Auteur: Marjolijn van Heemstra
Uitgave: 2017, Das mag
Eerste druk: 2017
Genre: Psychologische roman
Schrijver:
Marjolijn van Heemstra is geboren op 10 februari 1981 in Amsterdam. Ze is een
Nederlands schrijfster, theatermaakster en journalist. In 2017 kwamen de boeken
Het groeit! Het leeft! en En we noemen hem uit. Deze laatste werd bekroond met de
BNG Bank Literatuurprijs en stond op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs.
Titelverklaring:
"En we noemen hem" verwijst naar de traditionele zin bij de geboorte van een kind.
"We hebben een zoontje gekregen en we noemen hem..." De zin zelf komt niet in de
tekst voor, maar het verhaal draait wel om de naamgeving van het zoontje van de
vertelster. Ze heeft het plan om die naar een gestorven oom te noemen die in de
familie Van Heemstra geldt als een oorlogsheld. Ze onderneemt een zoektocht naar
zijn voorgeschiedenis die vooral in 1946 een hoogtepunt of dieptepunt had. Na de
zoektocht besluit ze haar zoontje toch niet Frans Julius Johan te noemen, maar ze
noemt hem Eyse naar de sterrenkundige Eise Eisinga. Ze heeft in het verhaal van de
roman het Planetarium in Franeker bezocht en daar de sterrenkijker gezien. Haar
zoontje wordt als sterrenkijker geboren (hij ligt bij de bevalling met zijn hoofd naar
boven gekeerd) en de reputatie van haar oom is bepaald niet vlekkeloos. Ze besluit
daarom van naam te veranderen en geeft haar zoon de naam Eyse.
Perspectief:
De vertelster is Marjolijn van Heemstra. Ze doet dat in de ik-vorm, oftewel ik-
perspectief.
Tijd + ruimte:
Er zijn twee tijdlijnen van belang. In de eerste plaats het jaar 1946 omdat haar oom
op 5 december van dat jaar een aanslag pleegt op een mogelijke verrader uit de
oorlog. Zeventig jaar daarna (dus 2016) gaat ze op zoek naar de geschiedenis die
aan de aanslag vast zit. Rond de kerst 2016 eindigt het verhaal-Nu, wanneer haar
zoontje wordt geboren.
Het verhaal speelt zich af in Amsterdam, waar Marjolijn woont. Verder speelt Den
Haag een belangrijke rol. In de eerste plaats vanwege de aanslag die centraal staat
in het verhaal, maar ook omdat Marjolijn die informatie over haar oom haalt uit het
Nationaal Archief dat in die stad is gevestigd. Een derde decor dat een rol speelt is
het Friese Franeker waar Marjolijn en D. tijdens een weekendje weg een bezoek
brengen aan het Planetarium van Eise Eisinga. Daar krijgt ze het idee om haar zoon
de naam Eyse te geven. Een laatste decor is het Spaanse dorpje waar haar oom is
, gestorven. Ze brengt daar een bezoek aan een Spaanse slager die bij zijn dood
aanwezig was om erachter te komen wat de laatste woorden van haar oom waren.
Opbouw/indeling:
De roman is opgebouwd in kleine hoofdstukjes. Er gaat een titelloze proloog van de
vertelster vooraf. De hoofdstukjes daarna hebben de titel van het aftellen naar de
bevalling toe. (Nog 27 weken, Nog 26 weken...). Daarna komt er een versnelling:
vanwege de hoge bloeddruk van Marjolijn wordt de baby eerder geboren. Maar dan
is er weer het aftellen naar de dag van de naamgeving (nog 3 dagen, nog 2
dagen...). Het laatste hoofdstuk heet 'De dag.' Dat is de dag waarop de kleine jongen
zijn naam krijgt.
Taalgebruik:
In dit boek heb je een heldere stijl met eenvoudige woorden en rustige metaforen. Af
en toe gebruikt ze een relativerende vorm van humor. ("Ik wil D. imponeren met mijn
favoriete citaat van Immanuel Kant, maar de zwangerschapsdementie heeft gaten
geknaagd in mijn geheugen." - blz. 111).
Doel van het boek:
Niet alles is zoals het lijkt. Geloof pas iets als je zelf achter de waarheid bent
gekomen.
Open of gesloten einde:
Gesloten einde, het boek eindigt met de bevalling van Marjolijn en hoe ze haar
pasgeboren zoontje gaat noemen. De naam is Eyse geworden, vernoemd naar de
sterrenkundige.
Actueel/oud (betrekking op boek):
Oud, de tweede wereldoorlog is een erg belangrijk onderdeel in dit boek. Marjolijn
gaat op zoek naar de waarheid over haar bommenneef en komt erachter dat hij geen
oorlogsheld is geweest. De tijd heeft dus zeker betrekking op het verhaal.
Belangrijkste gebeurtenis:
Het moment dat Marjolijn de Spaanse slager Julian ontmoet. Op dat moment komt ze
erachter dat haar neef nooit spijt heeft gehad van de onschuldige moorden die hij
heeft gepleegd.
Motieven:
Queeste - De ik-vertelster gaat op zoek gaat naar de man naar wie ze haar nog
ongeboren zoon wil vernoemen. Is hij de verzetsheld of de slechterik? Aan het eind
van het verhaal weet Marjolein het wel en besluit ze haar zoontje niet te vernoemen
naar haar bommenneef.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper BerberBoesenkool. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,49. Je zit daarna nergens aan vast.
