Samenvatting
Samenvatting Literatuur KNP Interventies
Dit is mijn samenvatting van alle literatuur voor het vak KNP: Interventies, van de specialisatie Klinische-Neuropsychologie aan de UvA.
[Meer zien]Voorbeeld 4 van de 81 pagina's
Voorbeeld 4 van de 81 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Gekoppeld boek
Titel boek:
Auteur(s):
- Uitgave:
- ISBN:
- Druk:
Voorbeeld van de inhoud
Interventies*** deze samenvatting bevat alleen sectie 6 van de hoofdstukken van het boek
Hoofdstuk 1 Verstandelijke beperkingen.
Hoofdstuk 3 Autismespectrumstoornis.
Hoofdstuk 4 Aandachtsdeficiënte-/hyperactiviteitsstoornis.
Hoofdstuk 5 Leerstoornissen.
Hoofdstuk 6 Ticstoornissen.
Hoofdstuk 7 Waanstoornis.
Hoofdstuk 8 Kortdurende psychotische stoornis.
Hoofdstuk 9 Schizofrenie en schizofreniforme stoornis.
Hoofdstuk 10 Schizoaffectieve stoornis.
Hoofdstuk 11 Bipolaire stoornissen.
Hoofdstuk 12 Disruptieve stemmingsdisregulatiestoornis.
Hoofdstuk 13 Depressie.
Hoofdstuk 14 Persisterende depressieve stoornis.
Hoofdstuk 17 Specifieke fobieën.
Hoofdstuk 18 Sociale angststoornis.
Hoofdstuk 19 Paniekstoornis en agorafobie.
Hoofdstuk 20 Gegeneraliseerde angststoornis.
Hoofdstuk 21 Obsessief-compulsieve stoornis, inclusief verzamelstoornis.
Hoofdstuk 22 Morfodysfore stoornissen.
Hoofdstuk 25 Post-traumatische stressstoornissen.
Hoofdstuk 26 Aanpassingsstoornissen.
Hoofdstuk 27 Dissociatieve stoornissen.
Hoofdstuk 28 Somatisch-symptoomstoornis.
Hoofdstuk 29 Ziekteangststoornis.
Hoofdstuk 30 Conversiestoornis (functioneel-neurologisch-symptoomstoornis).
Hoofdstuk 31 Nagebootste stoornis.
Hoofdstuk 37 Slaap-waakstoornissen.
Hoofdstuk 41 Gedragsstoornissen.
Hoofdstuk 45 Stoornis in alcoholgebruik.
Hoofdstuk 46 Stoornis in cannabisgebruik.
Hoofdstuk 47 Stoornis in het gebruik van opioïde en stimulantium.
Hoofdstuk 48 Stoornis in het gebruik van een hypnoticum of anxiolyticum.
Hoofdstuk 49 Stoornis in tabaksgebruik.
Hoofdstuk 50 Gokstoornis.
Hoofdstuk 51 Delirium.
Hoofdstuk 52 Uitgebreide neurocognitieve stoornis (dementie).
Hoofdstuk 53 Beperkte neurocognitieve stoornis.
-1- De nieuwe standaard voor kwaliteit zorg.
-2- Cognitieve gedragstherapie.
-2- Psychoeducatie.
-3- Oplossingsgerichte therapie.
-3- Nieuwe inzichten over exposure.
-4- How does EMDR work?
-4- How does mindfulness meditation work?
-4- Mindfulness en psychotherapie.
-4- Bewegen richting flexibiliteit met ACT.
-5- Nonpharmacological interventions for ADHD.
-5- Stahl’s essential psychopharmacology H2.
-7- Hersenstimulatie: de meest directe vorm van neuromodulatie.
-7- ResPECT – een decennium Vlaams-Nederlands onderzoek naar ECT.
-7- Dokter, komt mijn geheugen terug?
-7- Predictors of cognitive and psychosocial outcomes after STN DBS in PD.
,Hoofdstuk 1 Verstandelijke beperkingen
Mensen met een verstandelijke beperking hebben, afhankelijk van de mate van hu
beperkingen, vaak langdurige ondersteuning nodig van anderen om zich verder te
ontwikkelen en de kwaliteit van leven te vergroten.
Biologische behandeling
Vanwege comorbide psychiatrische stoornissen kan er met medicatie worden behandeld.
In principe wordt dan voor dezelfde medicatie gekozen als die voor mensen zonder
verstandelijke beperking. Verder is het belangrijk dat de omgeving van de patiënt
nadrukkelijk betrokken wordt bij gedragsobservaties.
Psychologische behandeling
Het gebrek aan toegang tot de reguliere psychotherapie voor mensen met een
verstandelijke beperking heeft geleid tot uitsluiting bij regulier onderzoek, waardoor
wetenschappelijke gegevens over effectieve interventies en behandeling bij deze groep
ontbreken. Slechts enkele behandelingen zijn momenteel empirisch voldoende
onderbouwd.
Bij de behandeling wordt nadrukkelijk aandacht besteed aan het erbij betrekken van de
omgeving, zoals familie en begeleiders. Daarnaast wordt er rekening mee gehouden dat
mensen met een verstandelijke beperking meer tijd nodig hebben om informatie te
verwerken. Interventies gericht op externe controle van de gedragsproblemen zijn bij
uitstek geschikt voor mensen met een matige tot diepe verstandelijke beperking. CGT
wordt in de praktijk veelal toegepast bij mensen met een lichte verstandelijke beperking.
Voor kinderen met ernstige meervoudige beperkingen die gedragsproblemen hebben, is
een behandelmethode ontwikkeld die zich richt op een van de onderliggende problemen,
namelijk verstoorde gehechtheid. De integratieve therapie voor gehechtheid en gedrag
(ITGG) start met het opbouwen van een gehechtheidsrelatie tussen het kind en een
daarvoor speciaal opgeleide psychotherapeut. Het probleemgedrag nam sterk af tijdens
de fase waarin de gehechtheidsrelatie werd opgebouwd en nieuw gedrag bleek
effectiever aangeleerd te kunnen worden.
,Hoofdstuk 3 Autismespectrumstoornis
Autismespectrumstoornissen blijven gedurende de gehele levensloop hun invloed houden
op de ontwikkeling en het dagelijks leven. De behandeling is dan ook gericht op het
optimaliseren van de kwaliteit van leven en op het stimuleren van de sociale en
cognitieve ontwikkeling. Primair is de behandeling gericht op het reguleren van het
gedrag, op de bijkomende gedragsproblemen die het gevolg zijn van de stoornis en op
eventuele comorbiditeit. Kinderen met autismespectrumstoornis kunnen vaak ook in het
reguliere onderwijs blijven functioneren, al dan niet met extra ondersteuning.
Biologische behandeling
Soms wordt bij autismespectrumstoornissen voor een medicamenteuze behandeling
gekozen, voornamelijk om hyperactiviteit te reduceren (methylfenidaat) en om
emotionele stabiliteit te bevorderen en angst en agressie te bestrijden (atypische
neuroleptica). Ook wordt geregeld melatonine voorgeschreven om het dag-en-
nachtritme te ondersteunen en slaapproblemen te verminderen.
Psychologische behandeling
Gedragstherapeutische behandelingen zijn het effectiefst bij het behandelen van
gedragsproblemen die bij autismespectrumstoornissen voorkomen. Bij
hoogfunctionerende individuen met een autismespectrumstoornis bestaat er een groot
risico op het ontstaan van een depressie als het ‘anders-zijn’ bewust tot problemen in
het functioneren leidt. Steunend psychotherapeutisch contact kan dan zinvol zijn. Er zijn
veel ‘alternatieve’ behandelingen beschikbaar voor autismespectrumstoornissen. Helaas
zijn veel van deze behandelingen ineffectief.
, Hoofdstuk 4 Aandachtsdeficiënte-/hyperactiviteitsstoornis
Twee behandelvormen zijn effectief gebleken als behandeling van ADHD: medicatie en
gedragstherapeutische interventies. Medicatie wordt doorgaans als eerste behandeling
geadviseerd bij (matig) ernstige ADHD die tot belemmering leidt in diverse situaties.
Onderzoek laat zien dat medicatie op korte termijn vaak superieur is aan
gedragstherapie, maar dat de effecten op lange termijn vergelijkbaar zijn.
Biologische behandeling
Methylfenidaat in kortwerkende of langwerkende vorm wordt algemeen als middel van
eerste keuze aangemerkt, ook indien er sprake is van comorbiditeit. Het stimuleert de
afgifte en verminderd de heropname van dopamine en noradrenaline. Ongeveer 70%
van de kinderen heeft baat bij een behandeling met methylfenidaat, als wordt zelden
normalisatie van gedrag bereikt. Naast een reductie van ADHD-symptomen heeft
methylfenidaat een gunstig effect op oppositioneel en antisociaal gedrag en het sociaal
functioneren. Bij onvoldoende effectiviteit of ernstige bijwerkingen kan worden
uitgeweken naar dexamfetamine. Ongeveer 90% van de kinderen met ADHD reageert
positief op methylfenidaat of dexamfetamine. Bijwerkingen van stimulantia treden vooral
op bij aanvang van de behandeling. Ze worden getypeerd als niet-ernstig en reversibel.
De frequentst gerapporteerde bijwerkingen zijn verminderde eetlust, gewichtsverlies,
inslaapklachten en hoofdpijn.
Een eliminatiedieet laat gunstige effecten zien wat betreft de vermindering van ADHD-
symptomen, maar verder onderzoek is nodig voordat deze interventies in de praktijk
kunnen worden toegepast.
Psychologische behandeling
Door een systematische controle op de uitlokkende factoren van het gedrag van het kind
en door beïnvloeding van de gevolgen van het gedrag via belonen, straffen en uitdoven
wordt stap voor stap de gewenste gedragingen versterkt en wordt het ongewenste
gedrag afgezwakt. Indirecte gedragstherapie (via de ouders or leerkracht) staat bekend
onder de naam parent management training en is effectief gebleken in de reductie van
ADHD-symptomen en oppositioneel gedrag. Beperkingen van gedragstherapie zijn dat
het langetermijneffect onduidelijk is en dat het kind afhankelijk blijft van de omgeving.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper psychmeisje. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €7,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 66579 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen