Uitgebreide Nederlandse samenvatting van hoofdstuk 15 Principles of Corporate Finance 12e editie. Gebruikt voor Financial Markets, Open Universiteit 2023.
Venture Capital: Equity investment in young private companies
Een venture capitalist is een investeerder in start-ups, scale ups en groeiende ondernemingen.
Venture capital, of durfkapitaal, is kapitaal dat aan bedrijven wordt verstrekt om de (snelle) groei, of
start van het bedrijf te financieren. Het wordt durfkapitaal genoemd omdat het investeren van
venture capital een verhoogd risico met zich mee brengt.
Vaak is een venture capitalist investeerder een bedrijf dat dat uit meerdere personen bestaat i.p.v.
één persoon (angel investor).
Deze bedrijven bestaan uit professionele investeerders (de General Partners) en hun geld komt uit
verschillende, externe, bronnen (de Limited Partners).
Durfkapitalisten geven een jong bedrijf zelden vooraf al het geld dat het nodig heeft. In elke fase
geven ze genoeg om het volgende grote controlepunt bereiken.
Zero-fase betreft persoonlijke bancaire leningen of persoonlijk (familie)geld.
Eerste- en tweede-fase financiering betreft kapitaalinbreng van derden zoals venture kapitalisten.
Carried interest is een deel van de winst die de durfkapitalist ontvangt.
VC’s zijn geen passieve beleggers. Ze hebben de neiging om zich te specialiseren in jonge
hightechbedrijven die moeilijk te evalueren zijn en ze volgen deze bedrijven nauwlettend. Ze geven
ook doorlopend advies aan de bedrijven waarin ze investeren en spelen vaak een belangrijke rol bij
het werven van het senior managementteam.
Private equity-investeringen: Hoewel private equity-firma's zich in eerste instantie richten op niet-
beursgenoteerde ondernemingen in financiële nood, kopen zij soms ook wel beursgenoteerde
ondernemingen of divisies op. Na een dergelijke overname wordt het bedrijf dan van de beurs
gehaald en opereert het in feite als een regulier privaat bedrijf (BV).
Hoe gaan Venture Capitalists te werk?
Venture capital investeerders zoeken bedrijven met een hoog groeipotentieel. De venture capitalist
neemt aandelen in de start-up, scale-up of snelgroeiende onderneming en krijgt (gedeeltelijke)
zeggenschap in de toekomst van het bedrijf en zijn bedrijfsvoering. Kasstroomrechten en
zeggenschapsrechten worden gewoon individueel onderhandeld.
,In ruil voor hun betrokkenheid vragen venture capitalists een hoog investeringsrendement. Een
bedrijf met een omzetpotentie van 10.000.000 EUR is in bijna alle gevallen onvoldoende voor een
venture capital investeerder.
Zoals al eerder genoemd zijn venture capital investeringen vaak investeringen met een hoog
risicoprofiel. Hierdoor zal er een substantieel deel van de door de venture capital investeerder
gemaakte investeringen niet terugkomen.
Het doel van een venture capital investeerder is om een rendement te maken op het belegde geld.
Hierom verkopen venture capital investeerders hun belang in de onderneming na enige periode.
Om bovenstaande redenen is niet elk bedrijf of idee passend om door een venture capitalist
investeerder gefinancierd te worden. Als ondernemer moet je dit beseffen en zul je je in dit geval
moeten wenden tot ander type financiers.
Verschil Venture Capitalist en Angel Investor?
Het verschil tussen een venture capitalist en een angel investor ligt bij de volgende punten.
– Een venture capitalist is een onderneming die grotendeels andermans geld in een start-up, scale up
of groeionderneming belegt. Angel investors daarentegen investeren hun eigen privé vermogen in de
ondernemingen.
– Venture capitalists investeren over het algemeen meer geld in een onderneming dan een angel
investor omdat zij vaak meer kapitaal tot hun beschikking hebben.
– Venture capitalists vinden het groeipotentieel het belangrijkste aspect om in een bedrijf te
investeren. Bij een angel investor gaat het vaak om persoonlijke voorkeur en het gevoel bij een
onderneming/ondernemer.
– Angel investors hebben vaak waardevolle kennis en advies voor je, maar uiteindelijk heb je als
bedrijf zelf in de hand hoeveel betrokkenheid je wil van de angel investor. In tegenstelling tot
venture capitalists, die naast kapitaal veelal ook een plaats krijgen in het bestuur, hebben angel
investors alleen kapitaal in de desbetreffende onderneming. Zij hebben dus geen formele rol binnen
de onderneming, behalve die van investeerder/financier.
Crowdfunding: jonge bedrijven gebruiken vaak het web om geld op te halen bij kleine investeerders.
Je vertelt zoveel mogelijk mensen over je plannen en vraagt of zij daar geld in willen steken.
,Van elke 10 durfkapitaal investeringen overleven slechts 2 a 3 bedrijven als succesvol zelfvoorzienend
bedrijf. Uit deze statistieken hebben we twee regels geleerd voor succesvolle
durfkapitaalinvesteringen:
• schuw onzekerheid niet, accepteer een kleine kans op succes. Maar koop je niet in als je geen kans
ziet op een groot beursgenoteerd bedrijf.
• signaleer verliezen bijtijds en verspil niet langer je geld. Probeer eventueel het management te
vervangen en anders: geen geld meer in steken
Het schijnt dat durfkapitaalinvesteerders tussen 2000 – 2014 gemiddeld 9% méér jaarrendement
hebben gehaald op durfkaptiaalinvesteringen. Het is nog maar de vraag of dit opweegt tegen de
risico’s.
Beursgang
initial Public Offering of stock (IPO): Dit kan een primair aanbod zijn, waarbij nieuwe aandelen
worden verkocht om extra contanten voor het bedrijf op te halen. Of het kan een secundaire
aanbieding zijn, waarbij de bestaande aandeelhouders besluiten te verzilveren door een deel van hun
deelneming te verkopen. Vaak betreft het een mix. Veel van de grootste IPO’s ontstaan wanneer de
overheid haar belang in bedrijven verkoopt.
Ipo’s halen geld op voor het bedrijf of bestaande aandeelhouders, maar dit is niet de enige reden om
naar de beurs te gaan. Als de aandeelprijs de maatstaf van prestaties van het bedrijf uitdrukt is het
een mogelijkheid om het MT te belonen met opties.
En nu informatie over het bedrijf wereldwijd beschikbaar is, kan het bedrijf zijn financieringsbronnen
beter diversifiëren en leenkosten reduceren.
Ook kiezen veel grote bedrijven (Levi Strauss) er voor niet naar de beurs te gaan en we zien ook veel
beursgenoteerde bedrijven weer particulier worden.
• administratieve rompslomp
• communicatie met aandeelhouders
Wanneer u met uw private bedrijf aandelen wilt verkopen aan beleggers (publiek), moet u voldoen
aan strikte regels. Zo moet er altijd een “board of directors” zijn en bent u verplicht om ieder
kwartaal de financiële resultaten openbaar te maken. In de Verenigde Staten zijn beursgenoteerde
ondernemingen verplicht om deze zaken te rapporteren aan de Securities and Exchange Commission
(SEC).
, Het eerste wat u moet doen is underwriters selecteren. (bank/verzekeraar) ze spelen meestal een
driedubbele rol:
• eerst geven ze het bedrijf procedureel en financieel advies,
• dan kopen ze de nieuwe uitgifte
• doorverkopen aan het publiek.
Na het selecteren van de underwriters, moet u een registratieverklaring opstellen voor de
goedkeuring van de Securities and Exchange Commission (SEC).
Deze verklaring is een gedetailleerd document dat informatie bevat over de voorgestelde
financiering en de geschiedenis van het bedrijf, bestaande activiteiten en plannen voor de toekomst.
De belangrijkste onderdelen van de registratieverklaring worden aan beleggers verspreid in de vorm
van een prospectus. Na goedkeuring van de SEC stelt het bedrijf samen met de underwriters de
uitgifteprijs vast.
Bekende underwriters hielden zich bezig met ‘spinning’:
Populaire nieuwe emissies toewijzen aan managers van bedrijven waar zij zaken mee deden.
Hierdoor leek het keurmerk van de underwriter niet meer zo belangrijk.
Road show: Een reeks van presentaties over een onderneming die voor het eerst naar de beurs gaat,
die worden gehouden om interesse van (institutionele) beleggers te wekken.
Greenshoe option:
Een bedrijf kan de underwriters een optie geven om meer aandelen van de emitterende
onderneming op te kopen dan waarvoor ze zich hebben verbonden.
Blue sky laws: Wetten op ‘state-level’ in de V.S. die van invloed kunnen zijn op de uitgifte van
vermogenstitels.
Kosten van een nieuwe emissie
Underwriters krijgen voor hun (advies, koop- en verkoop) werk betaald middels een spread. Zij
mogen de aandelen beneden de prijs kopen waartegen de aandelen worden aangeboden aan
investeerders (offering price). De underwriter kan de relatief goedkoper ingekochte aandelen in de
markt verkopen tegen de hogere prijs. Hoe goedkoper de prijs voor de underwriter in vergelijking
met de offer price, des te hoger de ‘spread’.
Naast de underwriting fee moet een bedrijf ook nog betalen voor administratieve, juridische en
advieskosten. Deze bedragen kunnen aardig oplopen.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Annemariestudeert. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.
