Methodisch werken in de zorg
T.52009 - 2022
(naam student)
Hogeschool Saxion
Social work – (klas)
(e-mail)
Academie mens en maatschappij Enschede
Beoordelaar(s):
(naam docent) 21 maart 2022
,Inhoudsopgave
Inleiding 3
H 1. Oriëntatie 4
1.1 Microniveau
1.2 Mesoniveau
1.3 Macroniveau
H 2. Analyse 7
2.1. Hulpvragen
2.2. Uitleg doel op micro-, meso-, macroniveau
H 3. Plan van aanpak 9
3.1 Plan van aanpak verdeeld micro-, meso-, en macroniveau
H 4. Uitvoering hulpvragen 11
4.1 Doelen op microniveau
4.2 Doelen op micro- en mesoniveau
4.3 Doelen op micro-, meso- en macroniveau
4.3.1 Knelpunten en tussentijdse analyse
4.3.2. Aanbeveling
H 5. Evaluatie 15
5.1 Betrokkenheid
H 6. Reflecteren (slot) 17
6.1 Kritisch reflecteren
6.1.1 Feedback persoonlijk begeleider mevr. V.
6.1.2. Feedback mevr. V.
6.1.3. Leerdoelen
Literatuurlijst 20
Bijlagen A – Casus 22
Bijlagen B – Vragenlijst IFBE-Z 23
Bijlagen C – Ecogram 35
Bijlagen D – Balansmodel van Bakker 36
2
,Inleiding
In het verslag Methodisch werken in de zorg word er stil gestaan bij de analyse van mevr. V.
Vanuit mijn praktijkleerplek PI Nieuwersluis heb ik de casus van mevr. V. gebruikt om de oriëntatie,
analyse en het plan van aanpak af te stemmen op mevr. V. Mijn functie was op dat moment stagiaire
casemanager en re-integratie medewerker. Vanuit dit verslag methodisch werken in de zorg heb ik
de persoonlijke situatie van mevr. V. in kaart gebracht. Er word gebruik gemaakt van verschillende
perspectieven micro-, meso- en macroniveau, waarbij het balansmodel van Bakker en de
instrumenten ecogram en de vragenlijst IFBE-Z gebruikt. De Analyse van mevr. V. wordt uitgewerkt
en in het Ecogram verwerkt en besproken, om zo een visueel beeld te creëren. Daarnaast worden er
hulpvragen samen met mevr. V. geformuleerd en een plan van aanpak gemaakt op basis van de drie
beschreven niveaus. Deze analyse is in samenspraak met mevr. V. en PI Nieuwersluis gemaakt. Tot
slot wil ik benoemen dat de naam van mevr. V. niet overeen komt met haar eigen identiteit, dit in
verband met de veiligheid en privacy van de client en haar omgeving.
3
, Hoofdstuk 1, Oriëntatie
In dit hoofdstuk wordt de casus van mevr. omschreven (Bijlage - A). Hier word het balansmodel van Bakker voor
gebruikt en er word gekeken naar de risico- en beschermende factoren van mevr. V. op micro, meso- en
macroniveau (Bakker, & Bakker, 1998).
Microniveau
Het microniveau is het niveau dat betrekking heeft op de client zelf (Bakker, & Bakker, 1998). Het gaat hierbij om
de persoonlijke situatie van de casus van mevr. V. Waarbij we de beschermende en risicofactoren beschrijven
en indelen in het balansmodel van bakker (Bijlage – D).
Beschermende- en risicofactoren microniveau
Wanneer we kijken naar het balans model van mevr. V. zien we dat de risicofactoren op het microniveau op
sommige vlakken gelijk tegen elkaar opwegen. Als we dieper in gaan op de benoemde factoren merken we op
dat dit te maken heeft met de situatie van mevr. V. voor en na detentie.
In eerste instantie word het kind factor beschreven waar we in de beschermende factoren terug zien dat mevr.
Zichzelf goed verzorgt. Mevr. eet gezond en beweegt veel, daarnaast is ze communicatief sterk en weet naar
haar omgeving netjes en beleefd te blijven. mevr. heeft de pabo opleiding afgerond en heeft veel weet heeft
over algemene kennis doordat ze jaren voor de klas heeft gestaan. Ze uit zich intelligent en is secuur en
concreet in haar taalgebruik. Het is voor mevr. Belangrijk om in contact te blijven met mensen en daarom uit ze
zich op een positieve manier naar haar omgeving en helpt daarbij haar mede gedetineerden. Mevr. staat
zelfstandig in het leven en vindt het van belang dat ze een helpende hand uit naar haar omgeving.
Uit de risicofactoren van het kind factor komt naar voren dat mevr. last heeft van psychiatrische
problematiek. Waarbij mevr. gediagnosticeerd is op bipolaire 1 stoornis en manische psychose. Dit uit zich door
de volgende kenmerken. Mevr. kan zich ongewoon energiek voelen en zeer actief en zelfingenomen zijn. Ook
is ze alert en meer prikkelbaar dan gewoonlijk. Mevr. kan langdurig achterelkaar fysieke zware handelingen
uitvoeren, zonder hier moe van te worden. Daarnaast uit haar manische psychose zich door plotseling
verhoogde stemming en voelt ze zich opgewerkt, euforisch, buitengewoon spraakzaam, is ze overmatig
veeleisend en dominant over anderen. Mevr. heeft zelf geen inzicht in haar eigen gedrag op dat moment. Op
deze momenten spreekt mevr. snel en springen haar gedachten, spraak van de ene naar de andere onderwerp.
Ze ervaart een opgeblazen gevoel van eigenwaarde dat kan uiteenlopen van extreem zelfvertrouwen en tot
grootheidswaan. Hierdoor kan mevr. opeens plotseling impulsieve taken uitvoeren die niet logisch zijn. Hoewel
mevr. een overmatige hoeveelheid energie heeft lijkt ze niet in staat haar inspanning te corrigeren. Het is voor
mevr. lastig om een normale relatie aan te gaan, doordat ze een slecht beoordelingsvermogen heeft die weer
consequenties van haar daden (delict) (Nevid, Rathus, Hoencamp, Haffmans, De Roeck, Voets, & Vos, 2017). Wat
opvalt is dat mevr. soms last heeft van geheugen verlies, wat vanuit haar rapportages bij de psycholoog word
beschreven als reden om lastige situaties te ontwijken. Het geheugenverlies moet wel serieus genomen
worden omdat door de bipolaire stoornis ook cognitieve problemen optreden, waaronder
geheugenproblemen. Waarbij het leren en onthouden van nieuwe informatie lastiger is (Jabben, & Schouws,
2019). De momenten dat mevr. hier last van heeft is alleen binnen detentie. Het is lastig om een passende
hulpvraag voor mevr. op te stellen omdat zij wisselende buien heeft in hoe zij zich voelt, gedraagt of uit. Op dit
moment is mevr. V. nog aan het bijkomen en herstellen van haar suïcidale poging. Achteraf was het voor mevr.
niet zo vreemd dat ze een suïcidale poging heeft ondernomen. Het blijkt namelijk dat 56% van de patiënten
met een bipolaire stoornis een suïcidepoging onderneemt (Van Gorsel, 2017).
In de ouderfactoren zijn er evenveel beschermende factoren als risicofactoren. Als we kijken naar de
afwegingen, geeft mevr. aan meer steun in haar leven te hebben gehad van haar vader. Haar moeder heeft niet
echt een grote rol in haar leven gespeelt, waar zij overigens op latere leeftijd minder moeite mee heeft dan in
haar jeugd. De vader van mevr. V. is een grote schakel geweest van haar succes in haar (loopbaan)ontwikkeling.
Door hem kon zij haar studie afronden en de motivatie vinden om zelfstandig haar leven op te bouwen.
Overigens was haar vader zelf ook hoog opgeleid en vanuit deze ervaring wou hij graag dat zijn kinderen deze
kans ook kregen. Ze beschouwde de psychische gesteldheid van haar moeder meer als een zorgpunt wat haar
vader oppakte. Hij had overigens binnen het gezin de beschermende rol op zich genomen. Dit ging hem altijd
goed af, dit is ook de reden dat haar ouders nog steeds getrouwd zijn. Hier is mevr. V. erg trots op, dat ze altijd
door dik en dun bij elkaar zijn gebleven.
4