Samenvatting Greener – Public Management (2e editie)
Hoofdstuk 1 – Introduction
- PEST-frameworks: political, economic, social en technological, kunnen niet handelen met de manier
waarop publieke en private organisaties verantwoordelijk gehouden kunnen worden
- Organisaties worden complexer, klanten veeleisender, geen extra hulpbronnen om te voldoen aan
eisen -> plannen, top-down communicatie voor snelle besluitvorming, klantenservice, zonder
kostenverhoging
- Markt mechanismen in publieke sector voor meer competitie, wat bovenstaande veranderingen
afdwingt
Paradoxes in Public Management
- Er moet vaak gewerkt worden met tegengestelde doelen binnen publiek management
- Paradox: argument of idee dat duidelijk lijkt, maar leidt tot onacceptabele of tegengestelde
conclusies, set aan spanningen in politiek en praktijk. Een paradox is geen dilemma, bij een dilemma
zijn er twee opties om te kiezen, bij paradox moet je met beide tegelijk handelen en kan niet kiezen
- 3 problemen als paradoxen in PM als oplosbaar behandeld worden:
Leidt tot aanbevelingen die uitdagingen waar managers mee te maken hebben simplificeren
Het oplossen van een paradox creëert een nieuwe
Publieke managers werken in een complexe omgeving die geen simpele oplossingen toestaat
Hoofdstuk 2 – The Financial Crisis and its Public Management Consequences
The Causes of the Financial Crisis
- Extreme hypotheekleningen (125%) met minder risico
- Financiële instituties verkopen hypotheken
- Deze handel was niet transparant
- Vraag voor aandelen in olielanden en snel groeiende naties stijgt snel
- Door roekeloos kopen, zorgeloos lenen en het niet weten in welke aandelen geïnvesteerd wordt
zorgt voor inflatie van aandelen bubbel, aandelen werden waardeloos
- Overheid moet banken betalen om hun faillissement te voorkomen
The Role of the Government and Public Management in the Crisis
- Blame everyone: iedereen is te gulzig geweest -> mensen die hypotheken aannamen die ze niet
begrepen en niet terug kunnen betalen; de instanties die ze aanboden en banken die de risico’s van
lenen doorgaven zonder dat men wist hoe groot deze risico’s waren; aandeelhouders die zijn gaan
lenen om meer aandelen te kopen, etc. Dit is niet eerlijk voor onwetende mensen, crisis veroorzaakt
door producten en het misbruik wat ervan gemaakt is door verschillende groepen mensen
- Blame the government: overheid zou niet genoeg gedereguleerd hebben want bailouts van de
overheid beschermende de veroorzakers tegen het marktsysteem; moral hazard -> banken weten dat
de overheid ze helpt als ze falen; crisis ontstaan door markt falen, maar is dat wel de
verantwoordelijkheid van de overheid of van de publieke service?
- Blame the bankers: overheid stond toe dan bankiers (en daarmee uiteindelijk iedereen) hoge risico’s
namen; voor de crisis werden veel politici bankiers, dus was er een sterke relatie tussen bank en
overheid, dit zorgde voor de vrijheid in de markt die de crisis veroorzaakte; dus bankier beschuldigen
betekent ook de overheid beschuldigen; grote schulden overheid door bailouts; overheid zou actiever
moeten worden in financiële services
1
, - Blame capitalism: marktbalans werd ‘skewed’ zodat sommigen konden profiteren en anderen achter
gelaten werden, dus er moet minder monopolie komen, meer balans in welvaart en meer competitie;
andere uitleg is dat de overheid te veel vertrouwen in financieel gedreven model van economische
groei van jaren ’80, wat resulteerde in grote inkomsten verschillen door gebrek aan investeringen
vanuit de overheid; probleem ligt dus bij de manier waarop economie en publieke services gerund
worden.
The Consequences of the Crisis for Public Services
- Twee interpretaties voor de implicaties van de crisis voor publieke services
1. economieën die zwaar gebaseerd waren op financialization en zij die de instorting van
wereldhandel ontvingen en al in de schulden zaten, nu te maken hebben met substantiële
budgettekorten en schuldreductieprogramma’s moeten opzetten of tegen hun land in
moeten gaan werken. Interpretatie heeft twee paradoxen: overheid krijgt censuur van
speculatieve stromen van instanties die ze geholpen hebben; internationale markten zijn
beoordelaar van economisch succes van een land, terwijl zij de aandelen fout beoordeeld
hadden. Oplossing zou kunnen zijn dat private sector gaten overgelaten door overheid opvult
om zo kosten te besparen, maar dit lijkt niet logisch omdat de economie niet gunstig is voor
opstarten private bedrijven. Banken zouden met oplossing moeten komen, men wil niet meer
te afhankelijk zijn van de banken.
2. publieke uitgaven moeten minder worden, er moer geïnvesteerd worden in infrastructuur
en vaardigheden die de economie in de toekomst nodig heeft, de economie moet zichzelf
gaan herstellen, zo kunnen schulden nu en later afbetaald worden. Publieke uitgaven zijn dus
alleen juist als ze een investering die groot genoeg is zijn
Conclusion
- Twee paradoxen in dit hoofdstuk:
1. Crisis is een kolossaal marktfalen en leidt niet tot een hervorming van de financiële sector
en opnieuw nadenken over het marktgebruik, maar juist tot nog meer gebruikmaking van
marktmechanismen en privatisering omdat geloofd wordt dat er geen alternatief is
2. Banken willen geld ontvangen van de overheden om de schulden die de overheid heeft af
te betalen, maar de overheid heeft met het maken van deze schulden de hele financiële
sector overeind gehouden. Zonder dat de overheid de banken geholpen had met het
geleende geld waar de schulden door komen, hadden de banken niet meer bestaan
Hoofdstuk 3 – The Context of Public Management and the Changing Role of the State
- Hoe werkt de staat en hoe hebben veranderende ideeën over de rol van de staat effect op PM?
The Development of the State in the Post-War Period
- Na-oorlogse economische nederzetting: uitbreiding van de publieken services door ervaringen
industriële economie voor WOII gedurende de Great Depression en door de implicaties van WOII zelf
- Na Great Depression opkomst protectionsm door stijging werkeloosheid, er moet weer balans
komen tussen vraag en aanbod, nieuwe investeringen zijn nodig en overheid moet zo min mogelijk
betrokken zijn op de vrije markt
- Keynes: er is gevaar voor een vicieuze cirkel -> vertrouwen gaat weg, leidt tot falende investeringen
en ontslagen, wat weer leidt tot dalend vertrouwen, zo ontstaat een neerwaartse spiraal. Overheid
zou volgens Keynes expres tekorten moeten genereren om ze de economie als geheel een zet te
geven en de schulden in vraagkant te laten verdwijnen. Wel bemoeienis vanuit overheid dus
2