Childhood in World History – Peter N. Stearns 1
Childhood in World History (2nd edition) – Peter N. Stearns
Hoofdstuk 1 Introductie: kindertijd in de wereldgeschiedenis
Geschiedenis van inwikkelen kind:
-Start: Centraal Azië (kinderen makkelijk vervoeren)
-Verspreid naar bondgenoten zoals Eurazië en Amerika
-Niet in tropische landen: voorkomen van oververhitting kind
-West-Europa, 17e eeuw: einde aan inwikkelen (zou creatieve, individuele ontwikkeling beperken)
-Heden: China, Turkije, Midden-Oosten, Rusland
Dit laat de significantie, complexiteit van globale historische vergelijkingen zien (verschillende
gedragingen onder gemeenschappen, verschillende ervaringen).
Alle gemeenschappen en de meeste families zijn in aanraking gekomen met de kindertijd en
kinderen. Er zijn veel standaardkenmerken, ongeacht de tijd of plaats. Altijd en overal moeten
kinderen training krijgen om zich voor te bereiden op volwassenheid. Kindertijd kan wel variëren van
de ene samenleving naar de andere (werk vs. school, blij vs. niet blij, vroeg doodgaan vs. dood kind
voorkomen, schattig vs. dierachtig, fysieke discipline).
Er zijn zowel overeenkomsten als verschillen over de wereld, bijv. wat betreft pubertijd.
Alle samenlevingen en families moeten pubertijd herkennen en enige sturing leveren. Bijna alle
samenlevingen hebben een manier om de pubertijd af te bakenen.
Er zijn echter ook verschillen. De gemiddelde leeftijd van pubertijd verschilt (lager in hete klimaten
en waar voedsel overvloedig is). Het kan ook veranderen over tijd. In sommige culturen is trouwen in
de pubertijd gewoon.
Kindertijd in de wereldgeschiedenis
De belangrijkste kenmerken van kindertijd, incl. pubertijd, betrekken een complex samenspel tussen
basis, biologische aspecten van de menselijke ervaring en het feit dat verschillende samenlevingen
hier anders mee omgaan.
Geschiedenis van kindertijd kan een perspectief geven van de connecties tussen heden en verleden.
Op hetzelfde moment zijn er ook beperkingen. Kinderen geven namelijk weinig gegevens. Kindertijds
wordt vaak gedefinieerd door volwassenen en volwassen instituten.
Analytische uitdagingen
De geschiedenis van kindertijd gaat om het combineren en toelaten van twee belangrijke
spanningen op het vlak.
-Onevenwichtigheid van bewijs: Het is moeilijker om goed bewijs te vinden over kinderen in het
verleden dan met betrekking tot volwassenen in het verleden (over sommige onderwerpen weten we
minder dan we zouden willen).
-Er zijn cruciale aspecten van kinderen en kindertijd die niet variëren of veranderen van de ene
plaats of tijd naar de andere
Kinderen werden bijvoorbeeld fysiek gedisciplineerd, maar het is moeilijker om te weten wat
kinderen hiervan maakten (reactie).
De spanning tussen onveranderlijke aspecten van kindertijd en gebieden van verschillendheid en
verandering, zijn moeilijker om mee om te gaan dan het vraagstuk van de enorme beschikbaarheid
van informatie. Een uitbreiding van de issue over wat normaal is in de kindertijd betrekt enkele
moeilijke veranderingen. Aspecten van kindertijd die wij als vanzelfsprekend achten, waren niet zo
duidelijk van toepassing in het verleden (of nu in andere samenlevingen).
Het onderwerp heeft één kenmerkende aantrekkingskracht: we zijn allemaal kinderen geweest, dus
we weten allemaal dat de onderwerpen betrekking hebben in zekere mate.
De globale benadering
Complexiteiten van het kijken naar kindertijd in de wereldgeschiedenis zijn: uitgestrektheid van het
onderwerp, variabiliteit van bestaand historisch werk. We weten meer over kindertijd in het westen
en China dan in Afrika of India. Enkele benaderingen zijn:
-Grotere samenlevingen/culturen worden vaak geïdentificeerd en vergeleken
-Nadruk op belang van contacten onder verschillende samenlevingen
Het is niet altijd duidelijk dat de geschiedenis van kindertijd zich aanpast aan alle grote
wereldgeschiedenis periodes, maar er is een nauwe relatie in de meeste zaken.
Vergelijking verbindt niet alleen beschavingen op manieren die de wereldgeschiedenis interessanter
maken, maar het benadrukt ook een patroon binnen een enkele samenleving.
