Samenvatting Bestuursprocesrecht K4 2019/2020

Amber exploiteert een rozenkwekerij. Tot haar grote verdriet is bij een groot deel van haar aanwezige rozenplanten de bacterie Ralstonia solanacearum vastgesteld. De minister van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit heeft na bezoek Ambers kas besmet verklaard. Op grond van artikel 3 van de Plantenziektenwet verplicht de minister Amber om haar besmette rozenplanten te vernietigen. Amber heeft bezwaar gemaakt tegen deze beslissing. Nu deze ongegrond verklaard is, heeft Amber juridisch advies nodig. Geef gemotiveerd aan wat Amber nu verder juridisch kan ondernemen en waar ze dat kan.

Antwoord: Absolute competentie: art. 8:6 Awb Het beroep kan worden ingesteld bij de rechtbank, tenzij een andere bestuursrechter bevoegd is ingevolgde H2 van de Bevoegdheidsregeling bestuursrechtspraak. O.g.v. H2, art. 4 is het College van Beroep voor het bedrijfsleven bevoegd, omdat de plantenziektewet in dit art. staat Relatieve competentie: art. 8:7 Awb lid 1: zetelaanknoping bestuursorgaanbij decentraal bestuursorgaan lid 2: woonplaatsaanknoping indiener bij centraal bestuursorgaan Hier hoef je eigenlijk al niet meer naar te kijken, omdat het College van Beroep voor het bedrijfsleven bevoegd is en zij maar op één plek zit.

Uit de Algemene wet bestuursrecht (Awb) volgt dat de appellant met zijn beroepschrift in beginsel de omvang van het geding bepaalt. Maar ook de bestuursrechter heeft invloed op de omvang van het geding. Op welke twee manieren heeft de bestuursrechter invloed? Motiveer je antwoord aan de hand van de wet.

Antwoord: De bestuursrechter kan ten eerste de feiten aanvullen o.g.v. art. 8:69 lid 3 Awb. Dit kan de bestuursrechter doen, dus hij moet dit niet. Hij kan dit doen door middel van discretionaire onderzoeksbevoegdheden zoals het inschakelen van deskundigen of getuigen. Ten tweede kan de bestuursrechter (ambtshalve) toetsen aan de bepalingen van openbare orde.

Sjaak, een enthousiaste kampeerder, heeft een vergunning aangevraagd om met zijn camper langere tijd overnachten in Vlissingen op een particuliere camperplaats. In de APV Vlissingen is bepaald dat dit verboden is, tenzij het college van B&W een vergunning hiervoor heeft verleend. Sjaak vraagt de vergunning maar, maar deze is geweigerd. De bestuursrechter oordeelt over de weigering van de vergunning en komt tot de conclusie dat de verbodsbepaling in de APV Vlissingen op cruciale punten in strijd is met de Gemeentewet en de Wegenverkeerswet en dat de vergunning daardoor ten onrechte geweigerd is door het college van B&W. Van welke wijze van toetsing door de bestuursrechter is in bovenstaande casus sprake? Motiveer je antwoord.

Antwoord: De bestuursrechter toetst hier exceptief/indirect. Dit houdt in dat de rechter lager recht (in dit geval APV) altijd moet toetsen op verenigbaarheid met hoger recht (gemeentewet en wegenverkeerswet). In beginsel is er geen beroep mogelijk tegen avv’s en beleidsregels o.g.v. art. 8:3 lid 1 onder a Awb, maar indirect kan dit wel als het een appellabel besluit is dat gebaseerd is op een avv/beleidsregel en in strijd is met een hogere regeling (zoals de verbodsbepaling in de APV Vlissingen hier in strijd is met de gemeentewet en de wegenverkeerswet). Gevolg: avv/beleidsregel is niet rechtmatig en de bestuursrechter moet deze dan ook buiten toepassing laten