FSWB-3040-A – Global & European Governance
Hoorcollege 1
De Vrede van Westfalen (1648) maakte een eind aan de Dertigjarige en Tachtigjarige Oorlog, en het
wordt gezien als het begin van het hedendaagse internationale systeem. 2 soorten soevereiniteit:
1. Interne soevereiniteit; een staat heeft autonomie binnen de eigen grenzen (idee vanuit het
Romeinse Rijk)
2. Externe soevereiniteit; een staat kan een andere staat niet iets opdringen (ontstaan na Vrede
van Westfalen)
Regels zijn nu dus geografisch beperkt, en buitenlandse interventie is alleen mogelijk als heersers dit
toelaten.
Voordelen van staten zijn:
- Empires (rijken) hebben gebrek aan geschreven codes, gebruikelijke procedures, wettelijk
klimaat voor handel en hoge transactiekosten
- Leagues (bonden) hebben gebrek aan territoriale continuïteit, duidelijke regels en interne
hiërarchie
o Staten hebben dus wel geschreven codes, gebruikelijke procedures, wettelijk klimaat
voor handel, lage transactiekosten, territoriale continuïteit, duidelijke regels en
interne hiërarchie
Anarchie is het gebrek aan een hogere autoriteit, die wetten en regels kunnen afdwingen. Dit zorgt
voor het 911-probleem; bij internationale problemen kan er geen hogere autoriteit om hulp worden
gevraagd, waardoor wantrouwen tegenover andere staten toeneemt en daardoor ook onzekerheid
ontstaat over de intenties van andere actoren.
Prisoner’s Dilemma (cooperation game) is een spel waarbij twee rationale actoren de mogelijkheid
hebben om samen te werken, maar er is een risico voor valsspelen, omdat de voordelen van het
bedrog groter zijn dan de voordelen voor samenwerken. Hierbij is 4 de meest voordelige uitkomst
voor een actor en 1 het minst voordelig. Als de ene actor valsspeelt tegenover de ander, dan krijgt hij
alle voordelen, maar als ze allebei valsspelen, dan hebben ze allebei pech.
Speler A – Samenwerken Speler A – Valsspelen
Speler B – Samenwerken A3 – B3 A4 – B1
Speler B – Valsspelen A1 – B4 A2 – B2
,Battle of the Sexes (coordination game) is een spel waarbij twee actoren samen willen werken, maar
het is lastig om een gemeenschappelijke koers te bepalen, omdat beide actoren eigenlijk wat anders
willen. Het is echter wel makkelijk om aan de gemaakte afspraak te houden, want de oplossing is
zelfversterkend. Hierbij is 4 de meest voordelige uitkomst voor een actor en 1 het minst voordelig.
De actoren willen sowieso samenwerken, dus dat betekent dat dit het voordeligst is als één van de
actoren zich neer zou leggen bij de most preferential outcome van de andere actor.
Speler A – Boxen Speler A – Ballet
Speler B – Boxen A3 – B4 A2 – B2
Speler B – Ballet A1 – B1 A4 – B3
Frieden, J. A., Lake, D. A., en Schultz, K. A. (2012). World Politics: Interests,
Interactions, Institutions.
Een belang is iets wat een actor wil bereiken door middel van politieke acties. 3 soorten belangen:
1. Macht/Veiligheid
Actoren hebben een bepaalde mate van persoonlijke/collectieve veiligheid nodig als
voorwaarde voor andere doelen, of zij verlangen naar macht om anderen te overheersen
voor eigen overleving
2. Economisch
Actoren streven naar een hogere levensstandaard/levenskwaliteit, uitgedrukt in inkomen,
goederen, diensten of vrije tijd
3. Ideologisch
Actoren hebben morele, religieuze of ideologische opvattingen die zij nastreven
Een actor is de basis voor een analyse van (internationale) politiek. Een staat is een voorbeeld van
een actor. Soevereiniteit speelt een grote rol bij staten, dit is de wettelijke en politieke suprematie
binnen de eigen grenzen. Om de belangen van actoren de behartigen, vinden er interacties plaats.
Actoren gaan doelgerichte interacties aan, en in het geval van een strategische interactie gebruiken
zij een bepaalde strategie om tot een uitkomst te komen. Er zijn 3 vormen interacties:
1. Coöperatie/Samenwerking
2 actoren werken samen, waarbij minstens één actors positie verbeterd, terwijl de andere
niet verslechterd. 2 vormen:
1. Coördinatie; actoren profiteren van het maken van dezelfde keuze
2. Collaboratie; actoren hebben baat bij samenwerking, maar kunnen individueel
ook profiteren
, 2. Onderhandelen/Afdingen
Onderhandelingen zijn herverdelend, het gaat om het toewijzen van een vaste waarde. Zero Sum
Game; actoren kiezen een uitkomst ten koste van een andere actor
3. Combinatie van samenwerking en onderhandeling
Bij de meeste interacties kunnen beide actoren profiteren. Actor A wil het liefst dichter bij optie
A zitten, en actor B wil het liefst dichter bij optie B zitten, dus moeten er concessies gemaakt
worden
Publieke goederen zijn individuele en sociaal-gewenste goederen die niet-exclusief en niet-
rivaliserend zijn. Pogingen om publieke goederen te produceren, worden geteisterd door problemen
met collectieve acties. Dit zijn obstakels in een samenwerking, waarbij beide actoren van elkaar
verwachten dat zij bepaalde kosten gaan betalen. Dit om Free Riden te voorkomen. Dit is het niet
bijdragen aan publieke goederen, maar wel profiteren van de bijdrage van een ander.
Er zijn 4 factoren die samenwerking faciliteren:
1. Aantal actoren
De kans op succes is groter als er minder actoren betrokken zijn, aangezien de communicatie
dan makkelijker verloopt
2. Iteratie
De kans op succes is groter als er meerdere interacties met dezelfde actor wordt aangegaan,
waardoor men minder snel zal bedriegen
3. Koppeling
De kans op succes is groter als samenwerking in verschillende dimensies gekoppeld worden
4. Informatie
De kans op succes is groter als er meer informatie beschikbaar is
Macht is de mogelijkheid van de ene actor om de andere actor iets te laten doen, wat diegene
normaal niet zou doen. Er zijn 3 manieren om macht uit te oefenen:
1. Dwang
Het dreigen met of het opleggen van kosten op anderen om ervoor te zorgen dat hun gedrag
veranderd
2. Externe opties
De actor met de meest aantrekkelijke alternatieven kan het makkelijkst weglopen van een
onderhandeling