Hoofdstuk 6, Memory
Het geheugen is een complex systeem. Er zijn verschillende geheugensystemen om verschillende
soorten informatie op te slaan. Wanneer de informatie opgeslagen is in het geheugen, is het soms
lastig er een beroep op te doen.
THE NATURE OF MEMORY
How does informati on turn into memories?
Er wordt veel informatie opgeslagen in ons geheugen, maar veel hiervan verliezen we ook weer. Het
geheugen bestaat uit verschillende vermogens, welke van persoon tot persoon en van tijd tot tijd
kunnen verschillen.
Het geheugen speelt een belangrijke rol in ons leven. Zonder het geheugen zou je geen idee hebben
van wie je bent. De capaciteit van het geheugen hangt af van een complex mentaal systeem.
Basic Memory Processes
Het geheugen hangt af van drie basisprocessen: encodering, opslag en terughalen. Allereerst moet
informatie verandert worden in het geheugen, hierbij is encodering nodig. Encodering (Engelse term:
encoding) is een proces waarbij informatie omgezet wordt in een vorm waarop het
geheugensysteem het accepteert en kan gebruiken. We gebruiken geheugencodes (memory codes)
om informatie om te zetten in mentale representaties van die informatie. Ieder zintuig heeft een
eigen code.
Codes voor het auditieve geheugen (Engelse term: auditory memory, ook wel acoustic memory,
akoestisch geheugen) zijn mentale representaties van stimuli zoals geluiden, zoals tonen of rijm.
Codes voor het visuele geheugen (Engelse term: visual memory) zijn mentale representaties van
stimuli als afbeeldingen. Codes voor het semantisch geheugen (Engelse term: semantic memory),
geheugen voor algemene kennis over de wereld, representeren de algemene zin van ervaring. de
manier van encoderen die we gebruiken, beïnvloedt wat we onthouden.
Daarna moet het opgeslagen worden. Opslag (Engelse term: storage) is het proces om informatie
voor een bepaalde tijd in het geheugensysteem te houden. Het wordt opgeslagen in het lange
termijn geheugen.
Het laatste proces is het terughalen. Terughalen (Engelse term: retrieval) is het proces van het vinden
van informatie dat opgeslagen is in het geheugen en het brengen in bewustzijn. Het kan de vorm
aannemen van of terugroeping of herkenning. Terugroeping (Engelse term: recall) is het terughalen
van in het geheugen opgeslagen informatie zonder veel hulp van aanwijzingen. Herkenning (Engelse
term: recognition) is het terughalen van in het geheugen opgeslagen informatie met hulp van
aanwijzingen.
Types of Memory
Geen een onderzoeker weet het zeker, maar men denkt dat er op zijn minst drie soorten geheugen
zijn en elk soort geheugen is genoemd naar wat voor informatie het verwerkt. De soorten zijn:
episodisch, semantisch en procedureel.
Elke herinnering aan je ervaring van een specifieke gebeurtenis die plaatsvond terwijl je aanwezig
was, is een episodische herinnering. Een episodische herinnering (Engelse term: episodic memory) is
het geheugen voor gebeurtenissen in iemands eigen verleden. Het semantische geheugen refereert
, naar de algemene kennis over de wereld; je hoeft geen specifieke periode te herinneren waarin je
iets leerde.
Geheugen over hoe je dingen doet, wordt het procedureel geheugen/kennis (Engelse term:
procedural memory/knowledge) genoemd. Dit is het geheugen dat informatie verzamelt over hoe je
dingen doet. Vaak opeenvolgingen van geheugen die moeilijk of niet onder woorden te brengen zijn.
Veel activiteiten hebben alle drie de soorten geheugen nodig.
Het ophalen van deze drie soorten herinneringen kan zowel opzettelijk als onopzettelijk gebeuren.
Als je er opzettelijk voor kiest iets te herinneren, is het expliciet geheugen (Engelse term: explicit
memory). Dit is informatie die opgehaald is door een bewuste inspanning iets te herinneren. Als je er
niet opzettelijk voor kiest iets te herinneren, is het impliciet geheugen (Engelse term: implicit
memory). Dit is de onbedoelde herinnering aan en invloed van eerdere ervaringen. Het episodische
en semantische geheugen vallen onder het expliciete geheugen. Het procedureel (vaardigheden,
zoals fietsen) geheugen en priming (hoe beïnvloedt je gedrag van tevoren) vallen onder het impliciet
geheugen.
Models of Memory
Sommige informatie herinner je je beter dan andere informatie. Vijf modellen van het geheugen
bieden een manier om te begrijpen hoe het geheugen werkt. Deze sluiten elkaar niet uit.
Levels of Processing
Het mate-van-verwerking model van het geheugen (Engelse term: levels-of-processing model of
memory) suggereert dat het geheugen afhangt van de mate of diepte waarin we informatie mentaal
verwerken als je er voor eerst mee in aanraking komt. Een voorbeeld is; blijvend herhalen (Engelse
term: maintenance rehearsal), een methode om informatie te onthouden in het geheugen door het
steeds te herhalen. Is de informatie langer nodig, dan kan je beter gebruik maken van diepgaand
herhalen (Engelse term: elaborative rehearsel). Dit is een methode om informatie te onthouden die
nieuwe informatie relateert aan informatie dat al opgeslagen is in het geheugen. Onderzoeken
hebben uitgewezen dat het gebruik van diepgaand herhalen het geheugen meer verbetert, dan het
gebruik van blijvend herhalen, doordat je bij diepgaand herhalen het materiaal dieper verwerkt,
waardoor het geheugen ervan beter wordt en het ook effectief is op de lange termijn. Dit model gaat
over het opslaan en onthouden van informatie.
Transfer-Appropriate Processing
De mate van verwerking is niet de enige factor die het geheugen beïnvloedt. Het transfer-geschikte
verwerkingsmodel van het geheugen (Engelse term: transfer-appropriate model of memory) is een
model dat suggereert dat geheugen ook afhangt van hoe de encodering overeenkomt met wat later
opgehaald wordt. Dit model gaat over het opslaan en onthouden van informatie.
Neural Network Processing
Een derde manier van denken is gebaseerd op neurale netwerkmodellen van het geheugen (Engelse
term: neural network models of memory). Dit zijn geheugenmodellen waarin nieuwe ervaringen
worden gezien als veranderingen in iemands algemene kennisbasis. Elke nieuwe ervaring verandert
je algemene begrip van de wereld. Parallelle distributie verwerking (parallel distribution processing,
PDP) is hier een voorbeeld van. PDP is een computationele benadering van hersenfuncties waarmee
wordt getracht vele aspecten van de geest, waaronder het geheugen, te modelleren. Een PDP model
voor het geheugen ziet elke eenheid van kennis als verbonden met elke andere eenheid. Kennis over
de wereld is dus verdeeld over een netwerk van associaties die allemaal op hetzelfde moment,
