Samenvatting
Nectar Biologie Samenvatting Hoofdstuk 21. Planten.
Dit is een samenvatting van hoofdstuk 21, het hoofdstuk over Planten, in het boek Nectar. Geschikt voor 5/6 vwo en voor examenleerlingen.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 7 pagina's
Voorbeeld 2 van de 7 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
2 beoordelingen
Door: ozkanavasin • 4 jaar geleden
Door: joerivanopstal • 7 jaar geleden
Voorbeeld van de inhoud
Biologie SamenvattingLoes Kooijmans | Leerling Het Bouwens
H21. Planten.
21.1. Tomaten kweken.
Het kweken en ontwikkelen van tomatenrassen is big business. Medewerkers
zoeken veelbelovende planten uit, kruisen ze en kiezen uit de nakomelingen
weer de beste exemplaren. Dit heet klassiek veredelen. Het is een langdurig
proces en een moderne aanpak levert veel nieuwe tomatenrassen op. Hierbij
worden genomics gebruikt. Dit is de kennis van het genoom van het
plantenras. Het is dus mogelijk om een gewenst allel te spotten en geschikte
planten te selecteren. Het levert veel tijdwinst op. Onderzoekers hebben
geprobeerd om rassen te verbeteren door bij cellen het aantal chromosomen
te verdubbelen door colchicine. Dit plantengif verhindert het vormen van
trekdraden tijdens een mitose en daardoor het uiteengaan van de
chromatiden: non-disjunctie. Het resultaat is een cel met 4 homologe
chromosomen i.p.v. 2. Het is een tetraploïde cel. De plant die uit zo’n cel
opkweekt heeft soms nieuwe eigenschappen. Bij rozen heeft polyploïde, het
hebben van meer dan de normale 2 sets chromosomen, geen nadelig effect.
Tetraploïde tomatenplanten hebben daarentegen geen succesvol resultaat
opgeleverd.
Tomatenplanten zijn zelfbestuivers. Stuifmeel uit de meeldraden komt op de
stamper van dezelfde bloem. Het gevolg is dat de stuifmeelkorrels, de
mannelijke gameten versmelten met de eicellen, de vrouwelijke gameten. In
de kassen helpen hommels erbij. Als er echter verschillende tomatenplanten
gekruist moeten worden dan moet het handmatig. Van een pas geopende
bloem worden de meeldraden verwijderd. Met een trilnaald wordt er stuifmeel
van een andere bloem verwijderd. Via een buisje gaat het op de stamper van
de bloem zonder meeldraden. Uit de tomatenbloemen groeien na de
bevruchting tomaten met daarin zaden. Daar kunnen nieuwe planten uit
groeien. Er kunnen nieuwe combinaties ontstaan.
Bij ongeslachtelijke voortplanting zijn de nakomelingen identiek aan de
ouderplant (genetisch). Zo kun je snel klonen. Dat is gunstig als een plant met
gewenste eigenschappen is ontdekt.
Via genetische modificatie ontstaan tomatenplanten met extra allelen voor
nieuwe eigenschappen. Als het om allelen van tomatenplanten gaat, dan
ontstaan cisgene planten. Gaat het om allelen van andere soorten dan
ontstaan transgene planten. De werkwijze is telkens hetzelfde. Een laborant
isoleert het gewenste allel uit cellen. Hij kiest een bacteriesoort om het allel
over te brengen naar tomatencellen. Bacteriën bevatten plasmiden. De
laborant bouwt het te verplaatsen allel in bij een plasmide. De laborant
plaatst de plasmide in een bacterie en laat deze delen tot een kloon
bacteriën. Die kloon brengt de laborant in een kweek samen met losse
tomatencellen. Een aantal van deze tomatencellen dringt een plasmide
binnen en daarmee ook het over te plaatsen allel. Dat komt terecht in het
, DNA van de cel. De laborant kan de cel opsporen omdat hij een markergen
heeft gekoppeld. Zo’n markergen geeft resistentie tegen een bepaald
antibioticum. Na het toevoegen van dit antibioticum sterven de cellen
zondermarkergen. De cellen die overblijven gaan op weefselkweek. Er groeit
een geheel nieuwe plant.
Tomaten bevatten naast nuttige mineralen ook een rode kleurstof, lycopeen,
die kanker remmend werkt. Een paarse tomaat is nog gezonder. Deze bevat
ook anthocyanen. Dit gaat het ontstaan van tumoren tegen. Transgene
gewassen zijn helaas verboden in Europa.
21.2. Water.
Tomatenplanten hebben per dag 0,25 tot 1,5 liter water nodig. Dit is
afhankelijk van de grootte van de planten en de temperatuur. Kwekers
gebruiken automatisch bevloeiing. Dit is voordeliger, ook is de kans dat
schimmels problemen krijgen kleiner. Infecteert een schimmel de wortels, dan
kan hij de watertoevoer naar de rest van de plant verhinderen. Schimmels
groeien uit sporen, dit zijn cellen die dienen voor vermeerdering van
schimmels. Schimmelsporen zweven overal in de lucht. Als er eentje in de
grond terecht komt in de buurt van wortels, dan groeit hij het wortelsysteem
binnen. Daarna groeien de cellen als schimmeldraden, het mycelium, omhoog
de stengel in. In transportkanalen van de stengel vormt het mycelium nieuwe
sporen. Deze sporen verstoppen na kieming de transportkanalen. Hierdoor
verwelkt en vergeelt de plant.
Planten nemen water met daarin opgeloste mineralen op via wortelharen. De
wortelharen vergroten het oppervlak en daarmee ook de capaciteit om water
op te nemen. Na opname gaat het water en de mineralen via de celwanden of
via de celmembranen en grondplasma richting de centrale cilinder. Via de
celwanden is de apoplast-route. Via het grondplasma en de celmembranen is
de symplast-route. Bij de centrale cilinder ligt de endodermis van de wortel.
De endodermiscellen hebben een laagje kurk (suberine) in de celwanden. Dit
zijn de bandjes van Caspari. Ze vormen een laagje cement tussen de cellen in
de ‘muur’ van de endodermis. Het water kan niet verder via de apoplast-route
maar ze moeten door de celmembranen van de endodermiscellen heen
(symplast-route) om bij de centrale cilinder te komen. Water en mineralen
gaan verder in speciale transportkanalen: houtvaten.
Zuurstofgehalte en temperatuur van de bodem zijn van invloed op de
wateropname. De benodigde ATP maken de cellen alleen bij voldoende
zuurstoftoevoer en de juiste temperatuur. De plaats van de actieve processen
zijn de celmembranen aan de binnen- en buitenzijde van de
endodermiscellen. De mineralen die daar zitten gaan tegen het
concentratieverschil in naar de centrale cilinder. De concentratie mineralen
stijgt in de centrale cilinder. Door osmose volgen watermoleculen. Dit geeft
een lichte overdruk, de worteldruk. Deze worteldruk is in sommige planten
zichtbaar als er geen of heel weinig water verdampt. De planten druppelen
dan.
Houtvaten zijn nauwe buisjes die ontstaan uit langgerekte cellen met een
door houtstof versterkte celwand. De celinhoud is afgestorven en de
tussenwanden zijn verdwenen. Wat rest zijn holle buisjes met daaromheen
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper loeskooymans. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 79223 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen