HOOFDSTUK 1 – John Locke’s children
John Locke was de eerste die zich bezighield met de noodzaak van kindgericht onderwijs.
- Locke zag de kindertijd als een weg naar volwassenheid en de rijping van menselijke
vermogens.
Locke had twee visies op kinderen:
1. Kinderen zijn nog niet volledig rationeel. Hierdoor zijn ze ongeschikt voor volwassen
burgerschap en dit rechtvaardigt de afhankelijkheid van hun ouders.
2. Het hoofddoel van onderwijs is het bereiken van redelijkheid. Het bereiken van
redelijkheid en het verwerven van kennis is kenmerkend voor de ontwikkeling van
kind tot volwassene, dit wordt ook bereikt door rijping/nature.
De leidraad in Lockes visie is de nadruk op het verwerven van vermogens en
bevoegdheden in plaats van het verwerven van discrete kennis of principes.
Locke was tegen het fysiek straffen van kinderen omdat dat hun natuurlijke dwang om plezier
te zoeken en pijn te vermijden versterkt en omdat het kind op deze manier niet leert te
redeneren (het kind associeert het verboden gedrag met straf maar weet niet waarom het
gedrag verboden is).
Locke was tegen een sterke ouderlijke macht. Hij had hier een aantal ideeën over:
1. Kinderen hebben nog geen ratio en daardoor nog geen vrijheid. Ouders zijn
gerechtvaardigd en zijn verplicht om eerst voor hun kind te beslissen.
2. Een ouder moet zich als een goede voogd gedragen. Ook al hebben ouders hun kind
geproduceerd, hun kind is geen bezit.
3. God heeft de mensen zo gemaakt dat ze zich willen voortplanten en zichzelf soms
wegcijferen voor hun nageslacht.
HOOFDSTUK 2 – The concept of childhood
In Artikel 1 van het Verdrag inzake de rechten van het kind staat dat een kind inhoudt dat je
jonger bent dan 18, tenzij de wet van toepassing is al eerder volwassenheid toekent.
Er zijn drie ideeën over het ongeboren kind:
1. Het wezen in utero heeft dezelfde morele status als het geboren kind, op deze manier
wordt het wezen in utero beschermd.
2. Een moeder moet nadenken over de consequenties van haar gedrag op het
toekomstige kind, op deze manier wordt het toekomstige kind beschermd.
3. Een leven is beter dan niet bestaan, maar het mogelijke kind verdient meer.
Feinberg komt met het idee dat elk toekomstig kind een geboorterecht heeft; het
recht om te kunnen genieten van verschillende voordelen tijdens het leven.
Philippe Ariès heeft een stelling over de kindertijd: Alleen in moderne tijden kan er een goed
begrip van kindertijd worden bereikt.
Hij heeft een aantal aannames gedaan waar kritiek op is:
- Ariès stelde dat de hoge kindersterfte door de onverschilligheid van de ouders kwam,
maar de moderne neiging om bezorgd te zijn over je baby leidt niet tot een daling van
de kindersterfte.
- Ariès ziet het ontstaan van een schoolsysteem als gevolg van het bewust zijn van de
kindertijd, maar het ontstaan van een schoolsysteem kan ook gezien worden als een
voorwaarde voor het ontstaan van het bewust zijn van de kindertijd.
- Ariès zei dat er een concept van kindertijd ontbrak, alleen ons concept van kindertijd
ontbrak dus het was niet zo dat er helemaal geen concept van kindertijd was.
,Sommige wetenschappers zien kindertijd als een sociale constructie en de onvolwassenheid
van kinderen als een natuurlijk gegeven. Ook op deze visie is kritiek:
- Biologische of natuurlijke dingen moet je niet als onveranderlijk zien.
- De kindertijd bestaat uit zowel biologische als sociale factoren.
- De kindertijd kunnen we op verschillende manieren begrijpen, een gevaar is idealisme.
Rawls maakt een onderscheid tussen het concept en de opvatting van kindertijd:
- Het concept van kindertijd stelt dat kinderen worden onderscheiden van volwassenen
met betrekking tot een aantal niet-gespecificeerde eigenschappen.
- De opvatting van kindertijd is een nauwkeurige beschrijving van deze eigenschappen.
Met dit onderscheid is het mogelijk om de de fundamentele kritiek op de stelling van
Ariès te herformuleren: Ariès beweert dat er vroeger geen concept van kindertijd was, hij
veronderstelt hierbij echter dat het hebben van een concept van kindertijd hetzelfde is als
het hebben van een moderne opvatting over kindertijd.
Rousseau vindt dat onderwijs de identiteit en bijzondere aard van het kind moet erkennen.
Opvattingen over de kindertijd kunnen verschillen in drie aspecten:
1. Grens. Waar ligt de grens tussen kindertijd en volwassenheid?
2. Dimensies. Er zijn meerdere punten waar verschillen tussen kinderen en volwassenen
te zien zijn.
3. Divisies. De periode van geboorte tot volwassenheid kan onderverdeeld worden in
verschillende periodes.
HOOFDSTUK 3 – The modern conception of childhood
Het meest belangrijke kenmerk van de opvattingen over de kindertijd in de moderne westerse
tijd is dat er een duidelijk onderscheid is tussen het gedrag dat wordt verwacht van kinderen
en het gedrag dat wordt verwacht van volwassenen.
- Volgens Artikel 32 van het Verdrag moet een kind beschermd worden tegen uitbuiting,
gevaarlijk werk en werk dat de educatie verstoort.
Ernst Haeckel stelde een expliciete formulering over de relatie tussen de ontwikkeling van
individuen en van soorten op: zijn biogenetische wet hield in dat de ontwikkeling van een
embryo tot een volwassene, ontogenie genoemd, een herhaling was van de complete
ontwikkeling van soorten, fylogenie genoemd.
Het ontwikkelingsmodel heeft drie uitgangspunten:
1. Teleologie. Het model veronderstelt dat er een eind (telos) zal worden bereikt, in dit
geval is dat de staat van volwassenheid.
2. Noodzaak. Een kind moet door elke fase van het ontwikkelingsmodel gaan om
progressie te maken, er is namelijk sprake van een continue ontwikkeling.
3. Endogeniteit. Ontwikkeling gebeurt op eigen beweegkracht van het kind, de
ingebouwde structuren zorgen voor de ontwikkeling.
In het Christendom worden kinderen gezien als het dichtst bij God; kinderen zijn onschuldig
omdat ze nog maar net op de wereld zijn.
Opgroeien is een onvermijdelijke achteruitgang van deze oorspronkelijke perfectie.
Hiertegenover staat het puritanisme; kinderen zijn van nature geneigd tot slechtheid.
Een strenge opvoeding zou deze neiging kunnen corrigeren.
, In de Engelse literatuur wordt het kind sinds 1790 gebruikt als schrijfonderwerp:
- Romantici zagen het kind als onschuldig van oorsprong. Het enthousiasme van een
kind dooft uit naarmate het ouder wordt door sociale overeenkomsten en tradities.
- In het Victoriaanse tijdperk was er een sentimentaliteit; de onschuld, zwakheid en
kwetsbaarheid van het kind werd gebruikt om de onmenselijkheden van de 19-eeuwse
maatschappij te onderdrukken.
Nostalgie en een gevoel van verlies leidde tot escapisme; de kindertijd werd
weergegeven als een verloren droomwereld.
- In de 20e eeuw werd de literatuur over de kindertijd realistisch; kinderen werden niet
meer gezien als puur en onschuldig en hun invloed op volwassenen werd erkend.
- In de moderne tijd wordt het kind gezien als onschuldig, incompetent en het kind
moet een volwassene worden.
HOOFDSTUK 4 – Children’s moral rights
Er zijn twee theorieën over wat het inhoudt om rechten te hebben:
1. De wil- of keuze theorie. Een recht is een beschermende uitoefening van een keuze.
Alleen degenen die in staat zijn tot het uitoefenen van keuzes hebben rechten,
kinderen hebben dus nog geen rechten.
2. De belangentheorie. Een recht is een bescherming van een zwaarwegend belang.
Kinderen hebben zwaarwegende belangen en daarom ook rechten.
Feinberg onderscheidde drie soorten rechten:
1. A rechten die alleen voor volwassenen zijn. Dit zijn voornamelijk
vrijheidsrechten/participation rights voor het uitoefenen van je vrijheid.
2. A-C rechten die voor zowel volwassenen als kinderen zijn. Dit zijn voornamelijk
welzijnsrechten/protection rights om belangrijke elementen van je welzijn te
beschermen (bijvoorbeeld gezondheid en de mogelijkheid om te werken).
3. C rechten die alleen voor kinderen zijn.
HOOFDSTUK 5 – Liberation of caretaking?
Kinder-liberationisten hebben een aantal stellingen, dit zijn de belangrijkste:
1. Het moderne scheiden van de wereld van volwassenen en de wereld van kinderen is
een onterechte en onderdrukkende discriminatie.
2. Kinderen hebben recht op dezelfde rechten als volwassenen.
Kinderen moeten niet als incompetent gezien worden.
Farson en Holt zeggen dat volwassenen behoefte hebben aan de onschuld en incompetentie
van kinderen, dit wordt ook wel ideologische constructie genoemd.
Volgens Farson en Holt zouden kinderen dezelfde rechten moeten hebben als volwassenen,
hiervoor geeft hij twee redenen:
1. Leeftijd is een arbitrair criteria voor het wel of niet bezitten van rechten.
2. Kinderen worden uitgesloten van rechten omdat ze in bepaalde opzichten incompetent
zijn, maar volwassenen zijn soms ook nog onbekwaam.
Howard Cohen erkent dat het toekennen van rechten aan kinderen te maken heeft met hun
capaciteiten of juist het gebrek daaraan. Kinderen kunnen de capaciteiten van anderen lenen
om hun rechten vrij te stellen, die anderen maken dan keuzes voor het kind om te zorgen dat
de rechten worden nageleefd.
Een invloedrijke aanname van de moderne liberale filosofie is dat alle volwassenen in staat
zijn om rationele, zelfstandige beslissingen te nemen. Als ze dat niet kunnen worden anderen
gerechtvaardigd om dit voor hen te doen (paternalisme).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper nadinedevogel. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,29. Je zit daarna nergens aan vast.