College aantekeningen
Hoorcolleges Inleiding Strafrecht
- Instelling
- Universiteit Utrecht (UU)
Alle hoorcolleges van het vak Inleiding Strafrecht.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 22 pagina's
Voorbeeld 3 van de 22 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
Hoorcolleges Inleiding Strafrecht 2018- 12019
Hoorcollege 1
19-11-2018
De humane benadering van het strafrecht kijkt naar verdachten als mensen die moeten worden
beschermd tegen de overheid. Dit is pas zo sinds relatief kort.
Strafrecht is publiekrecht want het gaat over de relatie tussen overheid en burger. Strafrecht is er ten
behoeve van de samenleving. Strafrecht is ook sanctierecht omdat het is gericht op het opleggen van
straffen en/of maatregelen. Sancties hebben bepaalde strafdoelen: vergelding, generale preventie,
speciale preventie en reparatie, en ook bepaalde effecten: hoe een sanctie wordt ervaren.
Rechtsbescherming is de bescherming van fundamentele rechten van de verdachte en veroordeelde
als potentiële slachtoffers. Rechtsbescherming hangt samen met instrumentaliteit: het geven van
bevoegdheden aan bijvoorbeeld de politie, maar hoe meer een slachtoffer wordt beschermd, hoe
meer instrumentaliteit er nodig is, hoe meer de rechten van een verdachte en veroordeelde
afnemen.
Strafrecht als rechtsgebied bestaat uit:
- Het materieel strafrecht.
- Het formeel strafrecht.
- Het strafrechtelijk sanctierecht.
Het strafproces heeft als hoofddoel de juiste toepassing van het materiële strafrecht op daders
mogelijk te maken, maar het heeft ook nevendoelen, bijvoorbeeld het voorkomen van eigenrichting
en het kanaliseren van maatschappelijke onrust. Verder heeft het strafprocesrecht nog een eigen
functie: het stellen van eisen aan de wijze van opsporing, vervolging en berechting en schept
juridische waarborgen voor de justitiabele. Het garandeert daarmee een zekere rechtsbescherming
tegen de overheid. Dit noemen we de secundaire controle.
Het strafproces heeft een bepaalde structuur. Er is een vooronderzoek (opsporingsonderzoek) en een
eindonderzoek (onderzoek ter zitting). Met een dagvaarding begint het eindonderzoek. Het
vooronderzoek is het getemperd inquisitoir, er wordt bewijsmateriaal verzameld en een
vervolgbeslissing voorbereid (gaat een Officier van justitie de zaak vervolgen of niet?). Er zijn ook
andere vormen dan het opsporingsonderzoek, maar die bespreken we niet in dit vak (bijvoorbeeld
financieel onderzoek). Na een rechtszaak mag je nog in hoger beroep en in cassatie. Het
eindonderzoek is gematigd accusatoir. In de eerste aanleg zijn er de politierechter, de kantonrechter,
en de meervoudige rechter. Veel zaken komen niet op zitting, want worden geseponeerd of
buitenrechtelijk afgedaan. Een zaak wordt alleen vervolgd als er een algemeen belang is.
Deelnemers aan het strafproces in het vooronderzoek:
- Opsporingsambtenaren
- Verdachte
- Raadsman/-vrouwe
- Hulpofficier van Justitie (hoort bij de politie)
- Officier van justitie (hoort bij het Openbaar Ministerie)
- Rechter-commissaris (hoort bij de rechterlijke macht)
- Raadkamer van de rechtbank
, Hoorcolleges Inleiding Strafrecht 2018- 2
2019
Deelnemers aan het strafproces in het eindonderzoek:
- Rechtbank
- Slachtoffer
- Getuigen
- Deskundigen
Een bron van het strafprocesrecht is het Wetboek van Strafvordering. In Boek 1 staan de algemene
bepalingen en in Boek 2 de strafvordering in eerste aanleg. In totaal zijn er 6 boeken. Andere
bronnen zijn internationale rechtsinstrumenten, lagere wetgeving en het ongeschreven recht: de
beginselen van een goede procesorde.
Het strafvorderlijk legaliteitsbeginsel: strafvordering heeft alleen plaats op de wijze bij de wet
voorzin. Hier ging het over de wet in formele zin, maar dit is achterhaald. Bij het legaliteitsbeginsel
hoort ten eerste de vereiste van een wettelijke grondslag en ten tweede de toetsing van het concrete
optreden. Die toetsing is zowel aan het geschreven als aan het ongeschreven recht: de beginselen
van een goede procesorde.
, Hoorcolleges Inleiding Strafrecht 2018- 3
2019
Hoorcollege 2
26-11-2018
We kijken vandaag naar de vormen en fasen van opsporing. De opsporing kan op meerdere manieren
starten:
Het start als een strafbaar feit ter kennis komt van de politie, door een aangifte, een anonieme
melding of een ontdekking op heterdaad.
• Bij uitoefening van controlebevoegdheid ontstaat een verdenking (art. 27 lid 1 Sv).
• Bij het handhaven van de rechtsorde ontstaat een verdenking: controle op kinderporno
bijvoorbeeld.
De opsporing heeft twee doelen: wat is het feit (en heeft het echt plaatsgevonden) en door wie is het
gepleegd?
Er moet een wettelijke grondslag zijn voor opsporingstechnieken. Je mag bijvoorbeeld niet zomaar
als burger iemand aan zijn kleding onderzoeken. Dit is te zien in HR Parfumflesje, waarbij een
beveiliger onrechtmatig iemand aan zijn kleding heeft onderzocht. Dat wat onrechtmatig is
verkregen, kan niet worden gebruikt als bewijs. Dit kan leiden tot vrijspraak of strafvermindering,
maar dat hangt af van de zaak.
De fasen van opsporing:
1. Repressieve controle, denk aan het controleren op dronken bestuurders met blaastesten,
wat weer kan leiden tot het ontdekken van verboden middelen in auto’s. Repressieve
controle, die er alleen is om strafbaar gedrag te voorkomen, kan dus leiden tot reactieve
(klassieke) opsporing.
2. Aanwijzingen, denk aan de opsporing naar terroristische misdrijven. Als er aanwijzingen zijn
dat er een aanslag wordt voorbereid begint de opsporing al.
3. Vroegverdenking, dit is proactieve opsporing, denk hierbij aan het voorbeeld van het
controleren op kinderporno. Bij vroegverdenking spreek je van vroegsporing.
4. Verdenking, dit is reactieve opsporing, ofwel de klassieke vorm van opsporing.
Art. 27 Sv definieert de verdachte in verschillende criteria. Lid 1 gaat over de verdachte voordat de
vervolging is aangevangen en lid 2 over de verdachte nadat de vervolging is aangevangen. De
verdachte is het object van onderzoek maar heeft ook rechten. Een verdachte moet het onderzoek
dulden, maar hoeft er niet actief aan mee te werken. In lid 1 staan 3 voorwaarden (het materiële
criterium:
• Een persoon ten aanzien van wie (individualiseerbaarheid)
• Uit feiten en omstandigheden een redelijk vermoeden van schuld (objectiveerbaarheid)
• Aan een strafbaar feit voortvloeit (concretiseerbaarheid)
In je antwoorden moet je altijd aangeven dat iemand aan deze voorwaarden voldoet om als
verdachte te worden aangemerkt.
Je moet ook altijd beoordelen in concrete gevallen. De concrete feiten en omstandigheden zijn van
belang, maar ook het verschil tussen verdenking en ernstige bezwaren: bij ernstige bezwaren is er
meer dan een eenvoudige verdenking, dan kan er een zwaardere bevoegdheid geoorloofd zijn (denk
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Yara99. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €5,39. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 83750 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen