Proloog: Er is een feest om de vakantie en het einde van middelbare schoolopleidingen vieren. De elf
nemen een foto. Zij hebben nooit wat samengedaan, maar ze zijn allemaal geslaagd voor
hun eindexamen. Ze beschouwen zichzelf als volwassenen en hebben nu een vakantie van
acht weken.
Leila: Ze komt uit Algerije en gaat niet op vakantie, omdat haar oma is overleden aan kanker. Vanaf
september volgt ze een voorbereiding om maatschappelijke werker te worden. Ze slaagde
voor een animatorlicentie, dus zocht ze een vakantiecentrum om te werken. Ze vindt het
centrum dat ‘kinderen in moeilijkheden’ helpt. Ze was onder andere aangenomen omdat ze
een goede zwemster is. In het centrum heeft ze het druk en haar telefoon is verdwenen. Ze
denkt Jenny (een van de kinderen die is opgenomen in het centrum) het heeft gestolen,
want ze is niet toegestaan om haar eigen moeder te bellen. Leila confronteert Jenny en
Jenny valt Leila aan.
Benjamin: Hij is niet intelligent, maar wel charismatisch. Hij viert een nationale feestdag in een villa
in Normandië. In september zal hij geneeskunde studeren. In de proloog werd duidelijk
dat hij en Juliette en stel waren. Zij had hem gevraagd om met z’n tweeën op vakantie te
gaan, maar hij had geweigerd. Juliette belt/mailt hem maar hij reageert niet en hij kan zijn
eigen houding niet verklaren. Aan het begin van het schooljaar had hij juist om Juliette
gevochten en ze zijn sinds de winter samen. Tot de vakantie waren ze onafscheidelijk. Hij
vraagt zich af of het uit is en of hij tussen Juliette en Violette, een meisje dat hij nu op
vakantie in Normandië is tegengekomen, moet kiezen. Hij voelt zich tot Violette
aangetrokken en besluit haar te verleiden.
Tristan: Er is veel verdrietigheid om hem heen. Zijn moeder, Beatrice, bedekt haar gezicht behalve
ogen. Hij haat zijn huis, omdat zijn vader is gestorven aan een hartaanval vorige zomer.
Hierdoor is zijn moeder in zichzelf gestort en is zus, Angela, 16, onherkenbaar en
transparant geworden (‘langzaam aan het verdwijnen’). Echter merkt alleen Tristan dit,
deze ‘ziekte’, op. Tristan rouwde zelf niet meer om zijn vader en had het verdriet
uitgesteld. Hij gaat architectuur studeren; ‘hij leert bouwen omdat alles om hem heen uit
elkaar valt’. Hij haat zijn moeder, omdat hij haar veracht dat ze hem en z’n zus in de steek
heeft gelaten. Hij uit zijn woede door een wesp te vermoorden.
Juliette: 18 jaar oud, mooi, slim, serieus en een goede studente. Ze huilt in haar badkamer, want ze
lijdt aan ochtendmisselijkheid en is dus zwanger. Haar eerste reactie was gewelddadig en
haar eerste gedachte was om Benjamin te bellen. Ze respecteert zijn stilte, maar zijn
langdurige stilte is alarmerend. Juliette houdt van hem en hij dus niet van haar. Ze kan de
fout in hun relatie niet vinden. In september zal ze haar wiskunde diploma behalen. Ze
weet niet hoe ze zwanger is geraakt, maar de zwangerschapstest is positief. Ze stuurt een
mail waarin ze Benjamins en haar ontmoeting annuleert, omdat ze niet meer van hem
houdt. Hun relatie is definitief over. Ze besluit tegen niemand iets te zeggen over haar
zwangerschap.
Thibault: Hij is enig kind. Nu is hij in een villa op de hoogten van Saint-Tropez. Hij geniet van zijn
nieuwe vrijheid, want hij hoeft niet meer naar school. Hij kijkt naar een foto van Juliette
met wat vrienden, maar Éléonore, zijn vakantievriendin, knijpt hem uit jaloezie. Hij nam
Éléonore mee naar huis en zijn moeder kan het niks schelen en zijn vader is op zijn werk.
Zijn droomvakantie is om onafhankelijk te zijn, een mooi meisje in zijn armen te hebben
en veel geld te hebben. Hij heeft zijn 18 e verjaardag gevierd door op scooters naar een
discotheek te rijden. Daar is hij heel dronken geworden en hij kust met Éléonore, maar