Samenvatting
Samenvatting Vitale functiekunde (intensief klinische zorg)
- Instelling
- Hogeschool Van Amsterdam (HvA)
Samenvatting van vitale functiekunde. In dit document kun je samenvatting van alle les onderdelen medische kennis vinden.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 57 pagina's
Voorbeeld 4 van de 57 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
2 beoordelingen
Door: Sigrid1999 • 2 jaar geleden
Door: naomibronkhorst1712 • 3 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
PROGRAMMABijeenkomst 1: Het herkennen en beoordelen van de vitaal bedreigde patiënt
via de ABCDE-methode
1. De gezonde en pathologische veranderingen in anatomie en fysiologie van
het ademhalingsstelsel beschrijven en toelichten;
De belangrijkste anatomische onderdelen van het ademhalingsstelsel zijn:
• De neus (met inbegrip van de neusholte en de neusbijholten)
• De farynx (de keelholte)
• De Larynx (het strottenhoofd)
• De trachea (de lunchtpijp)
• De bronchiën
• De longen die de bronchiolen (doorgangen) en de alveoli (de
longblaashes; uitwisselingsoppevlakken) bevatten.
Onder de term luchtwegen worden de buizen verstaan waardoor lucht van en
naar de uitwisselingoppervlakken van de wordt vervoerd.
Het ademhalingsstelsel bestaat uit structureren die zijn betrokken bij de fysieke
verplaatsing van lucht in en uit de longen bij de gaswisseling.
Het ademhalingsstelsel heeft vijf basale functie:
1. Het vormt een groot oppervlak voor de gaswisseling tussen de lucht en het
bloed.
2. Het verplaatsen van lucht van en naar het gaswisselingsoppervlak in de
longen.
3. Bescherming van de alveolaire oppervlakken tegen uitdroging en
tempratuurveranderingen en verdediging tegen binnendringende
ziekteverwekkers,
4. De vorming van geluiden waardoor spraak, zang en andere vormen van
communicatie mogelijk zijn.
5. De reukzin bevorderen door de reukcellen in de neusholten.
In de longblaasjes (alveoli) wordt O2 opgenomen en CO2 afgegeven. In de
longarteriën stroomt O2-arm bloed en in de logvenen stroomt O2-rijk bloed.
• Longperfusie: Longdoorbloeding; hoe beter deze is, hoe meer O2 kan
worden opgenomen en hoe meer CO2 kan worden afgegeven.
• Longdiffusie: de mate van uitwisseling van CO2 en O2 in de longblaasjes.
Aks de diffusie slecht is kan CO2 niet goed worden afgegeven en O@ niet
goed worden opgenomen.
• Longventilatie: De mate van luchtdoorstroming in de longen. Als deze niet
goed is door bijvoorbeeld een blokkade in de trachea, kan er geen
goede diffusie plaatsvinden.
,2. De definitie van respiratoire insufficiëntie verwoorden, en de verschillende
typen respiratoire insufficiëntie met hun oorzaken onderscheiden;
Respiratoire insufficiëntie: is een klinisch beeld van onvoldoende
weefselademhaling, uiteindelijk leidend tot weefselschade. Anders gezegd:
Indien de longen niet meer in staat zijn om het lichaam van voldoende zuurstof
te voorzien of het geproduceerde kooldioxide af te voeren, spreken we van
respiratoire insufficiëntie. Een respiratoire insufficiëntie kan alleen worden
bevestigd door bloedgasanalyse een patiënt kan gedeeltelijk (hypoxemie of
hypercapnie) of volledig respiratoire insufficiënt zijn.
In het eerste geval begint dit met een respiratoir probleem dat, vanwege de
aard van de aandoening, leidt tot hypoxie, bijvoorbeeld een pneumonie. Een
pneumonie tast de diffusie aan, waardoor er – door de verlengde diffusieweg –
hypoxie kan ontstaan. De patiënt is op dat moment partieel respiratoir
insufficiënt. Door de hypoxie ontstaat een sterke ademprikkel en gaan de zieke
longen compenseren met verhoogde ademarbeid en hulpademhaling. Dit kan
de patiënt slechts enige tijd volhouden. Uiteindelijk zal de patiënt uitgeput raken,
waardoor een CO2-retentie ontstaat. Op dat moment is de patiënt volledig
respiratoir insufficiënt.
Het tweede scenario omvat de problematiek rond de ademarbeid. Bij een
aandoening of trauma dat direct ingrijpt op de ademarbeid zal eerst
hypercapnie (stijging CO2) ontstaan. Ook nu zal de patiënt na verloop van tijd
volledig respiratoir insufficiënt kunnen worden als er hypoxemie (zuurstof te kort)
optreedt. De SpO2% is dus niet per definitie verlaagd.
3. De oorzaken en (alarm)symptomen van de belangrijkste acute en chronische
respiratoire insufficiëntie benoemen en de verwachte acties daarop
beschrijven;
Acute respiratoire insufficiëntie kan ontstaan door een stoornis in een van de
stappen die verantwoordelijk zijn voor de ademhaling:
• Onderdrukking van het ademhalingscentrum in de hersenen door een
ziekte van het centraal zenuwstelsel, bewusteloosheid, overdosis drugs
etc.
• Niet doorsturen van zenuwimpulsen vanuit de hersenen naar de
ademhalingsspieren door een ruggenmergletsel, een spierziekte, een
infectie van het zenuwstelsel etc.
• Verminderde beweeglijkheid van de borstkas door een pletletsel van de
borstkas, klaplong etc.
• Verstopping van de luchtwegen door een vreemd voorwerp, tumor,
ernstigeastmaopstoot of een chronische obstructieve longziekte (COPD)
etc.
, • Een aandoening van de longblaasjes zoals een longontsteking,
longoedeem etc.
• Onvoldoende bloedtoevoer naar de longen door een longembool etc.
• Onvoldoende zuurstof in het bloed door ernstige bloedarmoede,
koolstofmonoxidevergiftiging etc.
• Langdurige stuipen.
Chronische respiratoire insufficiëntie kan net als acute respiratoire insufficiëntie
ontstaan door een stoornis in de luchtwegen of in de longblaasjes. De oorzaak
kan liggen in een langdurige of blijvende verstoring van de functies van het
ademhalingscentrum in de hersenen, van de zenuwen die verantwoordelijk zijn
voor de ademhaling, van de ademhalingsspieren, de borstkas of de longen zelf.
De meest voorkomende ziekten die leiden tot chronisch ademhalingsfalen
(respiratoire insufficiëntie) zijn:
• Chronisch obstructief longlijden (COPD)
• Zenuw- en spierziekten (ALS, problemen van het middenrif)
• Ziekten die de beweeglijkheid van de borstkas aantasten (ziekte van
Bechterew, misvormde borstkas, restletsel van polio)
• Ernstige slaapapneu, nachtelijk ademhalingsfalen veroorzaakt door
overgewicht
Alarmsymptomen
Respiratoir
• Bradypneu
• Hypopneu
• Apneu
Circulatoir
• Bradycardie
• Asystolie
• Hypotensie
Cerebraal
• Bewustzijnsdaling
• Coma
• Convulsies
, 4. Bloedgaswaarden van respiratoire insufficiëntie verklaren en beredeneren;
Gassamenstelling alveolair
• SpO2: > 95%
• pCO2: 40 mmHg
Normaalwaarden bloedgas
• pH: 7,35-7,45
• pO2 80-100 mmHg
• PCO2: 35-45 mmHg
• HCO3: 22-26
Saturatie/SpO2 >95%
Saturatie is het gehalte van zuurstof in het bloed. Een verminderde perfusie,
bijvoorbeeld in een bleke koud vinger, maakt de meting onbetrouwbaar. Een
pulse-oximeter reageert niet op situaties waarbij de ventilatie groter is dan de
longperfusie (dode-ruimteventilatie). Een afgenomen SpO2 wordt gezien bij alle
situaties waarbij de ventilatie kleiner is dan de longperfusie (shunting).
Zuurstofspanning/pO2 80-100 mmHg
Zuurstofspanning is een maat voor de druk die de hoeveelheid
zuurstofmoleculen uitoefent. Afname van de pO2 wordt gezien bij situaties
waarbij de ventilatie kleiner is dan de longperfusie (shunting).
Kooldioxidespanning/pCO2 35-45 mmHg
Een verlaagde pCO2 wordt gezien bij situaties waarbij de ventilatie groter is dan
de longperfusie, bijvoorbeeld door psychogene hyperventilatie of een metabole
prikkel (lage pH). Een verhoogde pCO2 wordt gezien bij situaties waarbij de
alveolaire ventilatie kleiner is dan de longperfusie.
Bicarbonaat/HCO3- 22-26 mmol/L
Met behulp van bicarbonaat is het lichaam in staat om de zuurgraad van het
bloed (zuur- base evenwicht) in stand te houden. Verder zorgt bicarbonaat,
samen met de andere elektrolyten natrium, kalium en chloride, voor de
elektrische neutraliteit van cellen.
Zuurgraad/pH 7 is neutraal
De pH is een maat voor de zuurgraad van een waterige oplossing. De pH
van een neutrale waterige oplossing ligt bij kamertemperatuur rond de 7.
Zure oplossingen hebben een pH lager dan 7, en dus een hoge zuurgraad.
Basische oplossingen hebben een pH hoger dan 7 en dus een lage zuurgraad.
Bij een respiratoire insufficiëntie vinden er verstoringen plaats in de zuur-base
balans. Enkele verstoringen kunnen zijn:
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Nurcestudent. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €6,89. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 67474 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen