Samenvatting
Uitgebreide samenvatting anatomie en fysiologie
Uitgebreide samenvatting van alle verplichte literatuur van anatomie en fysiologie
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 98 pagina's
Voorbeeld 4 van de 98 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
2 beoordelingen
Door: wesleyversteeg93 • 9 maanden geleden
Door: yorickvankeeken • 10 maanden geleden
Voorbeeld van de inhoud
InhoudHoofdstuk 1 cellen en weefsels..............................................................................................................2
Hoofdstuk 2 circulatie...........................................................................................................................17
Hoofdstuk 4 Ademhaling......................................................................................................................31
Hoofdstuk 5 Nieren..............................................................................................................................37
Hoofdstuk 6 Zenuwstelsel....................................................................................................................42
Hoofdstuk 7 hormoonstelsel................................................................................................................53
Hoofdstuk 10 Voedsel en spijsvertering...............................................................................................61
Hoofdstuk 11 Beweging........................................................................................................................77
Hoofdstuk 13 een gezond lichaamsgewicht bereiken en houden........................................................84
Non-comminucable diseases................................................................................................................91
Obesitas en overgewicht......................................................................................................................92
Cardiovasculaire ziekten.......................................................................................................................94
Diabetes...............................................................................................................................................97
1
,Hoofdstuk 1 cellen en weefsels
Binnen de humane biologie worden twee wetenschappelijke disciplines onderscheiden:
- Fysiologie: bestudeert de verrichtingen van het menselijk lichaam en de functies van de
verschillende onderdelen.
- Anatomie: beschrijft hoe organen ten opzichte van elkaar zijn gelegen en hoe de
bloedvoorziening van deze organen verloopt.
___________________________________________________________________________
Kenmerken van het leven:
- Metabolisme (stofwisseling): het vermogen om bepaalde stoffen om te zetten in andere
stoffen met als doel het verrichten van een of andere vorm van arbeid. (fysieke arbeid in
spieren, elektrische arbeid in hersenen, chemische arbeid in groei).
- Groei: een volumevergroting van het lichaam doordat in het lichaam zelf nieuwe
bouwstenen worden gevormd.
- Voortplanting: het aantal individuen neemt toe, wat noodzakelijk is voor het voortbestaan
van de soort.
- Adaptie: het vermogen om zich aan te passen aan veranderde levensomstandigheden.
- Prikkelbaarheid: het vermogen om te reageren op prikkels vanuit de buitenwereld of vanuit
het menselijk lichaam zelf.
- Prikkelverwerking: de inwendige reacties blijven vaak niet beperkt tot een bepaalde plaats,
maar kunnen door het gehele lichaam worden doorgegeven en verwerkt.
- Beweging: het lichaam en de lichaamsonderdelen veranderen van vorm en plaats.
Animale functies: functies die het lichaam in staat stellen te reageren op plotselinge veranderingen
van de omgeving, zoals prikkelbaarheid, prikkelverwerking en beweging.
Vegetatieve functies: functies die de groei, ontwikkeling en het voorbestaan van het individu en de
soort mogelijk maken: opname van voedsel en zuurstof, celstofwisseling, uitscheiding, groei en
voortplanting.
___________________________________________________________________________
Hiërarchische opbouw:
Cel: de kleinste levende zelfstandige eenheid waaruit het organisme is opgebouwd. Bij meercellige
organismen zoals de mens is er sprake van een sterke specialisatie van de cellen aanvankelijk
uniforme cellen hebben zich geleidelijk op verschillende wijzen ontwikkeld met het oog op een
bepaalde functie ze hebben een bepaalde vorm gekregen.
Weefsel: een groep cellen met dezelfde vorm en functie. Bevat meestal karakteristieke tussencelstof.
Orgaan: verschillende samenwerkende weefsels waardoor het geheel een bepaalde functie
uitoefent. Het hart zorgt bijvoorbeeld voor de circulatie van bloed.
Orgaanstelsel: een groep samenwerkende organen, belast met het uitvoeren van een bepaalde
functie. Het spijsverteringskanaal wordt bijvoorbeeld gevormd door mond, oesofagus, maag,
darmen, pancreas en galblaas.
2
,Organisme: het menselijk lichaam dat uit verschillende samenwerkende orgaanstelsels is
opgebouwd.
___________________________________________________________________________
Het menselijk lichaam als eenheid:
Als gevolg van specialisatie van de cellen van het menselijk lichaam kan niet iedere cel alle functies
uitoefenen; hij is afhankelijk van andere delen van het organisme. Voor onderlinge samenhang en
coördinatie van functies van verschillende organen zijn transport en regulatie nodig. Dat gebeurt
door het zenuwstelsel en hormoonstelsel ze zorgen voor de integratie van verrichtingen van de
organen en de orgaanstelsels en laten alle organen en orgaanstelsels op de juiste wijze
samenwerken.
Het zenuwstelsel is in staat om signalen met een hoge snelheid door het gehele lichaam te sturen,
waardoor de werking van de organen plotseling versneld of vertraagd wordt.
Het hormoonstelsel werkt langzamer, wat verklaard kan worden door het feit dat de hormonen, die
door specifieke hormoonklieren of bepaalde weefsels worden afgescheiden, via het bloed elders in
het lichaam hun regulerende werking uitoefenen. In veel gevallen hebben hormonen een
stimulerende werking op bepaalde organen.
Homeostase: het streven van het lichaam naar het constant houden van het inwendige milieu van
het lichaam, waartoe ook het bloed behoort.
Vochtbalans: de opgenomen hoeveelheid water moet gelijk zijn aan de hoeveelheid vocht die
dagelijks met de urine, zweet, feces en via ademhaling het lichaam verlaat.
Water zorgt ook voor de warmteregulatie door transpiratie en door warmte van de plaats waar het
wordt geproduceerd (lever, spieren) te vervoeren waarbij enkele hormonen een belangrijke rol
spelen.
Verstoorde vochtbalans: bij een sterk vochtverlies zullen de nieren minder urine produceren om het
evenwicht zoveel mogelijk te kunnen handhaven. Bij extreem vochtverlies kan de productie van urine
zelfs geheel stoppen anurie (bijvoorbeeld door een massale bloeding). Als gevolg stijgt de
concentratie van allerlei afvalstoffen in het bloed met ernstige consequenties uremie.
Een te hoog watergehalte (waterintoxicatie) kan komen door het drinken van grote hoeveelheden
water (hyperhydratie) of door overmatige afgifte van het hormoon ADH waardoor waterretentie
ontstaat. In gevorderde gevallen kan dit leiden tot verwardheid, convulsies en eventueel coma.
Elektrolytenbalans: de mens moet dagelijks een bepaalde hoeveelheid elektrolyten opnemen.
Zouten zijn in oplossing altijd ionen. Er zijn positieve ionen (kationen) zoals H +, Na+, K+ en Ca2+ en
negatief geladen ionen (anionen) zoals Cl- (chloride) en HCO3- (bicarbonaat). Bepaalde elektrolyten
heeft het lichaam slechts in beperkte hoeveelheden nodig sporenelementen, bijvoorbeeld fluor,
jood, koper, zink en kobalt.
De functie van elektrolyten:
- Bouwstof bijvoorbeeld calcium-en magnesiumzouten in de botten en ijzer in hemoglobine
in de erytrocyten.
- Osmolariteit: het evenwicht dat moet bestaan in de samenstelling van lichaamsvloeistoffen
(bloed, lymfe, weefselvocht) en cytoplasma.
3
, - Bestanddelen van hormonen en enzymen bijvoorbeeld jood in de schildklierhormonen T3
en T4.
- Impulsgeleiding.
- Spiercontractie.
pH
Waterstofionen kunnen met praktisch alle organische verbindingen reageren, waarbij veel schade
kan worden aangericht. Daarom moet de concentratie in het bloed constant worden gehouden.
Zuur: een stof die waterstofionen kan afstaan.
Sterk zuur: een zuur waarbij alle moleculen splitsen wanneer het in water wordt opgelost.
Zwak zuur: een zuur waarbij niet alle moleculen splitsen wanneer het in water wordt opgelost.
Base: een stof die waterstofionen kan binden.
Sterke base: een stof die vrijwel alle aanwezige waterstofionen kan binden.
Zwakke base: een stof die niet alle aanwezige waterstofionen kan binden.
De volgende factoren voorkomen dat de pH van het bloed ondanks de vorming van koolzuur en
melkzuur, te veel verandert:
- pH buffers: stoffen die bij een verandering van de concentratie waterstofionen in het bloed
de pH constant kunnen houden.
- Ademhaling: bij uitademing wordt koolstofdioxide uit het bloed verwijderd.
- Urineproductie: een overschot aan H+ ionen kan met de urine geloosd worden.
Een oplossing is zuur als in die oplossing meer H+ ionen voorkomen dan in zuiver water. Dit kan alleen
maar als er een zure stof in het water is opgelost die H + ionen heeft afgestaan.
Een oplossing is basisch of alkalisch als er minder H + ionen in voorkomen dan in zuiver water. Dit kan
alleen als er in het water een basische stof is opgelost, immers heeft die stof H + ionen uit het water
gebonden.
Buiten de arteriële bloedbaan kan de pH wel buiten de grenzen van 7,35 en 7,45 komen. De pH in de
maag is bijvoorbeeld ongeveer 2,0 door de aanwezigheid van zoutzuur.
De pH van arterieel bloed ligt altijd tussen de 7,35 en 7,45 licht alkalisch.
Acidose: bij een pH lager dan 7,35 zijn er zoveel meer H + ionen in het bloed dat eiwitten beschadigd
kunnen raken.
Alkalose: bij een pH groter dan 7,45 worden er juist meer H + ionen van de bloedeiwitten afgehaald,
wat ook al snel levensbedreigend is.
Respiratoire acidose: komt voor bij patiënten met ademhalingsproblemen die niet in staat zijn om
alle CO2 uit te ademen waardoor de concentratie hiervan in het bloed zal stijgen en de pH dus zal
dalen. De patiënt zal dit proberen te compenseren door sneller en dieper te ademen en meer zuur
via de nieren te lozen. Na 24 uur gaan de nieren de base bicarbonaat produceren.
Respiratoire alkalose: meestal het gevolg van een te snelle ademhaling (hyperventileren).
4
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper Adleme. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €7,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 73918 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen