Post voor Mevrouw Bromley- Stefan Brijs
Informatie boek
Auteur: Stefan Brijs
Uitgeverij: Atlas Contact
Eerste Druk: oktober 2011
Pagina’s: 512 pagina’s
Achtergrondinformatie schrijver
In oktober 2011 verscheen zijn nieuwe roman: Post voor mevrouw Bromley. Daarvan zijn intussen
meer dan 50.000 exemplaren verkocht. Het boek prijkte op de longlist van de Libris Literatuurprijs en
de AKO Literatuurprijs. Duitsland en Frankrijk verwierven de vertaalrechten.
Stefan Brijs werd geboren op 29 december 1969 in Genk (Belgisch-Limburg), waar hij ook jarenlang
woonde en naar school ging. In 1990 studeerde hij af als onderwijzer en begon als opvoeder aan zijn
vroegere middelbare school te werken. Van 1994 tot 1997 woonde hij in Zonhoven, daarna vestigde
hij zich opnieuw in Genk.
Samenvatting
Post voor mevrouw Bromley vertelt het tragische verhaal van John Patterson. John Patterson is een
jongen van 19 jaar, die op het punt staat Engelse literatuur te gaan studeren aan King’s College,
Londen. John verloor zijn moeder vlak na zijn geboorte, dus nu woont hij samen met zijn vader, die
als postbode werkt.
Dan breekt opeens de oorlog met de Duitsers uit. Enthousiast komt de zeventienjarige Martin
Bromley bij John langs om hem te vragen samen naar het front te gaan. Martin is al sinds jongs af aan
de beste vriend van John, maar zijn stoerheid en agressiviteit zijn vaak teveel voor John. Ook nu laat
hij het afweten en vertelt hij Martin dat hij binnenkort gaat studeren en dus niet meegaat om tegen
de Duitsers te vechten. Martin meldt zichzelf wel aan, maar komt niet door de keuring wegens zijn
leeftijd en lengte. Toch weet Martin na een paar weken zichzelf bij de Royal Fusiliers binnen te
smokkelen, als hij de geboortepapieren van zijn (oudere) overleden broer Matthew gebruikt.
Tijdens zijn studie ontmoet John William Dunn, een student Duitse literatuur. Samen bouwen ze een
hechte vriendschap op, gebaseerd op de vele literaire teksten die ze elkaar proberen bij te brengen.
William verzet zich fel tegen de (onjuiste) Engelse propaganda en is bezig een pamflet samen te
stellen, waarin hij alle leugens en misstappen van de Britse regering over de oorlog aan de kaak stelt.
De druk op ‘thuisblijvers’ neemt echter toe: iedereen die oud genoeg is om te vechten maar zich niet
aanmeldt, wordt minachtend aangekeken en bespot. De druk wordt na een paar weken voor William
te groot en hij ontneemt zichzelf het leven, John vriendloos achterlatend.
Als John’s vader een paar weken later ongelukkig om het leven komt tijdens een brand en John een
brief vindt, gericht aan mevrouw Bromley, waarin het overlijden van ‘Matthew’ Bromley wordt
bevestigd, is de maat vol en meldt ook hij zich aan voor het leger.
In het leger wordt John aangesteld als de bediende van Luitenant Ashwell, een vriendelijke man.
John’s compagnie heeft het relatief rustig en na een paar maanden krijgt John drie dagen verlof. Hij
kiest ervoor om naar Poperinge te gaan, een ‘Brits’ dorpje in Noord-Frankrijk, waar hij Jack
Cunningham, een oud compagniegenoot van Martin, ontmoet. Jack vertelt John over de tragische
dood van Martin, die helemaal niet heldhaftig blijkt te zijn geweest. Onthutst keert John terug naar
zijn eigen compagnie, om te horen dat ze over een paar dagen de loopgraven in moeten. John besluit
zijn afscheidsbrief aan mevrouw Bromley te schrijven, waarin hij tevens vertelt dat Martin gestorven
is. Gebroken maakt hij zich klaar voor de strijd.
Een paar dagen later vertrekt hij naar de loopgraven.
, Genre
- Oorlogsroman
Stroming/ Plaats in de literatuurgeschiedenis
Titelverklaring
De titel verwijst naar enkele passages in de roman. Zowel de echtgenoot als de zoon van Mevrouw
Bromley hebben zich aangemeld als vrijwilliger te dienen in het Britse leger tegen de Duitsers in de
Eerste Wereldoorlog. Dat deden met hen duizenden andere Britten die waren opgeroepen door
premier Kitchener. Maar ze gingen regelrecht naar de hel. De nabestaanden werden door een
formele brief op de hoogte gesteld van het overlijden van hun dierbare. Daarbij werd vaak
verzwegen wat er werkelijk was gebeurd. Vaak werd er vermeld KIA (Killed in Action), terwijl
sommigen helemaal geen heldhaftige dood zijn gestorven.
De vader van de hoofdfiguur John Patterson, is postbode. Hij moet de beruchte brieven
rondbrengen, maar hij kan op den duur die zware taak niet aan. Zo brengt hij bepaalde brieven in zijn
eigen woonbuurt niet meer rond om de geadresseerden verder leed te besparen. Zo brengt hij de
brief voor mevrouw Bromley waarin staat dat haar zoon Martin is omgekomen, niet rond. John ziet
na de dood van zijn vader die brief en hij weet dus dat zijn vriend Martin al gestorven is. Maar
wanneer hij zelf naar het oorlogsgebied wordt gestuurd, doet hij net alsof martin nog leeft en hij
stuurt kaarten en een brief naar Mevrouw Bromley om haar te vertellen dat Martin door vrienden is
gezien. Zo houdt hij Martin eigenlijk in leven, niet alleen voor diens moeder maar ook voor hemzelf.
Wanneer hij aan het einde van de roman achter de waarheid is gekomen met betrekking tot Martin
Bromley, besluit hij het nieuws van de dood van haar zoon niet per brief maar persoonlijk aan haar te
vertellen. Maar ook dan zal hij de leugen (om bestwil) hanteren, namelijk dat Martin als een held
gestorven is, terwijl dat in feite niet waar is.
Ondertitels
Het boek is onderverdeeld in twee delen: “Het Thuisfront” en “Het Westfront.”
Front is in het algemene de term die voor een oorlogslinie wordt gehanteerd, maar hoewel John
Patterson niet naar het oorlogsfront vertrekt, moet hij wel een strijd voeren. Het is in Engeland
namelijk een eer om in het leger van de waanzin te gaan dienen en elke jongeman die niet aan de
oproep van Kitchener voldoet, moet zich in het openbaar verantwoorden. Zo wordt John Patterson
het mikpunt van spot voor o.a. de zus van Martin Bromley. Hij is op dit meisje verliefd, maar ze kan in
hem geen held zien. Aan het thuisfront krijgt John wel steun van zijn studentenvriend William, die
echter tegenover zijn vader een even harde strijd moet voeren en die verliest. Hij pleegt namelijk
zelfmoord. Ook de vader van John kan het leven dat hij leidt niet verder aan en hij kiest voor
zelfdoding door middel van een rookvergiftiging na een brand in zijn boekenkamertje. Hij blijft
gewoon in de giftige rook zitten totdat hij stikt. Het thuisfront is dan voor John een echte oorlogslinie
geworden.
In het tweede deel bevindt John zich werkelijk aan het oorlogsfront. Hij is echter de assistent van een
luitenant en hoort daardoor niet tot de eerste gevechtstroepen. Ook door leeft hij steeds in een
innerlijk conflict, namelijk hoe hij moet omgaan met de informatie die hij heeft over zijn inmiddels
dode vriend martin. Zijn vader heeft die informatie verborgen gehouden voor mevrouw Bromley en
John houdt de leugen dat Martin nog leeft, lang in stand. Daardoor komt hij in een soort
gewetensconflict. Tenslotte wordt hij ook een slachtoffer van het Westfront en gaat hij gehandicapt
terug naar het thuisfront, waar juist zijn “tweede moeder”, mevrouw Bromley de taak op zich heeft
genomen hem te verzorgen. Bij zijn terugkeer in Engeland zit John namelijk in een rolstoel en
waarschijnlijk heeft hij zijn beide benen verloren.