Samenvatting
Samenvatting Leerdoelen Planning en Diagnostiek
- Instelling
- Avans Hogeschool (Avans)
Uitwerking van de leerdoelen Planning en diagnostiek Avans SPH, ik heb een 8.1 gehaald met deze samenvatting!
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 17 pagina's
Voorbeeld 2 van de 17 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
2 beoordelingen
Door: tamara_van_diesen • 7 jaar geleden
Door: robengerrie • 7 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
Leerdoelen planning & DiagnostiekG. De student beheerst de theoretische en normatieve kaders en kan deze toepassen op
het handelen van een professional zoals beschreven in een casus.
Criteria
- De student legt de achtergronden, structurering en vormgeving van observeren
uit.
Waarnemen doe je met je zintuigen en hersenen →we nemen vooral bewegingen en
veranderingen waar: iets wat constant blijft (stil persoon) nemen we vrijwel niet waar, we
rapporteren dan dat hij rustig was of dat er geen bijzonderheden waren.
Observeren is doelgericht, systematisch en opzettelijk waarnemen.
3 opvattingen over waarnemen
De spiegeltheorie. Feitelijk, objectief karakter, jouw mening of achtergrond schemeren
niet door. Je registreert de wereld zoals hij is. Er is geen verschil in waarneming tussen
persoon A en persoon B > die cliënt krabt aan zijn neus. Subjectief zou zijn: hij heeft
jeuk, dat past dus niet in de spiegeltheorie.
De zendertheorie. Je construeert je eigen werkelijkheid. De kenmerken en
eigenschappen van jou als zender bepalen wat werkelijk is. Heel subjectief. Je kunt als
hulpverlener een eigen beeld schetsen van een cliënt, terwijl de cliënt het zo helemaal
niet ziet.
De sleuteltheorie. Je neemt je eigen persoon, opvattingen, normen en waarden die
neem je mee in afweging op hetgeen wat je ziet. We zien de wereld zoals hij zich
voordoet, met je eigen achtergronden. Het is niet helemaal subjectief of objectief. Stel
een cliënt heeft een psychiatrische achtergrond, hoe ga ik daarmee om vanuit mijn
eigen normen en waarden?
Participerende observatie is het observeren van personen, situaties, verhoudingen en
processen waar je zelf bij betrokken bent.
1. Participerend observeren heeft een proceskarakter;
Breed, variabel en onnauwkeurig, maar je kunt er wel waardevolle informatie mee
verzamelen. Je neemt veel gedragingen, interacties en ontwikkelingen waar maar heb
geen tijd/ruimte om er ‘dieper’ op in te gaan. Je waarnemingen deinzen mee op de
golfslag van gebeurtenissen, maar je moet wel zo exact mogelijk vaststellen wat er aan
gaande is.
Omdat deze vorm weinig ‘beheerst’ karakter heeft > willen afwisselen/aanvullen met
meer gesloten/afstandelijke observaties: zo kun je je waarnemingen toetsen en
objectiveren.
2. Participerend observeren heeft een continu karakter;
Tijdens werk met cliënten, blijf je waarnemen. Soms ligt de nadruk op participatie dan
op observatie. Voor je het weet kun je het niet meer onderscheiden en verlies je de
greep op observaties > kan helpen om uit het proces te stappen en ‘van buitenaf’ te
observeren.
3. Participerend observeren heeft een exploratief of oriënterend karakter;
Je ziet van alles, maar je weet lang niet altijd wat je zoekt. Je neemt dat ‘bewust’ mee
om het later te ordenen, bijv. door specifiekere observatietechnieken aan te wenden.
4. Participerend observeren heeft een contingent karakter;
Als hulpverlener wil je de cliënt zijn leven in goede banen leiden. Maar tijdens
waarnemen stuit je op veel ‘toevallige’ veranderingen. Lang niet alles valt te
beheersen. Sterke punt van participerend observeren: dat je al die onverwachte
ontwikkelingen waarneemt en meeweegt. Maar probleem is dat je ze niet altijd kunt
plaatsen in gegeven structuur hulpvraag, observatiedoel of behandelingsopzet.
5. Participerend observeren heeft een interactief karakter.
Je kunt in ontwikkelingen meegezogen worden en je observatiemogelijkheden
verliezen. De bedoeling is dat je ‘thuis’ bent, bij jezelf blijft en de juiste afstand tot de
cliënt bewaart.
Participerend observeren vereist een goede regulering van afstand en betrokkenheid. Stelt
hoge eisen aan bewustzijn van je positie en je technische en methodische beheersing.