Wereldgeschiedenis focust de aandacht op grote veranderingen in ideeën en ervaringen van
kindertijd. De grootste transformatie in de wereldgeschiedenis van kindertijd is de vervanging van
agricultuur naar industrie (en de imitatie van industriële patronen zoals massascholing). Ook de
, Childhood in World History – Peter N. Stearns 1
verplaatsing van jagen en verzamelen naar agricultuur had grote implicaties, ondanks dat er weinig
over bekend is. Andere markers: verspreiding wereldreligie, fenomeen van globalisatie, interacties
onder grote samenlevingen.
Terwijl grote veranderingen, zoals de neiging om scholen te veralgemeniseren, toe te passen zijn op
politieke en culturele grenzen, gaan ze om met verschillende beliefs en praktijken, wat betekent dat
de algemene verplaatsen in feite vergelijkend moet worden behandeld. Zelfs voor kinderen is
consumentisme niet uniform.
Theoretische kaders
Ontmoeting met standaardproblemen zoals beperkt bewijs van actuele kinderen, spanning tussen
natuurlijke en culturele kenmerken. De problemen hebben betrekking op de lenzen waardoor de
kindertijd kan worden ekeken, en de mate waarin deze lenzen zijn gevormd of vervormd door het
moderne en het Westen.
Het traditioneel-moderne contrast
Er is een grote fout gemaakt door veel historici. Ariès vond dat de relatie tussen moderne en
premoderne kindertijd op grote schaal verkeerd is begrepen. Traditionele Europeanen hadden niet
een zeer duidelijke voorstelling van kindertijd als een afzonderlijk stadium van het leven, en neigden
kinderen te verbannen naar de marges van familieactiviteit.
In de 17e en 18e eeuw kwam kindertijd meer centraal te staan, met groeiende herkenning van
speciale nodigheden voor voeden en begeleiden (focus op school bijv.).
De premoderne benadering had volgens Ariès meer voordelen dan de moderne. In het verleden
minder focus op kindertijd, hoewel schijnbaar een nadeel, eigenlijk kregen ze meer speelruimte dan
in een zorgvuldig gecontroleerde samenleving.
Somber-traditionele interpretatie vs. Revisionisten
-Somber-traditionele intepretetatie: sterk contrast tussen verleden en heden
-Revisionisten: benadrukt twee punten namelijk 1) Ze betwisten het idee dat traditionele Europeanen
een gebrek hadden aan opvattingen van kindertijd als een stadium van het leven, 2) Ze verwerpen
het idee dat de meeste ouders hun kinderen niet liefhadden.
Twee factoren (als toevoeging om te laten zien hoe grote tegenstrijdigheden vergezeld gaan met de
eerste stappen om om te gaan met historische kindertijd) legitimeren en vereisen dat de discussie
opnieuw wordt bekeken:
-Revisionisten zelf gingen soms te ver. Het is belangrijk dat, door het laten zien van stijlen van
discipline of functies van kinderen die zijn veranderd, er conclusies kunnen worden getrokken over
wijzigingen in de emotionele inhoud in het leven van kinderen.
-Deel van het onderzoek wordt nu besteed aan andere samenlevingen. Het punt is dat, zoals bij
Europa, de traditionele benadering anders was dan het zou worden in het moderne Japan
Niet alleen traditionele condities, maar veel traditionele concepten over kinderen zijn heel anders
dan de moderne.
Het Westen en de wereld
Wereldgeschiedenis is gebaseerd op het belang van afbakening van Westerse ontwikkelingen en
invloeden, om duidelijk te maken dat verschillende tradities (naast die van het Westen) significant en
valide zijn.
De geschiedenis van kindertijd lijkt misschien deze meer globale benadering te betwisten om twee
redenen:
1 De geschiedenis van kindertijd is in Europa en USA meer ontwikkeld dan in veel andere
samenlevingen
2 Westerse standaarden duiken onevenredig op in internationale verklaringen over kinderrechten.
Wereldgeschiedenis probeert de simplificatie te vermijden (zodat het niet een geschiedenis wordt
van wat het Westen deed en hoe de rest van de wereld reageerde). Er zijn hiervoor 3 correctieven:
-Probeer onderscheid aan te brengen tussen de Westerse invloed en grotere krachten die zowel het
Westen als andere samenlevingen ertoe aanzetten om te veranderen. Verandering was vaak gedeeld
door het Westen en andere plaatsen door de factoren die ook werden gedeeld.
-Herken dat, zelfs wanneer de Westerse invloed gecombineerd met de moderne veranderingen
wordt, veel samenlevingen hun eigen reacties maakten, gebaseerd dop regionale tradities en andere
elementen.
-Traceer, tenslotte, de mate waarin Westerse activiteiten, en particuliere economische exploitatie,
samenlevingen remmen van het aanpassen van kindertijd aan de wensen van het Westen. De
Westerse impact is niet alleen een kracht voor positieve verandering. Het kan ook toevoegen aan
regionale ongelijkheden en variëteit.