Overig
H15 vertaald Financial markets
- Instelling
- Open Universiteit (OU)
Principles of Corporate Finance, 12th edition H15 vertaald.
[Meer zien]Voorbeeld 3 van de 21 pagina's
Voorbeeld 3 van de 21 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
H15 Hoe bedrijven effecten uitgevenIn hoofdstuk 11 maakten we kennis met Marvin Enterprises, een van de opmerkelijkste
groeibedrijven van de eenentwintigste eeuw. Het werd opgericht door George en Mildred Marvin,
twee drop-outs van de middelbare school, samen met hun chum Charles P. (Chip) Norton. Om het
bedrijf van de grond te krijgen vertrouwden de drie ondernemers op hun eigen spaargeld en
persoonlijke leningen bij een bank. De snelle groei van het bedrijf betekende echter dat ze al snel
hadden geleend en meer eigen vermogen nodig hadden. Aandeleninvesteringen in jonge particuliere
bedrijven staan over het algemeen bekend als durfkapitaal. Dergelijk risicokapitaal kan worden
verstrekt door beleggingsinstellingen of door vermogende particulieren die bereid zijn een
onbeproefde onderneming te steunen in ruil voor een deel van de actie. In het eerste deel van dit
hoofdstuk leggen we uit hoe bedrijven als Marvin omgaan met het aantrekken van durfkapitaal.
Durfkapitaalorganisaties willen groeiende bedrijven helpen om die ongemakkelijke adolescente
periode te overwinnen voordat ze groot genoeg zijn om naar de beurs te gaan. Voor een succesvol
bedrijf als Marvin komt er waarschijnlijk een moment dat het een bredere bron van kapitaal moet
aanboren en daarom besluit om zijn eerste openbare uitgifte van gewone aandelen te maken. Het
volgende deel van het hoofdstuk beschrijft wat er in de Verenigde Staten bij een dergelijke kwestie
komt kijken. We leggen het proces uit voor het registreren van het aanbod
met de Securities and Exchange Commission en we stellen u voor aan de underwriters die de emissie
kopen en doorverkopen aan het publiek. We zien ook dat nieuwe emissies over het algemeen worden
verkocht onder de prijs waartegen ze vervolgens worden verhandeld. Om te begrijpen waarom dat zo
is, moeten we een korte sortie maken op het gebied van veilingprocedures. De eerste uitgifte van
aandelen van een bedrijf is zelden de laatste. In hoofdstuk 14 zagen we dat bedrijven te maken
hebben met een aanhoudend financieel tekort, dat ze opvangen door effecten te verkopen. We kijken
daarom naar hoe gevestigde corporaties omgaan met het aantrekken van meer kapitaal. In het proces
komen we nog een puzzel tegen: wanneer bedrijven een nieuwe uitgifte van aandelen aankondigen,
daalt de aandelenkoers over het algemeen. We suggereren dat de verklaring ligt in de informatie die
beleggers in de aankondiging lezen. Als een aandeel of obligatie openbaar wordt verkocht, kan het
vervolgens op de effectenmarkten worden verhandeld. Maar soms zijn beleggers van plan om hun
effecten vast te houden en maken ze zich geen zorgen of ze ze kunnen verkopen. In deze gevallen is er
weinig voordeel aan een openbare emissie en kan de onderneming er de voorkeur aan geven de
effecten rechtstreeks bij een of twee financiële instellingen te plaatsen. Aan het einde van dit
hoofdstuk leggen we uit hoe bedrijven een private plaatsing regelen.
15-1 Durfkapitaal
Op 1 april 2028 ontmoetten George en Mildred Marvin Chip Norton in hun onderzoekslaboratorium
(dat ook dienst deed als fietsenstalling) om de oprichting van Marvin Enterprises te vieren. De drie
ondernemers hadden 100.000 dollar opgehaald met spaar- en persoonlijke bankleningen en hadden
een miljoen aandelen in het nieuwe bedrijf gekocht. Op dit nulstadium waren de activa van het
bedrijf $ 90.000 op de bank ($ 10.000 was uitgegeven voor juridische en andere kosten van het
opzetten van het bedrijf), plus het idee voor een nieuw product, de huishoudelijke gorgelblaster.
George Marvin was de eerste die zag dat de gorgelblaster, tot dan toe een dure curiositeit,
commercieel kon worden geproduceerd met behulp van microgenetische refenestrators.
De bankrekening van Marvin Enterprises liep gestaag leeg naarmate het ontwerp en het testen
vorderden. Lokale banken zagen het idee van Marvin niet als voldoende onderpand, dus een
transfusie van eigen vermogen was duidelijk nodig. Het opstellen van een businessplan was een
noodzakelijke eerste stap. Het plan was een vertrouwelijk document dat het voorgestelde product, de
,potentiële markt, de onderliggende technologie en de middelen (tijd, geld, werknemers en
installaties en apparatuur) beschreef die nodig waren voor succes. De meeste ondernemers zijn in
staat om een plausibel garen over hun bedrijf te spinnen. Maar het is net zo moeilijk om een
durfkapitalist ervan te overtuigen dat je businessplan goed is als om een eerste roman gepubliceerd
te krijgen. De managers van Marvin konden erop wijzen dat ze bereid waren de daad bij het woord te
voegen. Ze hadden niet alleen al hun spaargeld in het bedrijf gestoken, maar ze waren ook tot het
uiterste gehypothekeerd. Dit gaf hun vertrouwen in het bedrijf aan. First Meriam Venture Partners
was onder de indruk van de presentatie van Marvin en stemde ermee in om een miljoen nieuwe
aandelen te kopen voor $ 1 per stuk. Na deze eerste fase van de financiering zag de
marktwaardebalans van het bedrijf er als volgt uit:
Door ermee in te stemmen om $ 1 per aandeel te betalen voor de aandelen van Marvin, plaatste First
Meriam een waarde van $ 1 miljoen op de oorspronkelijke aandelen van de ondernemers. Dit was de
schatting van First Meriam van de waarde van het oorspronkelijke idee van de ondernemers en hun
toewijding aan de onderneming. Als de schatting juist was, konden de ondernemers zichzelf
feliciteren met een papieren winst van $ 900.000 ten opzichte van hun oorspronkelijke investering
van $ 100.000. In ruil daarvoor gaven de ondernemers de helft van hun bedrijf op en accepteerden ze
de vertegenwoordigers van First Meriam in de raad van bestuur. Het succes van een nieuw bedrijf
hangt in belangrijke mate af van de inspanningen van de managers. Daarom proberen
durfkapitaalbedrijven een deal zo te structureren dat het management een sterke prikkel heeft om
hard te werken. Dat brengt ons terug naar hoofdstuk 1 en 12, waar we lieten zien hoe de
aandeelhouders van een bedrijf (die de opdrachtgevers zijn) prikkels moeten bieden aan de managers
(die hun agenten zijn) om te werken aan het maximaliseren van de bedrijfswaarde. Als het
management van Marvin waterdichte arbeidscontracten en vette salarissen had geëist, hadden ze het
niet gemakkelijk gevonden om durfkapitaal aan te trekken. In plaats daarvan stemde het Marvin-
team ermee in om bescheiden salarissen te accepteren. Ze konden alleen cashen uit waardering van
hun voorraad. Als Marvin faalde, zouden ze niets krijgen, omdat First Meriam eigenlijk preferente
aandelen kocht die waren ontworpen om automatisch in gewone aandelen om te zetten wanneer en
als Marvin Enterprises slaagde in een beursgang of consequent meer dan een streefniveau van
inkomsten genereerde. Maar als Marvin Enterprises had gefaald, zou First Meriam als eerste in de rij
hebben gestaan om alle te redden activa op te eisen. Dit verhoogde de inzet voor het management
van het bedrijf nog verder.
