Samenvatting
Samenvatting Focus op jeugdcriminaliteit - Keuzeprogramma jeugdcriminologie
Een samenvatting van het boek 'Focus op jeugdcriminaliteit' dat gebruikt wordt bij het keuzeprogramma jeugdcriminologie.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 35 pagina's
Voorbeeld 3 van de 35 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
14 beoordelingen
Door: timkromhoutvandermeer • 2 jaar geleden
Door: isadewit13 • 3 jaar geleden
Door: maidermirailh • 3 jaar geleden
Door: tahiriouissam • 4 jaar geleden
Door: ismaytamis • 4 jaar geleden
Door: raquelreiziger • 4 jaar geleden
Door: tessvs13 • 4 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
Hoofdstuk 1 Criminaliteit onder de loepDe duidelijkste definitie van criminologie is dat het de wetenschap is van ‘misdaad en straf’.
Misdaad of criminaliteit staat voor gedrag dat in strijd is met bepaalde, in wetboeken vastgelegde,
normen en waarop een straf staat. Straf is de consequentie van het overtreden van rechtsregels.
Rechtsregels (normen) zijn beschreven in wetboeken (wetboek van strafrecht, Opiumwet, wet
wapens en munitie en de wegenverkeerswet).
Er zijn verschillende vormen van criminaliteit: fraude, drugs gebonden criminaliteit,
vermogenscriminaliteit, zedenmisdrijven, geweldscriminaliteit, georganiseerde misdaad en
jeugdcriminaliteit.
Criminaliteit is gebonden aan tijd en plaats. Iets is nu wel strafbaar wat bijvoorbeeld twintig jaar
geleden niet strafbaar was. Doordat het Nederlandse strafrecht anders is dan in andere landen, zijn
sommige dingen in ons land niet strafbaar, maar in andere landen wel. Denk aan softdrugs.
Criminaliteit komt mede tot stand als gevolg van juridische en politieke besluitvormingsprocessen
in een bepaalde cultuur in een bepaalde tijd.
Binnen de aandachtsterreinen ‘misdaad en straf’ houdt de criminologie zich bezig met verschillende
vragen:
- Allereerst is er aandacht voor de oorzaken, achtergronden en ontstaansgronden van
misdaden, strafbare feiten of delicten.
- Daarnaast richt de criminologie zich op de aard en omvang van crimineel gedrag.
- Wat betreft straf, houdt de criminologie zich onder andere bezig met de effectiviteit en de
preventieve werking van bepaalde maatregelen.
- Tot slot is het functioneren van strafrechtelijke instituties, zoals politie, openbaar ministerie
en strafinrichtingen, onderwerp van onderzoek.
Criminologische theorieën vormen een ondersteuning bij het zoeken naar oorzaken en trends in de
aard en omvang van criminaliteit. Daarnaast kunnen ze het uitgangspunt zijn voor de aanpak van
criminaliteit.
De godfathers van de wetenschappelijke criminologie = Quetelet en Lombroso
1. Waarom overtreden mensen de wet? oorzaaktheorieën
2. Waarom gehoorzamen mensen de wet? controle- of beheersingstheorieën
Binnen de oorzaaktheorieën zijn twee groepen te onderscheiden:
- Theorieën op microniveau. Deze vinden hun oorsprong bij Lombroso: Misdaad als product
of expressie van het individu. Men gaat hier op zoek naar factoren die de kans vergroten
dat bepaalde personen zich tot delinquenten ontwikkelen. Deze criminogene factoren
worden gezocht in het individu zelf, maar ook in de directe leefomgeving.
- Theorieën op macroniveau. Deze vinden hun oorsprong bij Quetelet: Misdaad als product of
expressie van de maatschappij. De vraag naar het ontstaan van crimineel gedrag van
personen is naar de achtergrond verdrongen. Men gaat er vanuit dat criminaliteit verankerd
is in de structuur van de samenleving en daarom is het streven om aan te geven onder
welke maatschappelijke condities het aantal delinquenten toe- of afneemt.
Sociobiologische en biogenetische criminologie:
Het uitgangspunt van deze stroming is dat biologische factoren van invloed zijn op crimineel
gedrag. Men onderzocht de relatie tussen de aangeboren fysieke kenmerken en criminaliteit.
Kenmerken van criminelen waren: een asymmetrische lichaamsbouw, oogdefecten, langere armen,
doorgegroeide wenkbrauwen, verschillen in de grootte van het oor enz.
Er waren wetenschappers die sterilisatie voorstelden als oplossing van het criminaliteitsprobleem.
Uit een Amerikaans biosociaal onderzoek komt naar voren dat veel gedetineerden een tekort
hebben aan bepaalde B-vitaminen. Gedetineerden bleken onder andere ongeïnteresseerd en
,apatisch. De oorzaak van dit tekort ligt in de eenzijdige samenstelling van maaltijden in
gevangenissen.
De relatie tussen de aanwezigheid van bepaalde E-nummers in sommige producten en agressief
gedrag is bruikbaar voor het verklaren en terugdringen van bepaalde vormen van ongewenst en
onverklaarbaar gedrag.
De kans op crimineel gedrag blijkt aanzienlijk groter te zijn in gezinnen waar een deficiënte of
onvolledige socialisatie plaatsvindt. Ook in gezinnen waar te weinig sociale controle is, is de kans
op crimineel gedrag groter.
Forensische psychiatrie, psychologische criminologie en psychopathologie:
- Toerekeningsvatbaarheid: als iemand ten gevolge van zijn gebrekkige ontwikkeling of
psychische stoornis niet in staat is geweest om anders te handelen dan hij deed ten tijde
van het ten laste gelegde.
Het is belangrijk om te weten of individuele gedragsproblemen (conduct disorders) op jonge leeftijd
samenhangen met een grotere kans op latere delinquentie.
Doreleijers stelt vast dat er bij minderjarige delinquenten die ernstige delicten hebben gepleegd
zes- tot zevenmaal zo vaak sprake is van psychiatrische stoornissen dan bij jongeren van deze
leeftijd in het algemeen.
Ontwikkelingscriminologie:
Oorzaken voor crimineel gedrag worden gezocht binnen de bredere ontwikkeling van kinderen
tijdens het opgroeien. De individuele ontwikkelingen van het kind spelen een belangrijke rol bij het
identificeren van gedragsproblemen in het algemeen en bij het bestuderen van regelovertredend en
delinquent gedrag in het bijzonder. Het betreft dan ontwikkelingen op psychologisch, pedagogisch,
didactisch en sociaal terrein. De ontwikkelingsgegevens worden vaak met objectieve,
maatschappelijke en biologische factoren aangevuld.
Antisociale/psychopathische types zijn arrogant en egocentrisch, hebben een opgeblazen zelfgevoel
en er is sprake van een diepgaand patroon van misbruik maken van andere mensen. Deze
diagnose mag pas na het 18e levensjaar worden vastgesteld, waardoor bij minderjarigen de
diagnose gedragsstoornis gebruikt kan worden.
De criminele carrière van een jongere is dus een onderdeel van de antisociale carrière van deze
jongere. De gedragingen van het antisociale kind kunnen veranderen onder invloed van individuele
factoren en omgevingsfactoren. De gedragingen blijven uitingen van een ‘antisociale
persoonlijkheid’.
Naast persoonsgebonden spelen ook niet-persoonsgebonden factoren een rol bij crimineel gedrag.
Loeber laat drie ontwikkelingstrajecten zien die een jongeren kan doorlopen en die kunnen leiden
tot ernstig crimineel gedrag:
1. Een traject dat begint met openlijk probleemgedrag (agressie, oppositie)
2. Een traject dat begint met heimelijk probleemgedrag (diefstal, vernieling)
3. Een traject dat begint met autoriteitsconflicten voor het twaalfde jaar
Hoe vroeger de problemen beginnen, hoe groter de kans dat een jongen het meest ernstige niveau
bereikt.
Wanneer jongens doorstromen naar hogere probleemniveaus doen zich ook andere veranderingen
voor. De uitbreiding van probleemgedrag thuis gaat nar probleemgedrag op school en in de buurt.
Differentiële associatietheorie:
Crimineel gedrag wordt gezien als imitatiegedrag. Mensen worden niet slecht geboren, crimineel
gedrag wordt aangeleerd in sociale netwerken die worden bepaald door personen voor wie wetten
geen vanzelfsprekende geldigheid hebben. Iemand wordt crimineel omdat hij vaak geconfronteerd
wordt met criminele gedragspatronen. Deze theorie is ook wel eens de ‘slechte vriendentheorie’
genoemd.
, Intergenerationele overdracht van geweld: Wanneer kinderen opgroeien in een gewelddadige
omgeving en hierdoor later ook gewelddadig worden.
Rationele-keuzebenadering:
Afwegingen en keuzes bij het plegen van crimineel gedrag krijgen hier de aandacht. Deze stroming
ziet wetsovertreders als reasoning decision makers. Daders verschillen niet van andere mensen,
maar maken andere afwegingen. Er wordt vanuit gegaan dat mensen niet kiezen voor criminaliteit,
maar dat ze hier toevallig in terecht komen. De kosten-batenanalyse staat dan ook centraal: wat is
de verhouding tussen de opbrengst van criminaliteit in relatie tot de pakkans. In deze benadering
is meer aandacht voor het delict dan voor de dader.
‘De gelegenheid maakt de dief’.
Bij technopreventie moet gedacht worden aan zaken als cameratoezicht en elektronische
beveiliging.
Bij domeingerichte preventie moet gedacht worden aan zaken als het aanbrengen van extra
verlichting op donkere plekken of het plaatsen van afvalbakken en bankjes bij rondhangplekken.
Bij de beslissingen worden de volgende fasen onderscheiden:
- Fase 1: de bereidheid om misdrijven te plegen
- Fase 2: de beslissing om daadwerkelijk een specifiek misdrijf te plegen
- Fase 3: omvat de beslissingen die betrekking hebben op de concrete uitvoering van
misdrijven
- Fase 4: heeft betrekking op de evaluatie van de beslissingen om delicten te blijven plegen
dan wel om het plegen van delicten te staken (continuering/afbreken van de loopbaan)
Straintheorie:
Sommigen zien criminaliteit als een uiting van spanning en protest. Het uitgangspunt is dat er
strain (spanning) ontstaat wanneer gestelde doelen niet bereikt kunnen worden met de in de
samenleving bereikbare middelen. Volgens Merton zijn het vooral gewin en status waar mensen
naar streven. Een deel van de mensen stelt zijn doelen bij wanneer hij deze niet kan behalen,
andere mensen zoeken andere, illegale oplossingen om alsnog de doelen te bereiken. Criminaliteit
is bijvoorbeeld zo’n oplossing.
Merton zoekt vooral verklaringen voor een verschillend criminaliteitsniveau tussen
bevolkingsgroepen. Pas toen er in de jaren negentig een meer individuele strainvariant kwam, die
stelde dat individuele ontwikkelen en persoonlijk ‘kapitaal’ de kansen vergroten om
maatschappelijke doelen te bereiken, kreeg de theorie invloed op het beleid.
Radicale of kritische criminologie:
Iedere vorm van criminaliteit wordt gezien als een vorm van maatschappijkritiek. Criminaliteit is
het product van het kapitalistische productiesysteem dat zich tegen de zwakste groepen van de
samenleving keert.
Criminaliteit ontstaat aan de onderkant van de samenleving als een latente vorm van verzet tegen
de machtsongelijkheid. De bovenkant echter heeft de macht in handen om criminaliteit te
definiëren en beschikt bovendien over de mogelijkheden om het strafrechtelijke systeem te
gebruiken om de eigen belangen te verdedigen. Vanuit machtsposities gepleegde wandaden,
worden dan ook zelden bestraft. Beheersing van de misdaad in het kapitalistische systeem is niet
mogelijk omdat de oorzaak gelegen is in datzelfde systeem.
Interactionistische theorie:
Criminaliteit is wat wij zo noemen, is het motto.
Er wordt vanuit gegaan dat geen enkel gedrag crimineel is, maar dat dit het wordt op grond van de
sociale definitie. Criminaliteit is dus gedrag dat door anderen zo wordt benoemd. Er wordt getracht
om aan te geven hoe het criminaliseringsproces ontstaat.
Primaire deviantie = iemand overtreedt de wet, maar ziet zichzelf niet als wetsovertreder.
Dit wetsovertredende gedrag kan reacties oproepen van derden. Als dit gebeurt vindt er labeling
plaats. De afwijker wordt als zodanig gedefinieerd. De labeling of etikettering brengt negatieve
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Studentje95. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 61231 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen