Testtheorie samenvatting
Hoofdstuk 1 – Psychometrie en het belang van psychologische
metingen
Belang van psychologische tests
Bijna elk lid van een geïndustrialiseerde samenleving wordt op een bepaald moment in zijn of
haar leven getroffen door psychologische metingen, zowel direct als indirect.
Gezien de belangrijke rol van psychologische tests in ons leven en in de samenleving in het
algemeen, is het belangrijk dat dergelijke tests van extreem hoge kwaliteit zijn.
Testgebruikers die beslissingen nemen over mensen, zijn verantwoordelijk voor het
onderzoeken en interpreteren van belangrijke informatie over de betekenis en kwaliteit van
de tests die ze gebruiken.
Waarneembaar gedrag en niet-waarneembare psychologische eigenschappen
Waarneembare gebeurtenissen in de gedragswetenschappen zijn vaak een soort gedrag en
gedragsmeting wordt meestal voor twee doeleinden uitgevoerd:
o Het meten van gedrag omdat de psycholoog geïnteresseerd is in dat specifieke
gedrag.
o Het observeren van menselijk gedrag om niet-waarneembare psychologische
attributen zoals depressie, intelligentie, enzovoorts te beoordelen.
Vanuit waarneembaar gedrag wordt een gevolgtrekking gemaakt m.b.t. het
niet-waarneembare psychologische construct.
Als de scores van een maat de mentale toestand of het mentale proces lijken te meten dat
we denken te meten, zeggen we dat onze interpretatie van scores op de maat valide is.
Meting in de psychologie omvat vaak een soort theorie die psychologische kenmerken,
processen of toestanden koppelt aan een waarneembaar gedrag, waarvan wordt gedacht dat
het de verschillen in het psychologische kenmerk weerspiegelt.
Psychologen, opvoeders en andere sociale wetenschappers komen vaak in aanraking met
theoretische concepten om verschillen in het gedrag van mensen te verklaren
hypothetische constructen of latente variabelen.
o De operaties of procedures die we gebruiken om deze hypothetische constructen te
meten, of om iets te meten, worden operationele definities genoemd.
Alle wetenschappen vertrouwen in zekere mate op niet-waarneembare constructies, en ze meten
die constructies allemaal door enkele waarneembare gebeurtenissen of gedragingen te meten.
Psychologische tests: definitie en types
Wat is een psychologische test?
Cronbach: "Een psychologische test is een systematische procedure voor het vergelijken van het
gedrag van twee of meer mensen.”
Drie belangrijke componenten hierbij:
o Tests omvatten gedragsmonsters van een soort observeerbaar.
o De gedragsmonsters moeten op een systematische manier worden verzameld
objectief.
o Het doel van de tests is om het gedrag van twee of meer mensen te vergelijken.
Dit kan ook het vergelijken zijn van personen over tijd.
Zo’n psychologische test kan vele vormen aannemen, zoals een pen-en-papier test, een
studie in het laboratorium, enzovoorts.
Het soort informatie geproduceerd door de test verschilt ook sterk:
o Sommige tests produceren getallen die de hoeveelheid van een psychologisch
kenmerk vertegenwoordigen dat iemand bezit.
, o Andere tests produceren categorische gegevens en plaatsen mensen in groepen.
Inter- en intrainidividuele verschillen bij een testprestatie dragen bij aan de testscore-
variabiliteit, een noodzakelijk onderdeel van elke poging om een psychologisch kenmerk te
meten.
Type tests
Veel verschillende soorten tests:
Open-ended tests of closed-ended tests.
Individueel afgenomen tests of tests die ontworpen zijn voor groepen mensen.
Criteriumgericht vs. normgericht:
o Criteriumgericht – een cutoff-testscore wordt als criterium vastgesteld, en deze
wordt gebruikt om mensen in te delen in 2 groepen: het scoren van boven of onder
het criterium.
o Normgericht – gebruikt om te begrijpen hoe iemand scoort in vergelijking met
anderen.
Vergelijken van de testscore van de persoon met die van een normatieve
steekproef.
Speed test vs. power test:
o Speed test – het meten van prestaties onder tijdsdruk: er wordt gekeken hoeveel
vragen er beantwoord zijn in een bepaalde tijdsperiode.
o Power test – het meten van het aantal goede antwoorden zonder tijdsdruk; meer
vaardige personen zullen meerdere vragen goed maken.
Wat is psychometrie?
Het geven van psychologische tests aan mensen wordt testen genoemd.
Psychometrie = de wetenschap die zich bezighoudt met het evalueren van de kenmerken van
psychologische tests. Drie van deze attributen zullen van bijzonder belang zijn:
o Het type informatie dat wordt gegenereerd (vaak scores) door het gebruik van
psychologische tests;
o De betrouwbaarheid van gegevens van psychologische tests;
o Problemen met betrekking tot de validiteit van gegevens verkregen uit
psychologische tests.
Een korte geschiedenis van psychometrie
Het gebied van psychometrie is gebouwd op twee belangrijke fundamenten:
De praktijk van psychologisch testen en meten.
o Het gebruik van formele testen om de capaciteiten van individuen te beoordelen,
gaat tot wel 2000 tot 4000 jaar terug in China, omdat kandidaten voor
overheidsposities verschillende examens moesten afleggen.
o Psychologische metingen namen toe in de 19e eeuw toen de psychologische
wetenschap opkwam en onderzoekers begonnen met het systematisch meten van
verschillende kwaliteiten en reacties van individuen in experimentele studies.
o Het nam zelfs nog meer toe in de 20e eeuw, met de ontwikkeling van vroege
intelligentietests en vroege persoonlijkheidsinventarissen.
o In de afgelopen 100+ jaar zijn het aantal, de soorten en toepassingen van
psychologische tests geëxplodeerd. Met deze ontwikkeling komt de wens om tests
van hoge kwaliteit te maken en tests te evalueren en te verbeteren.
, De ontwikkeling van bepaalde statistische concepten en procedures.
o Vanaf de 19e eeuw begonnen wetenschappers manieren te ontwikkelen om de
soorten kwantitatieve informatie die door psychologische tests worden
geproduceerd, te begrijpen en ermee te werken.
Vroege pioniers: Charles Spearman, Karl Pearson en Francis Galton.
Galton = de grondlegger van de moderne psychometrie.
Standaarddeviatie, correlatiecoëfficiënt, factoranalyse, de
normaalverdeling, het gebruik van steekproeftrekking voor het
identificeren en behandelen van meetfouten.
o Het gebied van psychometrie kwam in de jaren dertig en veertig tot zijn recht.
Gedurende deze periode begon het tijdschrift Psychometrika met publicatie, de
Psychometric Society werd gevormd, de American Psychological Association
creëerde zijn "Afdeling van evaluatie en meting" en wetenschappers zoals J.P.
Guilford en L.L. THurstone publiceerden veldbepalende teksten.
o Principes van wat nu bekend staat als klassieke testtheorie (CTT) werden
gearticuleerd.
o Iets later (jaren '70) werd CTT door Lee Cronbach en zijn collega's uitgebreid tot
generaliseerbaarheidstheorie. Ongeveer tegelijkertijd ontstond een alternatief voor
CTT, wat leidde tot wat nu bekend staat als item response theorie (IRT).
o Ook in de jaren 1950 onderging het cruciale concept van testvaliditeit een
ontwikkeling en articulatie, met belangrijke herconceptualisaties in de jaren 1990.
Uitdagingen tot meten in de psychologie
Alle metingen, en dus alle wetenschappen, worden beïnvloed door verschillende uitdagingen die de
meetnauwkeurigheid kunnen verminderen.
Een van onze uitdagingen is om te proberen de belangrijke aspecten van menselijke
psychologische attributen in één getal te identificeren en vast te leggen.
Deelnemersreactiviteit – in de meeste gevallen meten psychologen psychologische
kenmerken van mensen die bij bewustzijn zijn en weten dat ze worden gemeten de
handeling van meting kan de psychologische toestand zelf of het te meten proces
beïnvloeden.
o Demand characteristics – de deelnemer probeert te handelen naar wat hij/zij denkt
dat de onderzoeker wil bereiken met zijn studie.
o Sociale wenselijkheid – men probeert indruk te maken door sociaal wenselijk te
antwoorden.
o Malingering – gedragsverandering om een slechte indruk te maken op de
onderzoeker.
De mensen die de gedragsgegevens verzamelen, kunnen biases en verwachtingen in hun
taak brengen.
o Observer (of scorer) bias
Psychologen vertrouwen meestal op samengestelde scores, wat ook nadelen heeft.
Scoregevoeligheid is ook een uitdaging.
o Gevoeligheid verwijst naar het vermogen van een maatregel om voldoende
onderscheid te maken tussen betekenisvolle hoeveelheden of eenheden van de
dimensie die wordt gemeten.
Een gebrek aan bewustzijn van belangrijke psychometrische informatie; metingen worden
vaak uitgevoerd met weinig/geen aandacht voor de psychometrische kwaliteit van de tests.
Gedragswetenschappers hebben een goed begrip van deze uitdagingen en hebben effectieve
methoden ontwikkeld om verschillende problemen te minimaliseren, op te sporen en te verklaren.
, Het belang van individuele verschillen
Het doel van metingen in de psychologie is het identificeren en kwantificeren van de psychologische
verschillen die bijdragen aan verschillen in testscores en de basis vormen van alle psychometrische
informatie.
Nuttige psychometrische informatie kan alleen worden verkregen als mensen verschillen
m.b.t. het gedrag dat we bekijken.
Echter: psychometrie is niet beperkt tot differentiële psychologie.
Hoofdstuk 2 – Scaling
Psychologische meting kan worden gezien als een proces waarbij getallen worden toegewezen om de
hoeveelheden psychologische attributen weer te geven.
Standaarddefinitie van meting: "Meting is de toewijzing van cijfers aan objecten of
gebeurtenissen volgens regels".
o Gebeurtenissen = steekproeven van gedrag van individuen.
o Regels = schalen van meting.
De manier waarop wetenschappers en beoefenaars tests gebruiken en zinvol zijn, is sterk
afhankelijk van de gebruikte meetschalen.
Fundamentele problemen met getallen
Bij psychologische metingen worden cijfers gebruikt om het niveau van een psychologisch kenmerk
van een individu weer te geven.
Cijfers kunnen psychologische kenmerken op verschillende manieren vertegenwoordigen,
afhankelijk van de aard van het cijfer dat wordt gebruikt om het kenmerk weer te geven.
o De numerieke eigenschappen van identiteit, volgorde en hoeveelheid weerspiegelen
de manieren waarop cijfers potentiële verschillen in psychologische attributen
vertegenwoordigen.
o Nul is een interessant complex getal: het kan verschillende betekenissen hebben in
verschillende contexten.
Het bezit van identiteit
Categorisering reflecteert de meest fundamentele vorm van meten: gelijkheid vs. verschil.
Objecten of gebeurtenissen kunnen worden gesorteerd in categorieën die zijn gebaseerd op
overeenkomsten tussen kenmerken/eigenschappen.
Bepaalde regels moeten worden gevolgd bij het sorteren van mensen in categorieën:
o Om een categorie vast te stellen, moeten de mensen in een categorie “identiek” zijn
m.b.t. het kenmerk dat door de categorie wordt weerspiegeld.
o De categorieën moeten mutueel exclusief zijn.
o De categorieën moeten uitputtend zijn.
Elke persoon moet maar in één categorie kunnen worden ingedeeld.
Bij het maken van categorische onderscheidingen tussen mensen, vertegenwoordigen de
verschillen tussen leden van verschillende categorieën verschillen in soort of kwaliteit i.p.v.
verschillen in hoeveelheid.
Het bezit van ordening
Wanneer cijfers de eigenschap van orde hebben, geven ze informatie over de relatieve
hoeveelheid van een kenmerk dat mensen bezitten de rangorde van mensen t.o.v. elkaar
langs een bepaalde dimensie wordt weergegeven.
Ordening geeft meer informatie dan categorisering, maar vertelt ons niet over de werkelijke
mate van verschillen in dat kenmerk.
