Samenvatting Europees en internationaal arbeidsrecht 2024
Hoorcollege [2] : Het toezichtsysteem van de ILO
De ILO kan en wil geen oordelen uitspreken, maar probeert verandering te bewerkstelligen door middel van:
● naming and shaming
● het uitoefenen van druk, door bijvoorbeeld het actief benaderen van landen
● mediation
De volgende toezichtsystemen zijn er:
➔ Committee of Experts on the Application of Conventions and Recommendations (CEACR), rapporteert elk jaar in
februari. Ze zijn tripartiet, en bestaan uit experts - denk aan hoogleraren, die door de Governing Body zijn
gekozen. Dit was ooit bedoeld om de druk van de ketel te halen bij de ILC, de grote vergadering. Niet alles kan
in die twee weken besproken worden daar. De commissie bestaat uit 20 juristen, die met een termijn van drie
jaar zitten
Op grond van art. 19 Grondwet ILO publiceert het Committee of Experts jaarlijks een General Survey, waarin
onpartijdig een technische evaluatie van de impact van conventies en aanbevelingen in de lidstaten wordt
geanalyseerd. Zij maken twee soorten opmerkingen:
◆ Observaties Opmerkingen over toepassing verdrag Wel gepubliceerd in het rapport
◆ Directe verzoeken Technische vragen Niet gepubliceerd in het rapport
Het rapport van de CoE bestaat uit drie onderdelen:
➔ Algemeen verslag Opmerkingen over de naleving door lidstaten van hun verplichtingen
➔ Observaties Over toepassing van de internationale arbeidsnormen
➔ Algemene enquête Specifiek onderwerp geselecteerd door de Governing Body
➔ CAS, ILC Committee on Application of Standards, rapporteert elk jaar in juni. Zij geven aan in hoeverre de
wetgeving en praktijk van de lidstaat in overeenstemming zijn met geratificeerde verdragen en aanbevelingen.
De samenstelling van de CAS is tripartiet.
➔ Committee on Freedom of Association (CFA), komt driemaal per jaar bijeen
➔ Art 24 Constitution, ‘representations procedure’, ad hoc
➔ Art 26 Constitution, ‘Commission of Inquiry’, ad hoc
Deze toezichtsystemen zijn niet verplicht. De leden van de ILO zijn lidstaten, en dus soeverein. Deze vrijblijvendheid is
dan ook een grote kritiekpunt op de ILO.
ILO kent geen klachtprocedure voor individuele mensen.
In de constitution van de ILO worden belangrijke beginselen vastgelegd.
-
10
,Samenvatting Europees en internationaal arbeidsrecht 2024
De special procedure is voor bijzondere meldingen of
ernstige gevallen.
Ten eerste het reguliere systeem, zoals ook hiernaast
weergegeven. Dit is het vaste systeem, en gebaseerd op
rapporten. Als lidstaten hebben geratificeerd moeten zij
rapporteren:
● Elke drie jaar Acht fundamentele en vier
governance verdragen, core labour standards
● Elke zes jaar Alle andere verdragen
[technical conventions]
● Nooit Geparkeerde verdragen
De overheid/regeringen van een land moeten de
verslagen voorleggen aan de werkgevers- en werknemersorganisatie, zodat zij commentaar kunnen leveren. Verder kan
de ILO de verslagen ook op kortere termijn opvragen.
Hieronder staat het proces van rapportage ook nog beschreven:
01. Lidstaat stelt een rapport op over de implementatie van geratificeerde verdragen
02. Dit rapport wordt voorgelegd aan nationale sociale partners, die kritisch commentaar kunnen geven
03. Het rapport wordt gestuurd naar de CoE
04. De CoE maakt een rapport met aanbevelingen, en stuurt dit naar de Committee on Application of Standards
(CAS)
05. De CAS komt met aanbevelingen aan de lidstaat om de implementatie te verbeteren
06. Een jaar later wordt nagegaan of de aanbevelingen zijn opgevolgd
Je ziet een systeem van ‘checks and balances’ terug in art. 23, doordat werknemers en werkgevers meeschrijven aan de
rapportages. Als werkgevers en werknemers niet zijn betrokken bij het schrijven, hebben zij ook het recht om een eigen
rapport te schrijven en naar Genève te sturen. Alle rapporten hebben evenveel gewicht, ongeacht door welke van de drie
bloedgroepen het is geschreven.
‘Direct request’ - de commissie kan directe vragen stellen over onduidelijkheden
De observaties gaan naar de conference committee, ofwel CAS.
CEACR - committee of experts of Comité van Deskundigen, is de commissie van deskundigen, en onderzoekt de
implementatie van de door landen geratificeerde verdragen op basis van rapporten van lidstaten, vakbonden en
werkgevers. Op basis van deze rapporten maakt de commissie technische observaties over de implementatie van
geratificeerde verdragen.
Jaarverslag van het Comité van Deskundigen (CEACR) wordt meestal vastgesteld in december, en ingediend bij de ILC in
juni daaropvolgend. Hier wordt het onderzocht door de CAS. Vanwege de samenstelling heeft het een bepaalde bias. De
CAS licht 24 rapporten uit tijdens de ILC CAS. Dit zijn de slechte gevallen. Een land wordt dan letterlijk naar voren
geroepen en moet uitleggen waarom hij of zij iets niet goed heeft gedaan. Dit is dus een vorm van ‘naming and shaming’.
Verder komt alles wat is opgeschreven op de website van de ILO, waardoor iedereen dit kan lezen. Deze openbaarheid
van informatie is ook een vorm van ‘naming and shaming’.
11
, Samenvatting Europees en internationaal arbeidsrecht 2024
Het Committee on Freedom of Association (CFA)
heeft als doel klachten over de schending van
vrijheid van vereniging te onderzoeken, ongeacht
of het betrokken land de relevante conventies
heeft geratificeerd. De klacht kan worden
ingediend door een werkgevers- of
werknemersorganisatie.
Een klacht moet aan de volgende
ontvankelijkheidsvoorwaarden voldoen:
➔ De klacht moet voor de CFA zijn
➔ Moet ingediend worden door een
werkgevers- of werknemersorganisatie
➔ Schriftelijk
➔ Ondertekend door de vertegenwoordiger van
een instantie die gerechtigd is om een klacht
in te dienen
➔ Mag inhoudelijk niet van puur politieke aard zijn
➔ De klacht moet duidelijk zijn, en voldoende ondersteund worden door bewijsmateriaal
De CFA heeft een tripartiete samenstelling, waarbij 6 van elke bloedgroep in de commissie zitten.
● Ontvangt specifieke klachten op grond van Conventies 87 en 98, dus over vakbondsvrijheid en cao-vrijheid.
● Samenstelling : 6/6/6 met een onafhankelijke voorzitter
● Geldt voor alle landen - ook landen die deze verdragen niet hebben geratificeerd ((zoals de VS)
● Doet ‘bevindingen’ en ‘aanbevelingen’
● Beslissingen niet ‘afdwingbaar’ of wettelijk bindend maar gezaghebbend - morele druk op landen om hieraan te
voldoen
‘Possible direct contact’ De CFA probeert een dialoog te starten om een probleem op te lossen met bijvoorbeeld de
betrokken regering. Het idee hierachter is het met respect bevorderen van de vakbonds-
rechten in wetgeving en praktijk.
‘Decision by consensus’ Dit is van belang, omdat anders twee van de drie bloedgroepen een bondje kan sluiten.
Door een unanieme stemming voorkom je dit.
!! bij deze klachtenprocedure hoeft een land deze conventies niet geratificeerd te hebben om aangesproken te worden.
Dit komt doordat het een core labour standard. Je moet alleen lid zijn van de ILO.
Indien het convenant geratificeerd is, wordt het doorgestuurd naar de CEARC. Dan kijken juristen of het juridisch
technisch goed is.
Stakingsrecht is een sterk pressiemiddel om veranderingen (van vakbonden) te bewerkstelligen. Bij de ILO is er enige
onenigheid of het stakingsrecht terug te vinden. Volgens de CEACR, CAS & CFA was in conventie 87, art 3, “shall have the
right…..to organise its activities…” het stakingsrecht terug te vinden. Vanaf 2012 zeiden de werkgevers in de CAS dat ze
het niet meer eens waren met deze interpretatie. Achterliggend kwam in deze tijd in de politieke sferen meer frictie
tussen werknemer en werkgever. Deze kwestie heeft de ILO lang verlamd.
Bij een interpretatie conflict, kan de kwestie op grond van art. 37 constitute worden voorgelegd aan een:
● ad hoc tribunaal
● ICJ Den Haag
Waarom wordt de uitleg van de CFA niet voorgelegd aan het
Internationaal Gerechtshof? Ten eerste bestaat de angst dat de uitkomst
onzeker is. Ten tweede kan alleen de GB iets voorleggen aan de ICJ. De
12
