Bron: Hulleman, W. & Marijs, A. J. (2021). Algemene economie en bedrijfsomgeving.
25 Valutarisico en valutabeleid
25.1 Opzet en doelstellingen van het valutabeleid
Het valutarisico is het risico dat de hoogte van de wisselkoers de winst beïnvloedt. Veel
ondernemingen voeren beleid om het wisselkoersrisico te beperken.
Formulering
doelstellingen
Bepaling
Evaluatie
valutaexposure
Beheersing Ontwikkeling
valutaisico valutavisie
Valutarisicobeheer: stappen van de valutamanagementcyclus
In de doelstelling van het valutamanagement legt de onderneming vast in welke mate zij bereid is
valutarisico’s te accepteren.
Full cover betekent dat een onderneming alle valutaposities indekt en hiermee onverwachte
tegenvallers voorkomt. Daar staat tegenover dat full cover leidt tot hoge kosten van
valutamanagement. No cover betekent dat een onderneming geen enkele valutapositie indekt. Hierbij
worden er geen kosten gemaakt van valutamanagement. Een tussenweg tussen full en no cover is
selective cover → bedrijven dekken sommige valutaposities wel in en andere niet.
25.2 Valutagevoeligheid
Het valutarisico hangt af van de valuta-exposure en de beweeglijkheid van een valuta → de mate
waarin de winst blootstaat aan wisselkoersfluctuaties. Er wordt onderscheid gemaakt tussen vier
soorten exposure
1. Transactie-exposure
2. Pretransactie-exposure
3. Translatie-exposure
4. Economische of structurele exposure
Een transactie-exposure ontstaat als een onderneming een contract in vreemde valuta’s sluit en de
betaling later volgt. Transactie-exposure is gemakkelijk te meten en heeft snel invloed op de
kasstromen van een onderneming.
Stel dat een exporteur goederen ter waarde van $1 miljoen factureert en de klant een
betalingstermijn van drie maanden toestaat. Tussen de contractdatum en de betaling staat
de winstmarge bloot aan schommelingen in de wisselkoers. Elke eurocent daling van de 37
dollarkoers leidt tot een daling van de winstmarge met €10.000.