Theory and History of European Integration
1 september 2020 - hoorcollege 1
Europa wordt geassocieerd met de open grenzen. Maar toch hebben we grenzen, tussen
europese landen en maar ook buitengrenzen. De vraag wie het recht heeft om over deze
grenzen te beslissen wordt steeds belangrijker.
Europa gegroeid door de jaren heen. Maar door de Brexit verliezen we ook een land. 80%
van onze regels wordt gebaseerd op europese regels. De Europese Unie is niet helemaal
klaar. Landen werken samen, maar de EU heeft niet het recht om bepaalde dingen te
bepalen.
Je moet verschillende factoren meenemen die een rol spelen in Europese integratie. Je
moet de internationale context en sociaal-economische context meenemen.
4 september 2020 - hoorcollege 2
De German question gaat over Duitsland dat een probleem is. Het is verbonden aan the
balance of power. The balance of power was verbroken door Duitsland verschillende keren
en dat probleem moet opgelost worden.
Tussen de grote machten is er een balans. Dat betekend dat niet een macht zo sterk kan
worden dat de andere het niet meer kunnen terugvechten, en daardoor overlopen worden.
Wanneer een macht te machtig wordt is het balans verbroken.
Als elke grootmacht weet dat de andere tegen jou keren als je te machtig wordt probeer je
dat te voorkomen. Daardoor ga je je macht niet tot de max uitbreiden.
Napoleon was de eerste die het balans verbrak, voor de Duitse kwestie. Dit deed hij door
een rijk te creëren dat door hem geregeerd werd. Toen de andere macht bestolen samen
tegen hem te werken kon hij pas verslagen worden. Vervolgens volgde het congres van
Vienna. In Vienna werd er besloten om Frankrijk terug te stellen naar hoe het was en ook
alle andere grenzen terug te brengen hoe ze waren voor Napoleon. En daardoor een balans
in macht te creëren tussen Duitsland, Hongarije, Spanje, Rusland, Ottomaanse rijk etc. Ze
creëerde staten met belgië als bufferstaat tussen Frankrijk en Nederland. Zodat het veel
moeilijker is om voor een man Europa te veroveren. De Britten werd de bewaker van dit
balans en kon ingrijpen wanneer het nodig was.
Het werkte niet perfect, want er waren nog oorlogen na het congres. Maar wat niet gebeurde
was een wereldoorlog. Werkte ok, totdat Duitsland een Duitsland werd en te sterk werd om
te worden gestopt door andere. We zien hier 3 Frankrijk vs. Duitsland oorlogen.
De eerste oorlog was 1870-1871, Pruisen wist Frankrijk te veroveren. De Duitsers bezette
Frankrijk niet, maar maakte duidelijk dat Duitsland sterker was en dat Frankrijk niet iets
moest proberen, want anders zouden ze aanvallen. Het maakte de plaats van Frankijk
duidelijk. Omdat Bismarck besloot terug te trekken, werd het balans terug. Maar duitsland
bleef economische ontwikkelen, en dit werd geïnvesteerd in het leger. Ze werden sterker en
sterker. En hoe ga je dit balanceren. Hier zien we allianties ontstaan. Duitsland en z’n
vriendjes en Engeland en zijn vriendjes.
,In 1914 kwam de 1e WW, Duitsland besloot het een oorlog op twee fronten te maken. Tegen
Rusland en Frankrijk. Ze telde erop om snel genoeg te zijn voordat Engeland zich ermee
ging bemoeien. Frankrijk werd weer verslagen door Duitsland. Frankrijk was afhankelijk van
hulp om te overleven.
Na de 2e WW, kwam de vraag van de Duitse kwestie. Hoe kunnen we voorkomen dat
Duitsland weer zo machtig wordt dat we hem niet meer kunnen stoppen. In Yalta 1945, werd
door de 3 grote machtiging in de alliantie besloten hoe ze het continent kunnen managemen
na de oorlog. De oplossing was Duitsland te verdelen in stukjes, met hun invloedssfeer en
Berlijn zou ook worden verdeeld in stukjes. Ze bestuurde het land tot de situatie was
gestabiliseerd. En door een niet-europese macht involved te hebben. De VS was nu de
houder van het balans tussen de VS en de Sovjet Unie. Het idee was om maar een
bepaalde tijd te zijn en dat de allianties bleven overleggen. Maar door de koude oorlog werd
het Russische deel geïsoleerd van de andere stukken (ijzeren gordijn). Hierdoor werd de
scheiding een langdurige ding.
ECSC: Unie van kolen en staal
Waarom was het nodig ook al was Duitsland in stukjes verdeeld. Voor de VS was het key
om zijn eigen sfeer van invloed te behouden en zorgen dat de Sovjet Unie die van hen niet
uitbreid.
Jean Monnet, een French civil servant zei dat mensen alleen verandering accepteren
wanneer ze de necessity zien. Dus wanneer er een ciris aankomt. In Frankrijk iedereen was
overtuigd dat Duitsland opnieuw Frankrijk zou invallen. Dit kwam ook doordat de Franse
economie erg zwak was. Hoe kunnen we de Franse economie herbouwen, dan hebben we
Duitsland nodig als een markt en om toegang te hebben in hun kool. Wanneer Duitsland
toegang heeft tot kolen en staal kunnen ze hun leger ook weer opbouwen. Dit was de vraag
waar Monnet mee bezig was. Hoe kunnen we het communisme stoppen, een oorlog
voorkomen en de economie van Europa opnieuw opbouwen.
In deze tijd deden de communistische partijen het erg goed, want zij waren de mensen die
tegen de Nazi’s vochten. Veel mensen dachten dat dit de handlangers zijn van de Sovjet
Unie waren, maar dat was niet.
Monnet zei we moeten niet meer naar het idee van een balans van de macht. Dus hij kreeg
hulp van Robert Schuman. Op 9 mei 1950 werd het plan gepresenteerd. Hij presenteerde
het plan met angst voor de reacties dus hij probeerde het low key te brengen. Dus mensen
vinden het raar dat het überhaupt er doorheen is gekomen. Monnet zei wereld vrede kan
alleen worden vastgehouden wanneer we iets groots doen, want er zijn grote problemen om
ons heen. Hij zei dat Europa niet makkelijk gemaakt kan worden, maar we doen het in kleine
stappen, en we beginnen met kool en staal.
Dit creëerde een Unie die de kolen en staal overzagen, zodat ze elkaar niet kunnen vechten.
Maar wel om de economie te herstellen.
,De belangrijkste punten waren, om Duitse industrie te decreliseren zodat de duitse industrie
niet heel groot kon worden die niet kan worden gecontroleerd en om markttoegang te
creëren. Maar waarom was dit zo moeilijk.
Het was een veiligheidsdilemma, Frankrijk was bang om haar markt open te stellen zonder
te zien dat Duitsland decarteliseren. En dat duitsland daar gebruik van gaat maken en
Frankrijk weer overloopt. Duitsland was bang als Frankrijk niet doet wat ze belooft dat
Frankrijk gebruik kan gaan
maken van de markt en dat
Frankrijk Duitsland overloopt.
Er was veel wantrouwen
tussen de twee partijen.
Ze kunnen niet tot het beste uitkomst komen, omdat ze zo bang zijn dat de ander gebruik
van hen gaat maken dus dan is allebei niet mee doen het voordeligst.
Ondertussen was de UK niet geïnteresseerd, ze hebben nog steeds the Commonwealth. Ze
willen niet afhankelijk zijn van het continent, ze kunnen het zelf. De VS was voor deze Unie,
ze hadden dit al geprobeerd tot de marshall hulp. Wanneer de landen samen gaan werken
behouden ze hun invloedssfeer, wanneer deze landen gaan samenwerken. De VS deed dus
druk uitoefent op beide partijen.
Dus de Franse overheid ging akkoord, want het was duidelijk dat wanneer Frankrijk wilde
herstellen ze het Duitse kool nodig hebben en ze konden zo ook nog Duitsland in de gaten
houden. En de VS zou ingrijpen als een van de partijen de regels zou overschrijden.
In Duitsland had Adenauer die grote ideeën:
- reconciliation met Frankrijk; dus Duitsland was tot heel veel bereid, want hij wilde
als buren samen wonen
- Gleichberechtigung; dit betekend dat ze niet meer vernederd gingen worden zoals
na de eerste WW met de conferentie van Versaille, ze wilde hetzelfde behandeld
worden als andere europese landen
- Westbindung; hij maakte duidelijk dat west-duitsland deel wilde uitmaken van een
west-europees front.
Het feit dat hij iedereen kon overtuigen was doordat hij veel meer macht had dan in een
normale democratie. Dus hij had de macht om te zeggen dit gaan we doen en iedereen
volgde.
Nederland was geen voorstander van de Unie, de BENELUX was net ontstaan. Ze waren
wel heel enthousiast over ander samenwerkingsverbanden. Dit is leuk voor FA en DUI, want
ze proberen een deal te sluiten die leuk voor hun is en er zit een supranationale autoriteit
boven. Maar wie gaat deze supranationale autoriteit controleren. Dit is een big power deal
en wij toekijken, daarom is een een council of ministers die de supranationale autoriteit kan
blokkeren via een veto. Dit ging tegen Monnet in want hij wilde een groep hebben die over
het algemeen belang ging. Je wilt een supranationale organisatie beginnen maar je eindigt
met iets complex.
, Het zou de common interest behartigen, met de Council of ministers geleid door Monnet. In
deze council spraken ze verschillende talen en er waren altijd tolken mee. En er was een
Parliamentary Assembly, die bestonden uit nationale MPs. En er was een Court
De key element van de treaty van het ECSC zijn:
- decartelisation van de duitse kool en staal industrie
- transition towards a customs union for coal and steel
- equitation funds; om de zwakste landen te ondersteunen
- Gradual harmonisation of working conditions.
In 20 april 1951 werd de treaty ondertekend en werd de ECSC in het leven geroepen.
decartelisation; een kartel is wanneer meerdere industrieën/bedrijven akkoord gaan over
een prijs die ze vragen over een bepaald product/servers en daardoor een gesloten
community creëren het is het tegenovergesteld van open competitie. Wanneer de duitse
kool en staal industrie afgesloten is voor competitie en hun prijzen op ander op te dringen,
maken ze andere zwakker en hun positie sterker. Decartelisation betekend dat ze niet deze
afspraken onderling mogen maken, ze moesten de markt openen voor andere landen en
moesten hun producten voor dezelfde voorwaarde verkopen dan ze zouden doen aan
Duitsland zelf. Je opent een industrie voor competitie.
Monnet zijn plan was wel succesvol, omdat het gelimiteerd was en duidelijk.
Waarom lukte een EU defense community niet. In 1949 begon de Koude Oorlog, en het
gevoel ontstond dat je de Sovjet Unie niet kon vertrouwen. Truman begon hier ook met de
Trumandoctrine, waarmee hij communisme wilde beperken. Dus overal waar communisme
verspreiden wilde hij het limiteren binnen haar grenzen, daarom werd ook het Marshall plan
ingesteld. Toen brak de oorlog in Korea uit, China was involved in deze Oorlog. Voor de VS
waren ze beide Communisten, dus ze zagen als een blok en niet twee landen. Dus ze
gingen vechten aan de kant van zuid-Korea om Noord-Korea terug te dringen en daarmee
het communisme.
De VS wilde de capaciteit van west-europa verbeteren zodat ze zichzelf kunnen verdedigen,
en ze niet altijd hoefde in te grijpen bij elke klein probleem. Maar om dit te kunnen bereiken
moesten ze de militaire capaciteit van west-duitsland uitbreiden. Om west-duitsland opnieuw
te bearmen was natuurlijk een no go. Maar René Pleven kwam met het idee om een
europese army, met duitse groepen. Dus nederland en mochten een eigen leger, maar
duitsland mocht alleen in het europese army troepen hebben. Maar dit was natuurlijk vet
radicaal en wilde heel veel mensen niet. De VS was wel voor alles dat de duitse weer een
leger zou hebben. Dus de VS was involved in de negotiations.
- het plan was anders dan het ECSC plan; want Duitsland was niet op dezelfde manier
behandeld worden dan de ander europese landen.
- Er was geen policy over wat er mee gaat gebeuren; besluit wanneer het duitse leger
gebruikt kan worden.
Uiteindelijk creëerde het sterke gevoelen in Frankrijk en kwam het niet tot een formal vote.
Het Franse parlement, stemde tegen en er was geen meerderheid. Wat cruciaal was dat er
duitsers zouden zijn in uniformen en de positie van Duitsland werd versterkt. De UK wilde
niet meedoen, dat maakte FA erg insecure. Want ze konden niet op de UK rekenen.
