NCOI Moduleopdracht
Ontwikkelingspsychologie
HBO Maatschappelijk W & D
‘De levensloop van Hans’
NCOI Opleidingsgroep
Opleiding: HBO Maatschappelijk Werk en Diensteverlening
Module: Ontwikkelingspsychologie
Naam: X
Studentnummer: 4676197
Datum: / 2020
NCOI Beoordeling Feedback
Eindcijfer: 8 Deze module is met een ruime voldoende afgerond.
Op ieder niveau zijn de theorieën van Freud, Piaget,
1
,Erikson en Kohlberg correct toegepast.
Je hebt wel een bijzondere case toegepast, in die zin
dat dit individu blijkbaar een heftige geschiedenis
heeft meegemaakt. In zijn algemeenheid is het van
belang om te weten dat respondenten in ieder geval
mentaal in staat moeten zijn om aan zo’n onderzoek
deel te nemen. Onderschat niet dat het oprakelen van
de persoonlijke geschiedenis heftige reacties te weeg
kan brengen.
Ik zie dat je je hebt gehouden aan de structuur, dat is
allemaal prima in orde, ook de APA bronvermelding.
Wel nog even kijken naar het verschil tussen figuren,
plaatjes en tabellen. Hiervoor gelden verschillende
regels.
Een mooie afgeronde module, ik kan zien dat je dit
een leuke opdracht hebt gevonden. Goed verzorgd!
X, 2020
2
,Voorwoord
Ik heb uitgekeken naar deze module. Als medewerker bij het x in de rol van groepsleider voel ik mij
dagelijks verbonden met mensen en de wijze waarop ik daar mee omga. In mijn dagelijks werk heb ik
te maken met uitgeprocedeerde asielzoekers die na een lange periode van maanden of soms jaren
Nederland zullen moeten verlaten. Dit is onder geen enkele omstandigheid een eenvoudig proces.
Aan het einde van de lijn waarbij mensen daadwerkelijk moeten worden uitgezet, kom ik om de hoek
kijken. Ik probeer het proces zo goed mogelijk te begeleiden, waarbij de nodige tact, empathie en
inlevingsvermogen gevraagd is.
In relatie tot deze module sluit mijn werk hier naadloos op aan. Wanneer ik communiceer met een
persoon die in Nederland als ‘ongewenst’ is verklaard, kom ik met een reeks van uiteenlopende
personen in aanmerking. Soms zijn dit volwassenen, alleenstaanden, complete gezinnen of kinderen.
Dit gaat je niet in de koude kleren zitten en is voor mij nooit een eenvoudig proces geweest. De
menselijkheid waarmee het individu benaderd moet worden staat bij mij voorop. Op welke wijze kan
ik zo handelen dat de waardigheid van het individu onder iedere omstandigheid gewaarborgd blijft?
Deze module heeft mij op basis van de psychologische inzichten van Freud, Piaget, Erikson en
Kohlberg meer inzicht gegeven in de ontwikkeling van mensen in het algemeen. Naar mijn mening
overstijgt dit culturele verschillen; ieder individu gaat in globale grote lijnen door ongeveer dezelfde
ontwikkelingsfasen heen. Ik kan in mijn werk rekening houden met deze fasen. Het kernbegrip in
relatie is hierbij naar mijn mening ‘inlevingsvermogen’. Ben ik in staat om mij in te leven in een
volwassen man van 50 uit een oorlogsgebied in Afghanistan, terwijl ik later een gesprek heb met een
12-jarig meisje dat haar hele leven in Nederland geweest is, en ook uitzetting te wachten staat?
Dergelijke extremen vragen om een individuele aanpak en begrip van de menselijke ontwikkeling.
Naast de theorie heb ik veel gehad aan het interview dat ik heb gehouden met een vriend van mij.
Omdat ik opereer binnen een ‘machowereld’ als justitie, weet ik dat het niet gebruikelijk is om te
praten over gevoelens en emoties. Toch heeft deze module mij hiertoe aangezet en ben ik tot
nieuwe inzichten gekomen.
Ik wil graag bedanken: Mevr. X, mijn familieleden en mijn klasgenoten. Met hun toewijding,
enthousiasme en intensieve begeleiding ben ik tot een opdracht gekomen waar ik trots op ben.
Ik wens u veel leesplezier!
X,
3
, Samenvatting
Niet verwonderlijk heeft Hans van zijn babytijd geen authentieke herinnering. Wel hebben zijn
ouders verteld wat voor een baby hij was. De sensomotorische fase van Piaget was aanwezig met
primitieve geluiden en reflexen. Hans kon als baby blijkbaar geluid maken als de beste, terwijl hij
tegelijkertijd ook als ‘rustige baby’ werd omschreven. De theorie van Erikson rondom vertrouwen-
wanhoop en schaamte versus autonomie waren er eveneens. Ook de orale en anale fase (Freud) was
voor Hans volgens zijn ouders een periode zonder zorgen.
In zijn peutertijd is Hans s levensverhaal vergeleken met de theorie van Piaget en het pre
operationele stadium. Hans was een uitbundige prater en had veel interesses. Daarbij was er sprake
van kopieergedrag, maar had volgens zijn ouders geen behoefte aan binding. In relatie tot de theorie
van Erikson wordt gezien dat initiatief versus schuldgevoel bij Hans vooral uitsloeg naar het nemen
van eigen keuzes in een vroeg stadium. De fallische fase van Freud laat zien dat Hans s belangrijkste
identificatie met de agressor bij zijn vader lag. Kijkend naar het oedipuscomplex (Freud) bestaat er
geen twijfel over dat Hans veel meer binding had met zijn moeder dan zijn vader. Het vervullen van
het eigenbelang zoals beschreven door Kohlberg was bij Hans niet anders, waarbij hij zich tussen de
tweede en derde fase van het pre-conventionele stadium bevond. Hans had er geen moeite mee om
het eigenbelang voorop te stellen. Het cognitieve centratie-denken van Feldman I waren daarbij
aanwezig: je moest het niet wagen om aan Hans s speelgoed te komen.
In relatie tot de theorie van Piaget bleek dat Hans vooral aanleg had voor creatieve vakken als
schoolkind in het concrete-operationele stadium. Met uitzondering van exacte vakken vond hij veel
dingen interessant. In deze schooltijd wordt bij Hans ook het ‘initiatief versus schuldgevoel’ stadium
van Erikson teruggezien, waarbij Hans leerde zelf activiteiten te ondernemen. De latentiefase van
Freud laat zien dat Hans zich enkel wou inspannen voor zaken die hij echt interessant vond. Op het
gebied van de conventionele moraliteit bleek Hans niet goed mee te komen. Vooral sociaal
(ongeschreven) regels had hij weinig mee, omdat hij omgangsvormen niet leek te begrijpen. Hij werd
door leraren als ‘snel afgeleid’ omschreven en het hebben van ‘een grote fantasie’. In relatie tot de
Tabel van Chall zat Hans daarom vermoedelijk in het vroege tweede stadium (Feldman, 2018).
Als adolescent blijkt Hans meer creativiteit aan de dag te leggen en komt hij in het formeel-
operationele stadium van Piaget terecht, waarbij abstract kunnen denken uitstekend samengaan met
zijn ontluikende creativiteit. Hans trekt zich terug van zijn ouders en komt in de identiteit versus
identiteitsverwarring van Erikson terecht. Hans begint aan een lange zoektocht naar richting in zijn
leven die nog lange tijd geen vorm zou krijgen. Op het gebied van de cognitieve ontwikkeling legt
Hans de lat naar eigen zeggen vaak te hoog. Er wordt vanuit de thuissituatie veel van hem verlangt,
en eist veel van zichzelf. Als jongvolwassene komt Hans enigszins met zichzelf in de knoop en
ontwikkelt een lichte depressie gevolgd door een vrij ernstige angststoornis.
De voor Hans verwarrende jaren die volgen worden tijdens de genitale fase van Freud in Amsterdam
doorgebracht, waarbij hij enkele ongelukkige keuzes maakt. Rond zijn 25 e echter belandt hij in de
post-conventionele moraliteit van Kohlberg en begint religie een belangrijke rol te spelen. Op het
gebied van zijn cognitieve ontwikkeling heeft Hans als jongvolwassene verwarring in zijn hoofd met
betrekking tot zijn levensrichting. Daarom wordt het uitvoerende stadium van Feldman II slechts in
beperkte mate teruggevonden. Op het gebied van relaties blijft Hans liever alleen, ook nu hij een
middelbare leeftijd heeft bereikt.
4