Durfkapitalisten geven een jong bedrijf zelden vooraf al het geld dat het nodig heeft. In elke fase
geven ze genoeg om het volgende grote checkpoint te bereiken. Dus in het voorjaar van 2030, na het
ontwerpen en testen van een prototype, vroeg Marvin Enterprises terug om meer geld voor
pilotproductie en testmarketing. De financiering in de tweede fase bedroeg $ 4 miljoen, waarvan $
1,5 miljoen afkomstig was van First Meriam, de oorspronkelijke geldschieters, en $ 2,5 miljoen
afkomstig was van twee andere durfkapitaalpartnerschappen en rijke individuele investeerders. De
, balans net na de tweede fase was als volgt:
Nu was de after-the-money waardering $ 14 miljoen. Eerst verhoogde Meriam zijn oorspronkelijke
investering tot $ 5 miljoen, en de oprichters noteerden een extra papierwinst van $ 4 miljoen. Begint
dit te klinken als een (papieren) geldmachine? Dat was pas achteraf zo. In fase 1 was het niet duidelijk
of Marvin ooit etappe 2 zou halen; als het prototype niet had gewerkt, had First Meriam kunnen
weigeren om meer geld op te zetten en het bedrijf effectief te sluiten. Of het had stadium 2-geld in
een kleiner bedrag tegen minder gunstige voorwaarden kunnen voorschieten. De raad van bestuur
had ook George, Mildred en Chip kunnen ontslaan en iemand anders kunnen krijgen om te proberen
het bedrijf te ontwikkelen. In hoofdstuk 14 hebben we erop gewezen dat aandeelhouders en
kredietverstrekkers verschillen in hun kasstroomrechten en zeggenschapsrechten. De aandeelhouders
hebben recht op de kasstromen die overblijven na het aflossen van de andere effectenhouders. Ze
hebben ook controle over hoe het bedrijf zijn geld gebruikt, en het is alleen als het bedrijf in gebreke
blijft dat de geldschieters kunnen ingrijpen en de controle over het bedrijf kunnen overnemen.
Wanneer een nieuw bedrijf durfkapitaal aantrekt, worden deze kasstroomrechten en controlerechten
meestal afzonderlijk onderhandeld. De durfkapitaalfirma wil inspraak in hoe dat bedrijf wordt gerund
en eist vertegenwoordiging in het bestuur en een aanzienlijk aantal stemmen. De durfkapitalist kan
ermee instemmen dat hij afstand zal doen van een deel van deze rechten als het bedrijf vervolgens
goed presteert. Als de prestaties echter slecht blijken te zijn, kan de durfkapitalist automatisch meer
zeggenschap krijgen over hoe het bedrijf wordt gerund en of het bestaande management moet
worden vervangen. Voor Marvin verliep gelukkig alles vlekkeloos. De financiering van de mezzanine in
de derde fase werd geregeld,4 de volledige productie begon volgens schema en gorgelblasters
werden geprezen door muziekcritici over de hele wereld. Marvin Enterprises ging op 3 februari 2034
naar de beurs. Zodra de aandelen werden verhandeld, veranderden de papieren winsten verdiend
door First Meriam en de oprichters van het bedrijf in fungibele rijkdom. Voordat we overgaan tot
deze beursgang, laten we kort kijken naar de durfkapitaalmarkten van vandaag.
De risicokapitaalmarkt
De meeste nieuwe bedrijven vertrouwen in eerste instantie op familiefondsen en bankleningen.
Sommigen van hen blijven groeien met behulp van aandelenbeleggingen die worden aangeboden
door rijke individuen die bekend staan als angel investors. Net als Marvin halen veel adolescente
bedrijven echter kapitaal op bij gespecialiseerde durfkapitaalbedrijven, die fondsen van verschillende
investeerders bundelen, op zoek gaan naar jonge bedrijven om in te investeren en vervolgens met
deze bedrijven samenwerken terwijl ze proberen te groeien. Bovendien treden veel grote bedrijven
op als corporate venturers door aandelenkapitaal te verstrekken aan nieuwe innovatieve bedrijven. In
de afgelopen 20 jaar heeft Intel bijvoorbeeld geïnvesteerd in meer dan 1.300 bedrijven in 56 landen.
In een recente ontwikkeling hebben jonge bedrijven het web ook gebruikt om het geld van kleine
beleggers op te halen. Deze ontwikkeling, bekend als crowdfunding, wordt beschreven in het
nabijgelegen kader.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper dewydegrijffddg. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 53068 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen