Samenvatting boek Social Problems
Hoofstuk 1 tot en met 13
Tip leer de namen van de onderzoekers en wat zij zeggen
Hoofdstuk 1
Societal problems as public bads
Hoofdstuk 1 gaat over wat societal problems nou eigenlijk zijn. Een societal problem ontstaat
wanneer een substantiële groep burgers een bepaalde stand van zaken als problematisch
ervaart. Hierbij is een scheiding tussen societal problems en social problems. Social
problems zijn problemen die ontstaan in relaties of interacties tussen mensen. Social
problems worden societal problems wanneer deze gedeeld worden door een grote groep
mensen.
Societal problems are public bads (tegenovergestelde van public goods). Maatschappelijke
problemen zijn de onbedoelde gevolgen op maatschappelijk niveau door talrijke handelingen
van individuele actoren. Deze actoren kunnen mensen, bedrijven of landen zijn en hun
acties zijn nooit bedoeld om schade aan te brengen. De oorzaak van een maatschappelijk
probleem bevindt zich in de aggregation of individual actions. Individuele actoren houden
echter geen rekening met het effect van hun gedrag op anderen, dit noemen we
externalities. Als gevolg hiervan produceren alle individuele actoren samen te veel van wat
slecht is voor de samenleving.
Achtergrond
Sinds de 17e en 18e eeuw worden sociale problemen pas aangepakt. Dit kwam door
filosofen als John Locke, Immanuel Kant, Cesare Beccaria, and Jean-Jacques Rousseau die
kritisch na gingen denken. De society werd gezien als een vereniging van mensen en de
staat als een institutie met macht gebasseerd op hierarchie (Franse Revolutie). Denk
bijvoorbeeld aan Montesquie en zijn trias politica. Volgens deze visie is de overheid
ingedeeld in 3 delen: executive, legislative and judicial. Deze drie moeten onafhankelijk van
elkaar en in balans zijn, zodat geen van hen de andere kan overheersen. Dit zou de
samenleving beschermen tegen despotisme. Dit idee werd tijdens de Franse Revolutie in de
praktijk gebracht door de rebellen, hiervoor was geweld nodig en leidde tot tirannie. Als
antwoord hierop was er een Britse filisoof Edmund Burke (18e eeuw) en kwam met zijn
perverse consequences.Tijdens de 20e eeuw werden sociale problemen academisch
onderzocht en werd er gekeken naar de doelen en hoe deze problemen konden worden
opgelost.
Wanneer wordt een probleem een maatschappelijk probleem?
Hier is vaak discussie over. We nemen het voorbeeld ‘uitstoot van broeikasgassen’. Uit
onderzoek is gebleken dat voor 95% zekerheid de mensen de belangrijkste oorzaak zijn van
global warming. Veel mensen werken in industrieën die bijdragen aan de greenhouse gas
emissions. Deze mensen vinden ook dat er minder emissie zou moeten zijn, maar zouden
zich verzetten als het aankomt op het sluiten van de fabrieken. Daarnaast maken veel
mensen gebruik van de auto of het vliegtuig, wat gewoonten zijn die zij niet willen
stopzetten. Wanneer het gebruik hiervan duurder wordt gemaakt is er veel tegengeluid. Tot
slot vinden mensen de nieuwe energiebronnen erg prijzig.
,Het stellen van een diagnose en beslissen over een treatment plan bestaat uit een aantal
onderdelen
Conditie 1 – er is een verzameling aan gedrag van mensen op individueel niveau die
(vaak onbedoeld) aanleiding geven tot een bepaalde situatie op maatschappelijke
niveau
Acties van individuen waarbij niet wordt nagedacht over de consequenties. Hierdoor doen ze
teveel of te weinig van iets. Individuen denken alleen maar aan hun autorit van A naar B, als
iedereen zo denkt is dit niet optimaal voor de maatschappij. Een ander voorbeeld is dat er
steeds meer vergrijzing is en dat men niet per se nadenkt over je eigen gezinssituatie.
Connditie 2 – deze situatie op maatschappelijk niveau wordt als ongewenst
beschouwd en is in strijd met bepaalde waarden
Hierbij worden de acties van individuen een societal problem. Detecting wat is de situatie
en evaluation is dit in strijd met bepaalde waarden? Denk bijv aan de gezondheidsrisico’s
van chemische vervuilig, aantasting van de ozonlaag en het broeikaseffect. Burgers kunnen
deze problemen niet meteen waarnemen. Men wordt pas angstig als de
drinkwatervoorziening wordt verstoord of wanneer experts zeggen dat mensen een
verhoogde kans hebben op huidkanker door het gat in de ozonlaag. After detecting moet het
probleem geëvalueerd worden.
Tijdens de industriële revolutie had men veel last van de vervuilde lucht. Door de mensen
werd dit gezien als prijs die zij moesten betalen, want door de fabrieken kon met wel veel
,geld verdienen. Het duurde tot 1960 om dit probleem serieus aan te pakken. Er is alleen
sprake van een societal problem als het in strijd is met dominante waarden en het gezien
kan worden als moral problem.
Conditie 3 – een voldoende grote groep mensen beschouwd dit probleem als urgent
en zo beland het op de publieke agenda
Soms zijn onderzoekers het niet eens om bepaalde problemen te beschouwen als societal
problems. Wanneer er voldoende grote groep mensen is, hebben zij maatschappelijke
invloed nodig. Wanneer zij onvoldoende middelen en geen contact hebben met autoriteiten,
zal het moeilijk worden om het probleem onder de publieke aandacht te krijgen. Vaak
hebben zulke groepen ook tegenhangers. In de USA is het legaal om een wapens te
bezitten, wat leidt tot hoge moordcijfers in dat land. Veel mensen vinden dit een schande,
maar er is een groep tegenhangers. Het zorgen voor publiek debat is dus niet alleen een
sociale of politieke battle, maar heeft ook een moral component. Er moet namelijk kunnen
worden aangetoond dat de situatie botst met de waarden die een samenleving heeft. Er zijn
echter veel verschillende groepen in de samenleving met verschillende prioriteiten (vrijheid
vs veiligheid), waardoor normatieve debatten een essentieel onderdeel zijn van het krijgen
van een probleem op de publieke agenda. Door social media is het makkelijker om bepaalde
punten op de publieke agenda te krijgen. Echter is er soms zoveel informatie op dagelijkse
basis dat ook dit soms lastig is.
Conditie 4 – er wordt een beoordeling gemaakt in hoeverre de overheid actie moet
ondernemen en wat haalbaar is, mogelijk wordt beleid herzien of komen er
alternatieve vormen van collectieve acties
Wanneer een probleem op de politieke agenda terecht is de vraag: wat gaan we eraan
doen? Er is hierbij niet altijd sprake van government intervention. Dit hangt namelijk af van
de vraag. Sommige problemen kunnen worden opgelost door collective action en
coordination onder private actors en niet-overheidspartijen, bijvoorbeeld door convenanten
en zelfregulering. Sommige problemen moeten echter wel worden opgelost door ingrijpen
van de overheid. Dit is bijv nodig wanneer door collective actions en cooperating er free rider
problems optreden (niet kijken naar de collective benefits).
Wanneer ingrijpen van de overheid nodig is, moet er worden nagedacht over de bronnen,
tools en kosten hiervan. Er zijn namelijk bepaalde limieten. Politici schuiven soms ook
afwegingen tussen maatschappelijke kosten en baten opzij ten gunste van electorale
overwegingen nadenken over wat hen verkozen in plaats van over wat optimaal is voor
de samenleving. Dit leidt tot korte termijn denken (short-termism) en verwaarlozing van
problemen op de langere termijn. Het is bijv algemeen beken dat zittende regeringen vaak
de economie stimuleren vlak voor een algemene verkiezing om hun kansen te vergroten om
herkozen te worden. Hierdoor ontstaat a political business cycle: schommelingen in de
economische prestaties die afhangen van de timing van verkiezingen. Een ander voorbeeld
is dat veel partijen de belasting op auto’s en brandstoffen niet wil verhogen, uit angst dat zij
daardoor stemmen verliezen. Uitbreidingen van sociale bescherming is populair bij kiezers,
terwijl verlagingen van rechten juist niet populair zijn.