Als je participerend observeert > betrokken bij het leven van cliënten.
Participerend observeren is mee veranderen en terwijl bekijken wat er verandert. Dat kan
heel ingewikkeld zijn. Daarom moet je het goed structureren.
, Observatiestappen
Je spant je in om…
Te bepalen in welke situatie je verkeert;
Tevoren concrete observatiedoelen te stellen;
Het veld en de waar te nemen activiteiten of personen zo te beïnvloeden dat je vrij kunt
waarnemen;
Betrokken te zijn en toch afstand te nemen;
Doelrelevante zintuigelijke informatie te verzamelen;
Die informatie tot je bewustzijn te laten doordringen, dat wil zeggen: te interpreten;
Die informatie te verklaren of te betrekken op wat je al weet;
Conclusies trekken (als het kan in samenspraak met je cliënt);
Je conclusies toetsen door ze te vertalen in doelen voor verdere observatie.
Stappenplan zelfde cyclische structuur als plancyclus in geheel: oriëntatie, planning en
uitvoering. Als hulpverlener zet je jezelf in als ‘instrument’, ook al maak je gebruik van een
camera > uiteindelijk kijk je er met je eigen ogen naar.
Objectiveren: afstand nemen van cliënt, situatie, eigen (emotionele) reacties. Je moet je
bewust zijn van invloed die jouw gedrag op cliënt heeft.
Functies van observatie
Observeren is van belang voor het verzamelen van informatie > cliënt, aanpak, resultaat.
Diagnostisch proces zonder observatie niet op gang > we zouden een vaag beeld van cliënt
hebben over hoe het hem vergaat en van objectiviteit zou geen sprake zijn.
Je observeert om:
Ter oriëntatie op de cliënt, achtergronden, geschiedenis, leefsituatie en problemen
(oriëntatiefase)
hulpvraag van cliënt in kaart te brengen (oriëntatiefase)
je nader te informeren over problematiek van je cliënt, zijn toestand en de ontwikkeling
van zijn hulpvraag (diagnostische fase)
op controleerbare gronden te beslissen wat de redenen achter de problemen zijn,
verklaringen te zoeken en indicaties te stellen voor gewenste hulp (diagnostische fase)
een passend plan van aanpak te ontwerpen (planningsfase)
je te informeren over het beloop van hulpverlening en om te toetsen of de geplande
aanpak succes heeft (uitvoeringsfase)
Bij te sturen en materiaal voor de evaluatie te verzamelen (uitvoeringsfase)
Samengevat: je observeert functioneel als je aan de hand van de plancyclus aansluit op de
fase waarin je met je cliënt verkeert. Zo verzamel je de juiste informatie op de juiste tijd en
toets je de vooruitgang van de behandeling. Door observatie voorkom je ook dat je beeld van
een cliënt een eigen leven gaat leiden, tenminste zolang je je observaties goed structureert.
Structurering van observatie
1. Je (her)structureert je eigen waarnemen door:
Concrete/haalbare doelen stellen.
Je rol en positie voor de geest halen en je bewust zijn van de taken en
verantwoordelijkheden die daaruit voortvloeien.
Je normen en waarden onderzoeken (hoe belangrijk vind je het dat Hans zijn bord
leegeet? Vindt hij dat zelf ook zo belangrijk?)
Je bewust zijn van je voorkennis, wensen en verwachtingen t.o.v. cliënt.
Vooroordelen/projectie zoveel mogelijk uitsluiten. Voorkomen dat je ziet wat je wenst
te zien (hij is liever lui dan moe).
Je bewust zijn van de belangen die in het geding zijn. Observeren is niet waardevrij:
wat jij opmerkt kan gevolgen hebben. (Wat doe je met je bevindingen over Hans’
eetgedrag en wat heeft hij daar zelf aan?).
Je observatie systematiseren; bijv. met aandachtspunten, protocol.
2. Je (her)structureert het waarnemingsveld door:
Zelf ergens anders gaan zitten;
Cliënt apart nemen of rustige plek zoeken;
Passende sfeer creëren door aan te sluiten op stemming cliënt;
De tijd nemen en geven;
Visuele obstakels weg te nemen;
Geluidsoverdracht verbeteren;
Mensen die storend zijn voor jou/cliënt verzoeken weg te gaan;
Kortom: de prikkelgeleiding te optimaliseren.
3. Je beïnvloedt de waar te nemen persoon door in te grijpen in de activiteiten waarin hij
verwikkeld is. Het is mogelijk om:
De activiteit te veranderen of bij te sturen;
Tijd en plaats te wijzigen;
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper San1610. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53920 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen