Aardrijkskunde Samenvatting H4
Klimaatbeleid in de praktijk
§4.1: Mondiaal en Europees beleid
Verdrag van Kyoto
Sinds de jaren tachtig kwamen er meer zorgen over klimaatverandering en diens gevolgen,
dus zijn er nu regelmatig klimaatconferenties waar bijna alle landen vertegenwoordigd zijn.
Het Kyotoprotocol werd na zeven jaar onderhandelen in 2005 in werking gesteld en het
doel was om ten opzichte van 1990, de uitstoot in 2012 met 5,2% te verminderen en na de
verscherping met 18% in 2020. Er moet echter een nieuw akkoord komen, want volgens
het Kyotoprotocol komt de CO2-uitstoot voornamelijk uit ontwikkelde landen, maar
tegenwoordig komt het grootste deel uit ontwikkelingslanden zoals China en India.
De Verenigde Staten hebben het verdrag wel ondertekend, maar voeren het niet uit. Zij
kiezen echter voor kleine maatregelen met schone technologie voor fossiele brandstoffen.
Klimaattop in Parijs, 2015
Vaak komen landen niet tot overeenstemming bij klimaattoppen en zijn er veel politieke
discussies over opgelegde maatregelen, zo ook in 2015.
Veel landen (ook VS) hadden voor de top al klimaatakkoorden over CO2-uistoot gesloten.
Tot verassing werd het akkoord door grote uitstoters als China, de VS, Inda en de EU
geratificeerd. Meer dan 55 landen met meer dan 55% van de uitstoot doen mee.
De top had de volgende afspraken als gevolg: in 2050 moet er een broeikasevenwicht zijn,
de mondiale temperatuurstijging moet in 2100 onder de 2 graden zijn gebleven (het liefst
1,5), elke vijf jaar wordt het klimaatbeleid van deelnemende landen gecontroleerd, er komt
een fonds dat jaarlijks $100 miljard beschikbaar stelt voor klimaatbeleid in ontwikkelings-
landen en er wordt geen onderscheid meer gemaakt tussen industrielanden en
ontwikkelingslanden, iedereen moet zelf inzet tonen (komt dus terug op Kyotoprotocol).
Resultaatgericht
De reacties op de conferentie waren positief. Bij maatregelen moet worden gelet op de
haalbaarheid en effectiviteit, want ‘forecasting’ heeft weinig zin zonder ‘backcasting’.
Een risicoanalyse van de klimaatgevolgen moet gemaakt worden met communicatie tussen
overheid, bedrijfsleven en organisaties. Ook moet burgerlijk draagvlak gecreëerd worden.
Rijke landen moeten arme landen ondersteunen, al helemaal snelle ontwikkelingslanden
(China en India). Ook is er kennis en expertise nodig voor ‘groene’ investeringen.
Kritiek
In het verdrag zijn geen straffen vastgelegd voor als een doel niet gehaald wordt. Ook is er
bij de controle geen transparantie of communicatie verplicht.
Wie moet betalen voor tekorten die ontstaan door klimaatverandering staat ook nergens,
wat het probleem op arme landen afschuift.
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper casdekker. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €3,49. Je zit daarna nergens aan vast.