Samenvatting How Children Develop (exam B)
H.4 Theories of Cognitive Development
Dynamic-Systems Theories
Dynamic-systems theories/Dynamische-systeemtheorieën = Een klasse van theorieën die zich richten
op hoe verandering in de tijd optreedt in complexe systemen.
View of Children’s Nature
De dynamische systeemtheorieën zijn de nieuwste van de 5 typen theorieën die hier besproken zijn.
En ze bevatten van alle theorieën wel wat. Van piaget: aangeboren motivatie om de omgeving te
verkennen. Van informatieverwerkingstheorieën: nadruk op precieze analyse van
probleemoplossingsactiviteiten. Van kernkennistheorieën: focus op zuigelingen en peuters
verrassend vroege competentie. Van socioculturele theorieën: de formatieve invloed van andere
mensen.
Motivators of Development
Vanaf de kindertijd zijn kinderen innerlijk gemotiveerd om te leren over de wereld om hen heen en
om hun eigen mogelijkheden te verkennen en uit te breiden. Dynamische systemen benadrukken
ook de interesse van zuigelingen in de sociale wereld als cruciale motivator van ontwikkeling. Het
observeren van andere mensen, het imiteren van hun handelingen, en het aantrekken van hun
omgeving zijn allemaal krachtige motivatoren van ontwikkeling.
The Centrality of Action
Dynamische systemen zijn uniek in hun doordringende nadruk op hoe de acties van kinderen hun
ontwikkeling vormgeven. Acties dragen bij aan ontwikkeling gedurende het hele leven aantal niet-
intuïtieve ontdekkingen gedaan. Handelingen beïnvloeden ook de verwerving van woordenschat en
generalisatie. Zoals denken acties vormt, vormen acties het denken.
Central Developmental Issues
2 ontwikkelingsvraagstukken die bijzonder prominent zijn in dynamische systeemtheorieën zijn hoe
het cognitieve systeem zichzelf organiseert en hoe het verandert illustreren de thema's van het
actieve kind en mechanismen van verandering.
Self-Organization
Dynamische systeemtheorieën zien ontwikkeling als een proces van zelforganisatie waarbij aandacht,
geheugen, emoties en handelingen worden geïntegreerd naar gelang van wat nodig is om zich aan te
passen aan een voortdurend veranderende omgeving. Het organisatieproces wordt soms zachte
assemblage genoemd omdat de componenten en hun organisatie veranderen van moment tot
moment en van situatie tot situatie, eerder dan beheerst te worden door starre stadia of regels die
consequent worden toegepast door de tijd en situaties heen. Leidt tot onderzoeken zoals de A-not-B
error. Vanuit dit perspectief zouden veel factoren, anders dan conceptueel begrip, het presteren op
de objectpermanentie taak beïnvloeden. Ook suggereren dynamische systeemtheorieën dat de
aandacht van zuigelingen hun prestatie op objectpermanentie beïnvloedt.
Mechanism of Change
De theorieën van dynamische systemen stellen dat veranderingen tot stand komen door
mechanismen van variatie en selectie die analoog zijn aan die welke biologische evolutie
teweegbrengen. In deze context verwijst variatie naar het gebruik van verschillende gedragingen om
hetzelfde doel na te streven. Bij selectie wordt steeds vaker gekozen voor gedrag dat effectief is om
doelen te bereiken en steeds minder vaak voor minder effectief gedrag. De keuze van kinderen
tussen alternatieve benaderingen weerspiegelt verschillende invloeden. De belangrijkste is het
relatieve succes van elke benadering om een bepaald doel te bereiken: naarmate kinderen meer
1
,Samenvatting How Children Develop (exam B)
ervaring opdoen, vertrouwen zij steeds meer op benaderingen die het gewenste resultaat opleveren.
Een andere belangrijke overweging is efficiëntie: kinderen kiezen steeds vaker voor benaderingen die
sneller of met minder inspanning tot een bepaald doel leiden dan andere benaderingen. Een derde
overweging is nieuwheid, de verlokking van het proberen van iets nieuws.
H.5 Perception, Action, and Learning in Infancy
Motor Development
De baby beweegt al voor de geboorte. Na de geboorte zijn de bewegingen schokkerig en relatief
ongecoördineerd, deels door fysieke en neurologische onvolwassenheid en deels omdat de baby
voor het eerst de volledige effecten van de zwaartekracht ervaart. De baby moet motorische
vaardigheden verwerven in een tijd van snelle lichaamsveranderingen.
Reflexes
Pasgeborenen beginnen met strak georganiseerde patronen van actie bekend als reflexen:
- Grijpreflex: sluiten vingers om alles wat tegen de palm van hun hand drukt.
- Wroetreflex: hun hoofd in de richting van de aanraking draaien en hun mond openen.
- Zuigreflex: wanneer hun wang tegen de borst van de moeder komt, draaien ze daar naartoe
en openen ze hun mond. Oraal contact met de tepel van moeders borst zorgt voor het
zuigreflex.
- Slikreflex: Volgt na het zuigreflex.
- Tonic neck reflex: wanneer het hoofd van een zuigeling draait of naar één kant wordt
gedraaid, strekt de arm aan die kant van het lichaam zich uit, terwijl de arm en de knie aan
de andere kant buigen.
De meeste neonatale reflexen verdwijnen weer, maar sommige (hoesten, niezen, knipperen en
terugtrekking bij pijn) blijven.
Motor Milestones
Zuigelingen leren snel basisbewegingspatronen aan. Er zijn gemiddelde leeftijden waarop kinderen
een mijlpaal behalen, maar dit verschilt per cultuur. Verschillen in het verloop van de motorische
ontwikkeling weerspiegelen de context waarin zuigelingen zich ontwikkelen. In landen waar baby's
eerder zelfstandig gaan zitten, worden zij ook vaak op plaatsen gezet die minder steun voor de
lichaamshouding bieden, bv op de grond. In landen waar dit niet zo is, wordt er wel meer steun voor
de lichaamshouding gegeven kinderen minder kansen om te leren omgaan met zwaartekracht
zodat ze niet omvallen. In sommige landen wordt de motorische ontwikkeling ontmoedigt (kinderen
niet kruipen vanwege hygiëne of veiligheid) en in sommige landen juist wel (oefeningen, incl.
massages, ledemaatmanipulatie en andere stimulansen). Kinderen die de massages en oefeningen
ondergaan zijn meer gevorderd in de ontwikkeling van hun motorische vaardigheden dan kinderen
die dit niet hebben gehad.
2
, Samenvatting How Children Develop (exam B)
Modern Views of Motor Development
Er werd gezegd dat motorische ontwikkeling van zuigelingen bepaald wordt door de rijping van de
hersenen. Nu wordt er gezegd dat de vroege motorische ontwikkeling het resultaat is van een
samenloop van talrijke factoren, waaronder de ontwikkeling van neurale mechanismen, de toename
van kracht, houdingscontrole, evenwicht en waarnemingsvermogen van de zuigeling, alsmede
veranderingen in de lichaamsverhoudingen en de motivatie. Een belangrijk aspect van motorische
ontwikkeling is de ontdekking van het kind van affordances. Deze ontdekken zij door de relatie
tussen hun eigen lichaam en vaardigheden en de dingen om hen heen te ontdekken. Elke mijlpaal die
behaald wordt is gevoed door wat zij waarnemen van de externe wereld en hun motivatie om er
meer van te ervaren. Motivatie wordt bv duidelijk wanneer zij vastbesloten pogingen doen om te
lopen omdat dat efficiënter gaat. Individuele verschillen in motorische rijpheid op de leeftijd van 5
maanden - zoals geïndexeerd door motorische controle en exploratief gedrag - voorspellen de
academische prestaties van kinderen op de leeftijd van 14 jaar Kinderen die beter in staat zijn tot
interactie met hun omgeving (rijken naar objecten, veranderen van lichaamshouding) hebben
wellicht een voordeel bij de perceptuele en cognitieve ontwikkeling doordat zij beter in staat zijn
nieuwe leermogelijkheden op te zoeken.
Affordances = De actiemogelijkheden die voorwerpen en situaties bieden, of veroorloven
The Expanding World of the Infant
Elke mijlpaal die bereikt wordt vergroot de wereld van het kind.
Reaching
Reiken heeft tijd nodig om te ontwikkelen, dit schijnbaar eenvoudige gedrag is in feite een complexe
interactie van meerdere onafhankelijke componenten, waaronder spierontwikkeling,
houdingscontrole, en ontwikkeling van verschillende perceptuele en motorische vaardigheden. In
eerste instantie zijn zuigelingen gelimiteerd tot pre-reikende bewegingen, vanaf 3-4 maanden
ondervinden ze succes in het reiken naar objecten, zij het nog wat schokkerig en ongecontroleerd. De
prestaties in motorische ontwikkeling vormen het pad naar nieuwe ervaringen en mogelijkheden om
te leren. Meer mogelijkheden om objecten te verkennen heeft gevolgen voor de visuele waarneming.
Zuigelingen kunnen ook andere types van sensorische informatie gebruiken om te slagen in
motorische taken in de afwezigheid van zicht. Daarnaast heeft het reikgedrag ook een sociale
component zuigelingen reiken eerder naar verre objecten als volwassenen in de buurt zijn
nemen volwassenen waar om hen te helpen met dingen die ze niet alleen voor elkaar krijgen.
3
