PGO &
Socratisch
Dialoog
Fontys Hogescholen | Sociale Studies
Naam:
Studentnummer:
Periode 1, eerste aanbod
Leerjaar 3
Klas:
Progresscode:
Datum van inleveren:
, Voorwoord
In dit verslag vindt u de uitwerking van probleemgestuurd onderwijs
(PGO), Socratisch dialoog (SOC) en de visieopdracht. Dit verslag is
opgedeeld in zeven weken aan de hand van verschillende casussen.
In week 1,2, 4 en 5 is er voor PGO een hoofdvraag uitgewerkt en in
de 3de, 6de en 7de week is er voor het socratisch dialoog een essentie
bedacht. Ten slot vindt u de visieopdracht, waarin mijn persoonlijke
waarden en visie is beschreven.
Ik wens u veel leesplezier.
1
, Inhoudsopgave
Week 1:
PGO……………………………………………………………………………blz. 3
Week 2:
PGO……………………………………………………………………………blz. 5
Week 3:
SOC……………………………………………………………………………blz. 7
Week 4:
PGO……………………………………………………………………………blz. 9
Week 5:
PGO……………………………………………………………………………blz. 11
Week 6:
SOC……………………………………………………………………………blz. 13
Week 7:
SOC……………………………………………………………………………blz. 15
Visieopdracht…………………………………………………………………blz. 17
Bibliografie……………………………………………………………………blz. 19
2
, PGO, week 1
De triade (ouders, hulpverlener en Pieter) zitten niet op een lijn, waardoor Madelon in
een lastige situatie terecht komt. Pieter wil het liefst met rust gelaten worden, terwijl zijn
ouders juist willen dat Pieter opgenomen wordt. Uit het psychologisch rapport komt naar
voren dat het gezin van Pieter disfunctioneel is, waardoor het lastiger is om het gezin te
betrekken. Echter heeft moeder een modelregeling gevonden, waarin staat dat ouders
wel betrokken moeten worden. Madelon wil graag investeren in een agogische relatie
met Pieter. Dit zien de ouders alleen niet zitten.
De hoofdvraag die hieruit voortkomt luidt dan ook als volgt; Hoe kun je als GGZ-
professional de band met de ouders, maar ook met de cliënt behouden?
Als hulpverlener wil je de band met de ouders behouden, maar wil je ook de band/het
bondgenootschap van de cliënt niet schaden. Familie is een bron van kennis maar kan
ook een bron zijn van stress. Familie kun je gebruiken om kennis te vergaren, omdat zij
de client erg veel zien en goed kennen (Trappenburg & Bovenkamp, 2008). In het geval
van Pieter wordt het lastiger om het gezin te betrekken, aangezien er veel problemen
zijn geweest in het verleden. Het kan zelfs zo zijn dat het betrekken van het gezin veel
stress oplevert voor Pieter, iets wat je juist wil voorkomen. Zo zie je vaak dat de
onderlinge relatie en communicatie binnen een gezin verslechterd door de psychische
problemen. Vaak legt de client de schuld voor zijn problemen bij de ander en weigert
alle hulp die aangeboden wordt (Haenen, Fox, Meyer, & Veen, 2008).
Ook wordt er steeds meer uitgegaan dat de naasten van de cliënt gedeeltelijk de zorg
op zich nemen, waardoor de verhouding tussen cliënten, naasten en hulpverleners
veranderd. Om dit goed te laten verlopen is afstemming nodig tussen de verschillende
partijen. Iedereen houdt vanuit zijn rol een andere ziens- en handelingswijze op na en
dit kan uiteindelijk gaan botsen (Linders & Feringa, 2014). In de casus zie je terugkomen
dat de ouders van Pieter graag willen dat Pieter gedwongen opgenomen wordt.
Madelon kijkt vanuit een ander perspectief, omdat ze meer kennis heeft over
problematieken en de eventuele achterliggende gedachten. Zo blijkt dat een
noodgedwongen ggz-opname bijna altijd als traumatisch wordt ervaren (Haenen, Fox,
Meyer, & Veen, 2008).
Om een gedwongen opname te voorkomen en de band tussen beide partijen in takt te
houden wordt er vaak gekozen om de triadekaart in te zetten. Een triadekaart is een
manier om met elkaar in gesprek te komen, om concreet te maken wat naasten wel of
juist niet bijdragen aan de zorg, om duidelijk te maken welke ondersteuning nodig is, om
taken te signaleren die blijven liggen en om gedurende de behandeling een beeld te
geven van het verloop (Ypsilon, 2015).
Bij het gebruik van een triadekaart staat de gezondheid van de cliënt voorop. Er wordt
gestreefd dat de client zo zelfstandig mogelijk keuzes kan maken. Vaak blijkt dat het
gezin te veel taken op zich nemen, waardoor het voor hen ook te veel wordt. Hierin is
het belangrijk dat het gezin grenzen stelt en minder taken op zich neemt. Zo krijgt de
cliënt meer ruimte om behandeld te worden. Ook is het bij het gebruik van de triadekaart
3