Samenvatting
Volledige Samenvatting ICT & Recht
- Instelling
- Hogeschool Arnhem En Nijmegen (HAN)
De samenvatting is overzichtelijk geschreven voor mensen die liever rijtjes lezen dan grote stukken tekst.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 25 pagina's
Voorbeeld 3 van de 25 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
ICT & Recht leerjaar 2Hoofdstuk 1
ICT = informatie- en communicatietechnologie.
De ontwikkelde technologie heeft voor en nadelen, de nadelen liggen niet bij de
technologie zelf maar bij wat mensen ermee doen. Het reguleren is daarom erg
belangrijk.
Schrijver Lawrence Lessig onderscheid vier modaliteiten voor de regulering voor het
internet :
- het recht
- de markt
- sociale normen
- de architectuur
4 Manieren van regulering van het internet:
1. Het recht reguleert gedragingen door deze te verbieden
2. De markt reguleert door prijzen te verhogen of te verlagen, accijnzen worden
geheven op producten die de overheid liever niet wilt aanbieden.
3. Sociale normen reguleren omdat mensen volgens de norm willen handelen en
geen gekke blikken willen trekken. Normovertredingen zijn weer vastgelegd in
het strafrecht.
4. De architectuur reguleert door middel van technoregulering. Door het plaatsen
van lage viaducten of hoge drempels wordt verkeer bepaald. Codes reguleren
via Netflix of dvd’s wie er kan kijken en zijn regio gebonden.
Een overige regulering methode is Big data/Nudging, dit stuurt gedrag. Door grote
hoeveelheden data kunnen ze niet meer gereguleerd worden door ICT-systemen.
Met Big data worden weer verbanden gemaakt tussen deze data zodat
beleidsmakers/bedrijven kunnen ingrijpen en effecten meten.
Er zijn twee verbindingen tussen ICT en recht. ICT is in eerste instantie een object
van het recht omdat het recht iets te zeggen heeft in het gebruik van ICT. Anderzijds
biedt ICT ook meer mogelijkheden in het recht; kennis wordt toegankelijker in
databanken en dossiers worden elektronisch.
De koop van maatsoftware is moeilijker te reguleren en definiëren dan bij een
fysieke koop. Verschillende rechtsgebieden overlappen in het ICT-recht, om deze
reden moet een jurist kennis hebben van bestuursrecht, privaatrecht en strafrecht.
Programmatuur is een ander woord voor software. Elke computer heeft een
processor, dit is het hart van de computer. Een computer werkt met een binair
stelsel, de codes worden uitgedrukt in een 1 of een 0. Elk cijfer is een bit, acht bits is
een byte. Acht megabits is een megabyte.
Vroeger schreef men de programmatuur in machinetaal of objectcode.
Tegenwoordig wordt het in hoger programmeertaal geschreven (Java of HTML), dit
heet ook wel broncode of sourcecode.
,Deze broncode moet omgezet worden naar machinetaal, dit gebeurt met een
compiler. Zonder juiste machinetaal kan de computer er niks mee.
Stappen:
Hogere programmeertaal (broncode/source code)→ omzetten in
compiler→ machinetaal (objectcode)
De programmeur heeft wel de originele broncode nodig voor de
werking/uitbreiding/wijziging van de software. Deze broncodes blijven doorgaans
geheim zodat ze niet kunnen nagebouwd of aangepast kunnen worden. Dit heet dan
een closed source (ook wel closed software). Tegenover closed sources heb je ook
open source software (OSS), op die manier kunnen anderen meewerken aan de
ontwikkeling van de software en het toevoegen van functionaliteiten.
Software dat gratis is heet ook wel freeware.
Voor de juridische regulering van de ontwikkelingen zijn twee mogelijkheden:
1. De regulering sluit aan bij de bestaande wetgeving, of niet. Bij bestaande
wetgeving wordt aansluiting gezocht in hetzelfde begrippenkader (bijv. koop),
het beginsel adagium is hier van toepassing (=wat offline geldt, geldt online
ook).
2. Wanneer het niet bij de bestaande regelgeving aansluit moet er nieuwe
regelgeving komen, zoals bij drones of in de financiële sector.
In het goederenrecht is het moeilijk te bepalen of de ICT termen onder de begrippen
vallen binnen het goederenrecht. De Hoge Raad heeft in arrest ‘Runscape’ gezegd
dat computergegevens ook een goed kunnen zijn en dus onder art 310 Sr diefstal
kunnen vallen.
Handhaving
Het ICT domein wordt door verschillende partijen gehandhaafd:
- de overheid (politie en Openbaar Ministerie)
- toezichthouders (ACM en de AP: Autoriteit Persoonsgegevens)
- belangen organisaties
- burgers
- bedrijven
Zo bestaat er het Nationaal Cyber Security Centrum (NCSC). Door dit centrum wordt
de samenleving beveiligd. Organisaties binnen de vitale sector moeten bij dit
centrum melding doen van veiligheidsincidenten.
De toezichthouders zijn zelfstandige bestuursorganen in de zin van de Awb, tegen
een besluit van hen staat dus beroep open.
Hoofdstuk 3 telecommunicatierecht
Telecommunicatierecht is heeft als doel de markt open te houden en concurrentie
eerlijk. Telecommunicatie aanbieders zijn bijvoorbeeld KPN, Tele2 of Vodafone. Ook
biedt de TW verplichten voor Internet Service Providers. Het is een vrije markt maar
in de TW zijn wel regels gesteld betreft markttoegang en marktgedrag. De
telecommunicatiewet wordt onder toezicht gehouden door de Autoriteit Consument
en Markt.
, Veel regelgeving komt uit de Europese Unie opgesteld in richtlijnen, de kern wordt
gevormd door 5 richtlijnen:
- Toegangsrichtlijn (richtlijn 2002/19/EG)
- Machtigingsrichtlijn (richtlijn 2002/20/EG)
- Kaderrichtlijn (2002/21/EG)
- Universeledienstrichtlijn (2002/22/EG)
- Privacy richtlijn (2002/58/EG)
De eerste vier richtlijnen zijn in 2018 vervangen door de richtlijn tot vaststelling van
het Europees Wetboek voor elektronische communicatie (richtlijn 2018/1972)
De Telecommunicatiewet kent drie doelstellingen:
1. versterken van de concurrentiepositie door eersteklas
telecommunicatievoorzieningen
2. stimuleren van kwaliteit en de toegankelijkheid van telecommunicatie-
infrastructuur
3. het bewaken van maatschappelijke belangen.
De telecommunicatiewet reguleert de markt met regels. Een van die regels is de
interoperabiliteit van netwerk en diensten; iedere telecommunicatie aanbieder kan
aansluiting krijgen op het netwerk van een andere aanbieder zodat er gewoon
gebeld kan worden wanneer je niet dezelfde provider hebt. De TW is een kaderwet
en verdere regelgeving ligt bij lagere wetgevers zoals AMvB’s, besluiten en de ACM.
Eisen voor toegang tot de markt
De telecommunicatiemarkt is een vrije markt, maar om kwaliteit en concurrentie te
waarborgen zijn er toch toegangsregels ingesteld. Echter, de overheid mag deze
markt niet beperken.
Eisen:
1. elke aanbieder moet ingeschreven staan bij de ACM (autoriteit consument en
markt). Op deze manier blijft de markt overzichtelijk voor de overheid.
2. in geval van een frequentieruimte is er ook een vergunning vereist van de
minister.
UITZONDERING→
- De wetgever heeft wel beperkingen mogen instellen m.b.t. schaarste van
sommige goederen (frequenties/nummers). Frequenties en nummers worden
ingedeeld in H3 en H4 van de TW.
- Ook heeft de wetgever om juridische problemen te voorkomen de aanleg en
verdeling van kabels geregeld zodat deze onderling samen kunnen worden
gebruikt, dit is geregeld in H10 TW.
Verdeling van frequenties en nummers
Door de minister (gedelegeerd aan het Agentschap Telecom) is ook een
frequentieplan opgesteld. Hierin zijn frequenties en nummers in blokken opgedeeld
en hebben bijzondere nummers een bestemming gekregen (informatienummers).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper babische12. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,98. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53340 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen