100% tevredenheidsgarantie Direct beschikbaar na je betaling Lees online óf als PDF Geen vaste maandelijkse kosten
logo-home
Samenvatting Werken in gedwongen kader jaar 3 GGZ SW €9,59
In winkelwagen

Samenvatting

Samenvatting Werken in gedwongen kader jaar 3 GGZ SW

2 beoordelingen
 9 keer verkocht

Samenvatting werken in gedwongen kader, artikelen cumlaude en reader HR

Voorbeeld 3 van de 19  pagina's

  • 3 juni 2022
  • 19
  • 2021/2022
  • Samenvatting
Alle documenten voor dit vak (1)

2  beoordelingen

review-writer-avatar

Door: famkevanwoudenberg • 9 maanden geleden

review-writer-avatar

Door: celinebatenburg • 1 jaar geleden

avatar-seller
annevanburen
Voorbeeld, begrip, persoon
Dienst Justitiële Inrichtingen (2020). Forensische zorg.
Forensische zorg = geestelijke gezondheidszorg, verslavingszorg en verstandelijk gehandicaptenzorg
als onderdeel van een (voorwaardelijke) straf of maatregel. Meestal door rechter opgelegd als
onderdeel van een straf/maatregel aan iemand met een psychisch/psychiatrische stoornis of
verstandelijke beperking die een strafbaar feit heeft gepleegd.
- Doel: voorkomen van recidive door te behandelen en begeleider zodat men weer kan
functioneren in de maatschappij. Gericht op het vergroten van maatschappelijke veiligheid.
Problematiek van personen met verward gedrag voor een deel opgelost door deze
maatregel.
- Vormen:
o Klinisch: verschillende niveaus van beveiliging en zorgintensiteit
o Beschermd wonen
o Ambulant
o TBS met dwangverpleging. Wordt opgelegd wanneer er sprake is van een ernstig
delict (4 jaar gevangeningsstraf of langer), een psychiatrische stoornis en gevaar
voor recidive. Behandelen met als doel een veilige terugkeer in de maatschappij
- Principe = juiste patiënt op het juiste bed is belangrijker dan maatwerk.

Wesselius, J. & Bleeker, J.A.C. (2017). Psychiatrische zorg in het gevangenis wezen. State of the art
en aansluitend bij de GGZ. In: Raes, B.C.M. & Bakker, F.A.M. Psychiatrie in het Nederlandse recht.
Deventer: Wolters Kluwer
Verschillende redenen van justitie om aandacht te besteden aan gedetineerden met psychiatrische
problematiek:
1. Zij kunnen door afwijkend gedrag de bedrijfsvoering binnen gevangenissen ontregelen
2. Zij hebben om humanitaire redenen begeleiding en bescherming nodig
3. Zij hebben recht op adequate behandeling van hun ziekte
4. Justitie wil een bijdrage leveren aan de maatschappelijke veiligheid, ook voorbij de
detentiegrenzen: adequaat behandelen van psychiatrische stoornissen, die
(gedrags)problemen veroorzaken, leidt tot minder overlast voor de omgeving nadat de
patiënt is vrijgekomen uit detentie

Tbs
Fokkens, J.W. (2017). De terbeschikkingstelling. In: Raes, B.C.M. & Bakker, F.A.M. De psychiatrie in
het Nederlandse recht. Deventer: Wolters Kluwer. 187-203
Tbs is in 1928 ingevoerd als strafrechtelijke maatregel die zowel op niet toerekeningsvatbare als op
verminderd toerekeningsvatbare delinquenten kan worden toegepast, indien er vanwege de
stoornis sprake is van een groot gevaar op herhaling van ernstig strafbare feiten.
- Doel: bescherming van de samenleving tegen ernstige recidive van deze categorie
delinquenten. Maatregel kan (telkens) verlengd worden met maximaal 2 jaar
- In 1988 zijn voorwaarden voor het opleggen van tbs aangescherpt en is de mogelijkheid van
voortdurende verlenging van de maatregel beperkt tot de gevallen waarin de veroordeelde
zich heeft schuldig gemaakt aan een misdrijf dat gericht is tegen de onaantastbaarheid van
het lichaam van een of meer personen.

Tbs kan worden opgelegd aan de verdachte bij wie tijdens het begaan van het strafbare feit een
gebrekkige ontwikkeling of ziekelijke psychiatrische stoornis bestond, indien hij een misdrijf heeft
begaan waarop 4 of meer jaar gevangenisstraf staat en de veiligheid van anderen dan wel de
algemene veiligheid van personen of goederen het opleggen van de maatregel eist.
Voor de oplegging is een verband tussen de stoornis en het gevaar van de recidive vereist: ontbreekt
dit, wordt er geen tbs maar een lange gevangenisstraf opgelegd.

,Anders dan de levenslange gevangenisstraf beoogt de tbs met dwangverpleging, dmv verpleging en
behandeling, de betrokkene te doen terugkeren in de maatschappij.

Dwangverpleging = de verpleegde mag zich hieraan niet onttrekken en er mag worden opgetreden
tegen gedragingen die het goede verloop van de verpleging bemoeilijken
- Tbs-maatregel houdt geen structurele dwangbehandeling in. Dit is alleen bij uitzondering
geoorloofd: bij ernstig gevaar voor de veiligheid van anderen binnen de inrichting en indien
bij het achterwege blijven van behandeling de gezondheidstoestand van de verpleegde
ernstig zou worden geschaad.

RISC
Reclassering 3RO (2018). De nieuwe RISC. Risicotaxatie- en adviesinstrument. Informatieblad voor
OM, ZM en DJI
RISC = inschatting maken van het recidiverisico, factoren die het delictgedrag bepalen (criminogene
en beschermende factoren), mogelijkheden voor gedragsverandering en slachtofferbelang. Dit leidt
tot een advies aan de rechter, het OM of DJI over wat nodig is om de kans op recidive te beïnvloeden
inclusief de noodzakelijk geachte bijzondere voorwaarden.
- Vormt basis van reclasseringsadviezen in alle fasen van het strafproces, toepasbaar bij een
voorgeleiding RC, rechtszitting, penitentiair programma, tbs of voorwaardelijke
invrijheidstelling.
- Verdiepende instrumenten geïntegreerd die de reclasseringswerker ondersteunen bij het
maken van een risicoanalyse voor specifieke doelgroepen:
o Zeden: het risico van toekomstig seksueel en gewelddadig delictgedrag bij
zedendelinquenten in kunnen schatten
o Gewelddadig extremisme
o Relationeel geweld: op gestructureerde wijze de kwetsbaarheidskenmerken van het
slachtoffer en het risico op relationeel geweld in kaart brengen
o Licht verstandelijke beperking

Wingerden, S.G.C., Moerings, M. & van Wilsem, J.A. (2011). Recidiverisico en straftoemeting.
Research memoranda, nummer 3, jaargang 7. Den Haag
Om het risico in te schatten dat een delinquent in de toekomst opnieuw een delict zal plegen, kan de
rechter obv ervaring en intuïtie zelf een inschatting maken van het recidiverisico, maar hij kan ook
steunen op de risk assessments die opgesteld zijn door deskundigen. Voor het opleggen van tbs is de
rechter zelfs verplicht om adviezen van psychologen en psychiaters in te winnen.
Vroeger werd het risico ingeschat obv een ongestructureerd klinisch oordeel, waarbij vanuit de
eigen achtergrond en ervaring interpretaties, wegingen en gevolgtrekkingen plaatsvonden mbt de
voorspelling van het recidiverisico. Nu vindt het uitsluitend plaats obv berekeningen met factoren,
waarvan uit wetenschappelijk onderzoek blijkt dat zij samenhangen met de kans op recidive.

De RISc brengt niet alleen het recidiverisico in kaart, maar ook de statistische en dynamische
criminogene factoren die daaraan ten grondslag liggen. Daarnaast indiceert de RISc de responsiviteit
van de verdachte op een specifieke interventie. Als blijkt dat de delinquent vatbaar is voor
interventies, geeft de RISc aan op welke gebieden interventies moeten plaatsvinden.

De RISc kan op verschillende momenten worden afgenomen:
1. Voordat de rechter een uitspraak heeft gedaan wordt de RISc gebruikt door de reclassering
bij het opstellen van voorlichtingsrapporten aan het OM of aan de rechter.
2. Nadat de delinquent veroordeeld is:

, - Reclassering kan RISc gebruiken om het re-integratietraject van de veroordeelde te
bepalen (advies over een penitentiair programma of een voorwaardelijke
invrijheidsstelling)
- Afnemen voor het ontwikkelen van een plan van aanpak voor het reclasseringstoezicht
(voorwaardelijke veroordeling, proefverlof bij tbs)

Het recidiverisico wordt ingeschat adhv 12 schalen:
1. Delictgeschiedenis
2. Analyse van het huidige delict en delictpatroon
3. Huisvesting en wonen
4. Opleiding, werk en leren
5. Inkomen en omgaan met geld
6. Relaties met partner, gezin en familie
7. Relaties met vrienden en kennissen
8. Drugsgebruik
9. Alcoholgebruik
10. Emotioneel welzijn
11. Denkpatronen, gedrag en vaardigheden
12. Houding

Duivenbode, N. van, Nagel, J. van der & Didden, R. (2020). Drie met elkaar samenhangende
problemen. In: Praktijkboek triple problematiek: psychische klachten, verslaving en een licht
verstandelijke beperking. Amsterdam: Uitgeverij SWP. 43-52
Verschillende onderlinge verbanden tussen psychische stoornissen en verslaving (Noordsy, Mishra &
Mueser, 2013):
1. Psychische stoornis (PS) veroorzaakt verslaving: PS gaat vooraf aan verslaving, verslaving is
gevolg van PS.
- Middelen worden gebruikt om de symptomen van PS te dempen  verslaving is een
vorm van zelfmedicatie, psychische klachten worden tijdelijk minder of worden zelfs
helemaal niet meer gevoeld.
- Sensitiviteitsmodel: patiënten met PS zijn door allerlei biologische factoren gevoeliger
voor de (belonende) effecten van alcohol en drugs  kleine hoeveelheden alcohol en
drugs leveren relatief grote problemen op
- PS kan risico op middelengebruik vergroten: PS met als kenmerk dat mensen eerder
geneigd zijn om risico’s te nemen en te experimenteren met middelengebruik (ADHD)
2. Verslaving veroorzaakt psychiatrische stoornis: verslaving gaat vooraf aan een psychische
stoornis. Middelengebruik is een trigger voor het ontstaan van PS (cannabisgebruik als
risicofactor)
- Psychische klachten ontstaan niet alleen wanneer iemand onder invloed is, maar ook
wanneer iemand aan het afkicken of ontwennen is (tijdens ontwenning bij alcohol
(tijdelijk) somber of angstig)
3. X-factor: psychische stoornis + verslaving hangen samen. Risicofactor die zowel de kans op
een verslaving als op een PS vergroot (lage sociaaleconomische status, schooluitval,
KOPP/KOV, impulsiviteit)
- X-factoren vergroten niet alleen de kans op PS en verslaving, maar ook op bijkomende
sociaal-maatschappelijke problemen (delinquent gedrag en dak- en thuisloosheid) 
neerwaartse spiraal
- PS kan risico op middelengebruik vergroten: PS met als kenmerk dat mensen eerder
geneigd zijn om risico’s te nemen en te experimenteren met middelengebruik (ADHD)
4. Vicieuze cirkel: PS en verslaving houden elkaar in stand.

Dit zijn jouw voordelen als je samenvattingen koopt bij Stuvia:

Bewezen kwaliteit door reviews

Bewezen kwaliteit door reviews

Studenten hebben al meer dan 850.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet jij zeker dat je de beste keuze maakt!

In een paar klikken geregeld

In een paar klikken geregeld

Geen gedoe — betaal gewoon eenmalig met iDeal, creditcard of je Stuvia-tegoed en je bent klaar. Geen abonnement nodig.

Direct to-the-point

Direct to-the-point

Studenten maken samenvattingen voor studenten. Dat betekent: actuele inhoud waar jij écht wat aan hebt. Geen overbodige details!

Veelgestelde vragen

Wat krijg ik als ik dit document koop?

Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.

Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?

Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.

Van wie koop ik deze samenvatting?

Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper annevanburen. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.

Zit ik meteen vast aan een abonnement?

Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €9,59. Je zit daarna nergens aan vast.

Is Stuvia te vertrouwen?

4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)

Afgelopen 30 dagen zijn er 68175 samenvattingen verkocht

Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen

Begin nu gratis
€9,59  9x  verkocht
  • (2)
In winkelwagen
Toegevoegd