Tekst samenvatting - American History: Beginning to End
Alleen NLHA Geen BAR
Week 1
NLHA, 1903, May 5: “The real American has not yet arrived,” by Aviva Taubenfeld
Oktober 1886, het vrijheidsbeeld wordt officieel onthuld. Als je vanuit Europa over de zee
komt zul je haar als eerste zien bij New York. Ze is the mother of exiles, en ze ontvangt de
vluchtelingen die hun toevlucht zoeken in Amerika. Op haar tablet staat het gedicht A New
Colossus van Emma Lazarus. “Give me your tired, your poor (...) I lift my lamp beside the
golden door!”
Amerika is het land van de migranten. Lazarus schreef dat ze enerzijds verlangen naar vrij
te ademen en hun dromen te verwezenlijken. Tegelijkertijd zijn de mensen die komen
mislukt in het Westen en hopen ze op een betere toekomst in Amerika. Vluchtelingen
mochten komen als ze maar niet Amerika gingen aanpassen. Ze moesten zich absorberen
in de cultuur van Amerika zonder die cultuur aan te passen. Hun persoonlijkheid moest zich
schikken. Met het komen van nieuwe mensen kwam zowel veel goeds als veel slechts
binnen. Wat ging overheersen lag aan de mensen zelf, Roosevelt zei het in 1894:
“Whether the good or the evil shall predominate depends mainly on whether these
newcomers do or do not throw themselves heartily into our national life, cease to be
Europeans, and become Americans like the rest of us. True Americanism”
De vluchtelingen waren zich hier erg van bewust en pasten zich aan. Dit leidde tot veel
autobiografieën omdat men zich een nieuw persoon vond en die ontwikkeling wilde
publiceren. Het voelde als een resurrection of rebirth voor velen. Anderen hebben er veel
moeite mee en leven als het ware tussen twee werelden. De Amerikaanse wenselijke
identiteit en de Europese persoon diep van binnen. David Levinsky voelde zich gelukkiger bij
het werk in de synagoge dan jassenmaker in Amerika. Hij was hunted door zijn
geschiedenis.
Als gevolg paste niet iedereen zich aan. Je kreeg lokale plekken met culturen uit Europa.
Europa bleef voor hen het beste land met de beste cultuur. Die cultuur gingen ze voortzetten
in Amerika. De banden bleven met het moederland, bijvoorbeeld door geld terug te sturen
naar familieleden en politici. Ze bleven betrokken.
En zo had je verschillende vluchtelingen in Amerika, het werd een melting pot van mensen
met verschillende idealen en culturen. Er was een wens naar één cultuur maar dat was
onmogelijk te behalen. In een toneelstuk van Israel Zangwill zegt de hoofdpersoon David
Quixano: “The real American has not yet arrived. He is only crucible, I tell you, he will be the
,fusion of all races, the coming superman.” De echte Amerikaan moet nog komen. Hij/zij
wordt opgewacht door de moeder van alle vluchtelingen, zij overziet het smeltende proces.
Zangwill ziet de vluchtelingen als een proces richting perfectie en samensmelting. Lazarus
ziet de vluchtelingen als een bedreiging van de cultuur. In 1924 kwam er een Immigration
Act (Johnson-Reed Act) om het aantal vluchtelingen te beperken/controleren. De
Amerikanen worstelden met hun identiteit, de vluchtelingen en de onzekere toekomst.
NLHA, 1924, May 26: Americans All, by Yael Schacher
In 1924 kwam er de Johnson-Reed Act wat een wet was om de immigratie te regelen.
Amerika zag Europa als superieur en wilde minder Afrikanen en Aziaten binnen laten, zij
kwamen niet eens in aanmerking voor citizenship omdat ze inferieur waren. Met deze wet
werd geregeld dat er elk jaar een maximum was van het aantal immigranten van één land.
Elke nationaliteit in Amerika mocht 2% groeien door immigranten. Er waren uitzonderingen
voor kinderen en studenten. Hierdoor kwamen er voor paper sons, mensen die deden alsof
hun ouders al in Amerika woonde.
Vanaf 1924 kwam je niet zomaar Amerika binnen. Westelijke landen hadden geen quotum
maar je kwam er alsnog niet in als het aannemelijk was dat je crimineel zou worden.
Vluchtelingen zonder geld, werk of opleiding werden geweigerd. Het zorgde ervoor dat
Amerika een eenzijdig land ging worden en ging bepalen over de samenstelling van de
bevolking. Al sinds 1920 waren er Americanisation-programs. Op dit alles kwam kritiek van
de minderheden. Er kwamen talloze boeken over misstanden en de achtergestelde positie
van minderheden in Amerika. Tijdens de Tweede Wereldoorlog werd extra duidelijk dat de
lokale bevolking nog betrekken was en banden hand met het vaderland. Men zat in een
identiteitscrisis of ze zich tot Amerika konden rekenen of dat ze nog wel echt immigranten
waren.
NLHA, 1938: Action Comics Introduces Superman, by Douglas Wolk
In 1938 kwamen de stripboeken op en al snel versloeg Superman al zijn concurrenten. De
superheld was snel de populairste en de grenzen van zijn kunnen lag in de grenzen van de
fantasie van de schrijver.
De eerste strip had al veel kenmerken van hoe Superman nu nog steeds is:
- Strakke kleding met cape en logo
- Strijd van het goede tegen het kwaad
- Grote problemen
, - De cliff-hanger
Wat de makers misschien niet eens doorhadden was de culturele relevantie van de strip.
Het vertegenwoordigde hun ideeën over Amerika. Een buitenaards wezen komt op een
nieuwe plek vol mogelijkheden en nieuwe uitdagingen. Er is goed en kwaad, zo voorkomt
Superman dat Amerika bij Europa komt en vecht hij uiteindelijk ook tegen de Nazi’s. Het
draait continu om de verhouding tussen verantwoordelijkheid en goed omgaan met je macht.
De verhalen worden langzamerhand steeds met cultuur beladen. Ideologieën werden
beschermd of juist verstoten en de personages stonden symbool voor mensen uit het echte
leven: The Hulk (personificatie van nucleaire machten, bij woede wordt het groen) of Iron
Man (in een high-tech suit als symbool voor Chinese en Russische technology).
De helden bleven niet alleen in hun stripboeken. Er kwam veel merchandise op spullen en er
kwamen films. Nog meer mensen kwamen met hen in aanraking. Dit is zo rond 1970-1980.
En rond 2000 leek alles nog realistischer en kwamen er ook goede boeken uit met god-like
creatures die de wereld redden. Op dat moment begon het genre uitgeput te raken. Het was
gemaakt voor kinderen en de figuren maakten geen ontwikkeling door. De volwassenen (die
het vooral lazen) kenden op een gegeven moment de strip wel.
Wat er daarom gebeurde vanaf 2005 was dat de verhalen in de huidige culturele context
werden geplaatst. De superhelden vochten tegen een maatschappelijk probleem en
vertegenwoordigden de verschillende actoren.
NLHA, 1930, March: The Silent Enemy, by Micah Treuer
Buffalo Child Long Lance was een zwarte Amerikaan die zich bevond tussen 2 culturen. Hij
werd gezien als Amerikaan maar was erg bekend met de cultuur van de Indianen. Het was
alsof hij een tolk was. De Amerikanen waren onder de indruk van hem omdat hij aan hen de
ideeën van Indianen heel goed kon overbrengen. Ze waren onder de indruk van de mystiek
en ideeën van Long Lance.
In 1929 verscheen de stille film The Silence Enemy waarin Long Lance speelde. De film ging
over het leven van de Ojibwe stam. De film was een flop want het was de tijd dat spraak in
film op kwam. Silence films waren niet populair meer.
Long Lance kwam oorspronkelijk helemaal niet van die stam maar hij was wel precies wie
het Amerikaanse publiek wilde zien. Long Lance was de kleinzoon van Afrikaanse slaven,
zelf is hij geboren in Noord-Carolina. Dat zorgde voor veel oproer, vrienden verlaten hem en
hij kwam in de goot terecht. Na onderzoek bleek Long Lance dus geen authentieke Indiaan.
Hij pleegde uiteindelijk zelfmoord.
De tekst gaat over het aanpassen van je eigen cultuur naar een andere en de authenticiteit
, daarvan. In de andere teksten was ook kritiek te vinden over buitenlanders die in Amerika
kwamen en moeite hadden om een balans te vinden tussen “becoming a true american” en
hun eigen roots bewaren. Eigenlijk is Long Lance een voorbeeld daarvan; hoe hij een
andere cultuur zich eigen probeerde te maken, faalde en vervolgens niet geaccepteerd werd
en zelfmoord pleegde
Week 2
Begin imperialisme en ontdekking van de wereld: 1492 tot en met 1600.
NLHA, 1507: A New Geography, by Toby Lester
In 1492 ontdekte Columbus Amerika. Hij schreef een brief naar de Spaanse koning die
daarop snel het gebied claimde. In Europa werd gedacht dat het weer enkele kleine
eilandjes waren.
Columbus dacht dat hij de westelijke route naar Indië had gevonden. In 33 dagen was hij
aan land gekomen. In dit tijd wisten de meesten al wel dat de aarde rond was en dat 33
dagen te kort was om de halve wereld over te varen. Columbus werd niet geloofd. Men was
niet onder de indruk, hij had niets nieuws gevonden. De mensen die hem wel geloofden
waren soort van teleurgesteld. De wereld bleek zo klein dat je in 33 dagen aan de andere
kant was.
Aan de Venezolaanse kunst ontdekte Columbus een plek waar vier rivieren uitmonden in de
zee. Hij dacht het paradijs gevonden te hebben door via het westen in het uiterste oosten te
komen. Theologen waren huiverig voor alle ontdekkingen en Christoffer voelde zich een
held, hij werd Christo-ferens, de boodschapper van Christus.
In 1499 lukte het Portugal om onder Afrika door te varen naar Indië. Columbus was zijn
heldenstatus kwijt omdat hij alleen maar nutteloze eilandjes vond en niet de route naar Indië.
In 1503 komt Amerigo Vespucci met de claim dat het wel degelijk een nieuw land is, met
meer mensen en dieren dan in Europa, Azië of Afrika.
Matthias Ringmann kreeg een kopie de brief van Vespucci in handen in 1504. Hij ging
ermee aan de slag en greep naar het boek Geography van de Griekse Claudius Ptolemy.
Samen met Waldseemüller ging Ringmann aan de slag om een nieuwe kaart te maken van
de wereld. In 1507 was hij klaar en hij werd gemaakt nabij Straatsburg. In hout werd het
uitgehakt om daarna makkelijk 1000 kopieën te maken. Het was een samenstelling van de
ideeën van Vespucci, Marco Polo, Ptolemy en Portugese ontdekkingen. Ze waren er zelf
