Samenvatting
Samenvatting Praktisch Internationaal Recht
Samenvatting van het boek Praktisch internationaal recht, voor het vak Internationaal recht.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 14 pagina's
Voorbeeld 2 van de 14 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Verkoper
Volgen
Voorbeeld van de inhoud
Samenvatting H2 Rechtsbronnen2.1 Verdragen
Een verdrag kan worden gesloten tussen twee of meer dan twee staten. Ook kan dit tussen een staat
en een internationale organisatie.
Multilateraal verdrag = een verdrag dat tussen meer dan twee staten is gesloten.
Bilateraal verdrag = als twee staten afspraken met elkaar maken en dit schriftelijk vastleggen.
Schriftelijke overeenkomst tussen staten ook wel: statuut, protocol, conventie, covenant of akkoord.
Een verdrag komt tot stand na diplomatieke lobby door groeperingen of partijen die een bepaald
onderwerp een warm hart toedraagt. Na de lobby starten de onderhandelingen over de tekst van het
verdrag. Dit kan best moeizaam gaan als partijen zich bij hun standpunt houden en geen concessies
willen doen. Hiervoor kan een voorbehoud helpen: staten zijn dan niet gebonden aan het artikel in
het verdrag waar een voorbehoud is gemaakt.
Als dit proces is doorlopen dan wordt het verdrag ondertekend door een bevoegd
vertegenwoordiger van de staat. Hierna wordt het verdrag bekrachtigd via een akte van
bekrachtiging bij de depositaris of de beheerder van het betreffende verdrag.
Taak beheerder: het voeren van een administratie van alle ratificaties zo weet iedereen wanneer
het verdrag in werking treedt.
Comité: evalueert de rapporten van de staten en maakt zogenoemde general comments. Dit zijn ook
uitwerkingen van een verdragsbepaling en een bron van rechtsregels.
Volgens art. 91 Gw moet het parlement eerst zijn goedkeuring verlenen aan verdragen. Deze
goedkeuring vindt plaats via de Rijkswet goedkeuring en bekendmaking van verdragen (Rgbv).
Ratificatie = een nationale procedure waarbij verdragen worden goedgekeurd. Hierna treedt het
verdrag in werking. Deze wordt dan gepubliceerd in het Tractatenblad (Trb).
2.2 Rechterlijke beslissingen en doctrine
Jurisprudentie = alle geschreven uitspraken van rechters van internationale organen.
Internationaal Gerechtshof (IGH) is gevestigd in Den Haag. Daar wordt uitspraak gedaan over
internationale conflicten tussen staten. IGH is het voornaamste gerechtelijke orgaan van de VN en
heeft als taak het slechten van geschillen tussen staten.
De rechtelijke beslissingen hebben een gezaghebbende werking, omdat elk lid van de VN zich
verbindt om de beslissing van het IGH na te leven in iedere zaak waarbij het partij is.
Ook kan het IGH advies geven.
Doctrine, of de opvattingen van de meest bevoegde schrijvers kunnen een hulpmiddel zijn voor het
bepalen van een rechtsregel. Wetenschappelijke academici bestuderen het internationaal echt en
kunnen daarbij vanuit verschillende invalshoeken het recht benaderen.
2.3 Besluiten van internationale organisaties
Internationale organisaties zijn opgericht door staten. Deze nemen via hun organen besluiten die van
invloed kunnen zijn op de nationale rechtsorde van een staat. zo kan bijv. de Veiligheidsraad van de
VN via resoluties besluiten tot militair ingrijpen op grond van art. 42 VN-Handvest.
Vaak hebben internationale organisaties hun eigen rechtsprekende organen: het IGH van de VN, het
Hof van Justitie van de EU of het EHRM van de Raad van Europa.
Besluiten van internationale organisaties zijn niet als rechtsbron in art. 38 Statuut IGH genoemd,
maar toch worden deze besluiten door de internationale gemeenschap en rechtsgeleerden wel als
bron van rechtsregels gezien.
, 2.4 Gewoonterecht
Veel regels die later zijn geschreven in verdragen hebben zich eerst ontwikkeld als gewoonterecht.
Later zijn staten overeengekomen om dit te beschrijven en vast te leggen in verdragen. Het
gewoonterecht wordt ingegeven als uiting van wat staten op dat moment belangrijk vinden. Vaak
vinden rechtsregels hun oorsprong in het gewoonterecht.
Volgens art. 38 Statuut IGH is het gewoonterecht ‘internationaal gebruik, als blijk van een als recht
aanvaarde algemene gewoonte’. Het gewoonterecht bestaat uit twee elementen:
1. Het internationale gebruik = materiële element.
Het constateren van een gewoonterechtelijke regel dat een bepaalde tijd waarneembaar is.
2. De als recht aanvaarde algemene gewoonte = de opinio iuris sive necessitatis.
De overtuiging van staten om een regel toe te passen omdat dit zo hoort.
Gewoonterecht kan zowel regionaal als wereldwijd voorkomen.
Voor het vaststellen van een regel van gewoonterecht moet voldaan zijn aan het materiële element,
een constante, extensieve en uniforme praktijk.
Als een staat het niet eens is met een gewoonterechtelijke regel kan hij hiertegen protesteren.
Hierdoor wordt het duidelijk dat een staat het met een gewoonterechtelijke regel niet eens is.
Maar als een staat het er wel mee eens is kunnen zij over deze regel zwijgen, als teken dat ze het
ermee eens zijn.
2.6 Dwingende internationale normen
Er leven in het internationale recht opvattingen waarvan staten overtuigd zijn dat hiervan niet mag
worden afgeweken. Denk hierbij aan genocide of slavernij en piraterij. Dit zijn regels van dwingend
recht, ook wel ius cogens genoemd.
Art. 63 WVV: in geval van een nieuwe dwingende norm van algemeen volkenrecht wordt lek
bestaand verdrag dat in strijd is met deze norm nietig verklaard en dus automatisch geëindigd.
2.7 Eenzijdige handelingen
Eenzijdige handelingen zijn feitelijke handelingen of rechtshandelingen die gericht zijn op een
bepaald rechtsgevolg. Ze kunnen in geschreven en ongeschreven vorm voorkomen.
De ongeschreven vorm kunnen verklaringen zijn van een staatshoofd waarin een bepaald standpunt
naar voren komt. Dit kan zelfs leiden tot de vorming van gewoonterecht.
Eenzijdige handelingen komen voor als een staat een situatie aanvaardt, waaruit rechten en plichten
kunnen voortvloeien. Alles wat een staat doet heeft gevolgen. Door te protesteren laat een staat de
internationale gemeenschap weten dat hij het niet eens is met bijvoorbeeld de erkenning van een
andere staat.
2.8 Samenloop
Als ongeschreven recht geschreven recht wordt noem je dat een samenloop van rechtsbronnen. Het
gewoonterecht kan opgenomen worden in het geschreven recht. Wel blijft het gewoonterecht naast
de verdragsbepaling bestaan. Immers, als staten geen partij worden bij het verdrag, kunnen ze
alsnog gebonden zijn door het gewoonterecht.
Er zijn geen gronden dat wanneer gewoonterecht is opgenomen in een verdrag, het verdrag
voorrang heeft boven het gewoonterecht.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper mandyvarkevisser. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,98. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 67474 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen