Diabetes mellitus
Wat is diabetes mellitus? → video 1
Wat is diabetes mellitus?
Diabetes mellitus is een aandoening waarbij de productie of werking van
insuline in het lichaam niet goed functioneert. Normaal gesproken, na het eten
of drinken, breekt ons lichaam de suikers uit ons voedsel af en gebruikt deze
voor energie in de cellen. Om dit te doen, moet de alvleesklier een hormoon
genaamd insuline produceren. Insuline zorgt ervoor dat suiker uit het bloed
naar de cellen wordt getrokken, waar het als energie wordt gebruikt.
Diabetes mellitus treedt op wanneer de productie van insuline onvoldoende is.
Dit resulteert in een hoge bloedsuikerspiegel. Zonder insuline kan glucose de
cellen niet binnendringen en wordt het via de urine uitgescheiden, wat leidt tot
verlies van glucose. Een verhoogde concentratie van glucose in het bloed leidt
tot verlies van water uit de cellen via osmose naar het bloed.
Normale bloedsuikerspiegel
Om te begrijpen wat er gebeurt bij een diabetespatiënt, moeten we weten wat
er normaal gesproken gebeurt. Wanneer de bloedsuikerspiegel stijgt, reageert
de alvleesklier door insuline af te scheiden. Insuline heeft twee functies: het zet
glucose om in glycogeen en verhoogt de stofwisseling van glucose in de
cellen. Op deze manier vallen de glucosewaarden en komt de
bloedsuikerspiegel weer op een normaal niveau. Wanneer de
bloedsuikerspiegel laag is, scheidt de alvleesklier minder insuline af, vermindert
het glucosemetabolisme en krijgt de bloedsuikerspiegel de kans om weer
normaal te worden.
Mensen met diabetes hebben problemen met hun alvleesklier. Deze produceert
onvoldoende insuline of helemaal geen insuline, waardoor de verwerking van
glucose wordt vertraagd. Dit leidt tot een verhoging van de bloedsuikerspiegel
door het gebrek aan glucosemetabolisme. Ondertussen hebben de cellen de
energie nodig, maar krijgen deze niet. De tekorten in de cellen veroorzaken
problemen in bijna elk belangrijk lichaamssysteem.
Soorten diabetes
Diabetes mellitus 1
, Diabetes heeft twee hoofdtypen: type 1 en type 2.
Type 1
Type 1, ook wel jeugddiabetes of insuline-afhankelijke diabetes genoemd, is
een aandoening van het immuunsysteem. Het eigen immuunsysteem valt de
insulineproducerende cellen in de alvleesklier aan en vernietigt het vermogen
van het lichaam om insuline te maken. Bij type 1-diabetes moet men insuline
gebruiken om te overleven. De meeste mensen worden als kind of
jongvolwassene gediagnosticeerd omdat het erfelijk is. Symptomen zijn
frequente urinelozing, dorst, vermoeidheid, insuline-shock en diabetische
coma. Insuline-shock kan worden beschreven als duizeligheid, zweten en
bleekheid. Diabetische coma wordt gekenmerkt door gedeeltelijk of volledig
verlies van bewustzijn.
Type 2
Type 2 is gerelateerd aan insulineweerstand en komt meestal voor bij oudere
mensen, maar de laatste tijd ook steeds vaker bij jongere mensen. Obesitas is
de belangrijkste risicofactor voor type 2-diabetes. Type 2-diabetes is vaak het
gevolg van een ongezonde levensstijl, voedings- en bewegingsgewoonten.
Symptomen zijn wazig zien en vermoeidheid. Langdurige insulineweerstand bij
type 2-diabetes kan uiteindelijk leiden tot atrofie van de beta-cellen in de
alvleesklier, waardoor de insulineproductie ineffectief wordt. Later is insuline-
medicatie vaak nodig.
Vragen n.a.v. de video
Hoe werkt de suikerhuishouding als je diabetes hebt?
Bij diabetes werkt de suikerhuishouding anders dan normaal. Wanneer je
diabetes hebt, kan je lichaam de bloedsuikerspiegel niet goed reguleren
vanwege problemen met insuline. Er zijn twee belangrijke manieren waarop dit
kan gebeuren:
1. Bij type 1 diabetes: Je alvleesklier produceert geen of onvoldoende insuline
omdat het immuunsysteem de insuline producerende cellen in de
alvleesklier vernietigt. Hierdoor kan glucose niet effectief uit het bloed naar
de cellen worden getrokken. Dit leidt tot een hoge bloedsuikerspiegel,
omdat glucose zich ophoopt in het bloed en niet door de cellen kan worden
opgenomen voor energie.
2. Bij type 2 diabetes: Je lichaam produceert nog wel insuline, maar de cellen
reageren er niet goed op (insulineweerstand). In eerste instantie probeert
Diabetes mellitus 2
, de alvleesklier dit probleem op te lossen door meer insuline te produceren,
maar na verloop van tijd kan de alvleesklier deze verhoogde vraag niet
meer bijbenen. Hierdoor stijgt de bloedsuikerspiegel, omdat glucose niet
goed uit het bloed kan worden opgenomen door de cellen.
In beide gevallen leidt een hoge bloedsuikerspiegel tot problemen zoals dorst,
frequent urineren en vermoeidheid. Langdurige hoge bloedsuikers kunnen ook
leiden tot ernstige complicaties, zoals schade aan organen, zenuwen en
bloedvaten.
Wat is het verschil tussen type 1 en type 2 diabetes?
1. Oorzaak:
Type 1 diabetes: Dit is een auto-immuunziekte waarbij het
immuunsysteem de insuline producerende cellen in de alvleesklier
aanvalt en vernietigt. Hierdoor kan de alvleesklier geen insuline meer
produceren.
Type 2 diabetes: Dit ontstaat meestal door insulineweerstand, waarbij
de cellen in het lichaam minder gevoelig zijn voor insuline. De
alvleesklier probeert dit te compenseren door meer insuline te
produceren, maar uiteindelijk kan dit niet voldoende zijn.
2. Leeftijd van optreden:
Type 1 diabetes: Komt vaak voor bij kinderen en jongvolwassenen,
maar kan op elke leeftijd optreden.
Type 2 diabetes: Komt meestal voor bij volwassenen ouder dan 45 jaar,
maar steeds vaker ook bij jongere mensen door ongezonde levensstijl
en obesitas.
3. Behandeling:
Type 1 diabetes: Vereist levenslange insuline-injecties of -
pomptherapie om de bloedsuikerspiegel te reguleren, omdat de
alvleesklier geen insuline produceert.
Type 2 diabetes: Kan vaak worden beheerd met dieet,
lichaamsbeweging en orale medicatie. In sommige gevallen, als de
ziekte vordert, kan insulinebehandeling nodig zijn.
4. Symptomen:
Diabetes mellitus 3