Samenvatting How Children Develop
H.1 An Introduction to Child Development
Reasons to Learn About Child Development
Het begrijpen van hoe kinderen zich ontwikkelen kan het opvoeden van kinderen verbeteren, de
goedkeuring bevorderen van een verstandiger sociaal beleid m.b.t. het welzijn van kinderen en
basisvragen over de menselijke natuur beantwoorden.
Raising Children
Het slaan van kinderen bij ongewenst gedrag blijkt ineffectief. Alternatieven hiervoor zijn:
- Sympatie tonen: Kinderen kunnen dan beter met de situatie omgaan.
- Positief alternatief geven om met woede om te gaan: beter omgaan met vijandigheid.
- Time-out geven
Iedereen die bijdraagt aan het opvoeden van kinderen kan zulke strategieën effectief gebruiken
speciaal curriculum ontwikkeld dat kinderen leert omgaan met woede en het herkennen ervan bij
zichzelf en anderen (“turtle-technique”) kennis over ontwikkeling van kinderen handig voor
iedereen die zich bezighoudt met het opvoeden van kinderen.
Choosing Social Policies
Met kennis van de ontwikkeling van kinderen kunnen ook weloverwogen beslissingen genomen
worden over de grote verscheidenheid van sociaal-politieke vraagstukken die kinderen in het
algemeen aangaan. Een meta-analyse liet zien dat het effect op kinderen en adolescenten van het
spelen van gewelddadige games minimaal is helpt om te bepalen of de voordelen van het
voorkomen van mogelijk beschadigende activiteiten hoger zijn dan de kosten van het beperken van
de vrijheid van mensen. Onderzoek naar de ontwikkeling van kinderen is ook van belang bij
getuigenissen in de rechtbank. Een belangrijke bevinding is dat wanneer 3-5 jarigen geen suggestieve
vragen worden gesteld, hun getuigenis vaker accuraat is (al laten ze ook een groot deel aan info
weg). Hoe jonger de kinderen, hoe meer hun herinnering de biases van de vragen van de interviewer
reflecteert.
Meta-analysis/Meta-analyse = een methode om de resultaten van onafhankelijke studies te
combineren om tot conclusies te komen op basis van al die studies.
Understanding Human Nature
Een derde reden om de ontwikkeling van kinderen te bestuderen is om de menselijke natuur beter te
begrijpen. Een grote groep filosofen en psychologen, nativisten, stellen dat de evolutie vele
opmerkelijke vermogens heeft geschapen die zelfs in de prille kinderjaren aanwezig zijn, met name in
gebieden van bijzonder belang, zoals het begrijpen van basiseigenschappen van fysische voorwerpen,
planten en dieren, en andere mensen. Empiristen zeggen dat zuigelingen beschikken over algemene
leermechanismen die hen in staat stellen vrij snel veel te leren, maar dat zuigelingen en jonge
kinderen de gespecialiseerde vermogens missen die nativisten aan hem toeschrijven. Er zijn nu ook
modellen ontwikkeld waardoor wij in staat zijn de processen van ontwikkeling te observeren,
beschrijven en te verklaren.
Amydala = Een gebied van de hersenen dat betrokken is bij emotionele reacties.
Historical Foundations of the Study of Child Development
Early Philosopher’s Views of Children’s Development
Plato en Aristoteles vonden dat de opvoeding van kinderen bepalend was voor de welvaart van de
maatschappij. Ze waren geïnteresseerd in de mate waarmee kinderen worden beïnvloed door hun
nature en nurture.
Plato:
- zelfcontrole en discipline is het belangrijkste doel van educatie.
1
,Samenvatting How Children Develop
- Aangeboren kennis.
Aristoteles:
- discipline en opvoeden naar wat het kind nodig heeft.
- Kennis komt van ervaring, baby is als een krijtbord waar nog niets op is geschreven
Locke:
- Kind is tabula rasa, ontwikkeling reflecteert de gegeven nurture
- Belangrijkste opvoeddoel is de ontwikkeling van karakter.
- Eerst discipline, daarna het kind meer vrijheid geven
Rousseau:
- Ouders en maatschappij moeten kind maximale vrijheid geven vanaf het begin
- Kinderen leren primair van hun eigen spontane interacties met objecten en mensen
- Tot 12 jaar (wanneer kinderen ‘the age of reason’ bereiken en zelf de waarde van informatie
kunnen inschatten) hoeven kinderen geen formele educatie te krijgen maar de vrijheid om
zelf te exploreren.
Kagan:
- Kinderen hebben aangeboren gevoel van moraliteit, bestaande uit 5 vaardigheden:
1. De gedachten en gevoelens van anderen afleiden
2. De concepten van goed en slecht toepassen op het eigen gedrag
3. Nadenken over handelingen in het verleden
4. Begrijpen dat negatieve gevolgen vermeden hadden kunnen worden
5. Eigen en andermans motieven en emoties begrijpen
Social Reform Movements
Het hedendaags gebied van kinderpsychologie heeft zijn wortels in de eerdere sociale
reformatiebewegingen die waren opgericht om het leven van kinderen te verbeteren door de
leefomstandigheden te veranderen.
Darwin’s Theory of Evolution
Darwins werk aan de evolutietheorie heeft veel onderzoekers geïnspireerd tot het idee dat een
intensieve studie van de ontwikkeling van kinderen tot meer belangrijke inzichten kan leiden in de
menselijke natuur. Darwins studie van de ontwikkeling van zijn kind is het voorbeeld van zo’n
onderzoek.
Enduring Themes in Child Development
Moderne studie van de ontwikkeling van kinderen begint met een set fundamentele vragen. Die
worden in de volgende paragrafen besproken.
1. Nature and Nurture: How Do Nature and Nurture Together Shape
Development?
Dit is de meest basic vraag over de ontwikkeling van kinderen. Nature beïnvloedt elk aspect van onze
brede karakteristieken. Vaak wordt de vraag gesteld of een persoon door nature of nurture
ontwikkelt, maar dat is niet zo, een persoon ontwikkelt door de constante interactie van nature en
nurture. Uit onderzoek blijkt dat de genoom gedrag en ervaringen beïnvloedt, maar andersom
beïnvloeden gedrag en ervaringen ook de genoom (door proteïnes die gen expressie reguleren)
nieuw veld genaamd epigenetica ontstaan. Bewijs van de epigenetische impact van gedrag en
ervaringen komt uit onderzoek naar methylering.
Nature/Natuur = Onze biologische begaafdheid; de genen die we van onze ouders meekrijgen.
Nurture/Opvoeding = De omgeving, zowel fysiek als sociaal, die onze ontwikkeling beïnvloedt.
Genome/Genoom = Het geheel van de erfelijke informatie van elke persoon.
Epigenetics/Epigenetica = De studie van stabiele veranderingen in genexpressie die worden
bemiddeld door de omgeving.
2
,Samenvatting How Children Develop
Methylation/Methylering = Een biochemisch proces dat het gedrag beïnvloedt door de activiteit en
expressie van genen te onderdrukken.
2. The Active Child: How Do Children Shape Their Own Development?
Zuigelingen vormen hun eigen ontwikkeling door selectieve attentie (selective attention) leren
over belangrijke delen van de wereld (mensen, dieren en bewegende objecten). Vooral het gezicht
van de moeder trekt de aandacht, door de sociale interactie wordt de moeder-kind band versterkt.
Wanneer kinderen beginnen te praten (9-15 maanden) wordt hun eigen bijdrage aan hun
ontwikkeling zichtbaarder (praten (ook in hun eentje) en spelen).
3. Continuity/Discontinuity: In What Ways Is Development Continuous,
and in What Ways is It Discontinuous?
Sommige wetenschappers zien de ontwikkeling als een continue ontwikkeling (grafiek diagnonale
stijgende lijn). Andere wetenschappers zien de ontwikkeling van kinderen als een discontinue
ontwikkeling (grafiek stijgende lijn met plateaus). Zij starten met een gebruikelijke observatie:
kinderen van verschillende leeftijden lijken kwalitatief anders (bv in hoeveelheid kennis en de manier
van denken). Dit is te zien in bv de liquid task. Een antwoord waarom kinderen als ze ouder zijn
ineens anders denken kan komen vanuit stage theories. Wanneer een kind naar een nieuwe fase
gaat, verandert de manier van denken of het gedrag op een kwalitatieve manier en ervaart het kind
de wereld anders. Een van de meest bekende stage theory is theorie van cognitieve ontwikkeling van
Jean Piaget. Deze bestaat uit 4 fasen van cognitieve groei. Toch hebben veel onderzoekers
geconcludeerd dat een kind moeilijk in te delen is in een bepaalde fase, vaak verschilt dit per aspect.
Ook is het bepalen van een continue of discontinue ontwikkeling nog lastig, omdat het afhankelijk is
van het gebruikte perspectief en hoe regelmatig er is geobserveerd.
Continuous development/Continue ontwikkeling = Het idee dat veranderingen met de leeftijd
geleidelijk plaatsvinden, in kleine stapjes, zoals die van een dennenboom die steeds hoger wordt.
Discontinuous development/Discontinue ontwikkeling = Het idee dat veranderingen met de leeftijd
incidentele grote verschuivingen omvatten, zoals de overgang van rups naar cocon naar vlinder.
Stage theories/Fasentheorieën = Benaderingen die stellen dat ontwikkeling een reeks van grote,
discontinue, leeftijdsgebonden fasen omvat.
Cognitive development/Cognitieve ontwikkeling = De ontwikkeling van denken en redeneren.
4. Mechanisms of Change: How Does Change Occur?
Wat zijn de mechanismen die de veranderingen veroorzaken die kinderen ondergaan naarmate ze
ouder worden en ervaring opdoen? Ontwikkelingsmechanismen kunnen gedragsmatig, neuraal of
genetisch zijn. Er is onderzoek gedaan naar breinactiviteit van mensen wanneer zij een opdracht
deden dat beheersing van de controle (effortful control) vereiste. Andere studies hebben de
genetische mechanismen onderzocht die breinactiviteit beïnvloeden bij intensieve aandacht
(effortful attention) en de manier waarop deze genetische mechanismen de effecten van opvoeden
beïnvloeden. Daarbij zijn specifieke genen gevonden die de productie van neurotransmitters
beïnvloeden. Variatie in deze genen gaan gepaard met variatie in de kwaliteit van de prestatie bij de
opdrachten dat intensieve aandacht vereisen. Bij kinderen met deze bepaalde genen heeft de manier
van opvoeding effect op de vaardigheid om de aandacht te reguleren (lage kwaliteit opvoeding gaat
gepaard met een lager vermogen om de aandacht te reguleren).
Neurotransmitters = Chemische stoffen die betrokken zijn bij de communicatie tussen hersencellen.
5. The Sociocultural Context: How Does the Sociocultural Context
Influence Development?
Het meest gebruikte model over de socioculturele context van kinderen is het model van
Bronfenbrenner. Ook binnen culturen zijn verschillen in de context van ontwikkeling, de meeste
verschillen zijn gerelateerd aan etniciteit, achtergrond/ras en SES. Kinderen uit arme gezinnen lijken
3
, Samenvatting How Children Develop
het slechter te doen dan andere kinderen (gezondheidsproblemen, emotionele problemen, kleiner
vocabulair, lager IQ en lagere reken- en leesvaardigheden). Echter is dit te verklaren door de hoge
mate van uitdagingen die deze kinderen hebben. Het cumulatief risico is dan ook het grootste
obstakel voor de succesvolle ontwikkeling van armere kinderen. De kinderen die deze obstakels van
armoede trotseren zijn veerkrachtig en hebben meer kans dan anderen op het hebben van 3
karakteristieken:
1. Positieve persoonlijke kwaliteiten (hoge mate van intelligentie, optimistisch, makkelijke
persoonlijkheid)
2. Hechte relatie met ten minste 1 ouder
3. Hechte relatie met ten minste 1 volwassene, anders dan een ouder (opa, leerkracht, coach,
vriend van de familie)
De veerkrachtigheid van kinderen reflecteert niet alleen hun persoonlijke kwaliteiten maar ook de
interacties die zij met andere mensen hebben.
Sociocultural context/Socioculturele context = De fysieke, sociale, culturele, economische en
historische omstandigheden die de omgeving van een kind vormen.
Socioeconomic status (SES)/Sociaaleconomische status (SES) = Een maatstaf voor sociale klasse
gebaseerd op inkomen en opleiding.
Cumulative risk/Cumulatief risico = De opeenstapeling van nadelen gedurende de jaren van
ontwikkeling.
6. Individual Differences: How Do Children Become So Different from One
Another?
Scarr (1992) heeft 4 factoren geïdentificeerd die zorgen dat kinderen van een familie (of van
verschillende families) van elkaar kunnen verschillen:
1. Genetische verschillen genetisch uniek.
2. Verschillen in behandeling door ouders en anderen doordat kinderen andere karakters
hebben.
3. Verschillen in reacties bij dezelfde gebeurtenissen bv ouder die baan verliest: ene kind
bezorgd, ander denkt dat het wel goed komt.
4. Verschillende keuzes van omgevingen zelf activiteiten kiezen, ook bepaalde ‘labels’ die ze
krijgen accepteren/kiezen (bv ‘de intelligente’, ‘de populaire’).
7. Research and Children’s Welfare: How Can Research Promote
Children’s Well-Being?
Verbeterd wetenschappelijk onderzoek naar de ontwikkeling van kinderen leidt vaak tot praktische
voordelen (bv het programma om kinderen te helpen omgaan met hun woede).
Methods for Studying Child Development
The Scientific Method
De basis assumptie van de wetenschappelijke methode is dat alle ideeën/overtuigingen fout zijn
tot ze vaak getest zijn, zijn ze slechts hypotheses. De wetenschappelijke methode bestaat dan ook uit
4 stappen (zie betekenis begrip). Wat wetenschappelijk onderzoek onderscheid van niet-
wetenschappelijk onderzoek is de 3e stap, de methodes die gebruikt worden om de hypothese te
testen goed uitgevoerd: hoge kwaliteit bewijs om gegronde conclusies te trekken.
Scientific method/Wetenschappelijke methode = Een benadering om overtuigingen te testen waarbij
een vraag wordt gekozen, een hypothese wordt geformuleerd, de hypothese wordt getest, en een
conclusie wordt getrokken.
Hypotheses/Hypothesen = toetsbare voorspellingen over de aan- of afwezigheid van verschijnselen
of relaties.
4