, Social norms and the organization of society
Binnen een maatschappij zijn enorm veel tegenstellingen voor wat betreft wanneer een
probleem als maatschappelijk probleem wordt gezien. We bespreken sociale normen.
Sociale normen zijn de concrete regels en verwachtingen afgeleid van de waarden van
mensen. Daarnaast kijken we naar de organisatie van de samenleving als de structuur
waarin sociale normen zijn ingebed. Social norms can be considered as public good.
James Coleman beschouwd social norms as social capital: een productieve troef voor een
groep waaruit ieder lid profiteert. Sociale normen zorgen ervoor dat gedrag van mensen
voorspelbaar is en dat men elkaar meer vertrouwt. Zijn er bepaalde normen die door
iedereen in de samenleving worden gedeeld? Een voorbeeld is de Universal human rights
(VN) die ervoor zorgde dat men meer rechten kreeg.
The philosophical underpinnings of social norms (filosofische onderbouwing van sociale
normen)
Het is nuttig om te kijken naar wat de normen zouden moeten zijn. Hiervoor wenden we ons
tot het werk van politieke en morele filosofen, die hebben bestudeerd wat rechtvaardig en
ethisch is.
Een manier om dit te doen is via een individual perspective, zoals in Kant’s categorical
imperative: het idee dat men zich op een bepaalde manier moet gedragen zodat dit gedrag
dient als basis voor de algemene wetgeving wat jij niet wilt doe dat ook niet bij een ander.
Of bekijken as society as a whole door John Rawls en Robert Nozick. Deze denkers stellen
de vraag wat een rechtvaardige verdeling van rechten en middelen zou zijn onder leden van
de samenleving. Zij bekeken hoe de maatschappij moet worden ingedeeld en beginnen hun
beredenering met een denkbeeldige state of nature. Deze denkbeeldige state of nature is
niet ontstaan waarin nog geen regels zijn. Rawls en Nozick stellen dat individuen niet weten
wat de toekomst brengt, maar dat zij bewust zijn van risico’s en gevaren die zij niet in hun
eentje tegen kunnen gaan. Verstandige mensen zullen daarom een collectief vestigen die
zekerheid kunnen bieden een leger, een bureaucratie en wetgeving met regels. Deze
rechten geven burgers dus uit handen zodat de staat zorgt voor een coördinerende actor.
Welke rechten moeten individuen houden en welke moeten zijn uit handen geven? Rawls en
Nozick zijn van mening dat de gemeenschap van individuen een consensus hierover moeten
bereiken. Rawls stelt dat de staat een belangrijke coördinator moet spelen rol, terwijl volgens
Nozick de macht en reikwijdte van de staat strikt beperkt zouden moeten zijn.
Rawls principes
- Principle of equal liberty (bescherming tegen geweld, gelijke kansen op de
arbeidsmarkt)
- Difference principle (ongelijkheden tussen burgers zijn toegestaan zolang iedereen
gelijke kansen op toegang heeft tot verschillende posities
Op basis van deze regels mag een arts meer verdienen dan een ongeschoolde werknemers.
Als er geen verschil was, zouden er namelijk nauwelijks doktoren zijn. Dit zou een
beschadiging van de gezondheid in de hele maatschappij op kunnen leveren. De prikkels
die de hogere salarissen van doktoren en piloten bieden de samenleving als geheel
en daarmee ook de arbeider. Zolang iedereen in de maatschappij dezelfde kansen heeft
om arts te worden, zijn de hogere salarisen van doktoren gerechtvaardigd.
