Probleem 1
Cnattingius et al. (1999)
Achtergrond
Obstetrische complicaties, gebaseerd op rapportages van ouders, werden in verband
gebracht met de ontwikkeling van Anorexia Nervosa.
Inleiding
Geboortecomplicaties zoals ‘een laag geboortegewicht’ en ‘prematuur geboren worden’ zijn
geassocieerd met verhoogde risico’s op gedragsproblemen in de kindertijd, waaronder
eetstoornissen. Hier zijn wel inconsistente bevinden over daarom is dit onderzoek
gedaan.
Methode
Case studie van levend geboren Zweedse meisjes van 1973-1984 en verzamelde informatie
over blootstellingen tijdens de zwangerschap, geboorte en de periode net na de geboorte en
hoe dit invloed zou hebben op de ontwikkeling van Anorexia Nervosa. Anorexia Nervosa
diagnose op de leeftijd van 10 jaar. Er is alleen onderzoek gedaan naar meisjes. 5 controles
uitgevoerd, individueel gematched met jaar en geboorteziekenhuis, N=3905.
Risicofactoren
De volgende risicofactoren zijn onderzocht: maternale leeftijd, pariteit in aantal geboortes,
hypertensieve ziekten, intertia uteri (buitenbaarmoederlijke zwangerschap), vaginale
instrumentele bevalling en andere nek of hoofdtrauma’s.
Resultaten
Tabel 1: maternale en zwangerschapskenmerken van meisjes met Anorexia en
controlegroep. Instrumentale bevalling en multiple birth vaker kwam vaker voor onder
Anorexia gevallen dan bij de controlegroep.
Tabel 2: Infant kenmerken en complicaties in neotale periode van meisjes met Anorexia
Nervosa en controlegroep. Distributie van de zwangerschapsduur was significant verschillen
tussen meisjes met en zonder Anorexia.
Geboortetrauma, vooral cefaal melatoom, kwam vader voor onder Anorexia Nervosa
gevallen, dan onder gematchde controles (kans 2x zo groot).
Tabel 3: vergeleken met meisjes geboren bij moeders tussen de 20-29 jaar was er een
matig verminderd risico op het ontwikkelen van Anorexia onder meisjes geboren uit
tienermoeders. Erg premature geboorte was geassocieerd met 3x zo grote kans op
Anorexia. Erg premature geboorte onder meisjes was het risico op latere ontwikkeling van
Anorexia was hoger onder meisjes die klein waren voor de zwangerschapsduur
(dismaturiteit).
Verhoogd risico van Anorexia Nervosa voor meisjes met cefaal melatoom/subperostiale
bloeding (cefaal = schedel/hoofd) en prematuur geborene.
Voor erg prematuur geboren meisjes met een laag geboortegewicht (dismatuur) lag het risico
hoger dan deze met een hoger geboortegewicht.
Conclusie
Resultaten tonen dat perinatale factoren, die (hoogstwaarschijnlijk) hersenbeschadiging
veroorzaakte, een significante en onafhankelijke invloed hadden op de ontwikkeling van
Anorexia Nervosa. Deze risicofactoren onthullen de onderliggende mechanismen van de
stoornis. Zelfs als alleen een fractie van de gevallen van Anorexia Nervosa zijn toe te
schrijven aan perinatale factoren.
1
, Probleem 1
Comment
Een erg premature geboorte is geassocieerd met een 3x zo groot risico op Anorexia
Nervosa en 2x grotere kans bij meisjes met een cefaal melatoom.
Wat is het mogelijke onderliggende biologische mechanisme?
Een premature geboorte is geassocieerd met verslechterde neuro-ontwikkelingsuitkomsten
en cognitieve vertragingen, die weer gedragsproblemen kunnen beïnvloeden, zoals ernstige
eetproblemen.
Baby’s die prematuur geboren zijn hebben een risico op een intracraniale bloeding. Dit
risico kan nog verder vergroot worden door het geboortegewicht.
Lange termijn prognose van premature baby’s is ernstiger in aanwezigheid van intracraniale
bloeding, ook verband met een verhoogde kans op psychiatrische stoornissen in de
kindertijd, zoals aandachtstoornissen en/of hyperactiviteitstoornissen en tic stoornissen.
Kinderen met vroege eetproblemen laten vaak signalen van subtiele hersenbeschadiging
zien (vb: vertraag oraal-motorische ontwikkeling) kan verklaard worden door vroeg
neurologisch disfunctioneren.
Eetproblemen kunnen ook geassocieerd zijn met de reactie van ouders op hun
premature kind, kind met geboortetrauma of kind dat neotale zorg heeft gehad.
Een disfunctionerende interactie tussen de moeder en het kind kan bijdragen aan de
ongunstige lange-termijn prognose van de eetstoornis.
De associatie tussen premature geboorte en Anorexia Nervosa kan ook verklaard worden
door een vroeg disfunctioneren in de hypothalamus. Bij premature kinderen kunnen er bij de
geboorte vergrote levels van hypothalamus hormonen zijn. Deze disregulatie van de
hypothalamus beïnvloedt ook de monoamine-systemen in de hersenen, wat de trek en
eetgedrag beïnvloedt.
Verhoogd groeihormoon en verminderend niveau aan serotonine staat ook in verband met
Anorexia Nervosa (maar dit is betwistbaar).
De term van verloskundige complicaties heeft betrekking op een mix aan postnatale en
prenatale blootstellingen. Die in de psychiatrie worden gezien als risicofactoren dat de
kwetsbaarheid voor een psychiatrische stoornis verhoogd.
Erg premature geboorte en geboortetrauma hebben verband met Anorexia Nervosa,
maar niet met een verhoogde kans op Schizofrenie of affectieve stoornis. Deze verbinding
steunt deels de hypothese van het bestaan van specifieke verbanden met perinatale factoren
en toekomstige risico’s op psychiatrische stoornis.
Anorexia Nervosa is waarschijnlijk meervoudig bepalend. De hersenbeschadiging in
combinatie met omgevingsinvloeden in individuele factoren kunnen leiden tot anorexia
hier is meer onderzoek voor nodig.
Enten & Golan (2009)
Abstract
Onderzoek naar de connectie tussen opvoedstijl en eetstoornissymptomen bij patiënten
die werden behandeld in een intensief centrum voor eetstoornissen.
Inleiding
2
, Probleem 1
Hoewel de oorzaken multifactorieel zijn. Is de thuisomgeving een kritisch component in de
ontwikkeling van eetstoornissen en de ouder-kind relatie van grootste belang bij de preventie
van verstoord eetgedrag.
Twee belangrijke elementen in de opvoedingsstijl
1. Responsiviteit = de mate waarin ouders opzettelijk de individualiteit, zelfregulatie,
zelfhandhaving bevorderen. Dit doen ze door steunend, afgestemd en toegevend te
zijn naar de speciale behoefte en eisen van kinderen
2. Veeleisendheid = ouders maken vordering bij kinderen om in de gehele familie
geïntegreerd te worden door hun volwassenheids-eisen, supervisie, disciplinaire
inspanning en door hun bereidheid om het kind te confronteren als het niet
gehoorzaamt.
Onderscheid tussen drie opvoedstijlen (Baumbrind)
Elke stijl weerspiegelt verschillende patronen in waarden, praktijk en ouderlijk gedrag, met
een onderscheidend balans tussen responsiviteit en veeleisendheid.
1. Autoritatief
Veeleisend en responsief
Geassocieerd met positieve uitkomsten voor de ontwikkeling van een kind
(promoot zelfregulatie van emoties, individualiteit, verantwoording en tolerantie)
Helpt bij ontwikkeling zelfvertrouwen
2. Permissief
Meer responsief en minder veeleisend
Verwaarlozend
3. Autoritair
Meer veeleisend en minder responsief
Weinig waardering voor wensen van kind hierdoor heeft het kind minder
zelfvertrouwen (wat ik denk is niet belangrijk)
Methode
Het betrof een cross-sectioneel onderzoek en betond uit 53 gezinnen, waarvan 32 met een
kind dat voldeed aan de DSM-IV criteria voor Anorexia Nervosa, 18 voor Boulimia Nervosa
en 3 voor ED-NOS. Data is verzameld via de PAQ (Parental Authority Questionnaire), de
EDI-2 (Eating Disorders Inventory-2) en de EAT-26 (Eating Attitudes Test).
Resultaten
Associaties tussen eetstoornis-symptomen en ouderlijke opvoedstijlen
Er zijn significante negatieve correlaties gevonden tussen de motivatie voor dun zijn + de
ontevredenheid met het eigen lichaam en de perceptie van de patiënt dat de vader
autoritatief was. De totale EDI-score was significant positief gecorreleerd met de perceptie
van de patiënt met de vader als autoritair en omgekeerd gecorreleerd met de perceptie van
autoritatief. Hoe hoger deze score, hoe slechter.
Discussie
Deze studie vond dus een aantal aspecten van eetstoornis pathologie, namelijk de patiënten
drift voor slankheid (beoordeeld door EDI-1) en ontevredenheid met het lichaam (beoordeeld
door EDI-3) omgekeerd gecorreleerd met de vader van de autoritatieve opvoedingsstijl.
De positieve correlatie van EDI totale score van patiënten met hun perceptie van vaderlijke
autoritarisme aangeeft dat extreme stijfheid kenmerk van deze stijl van ouderschap, aan de
zijde van vaders een bijdragende factor kan zijn bij de ontwikkeling van eetstoornissen bij
nakomelingen.
De omgekeerde correlatie gevonden tussen eetstoornis symptomen en autoritatieve vaders
galmt eerdere bevindingen dat deze opvoedingsstijl, die het best veeleisendheid en de
3
