.
Een echte aangifte van verkrachting = het tegen de wil ondergaan van seksuele handelingen
(e.g. het binnendringen van het lichaam, maar niet tongzoenen). Het misdrijf heeft
daadwerkelijk plaatsgevonden.
Een valse aangifte van verkrachting = het moedwillig aangifte doen bij de politie waarbij men
weet dat het misdrijf (de verkrachting) niet heeft plaatsgevonden.
In Nederland is de definitie van vals niet hetzelfde als dat De Zutter in zijn onderzoek
hanteerde. De politie hanteert de definitie voor valse aangifte van verkrachting, dat het
slachtoffer gelogen heeft over de verkrachting (dingen verzwijgen wordt hier ook onder
gezien).
Prevalentie
In Amerika is het zo dat een aangifte pas geclassificeerd mag worden als vals als onderzoek
heeft aangetoond dat een aangifte vals is en het misdrijf dus niet heeft plaatsgevonden. In
Amerika is het zo dat een politiebureau die veel zaken ‘oplost’ meer geld krijgt, dan een
politiebureau die dat minder doet. Hierdoor kan het zijn dat er meer onschuldig
veroordeelden zijn in Amerika. De misdaadcijfers zijn daar dus heel hoog. Bij alle moeilijk
bewijsbare aangiftes van verkrachting (waar geen daders gevonden werden) classificeerden
ze deze in Amerika als valse aangiftes. Er zijn zo hoge oplossingscijfers.
Sinds 1996 is dat veranderd. De FBI verzamelen alle data van politiezones in Amerika. Er was
een onafhankelijk onderzoek dat keek of de NWPD, LAPD etc. overeenkwamen en de regels
goed werden toegepast. Het bleek dat dat in ± 90% het geval was en er maar weinig
twijfelgevallen waren waar de onderzoekers niet 100% overtuigd waren dat het valse
aangiftes waren.
, Voor alle misdaden in totaal over de jaren tezamen, krijg je meer valide cijfers. Je verhoogt
de betrouwbaarheid er ook door (als je consistent hetzelfde vindt, is de kans groter dat het
cijfer dat je gevonden hebt valide is). Bij overval en verkrachting worden de meeste valse
aangiftes gedaan. De kans is 5x zo groot dat bij een verkrachting een valse aangifte wordt
gedaan (t.o.v. andere misdrijven), maar de kans is nog steeds 95% dat de aangifte echt is. Je
moet oppassen met cijfers en de bron evalueren.
Vals of echt
Er is een steekproef gedaan van bewezen echte (N=4; de dader heeft bekend en er sterk
bewijs was) en valse (N=4; slachtoffer trekt spontaan z’n aangifte terug en er is bewijs dat de
verkrachting niet gebeurd was) aangiftes. Uit deze 8 aangiftes, werden er aselect 5
getrokken, die werden voorgelegd met 3 verschillende steekproeven: 1) studenten (zonder
kennis over aangiftes van verkrachting), 2) politieacademie (kunnen al kennis hebben want
hebben hun training voor deze onderscheiding afgerond) en 3) zedenrechercheurs (kennis
door training en ervaring). Bij een correcte onderscheiding kreeg de groep een score van +1
en een foute -1. Het bleek dat er geen verschil was tussen de groepen. Iedereen scoorde op
baselineniveau, namelijk een score van 0. Er waren minimale verschillen, die niet significant
waren. Iedereen was als het ware aan het gokken. Er was wel een verschil in zekerheid: de
politieacademie was zekerder dan de normale studenten, en de rechercheurs waren nóg
zekerder dan de politieacademie. Deze verschillen waren wel significant.
Conclusie:
- Accuratesse verschilt niet
- Alleen verschil in zekerheid
- Training en ervaring speelden niet echt een rol om accurater te zijn
- Alleen zekerheidsinflatie (meer training & ervaring geeft meer zekerheid)
- Valide en betrouwbaar instrument nodig om écht van vals te onderscheiden
Het doen van valse aangifte is eigenlijk een soort alarmbel. Als ze één keer een valse aangifte
doen, doen ze het meestal vaker. Er is sprake van recidiverisico. Dit wil niet zeggen dat deze
mensen niet verkracht kunnen worden, maar dat er een verhoogde waakzaamheid moet
zijn.
Forensic confirmation bias = als men zo hard gaat geloven in iets (e.g. de verklaring van de
aangeefster), ziet men dingen die er niet zijn (die confirmeren met datgeen wat ze geloven;
e.g. horen dat een getuige wil bekennen terwijl dit niet zo is). Forensic confirmation bias laat
zien hoe iemands overtuigingen, motieven en situationele context van invloed kunnen zijn
op de manier waarop crimineel bewijs wordt verzameld en geëvalueerd. Door alle
handelingen die de aangeefster (van de valse aangifte) heeft gedaan, wordt een point of no
return bereikt. Politie en officieren van justitie geloven wat ze zegt en gaan hiernaar
confirmeren (e.g. bewijs vervormen). Uiteindelijk is het proces zo ver in de leugens dat er
niet meer terug kan worden gegaan.
Valse aangiftes kunnen er zo voor zorgen dat het slachtoffer (degene waar aangifte voor
verkrachting tegen gedaan is) veel negatieve gevolgen overhoudt (e.g. een slecht imago bij
familie, vrienden etc). Men moet dus zo snel als mogelijk valse aangiftes kunnen
onderscheiden.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper dominiquekl. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.