Probleem 3 – Wie ben ik? Waar sta ik?
Phinney & Ong, 2007 – Conceptualization and measurement of ethnic identity
Phinney et al., 2001 – Ethnic identity, immigration, and well-being: An interactional
perspective
Castle et al., 2011 – Ethnic Identity as a Protective Factor for Looked After and Adopted
Children From Ethnic Minority Groups: A Critical Review of the Literature
Nguyen & Benet-Martinez, 2013 – Biculturalism and Adjustment: A Meta-Analysis
Huguley et al., 2019 – Parental Ethnic–Racial Socialization Practices and the Construction of
Children of Color’s Ethnic–Racial Identity: A Research Synthesis and Meta-Analysis
Maes et al., 2014 – Perceived Ethnic Discrimination and Problem Behaviors in Muslim
Immigrant Early Adolescents: Moderating Effects of Ethnic, Religious, and National Group
Identification
Wat is etnische identiteit en hoe hangt dit samen met acculturatie/ je persoonlijke identiteit?
(Phinney & Ong, 2007 – Conceptualization and measurement of ethnic identity)
Etnische identiteit (EI) komt voort uit een gevoel van behoren binnen een groep, een cultuur, en een
bepaalde omgeving. Het bereiken van een veilige EI komt voort uit ervaring, maar ervaring is niet
voldoende om het te verkrijgen. De acties en keuzes van individuen zijn essentieel voor het proces.
Componenten van etnische identiteit
Zowel theoretisch als empirisch bewijs suggereert dat EI een veelzijdige constructie is die een aantal
dimensies bevat. Deze dimensies zijn meestal positief gecorreleerd, maar in hoeverre verschillende
dimensies van EI één overkoepelend concept of afzonderlijke aspecten vormen die afzonderlijk
moeten worden bekeken, is onduidelijk.
EI is dynamisch het verandert in de tijd en context en moet daarom worden beschouwd
met betrekking tot de vorming en variatie.
Een groot deel van het onderzoek naar EI is gebaseerd op de studie van de groepsidentiteit
door sociaal psychologen. Vanuit dit perspectief is EI een aspect van de sociale identiteit
dat deel uitmaakt van het zelfconcept van een individu dat voortvloeit uit zijn kennis van zijn
lidmaatschappen van een sociale groep (of groepen) samen met de waarde en emotionele
betekenis die aan dat lidmaatschap verbonden zijn.
Zelfcategorisering en etikettering
Zelf-categorisering: Identificeren van zichzelf als lid van een bepaalde sociale groepering.
- Het meten van EI moet beginnen met het verifiëren of de onderzochte personen zich in feite
identificeren als leden met een bepaalde groep.
- Individuen kunnen verschillende zelflabels van categorieën gebruiken, afhankelijk van de
situatie. Het label dat men gebruikt wordt tot op zekere hoogte beïnvloedt door de context
en door hoe men door anderen wordt gezien, zodat mensen niet gemakkelijk etiketten
kunnen gebruiken die in strijd zijn met hun uiterlijk.
- Het is vaak noodzakelijk om individuen te categoriseren om verschillen tussen groepen te
bestuderen.
- Het is handig om individuen te vragen om de achtergrond (etnisch, racistisch of nationaal)
van beide ouders te melden. Dit maakt de identificatie mogelijk van etnisch gemengde
personen die zich met slechts één groep kunnen identificeren, en het kan ook helpen de
specifieke achtergrond van een respondent te verduidelijken.
Betrokkenheid en gehechtheid
Betrokkenheid: Een sterke gehechtheid en een persoonlijke investering in een groep.
- De kracht van betrokkenheid is niet noodzakelijkerwijs gerelateerd aan de inhoud van de
identiteit (de specifieke houding of wereldbeelden in het bezit van de individuen).
1
, - Betrokkenheid alleen definiëren niet een zelfverzekerde, volwassen bereikte identiteit
inzet kan voortvloeien uit identificaties met je ouders of andere rolmodellen die niet volledig
zijn geïnternaliseerd door het individu. Dergelijke verbintenissen worden
afgeschermd/foreclosed genoemd; hebben doorgaans geen duidelijk inzicht in de betekenis
en implicaties van hun verbintenis.
- Het veilige en stabiele zelfgevoel dat een bereikte identiteit definieert, weerspiegelt
daarentegen kennis van en begrip over etniciteit dat is gebaseerd op een verkenningsproces.
Exploratie
Verkenning: Op zoek naar informatie en ervaringen die relevant zijn voor iemands etniciteit.
- Het kan een scala aan activiteiten omvatten, zoals lezen en praten met mensen, culturele
praktijken leren en culturele evenementen bijwonen. Het komt het meest voor in de
adolescentie, maar is een doorlopend proces dat na verloop van tijd voortduurt, mogelijk
gedurende het hele leven, afhankelijk van individuele ervaringen.
- Exploratie is essentieel voor het proces, want zonder het, iemands inzet kan minder veilig en
meer onderhevig aan verandering met nieuwe ervaringen.
Etnisch gedrag
Etnisch gedrag die voor specifieke groepen zijn ontwikkeld, omvatten over het algemeen gedrag zoals
het spreken van de taal, het eten van het voedsel en het associëren met leden van de groep. Kennis
en gebruik van een etnische taal wordt beschouwd als een belangrijk aspect van EI.
- Gedragingen zijn acties die een identiteit kunnen uitdrukken, en etnisch gedrag is over het
algemeen gecorreleerd met andere aspecten van EI. EI is echter een interne structuur dan
zonder gedrag kan bestaan.
Evaluatie en ingroephoudingen
Een sterk gevoel van behoren tot een groep wordt verondersteld om zich comfortabel te voelen met
iemands etniciteit en het hebben van positieve gevoelens over iemands groepslidmaatschap.
- Private regard wordt gebruikt om te verwijzen naar positieve ingroup attitudes. Positieve
houdingen ten aanzien van de groep en zichzelf als groepslid zijn belangrijk omdat leden van
minderheids- en lagere statusgroepen worden gediscrimineerd die kunnen leiden tot
negatieve ingroepenatitudes.
- Een ontwikkelingsperspectief suggereert dat de vorming van een bereikte EI op basis van het
leren over de etnische groep en het maken van een verbintenis aan de groep, leidt tot de
afwijzing van negatieve opvattingen op basis van stereotypen. Een bereikte etnische
identiteit impliceert dat de houdingen ten opzichte van de eigen groep onafhankelijk zijn
onderzocht en geëvalueerd.
- De evaluatie van de of andere groep, positief of negatief, is een duidelijk en onafhankelijk
onderdeel van EI. Er wordt dus van uitgegaan dat men zich kan inzetten voor de eigen groep
en toch negatieve gevoelens heeft over de groep en tot een andere groep wil behoren.
Waarden en overtuigingen
De beoordeling van waarden en overtuigingen vereist het gebruik van inhoud die verschilt tussen de
groepen. Ze zijn sterk gecorreleerd met betrokkenheid of een gevoel van verbondenheid.
- Waarden zijn belangrijke indicatoren van iemands nabijheid van de groep. Ze zijn echter
beperkt omdat er niet altijd een groep consensus bestaat over waarden en overtuigingen.
Zelfs wanneer er overeenstemming is, kunnen dergelijke maatregelen alleen met bepaalde
groepen worden gebruikt en kunnen ze niet worden gebruikt voor vergelijkingen tussen
groepen.
Belang en Opvallend
2
, De variatie in het belang toegeschreven aan iemands EI over individuen en groepen met leden van
etnische minderheidsgroepen die meer belang hechten aan hun etniciteit dan leden van de
dominante meerderheid. Er is ook variatie in de opvallenheid van EI na verloop van tijd. EG: EI
vervreemding was hoger voor mensen met een sterk EI. Ook opvallendheid wordt geassocieerd met
positief welzijn op een dagelijkse basis voor mensen met een hoge EI, maar niet voor degenen die
laag in EI.
Etnische identiteit en nationale (of Amerikaanse) identiteit
Om de etnische identiteit volledig te begrijpen, kan dit het best worden overwogen in relatie tot een
andere prominente groepsidentiteit van de meeste leden van de minderheidsgroep, namelijk hun
identiteit als onderdeel van hun nationale cultuur. Er is onderzoek bewijs voor de opvatting dat de
twee identiteiten onafhankelijk zijn en kan positief of negatief gecorreleerd of niet gecorreleerd.
4 verschillende acculturatieprofielen:
Integratieprofiel: Het grootste aantal allochtone jongeren, ongeveer een derde. Dit was sterk
geassocieerd met meer positieve aanpassing.
Etnisch profiel: Bijna een kwart van de steekproef, met een sterke EI en zwakke NI.
Nationaal profiel: Minder dan een vijfde van de steekproef, gekenmerkt door een zwakke EI
en een sterke NI.
Diffuus profiel: Laag op beide identiteiten.
De resultaten tonen aan dat een sterke EI niet noodzakelijkerwijs een zwakke NI impliceert en vica
versa. Integendeel, er zijn verschillende patronen van relaties tussen de 2 identiteiten tussen
individuen.
Ander onderzoek heeft aangetoond dat de relatie tussen EI en NI ook verschilt tussen etnische
groepen.
Samenvatting: Zowel NI en EI betrekken een gevoel van behoren tot een groep en een proces van
leren over de groep. Beide identiteiten worden geassocieerd met cultureel gedrag en waarden, met
houdingen ten opzichte van de eigen groep, en met reacties op discriminatie. Beide variëren in
belang en opvallenheid in tijd en context. Niettemin verschillen NI en EI sterk in de manier waarop ze
zijn gedefinieerd en studies.
De studie van NI heeft zich gericht op reacties op racisme, en NI maatregelen beoordelen
ervaringen in verband met geïnternaliseerd racisme.
EI is grotendeels bestudeerd met betrekking tot iemands gevoel van behoren tot een
etnische groep een groep gedefinieerd door iemands cultureel erfgoed, met inbegrip van
waarden, tradities, en vaak taal.
NI onderzoek is voornamelijk uitgevoerd bij zwarten, in mindere mate, terwijl EI onderzoek is
over het algemeen uitgevoerd met adolescenten en studenten uit een verscheidenheid van
etnische en raciale groepen.
De ontwikkeling van etnische identiteit
Het heeft zijn wortels in het ego identiteitsmodel van Erik Erikson. Voor hem verwijst identiteit naar
een subjectief gevoel van heid en continuïteit dat individuen een stabiel zelfgevoel biedt en dient als
een gids voor keuzes op belangrijke gebieden van iemands leven.
- Het is niet automatisch ontwikkelt zich in de tijd, te beginnen in de kindertijd, door middel
van een proces van reflectie en observatie, maar kan blijven door de volwassenheid en zal
naar verwachting leiden tot een resolutie of een bereikte identiteit.
- Een bereikte identiteit combineert identificaties bij kinderen, individuele interesses en
talenten, en kansen die de context biedt in een uniforme zelfstructuur. Het wordt
geassocieerd met tal van indicatoren van psychologisch welzijn. Niet alle individuen bereiken
dit, en het niet doen van dit resulteert in rolverwarring en het onvermogen om vooruitgang
te boeken in de richting van zinvolle toezeggingen.
3
