Inleiding criminologie samenvatting
Hoofdstuk 1, Een introductie van het criminologische landschap
1.3 Wat is criminologie
- Definitie -> de studie van crime, justitie, recht en andere zaken + de bredere dynamiek van samenlevingen in
termen van informeren over hoe zulke dingen bestaan en ervaren worden
- Veel processen hebben een impact op crime, justitie, recht en andere zaken, zoals:
1) Culturele context 4) Globalisatie
2) Politieke klimaat 5) Technologische processen
3) Economie 6) Mensenrechten
- Criminologie is interdisciplinair van aard -> mensen die werken in deze sector hebben veel verschillende
academische achtergronden en kennis
1.4 Skills en competenties van een criminoloog
- Geschikte materialen vinden -> academisch, goed onderbouwd etc.
- Materialen op een gepaste manier gebruiken -> doelgericht werken, hoofdpunten kunnen
onderscheiden, is het onderbouwd met bewijs etc.
- Een kritische onderzoeker zijn -> niet alles zomaar aannemen
- Een reflectieve leerling zijn -> je eigen werk reflecteren
- Een pragmatische onderzoeker zijn -> vanuit verschillende benaderingen en met allerlei
methoden, tools, materialen etc. kunnen werken
- Digitaal competent zijn -> online materialen, databases etc. begrijpen
- Een voorstander van verandering zijn -> positieve veranderingen willen zien
1.5 Belangrijke onderwerpen binnen criminologie
,1.6 Wat is crime
- Definitie -> het is een intentionele daad die de wet breekt of tegen de wet in gaat
- Wetten zijn niet vast of statisch -> ze kunnen aangevuld en aangepast worden -> daarmee staat de definitie
van crime dus ook nooit volledig vast
- Gedrag wordt vaak eerst gecriminaliseerd door de media, een bepaalde bevolkingsgroep etc. -> daarna moet
de regering hier een nieuwe wet van maken (staatsniveau)
- Ook morele componenten spelen mee in het criminaliseren of legaliseren van bepaald gedrag -> denk aan
homoseksualiteit en het plegen van abortus
- Sociaal geconstrueerde aard van crime -> hoeveel van wat als crime beschouwd wordt, is een product vd
dynamiek van een bepaalde samenleving op een bepaald moment
- Afwijkend gedrag kan op den duur als crime worden gezien, wanneer er genoeg reactie tegen komt
- Sommige criminologen kijken liever naar schade dan naar crime -> hoe meer schade er is aangericht, hoe
groter de consequenties
De definitie van crime hangt af van wie de dader is, welke daden er meespelen, wie het slachtoffer is en
wat er gedaan moet worden
1.7 Types crime
, Hoofdstuk 5, Crime tellen
5.1 Wat te tellen
- Hoe crime wordt gedefinieerd heeft impact op wat en hoe we meten -> het meten van crime is dus subjectief
- Er zijn veel mechanismen ontwikkeld om crime te tellen
- Toch zijn deze tellingen niet compleet, vanwege de verschillende criteria en veranderingen over tijd, zoals:
1) Verschillende categorieën van crime
2) De inclusie en exclusie van verschillende gedragingen
3) De prioriteiten en competenties die bijv. politieagenten stellen
- Naast het tellen van crime, zijn criminologen ook geïnteresseerd in:
1) Wie is de dader 4) Wanneer vond het plaats
2) Wie is het slachtoffer 5) Wat zijn de veranderingen over tijd
3) Waar vond het plaats
Deze info maakt het proces van ‘crime mapping’ mogelijk
5.2 Hoe tellen we criminaliteit
- Belangrijke middelen om crime te meten:
1) Officiële crime data van instanties die directe betrokkenheid hebben bij de aanpak van problemen op
het gebied vd openbare orde, officiële statistieken en door de politie geregistreerde data
2) Info verkregen van slachtofferonderzoek
3) Zelfrapportage -> gecentreerd rondom de vraag: ‘Heb je de afgelopen 12 maanden een delict gepleegd?’
(bestaat vanwege ‘slachtofferloze crimes’)
4) Data van non-gouvernementele organisaties en onderzoeksjournalistiek -> nuttig wanneer je specifieke
info wil over specifieke type crimes
5.3 Officiële geregistreerde data van crime
- Officiële data van crime wordt routematig geregistreerd door de politie en rechtbanken -> je hebt makkelijk
toegang tot deze data
- Deze data geeft info over de crime zelf -> het type, hoeveel etc., maar ook over andere gerelateerde details
- Het is lastig om crime internationaal te vergelijken, vanwege de verschillen in definities, drempelwaarden,
verzamelingsmethoden etc.
- Na WOII zijn de geregistreerde data cijfers enorm gestegen, maar daarentegen zijn de registratiemethoden,
de classificatie vd crimes, sociale omstandigheden etc. ook significant veranderd
- Er zijn ook data officieel geregistreerd over andere aspecten van het strafrechtelijke proces -> bijv.
statistieken gerelateerd aan veroordelingsresultaten, de gevangenisstraf en de proeftijd zijn belangrijk ->
hiermee kunnen we onderzoeken wie er wordt veroordeeld of de gevangenis in gaat, wat de resultaten zijn
van een proeftijd etc. -> vervolgens kun je weer kijken naar bijv. trends in de loop vd tijd
- Het meten vd uitkomst van straf is interessant binnen de statistieken (denk bijv. aan recidive)
- Het proces van geregistreerde data bestaat uit 3 componenten -> herkenning vd crime, de crime melden en
de crime opnemen in een bestand (recognition, reporting and recording)
- Er zijn kritiekpunten op officiële statistieken van crime:
1) Het duistere cijfer vd niet-geregistreerde data
De data is het resultaat van een reeks processen die eindigen in de lijst met gebeurtenissen die
hebben plaatsgevonden -> deze lijst is nooit compleet omdat data ook kwijt kan raken (attrition)
2) Soms herken je de crime niet (recognition)
Doordat het een gewone activiteit lijkt, omdat sommige crimes geen slachtoffer hebben of
simpelweg omdat slachtoffers hun zaken niet goed bijhouden (zoals financiën)
3) Soms wordt de crime niet gemeld (reporting)
Omdat slachtoffers de politie niet vertrouwen, omdat de gebeurtenissen beschamend was of omdat
ze bang zijn
4) Soms wordt de crime niet opgenomen (recording)
Omdat er te weinig bewijs is of omdat de politie een reporter niet vertrouwt
5) Crime wordt vaak bekeken door een ‘sociale construct lens’
Bijv. in Japan wordt seksueel misbruik vaak gezien als fout van het slachtoffer
