Samenvatting
Samenvatting - 3.6 Neuropsychology: Probleem 2 Memory and Language
- Instelling
- Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR)
Een uitgebreide samenvatting van probleem 2, hierin zijn alle boekhoofdstukken en artikelen in verwerkt.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 32 pagina's
Voorbeeld 4 van de 32 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
3.6 NEUROPSYCHOLOGYPSYCHOLOGY– PROBLEMS
------------------------------------------------------------
3.6 Neuropsychology
Problem 2: Memory and Language
Leerdoelen voor probleem 2:
Vignet 2.1: Let’s talk!
1. Welke soorten aphasie zijn er en welke gebieden zijn hierbij betrokken?
2. Welke symptomen komen hierbij kijken? + oorzaken!
3. Wat zijn de mogelijke behandelingen?
Vignet 2.2: The clever neuropsychologist
1. Hoe is het geheugensysteem georganiseerd?
2. Hoe ontstaat geheugenverlies?
3. Welke stoornissen bestaan er omtrent het geheugen?
4. Welke regio’s zijn hierbij betrokken?
Topic 2.1: Amnesia
» FUNDAMENTALS OF HUMAN NEUROPSYCHOLOGY CHAPTER 15 – THE TEMPORAL LOBES
Temporal lobe disorder: radicale veranderingen in affect (emotie) en persoonlijkheid, geheugen verstoringen en
een verstoring in taal.
15.1 Temporal-Lobe anatomy
Temporale lobben omvatten al het weefsel onder de laterale fissuur & voor de occipitale cortex. Temporaalkwab
structuren omvatten: de limbische cortex, de amygdala en de hippocampale formatie.
Subdivisions of the temporal cortex
De menselijke temporale regio’s kunnen opgedeeld worden in auditore (Brodmann’s areas 41, 42 en 22) en die
de ventrale visuele stroom op de laterale temporale kwab vormen (gebieden 20, 21, 37 en 38).
o Inferotemporale cortex: de visuele regio’s.
o De laterale fissure bevat een tissue welke de insula vormt. De insula omvat de smaakcortex + de auditieve
associatiecortex.
o Superior temporal sulcus (STS): scheidt de superieure en middelste temporale gyri en herbergt ook een
aanzienlijke hoeveelheid neocortex.
o Medial temporal region (limbic cortex): omvat de amygdala en aangrenzende cortex (uncus), de
hippocampus en omringende cortex & de fusiform gyrus.
o Parahippocampal cortex: corticale gebieden TH en TF aan de posterieure eind van de temporale kwab.
o Temporal-parietal junction (TPJ): het corticale gebied dat langs de grens van de temporale en pariëtale
lobben ligt. Het bevat de ventrale gebieden van de angulaire en supramarginale gyri.
• Neuro-imaging onderzoek laat zien dat de TPJ actief is bij onderzoek naar aandacht, geheugen,
taal en sociale verwerking. Er wordt voorgesteld dat TPJ centraal staat in de besluitvorming in een
sociale context.
Connections of the temporal cortex
Temporale kwabben hebben veel interne verbindingen:
o Afferente projecties van sensorische systemen
o Efferente projecties naar pariëtale en frontale associatiegebiden, limisch systeem & basale ganglia
- De neocortex van de linker en rechter temporale kwabben is verbonden door het corpus calosum
- De mediale temporale cortex en amygdala zijn verbonden door de voorste commissuur
Onderzoek naar tempocorticale verbindingen bij een aap laten verschillende corticale verbindingen zien:
1. Een hiërarchisch zintuiglijk pad ondersteunt stimulusherkenning.
Het hiërarchische verloop van verbindingen komt voort uit de primaire en secundaire auditieve en visuele
gebieden en eindigt in de temporale pool. De visuele projecties vormen de ventrale stroom van visuele
verwerking, terwijl de auditieve projecties een parallelle ventrale stroom van auditieve verwerking
vormen.
1
, 3.6 NEUROPSYCHOLOGY
2. Een dorsale auditieve baan betreft het sturen van bewegingen met betrekking tot auditieve informatie.
Dit pad projecteert van de auditieve gebieden naar de posterieure pariëtale cortex (figuur 15.4A) en is
analoog aan een deel van het dorsale visuele pad, dat waarschijnlijk een rol speelt bij het detecteren
van de ruimtelijke locatie van auditieve inputs.
3. Een polymodale route ligt waarschijnlijk ten grondslag aan de categorisatie van stimulus.
Deze reeks parallelle projecties van de visuele en auditieve associatiegebieden komt samen in de
polymodale gebieden van de sulcus temporalis superior.
4. Een mediale temporale projectie die cruciaal is voor het langetermijngeheugen. De projectie van de
auditieve en visuele associatiegebieden naar de mediale temporale of limbische gebieden gaat eerst
naar de perirhinale cortex, vervolgens naar de entorinale cortex en tenslotte naar de
hippocampusformatie of de amygdnala of beide. De hippocampale projectie vormt de perforante route
die, wanneer deze wordt verstoord, resulteert in een ernstige disfunctie van de hippocampale activiteit.
5. Een frontale kwabprojectie die nodig is voor verschillende aspecten van bewegingsbeheersing,
kortetermijngeheugen en affect.
Deze reeks parallelle projecties reikt van de tijdelijke associatiegebieden tot de frontale kwab.
Anatomy of the ventral stream
Ungerleider en Mishkin: zagen de ventrale stroom als een hiërarchische route die van de
occipitale cortex naar de temporale pool loopt. Nu is hier meer over bekend, in hun
nieuwe formulering omvat de ventrale stroom minstens 6 verschillende corticale en
subcorticale paden (figuur 15.5). Er zijn verschillende routes!
In het eerste geval: een reeks subcorticale projecties strekt uit elk gebied van de occipito-
temporale route zich uit tot het neostriatum (dat de nucleus caudatus en putamen van
de basale ganglia omvat). Deze projecties vormen het occipitotemporale-neostriatale
netwerk.
- Dit netwerk functioneert ter ondersteuning van soorten gewoonten en het leren
van vaardigheden die afhankelijk zijn van het gezichtsvermogen.
In het tweede pad maken amygdala-gebonden projecties uit inferotemporale regio's de
verwerking van emotioneel opvallende stimuli mogelijk.
Een derde pad gaat van de inferotemporale cortex naar het ventrale striatum (nucleus
accumbens, een andere basale ganglia-component) om de toewijzing van
stimulusvalentie (potentie) te ondersteunen.
De drie resterende routes geïllustreerd in figuur 15.5B projecteren van inferotemporale
cortex naar andere corticale regio's.
- De mediale tijdelijke, orbitofrontale en ventrolaterale prefrontale paden zijn
respectievelijk betrokken bij het langetermijngeheugen, object-
beloningsassociaties en objectwerkgeheugen.
15.2 A theory of temporal-lobe function
De multifunctionele temporaalkwab omvat de primaire auditieve cortex, secundaire
auditieve en visuele cortex, limbische cortex en de amygdala en hippocampus.
o De hippocampus werkt samen met corticale objectherkenning en geheugen om
een speciale rol te spelen bij het organiseren van herinneringen aan objecten in
de ruimte.
o De amygdala voegt een affectieve toon toe aan sensorische input en
herinneringen.
Op basis van de corticale anatomie kunnen we drie fundamentele sensorische functies
van de temporale cortex identificeren:
1. Verwerking van auditieve input
2. Visuele objectherkenning
3. Langdurige opslag van sensorische input (simpelweg: geheugen)
2
, 3.6 NEUROPSYCHOLOGY
Sensorische processen
o Het proces van objectherkenning is de functie van het ventrale visuele pad in de temporale kwab.
o Het ontwikkelen van objectcategorieën is cruciaal voor zowel perceptie als geheugen en hangt af van
de inferotemporale cortex, gebied TE.
o SCHADE aan de temporale cortex leidt tot tekorten bij het identificeren en categoriseren van stimuli. Het
is echter geen probleem om de stimulus te lokaliseren of te herkennen dat deze aanwezig is, omdat deze
activiteiten functies zijn van respectievelijk de posterieure pariëtale en primaire sensorische gebieden.
o Het proces van het matchen van visuele en auditore informatie wordt cross-modal matching genoemd.
Dit is afhankelijk van de cortex van de superieure temporale sulcus.
o Lange termijn geheugenprocessen zijn afhankelijk van de gehele ventrale visuele stream & de
paralimbische cortex van de mediale temporale regio.
Affectieve responsen
o De affectieve respons (hartslag en bloeddruk omhoog) is een functie van de amygdala.
o Het associëren van sensorische input en emotie is cruciaal om te leren, omdat stimuli geassocieerd
worden met hun positieve, negatieve of neutrale gevolgen, en het gedrag wordt dienovereenkomstig
aangepast.
o Bij afwezigheid van een affectief systeem wordt elke stimuli gelijk behandeld.
Spatial navigation
o De hippocampus bevat cellen die plaatsen in de ruimte coderen. Samen stellen deze cellen je in staat
om door de ruimte te navigeren en te onthouden waar je bent.
Een persoon die deze temporaalkwabfuncties mist, zou het dorsale visuele systeem kunnen gebruiken om visueel
geleide bewegingen te maken en zou onder veel omstandigheden nogal typisch lijken.
The superior temporal sulcus and biological motion
- Biological motion: bewegingen die een particulaire relevantie hebben voor species.
(dit is bij dieren)
- De STS analyseert biologische beweging
- De STS ontvangt verschillende soorten input die een rol spelen in het categoriseren
van stimuli. Een grote categorie is sociale perceptie → het anaylseren van actual/
implied lichaamsbewegingen die je voorzien van sociaal relevante informatie. Deze
informatie is belangrijk in sociale cognitie: een theory of mind die je in staat stelt om
hypotheses te ontwikkelen over de intenties van andere mensen.
- Cellen in de STS spelen een belangrijke rol in sociale cognitie. Cellen in de STS reageren
op verschillende vormen van biological motion → gezichtsuitdrukkingen,
handbewegingen.
» Imaging studies: laten activatie van se STS zien als mensen verschillende vormen van
biological motion waarnemen.
- Een belangrijk correlaat van mondbewegingen is vocalization → regio’s van de STS
zijn ook betrokken bij het waarnemen van soorttypische geluiden.
» Imaging studies: in mensen laten zien dat de STS geactiveerd wordt door menselijke
vocalisaties en door melodische sequenties.
o Er kan voorspeld worden dat schade aan de temporale kwab kan leiden tot
stoornissen bij het analyseren van biologische beweging, en een gecorreleerd tekort in sociaal bewustzijn.
o Onderzoekers toonden aan dat neuronen in de STS kunnen reageren op bepaalde gezichten die frontaal
worden gezien, gezichten die in profiel worden bekeken, de houding van het hoofd of zelfs op bepaalde
gezichtsuitdrukkingen.
o Sommige STS-cellen zijn maximaal gevoelig zijn voor primaatlichamen die in een bepaalde richting
bewegen, een andere karakteristieke biologische beweging.
Visual processing in the temporal lobe
Recall moment: discrete visuele gebieden buiten de de occipitale kwab, inclusief gespecialiseerde gezichts- en
objectherkenningszones, informatie verwerken in de ventrale stroom.
3
, 3.6 NEUROPSYCHOLOGY
Free viewing study: participanten keken naar een 30 minuten segment van een film, terwijl hun corticale activiteit
werd gemonitord door gebruik van fMRI. Een tweede doel was om te bepalen hoe vergelijkbare hersenactiviteit
was bij verschillende mensen door de activiteit te correleren van 5 individuen die naar hetzelfde filmsegment
kelken. Er zijn 3 grote bevindingen geweest:
1. Een uitgebreide acticiteit over de gehele temporale
kwab was hoog gecorreleerd over de deelnemers heen.
Wat betekent dit? → de hersenen van verschillende
mensen hadden de neiging om tijdens het kijken van de
film samen te werken (in verschillende gebieden:
auditieve, visuele gebieden van de temporale kwab + in
de STS en cingulaire gebieden). Conclusie: er is een grote
uitgestrektheid van de menselijke cortex stereotiep dat
reageert op natuurlijke audiovisuele stimuli.
2. Er was een algemene activering van de temporale
cortex tijdens de film, maar er waren ook selectieve activeringen die gerelateerd waren aan exacte
momenten van de film.
o Als mensen keken naar een close-up van het gezicht → hoge activiteit in het fusiforme gezichtsgebied
(FFA)
o Als mensen naar brede scénes keken → verbeterde activiteit in het parahippocampale plaatsgebied
(PPA)
3. Regio’s van de pariëtale en frontale kwabben lieten geen intersubject coherentie zien. Dit houdt in dat
de deelnemers verschillende denkpatronen hadden buiten de sensorische verwerking.
Verschillende objecten lijken met elkaar verbonden te zijn, omdat ze deel uitmaken van dezelfde categorie.
Automatisch categoriseren van sensorische informatie moet deels geleerd zijn, omdat we objecten zoals auto’s/
meubels categoriesen, maar hoe is dit dan geleerd?
- Een manier om antwoord te geven op deze vraag is om te gaan kijken in veranderingen in neurale
activiteit als participanten categorieën gaan leren. Activatie van de cellen in het TE gebied vereist
complexe eigenschappen die een combinatie van kenmerken bevatten (oriëntatie, grootte, kleur en
textuur). Er is ontdekt dat cellen met een vergelijkbare , hoewel iets andere, selectiviteit de neiging
hebben om verticaal in kolommen te clusteren.
- Een object wordt niet weergegeven door de activiteit van een enkele cel, maar door de activiteit van
veel cellen binnen een kolomvormige module.
Twee andere opmerkwaardige kenmerken van de infero-temporale neuronen in apen:
1. Ervaring verandert de stimulus specificiteit van de neuronen. Deze resultaat bevestigd dat de rol van de
temporale kwab in visuele verwerking niet genetisch is bepaald, maar subjectief is voor ervaring (dit is
ook zo in volwassenen).
2. Inferotemporale neuronen verwerken niet allen visuele input, maar ze kunnen ook mechanismen bieden
voor het intern representeren van afbeeldingen van objecten.
o Als apen specifieke objecten zien die ze moeten onthouden, gaan de neuronen in de apencortex door
met ontladen tijdens de geheugen-periode. Deze neurale ontlading kan de basis vormen van het
werkgeheugen voor de stimuli. Deze ontlading kan ook de basis vormen voor visuele beelden.
o De ontlading van groepen neuronen die selectief zijn voor kenmerken van bepaalde objecten, kan
mentale beelden opleveren van die objecten als ze er niet zijn!
Are faces special?
Gezichten brengen ook een schat aan sociale informatie over, en wij mensen zijn uniek onder primaten doordat
we veel tijd besteden aan het rechtstreeks naar de gezichten van andere leden van onze soort kijken. Het belang
van gezichten als visuele stimuli heeft geleid tot het idee dat er een speciaal pad bestaat in ons visuele systeem
voor het analyseren van gezichten. Hier is bewijs voor!
1. Studies met apen: neuronen in de temporale kwab zijn afgestemd op verschillende gezichten. Sommige
cellen zijn afgestemd op de identiteit van het gezicht en andere op gezichtsuitdrukking.
2. Het omkeren van een foto van een object met de gebruikelijke goede kant naar boven is moeilijker te
herkennen, maar het effect op gezichten is niet proportioneel.
4
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper 509133a20. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 60904 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen