Boekverslag
Boekverslag En we noemen hem
Een goed boekverslag over het boek En we noemen hem van Marjolijn van Heemstra. Dit boekverslag is goed gekeurd door de docent.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 4 pagina's
Voorbeeld 2 van de 4 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
Milou JasperseV5C
De verhaallaag:
Marjolijn van Heestra, En we noemen hem. Das Mag uitgeverij, Amsterdam 2017. (1e
druk, april 2017)
2. Marjolijn is in verwachting van een zoon. De naam is voor haar geen moeilijke keuze,
want ze wilt hem vernoemen naar de 'bommenneef', genaamd Frans. Ze wil later aan haar
zoon kunnen vertellen waarom hij naar de held van de familie genoemd is. Tijdens haar
zwangerschap gaat ze op zoektocht uit. Door deze zoektocht leert ze nieuwe mensen
kiezen en hoort ze veel verhalen. Uiteindelijk blijkt de 'bommenneef' helemaal geen held te
zijn en wordt het kindje dus geen Frans genoemd.
Deze samenvatting komt van:
En we noemen hem door Marjolijn van Heemstra (Zeker Weten Goed boekverslag) |
Scholieren.com
Marjolein van Heemstra (35) krijgt via een echo te zien dat ze in verwachting is van een zoon. Ze roept
meteen dat ze die zoon Frans Julius Johan zal noemen naar haar oom die een ring na zijn dood heeft
gegeven voor de eerste familienazaat die zijn naam krijgt. Hij is in de familie een oorlogsheld, omdat hij op 5
december 1946 een ongestraft gebleven verrader bij een aanslag heeft gedood.
Hij wordt binnen de familie de "bommenneef" genoemd.
Omdat Marjolijn voor haar later het verhaal van zijn namen haar zoon helder wil vertellen - er is namelijk
mythevorming in de familie over de heldendaad - gaat ze op zoek naar de waarheid. In het begin van de
queeste krijgt ze allerlei niet zo belangrijke anekdotes over haar oom te horen en ze denkt dan al dat ze het
meeste wel weet, maar ineens duikt er een kistje met papieren over haar oom op. Daarin zit verrassende
informatie over een scheiding etc. Ze krijgt ook contact met mevrouw A. die zich de beste vriendin van haar
oom noemt. Die vertelt ook wat achtergrondinformatie en ze laat haar een waarderend certificaat van
generaal Montgomery zien. Dat hangt Marjolijn meteen boven de wieg van haar nog ongeboren zoon. Oom
Frans moet dus wel een held zijn.
De partner van Marjolijn (D. genoemd) zegt dat ze beter op internet kan zoeken en zonder veel moeite haalt
hij informatie op over de 5 decembermoord in Den Haag. Er zijn drie doden bij te betreuren geweest. De
opzet was dat er nog meer mensen in andere steden zouden worden gedood. Zij zouden allen hun 'gerechte'
straf na de oorlog ontlopen hebben. Ze krijgt daarna een beetje ruzie met D. omdat die niet meer zo
overtuigd is van de held die oom Frans is geweest. Via via komen ze erachter dat de tweede vrouw van
Frans, Nelly, nog leeft. Marjolijn zoekt haar op en Nelly vertelt dat Frans op de avond van de aanslag naar
haar toe was gekomen in Brussel. Ze was namelijk bij hem weggelopen. Hij had dus aan anderen het
explosief meegegeven. Het slachtoffer in Den Haag heette Boer en hij zou volgens de aanslagplegers
Engelandvaarders verraden hebben. Marjolijn heeft er wel moeite mee dat er mogelijk twee onschuldige
mensen bij de aanslag zijn omgekomen.
Ze besluit het Nationaal Archief in Den Haag over de verrader Boer te raadplegen. Eerst levert dat weinig op,
maar er blijkt nog een map in de doos te zitten die over de verwondingen van de drie slachtoffers gaat. Nu
krijgen die ook een gezicht voor haar: er is ook een onschuldig dienstmeisje van 17 jaar omgekomen.
Marjolijn heeft daar ook een gesprek met een oudere man, Herman, die al een jaar in de archieven zit te
snuffelen en veel moeite doet de waarheid omtrent zijn eigen familie te achterhalen. Zijn vader is van
collaboratie beschuldigd en heeft zelfmoord gepleegd voordat hij geboren is. Hij wil achter de waarheid
komen.
Marjolijn gaat weer praten met A. ze legt het verhaal voor en dan hoort ze dat Frans zijn moeder al heel jong
verloren heeft en dat hij ook een zoontje op de dag van diens bevalling heeft verloren. Hij was dus erg
, eenzaam. [Er komt nu een ingevoegde en ingebeelde passage over de dood van het zoontje in het verhaal,
gezien vanuit de ogen van Frans maar dan in de fantasie van Marjolijn.] Ze gaat op zoek naar en graf, vindt
dat niet, maar vindt wel een rouwadvertentie in De Tijd. Het zoontje heette ook Frans Julius Johan. Daarna
beschrijft ze in een flashback (o.v.t.) haar abortus toen ze 21 jaar was.
Ze gaan er een weekje tussen uit naar Friesland en samen met D. bezoekt ze het Planetarium van Eise
Eisinga in Franeker. Ze hoort dat Eise zijn zoon verloren heeft, maar voldoening kreeg in de sterrenkunde en
daarmee de chaos de baas was (vooruitwijzing naar het einde).
Dertien weken voor de bevalling krijgt Marjolijn problemen met haar hoge bloeddruk
(zwangerschapsvergiftiging). Ze moet rusten maar na een bezoek aan het ziekenhuis stapt ze gewoon weer
in de trein naar Den Haag om in het Nationaal Archief verder te zoeken. Ze leest over de rechtszaak tegen
Frans. Wanneer is een oorlog afgelopen. Frans lijdt aan illegaliteitspsychose. In een boek over de
Veiligheidsdienst leest ze ook dat Frans een nieuwe beweging (ultra -rechts) heeft willen oprichten die tegen
linkse activisten wil streden. Daarvan schrikt ze. Bovendien zegt Herman dat hij een connectie heeft
gevonden tussen zijn vader en Frans. Marjolijn wordt woedend op hem.
Later wil ze haar excuus aanbieden. Misschien is de vermoorde Boer helemaal niet zo slecht geweest in de
oorlog. Ze gaat ook de familie van het omgekomen dienstmeisje bezoeken. Die nazaten zouden het liefst
willen dat Frans spijt had betuigd.
Nu wordt ook Marjolijn nieuwsgierig naar Frans' laatste woorden. Hij is in Spanje gestorven en een
Spanjaard was op het laatst bij hem. Tegen de zin van D. (de bloeddruk is namelijk nog steeds niet in orde)
reist ze naar Spanje en ontmoet Julian. Die vertelt dat Frans wel vloekte en tierde in zijn laatste dagen (hij
miste beide onderbenen) maar nooit spijt heeft betuigd.
Bij terugkeer in Nederland besluiten de artsen dat de bevalling wat eerder moet worden opgewekt. Het is
rond kerst als het zoontje wordt geboren. D. en Marjolijn besluiten nog even te wachten met de naamgeving,
wat de verpleegkundigen vreemd vinden. Na een dag ligt Marjolijn na te denken over de geboorte: het
zoontje was een sterrenkijker: d.w.z. de baby ligt wel met zijn hoofd omlaag, maar kijkt omhoog. Dat is een
symbolisch signaal voor Marjolein: ze denkt aan het Planetariumbezoek van Eisinga. Ze zegt tegen D. dat ze
uit de naam is. De volgende dag zegt ze tegen D. dat hij bij thuiskomst meteen het certificaat van
Montgomery boven de wieg moet weghalen. Tegen de verpleegkundige zegt ze dat ze de naam weet.
3. Er zijn niet veel open plekken in het boek. De belangrijkste open plek voor de lezer is
wat voor naam het kindje uiteindelijk gaat krijgen. Andere open plekken zijn tijdens de
zoektocht naar het verhaal van Frans. Een vraag die tijdens het lezen bij mij in mijn hoofd
kwam was: Wat is er met dat pakketje gebeurd dat nooit is afgeleverd? Over de twee
andere pakketjes die in het water zijn gegooid, is nooit een reden verteld. Een andere
vraag die in me opkwam was: Wat zijn de laatste woorden geweest bij Frans zijn dood?
Door middel van deze vraagstukken wordt de spanning in het boek opgebouwd. Doordat
je in delen steeds meer te weten komt van de avond op 5 december wordt je als lezer
nieuwsgierig. Hierdoor wordt de spanning ook opgebouwd.
4. Het verhaal wordt chronologisch verteld. Elk hoofdstuk staat voor een week van de
zwangerschap. Het boek begint bij 'nog 27 weken'. De verhaallijn is ook chronologisch,
want je begint bij het begin van de zoektoch naar het verhaal van 'bommenneef'.
5. De hoofdpersoon is Marjolijn van Heemstra, tevens ook de naam van de schrijver. Ze is
zwanger en heeft veel last van hormonen. Haar doel is om het verhaal van haar oom te
ontdekken om haar zoontje naar hem te kunnen vernoemen. In haar ogen was het een
held, maar na een tijdje bleek dat toch niet zo te zijn.
Er zijn best veel overeenkomsten tussen de hoofdpersoon en de schrijver. De naam is
natuurlijk hetzelfde, ook hebben ze beide in Amsterdam gewoond. Ze houden allebei van
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper miloujasperse. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 56326 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen