Uitwerking van leerdoelen per hoofdstuk Learning theories
Aangeven welke leerstrategieën effectief zijn en welke minder effectief zijn en
waarom
Effectief zijn: spreiden van leermomenten en jezelf toetsen
Minder effectief zijn: samenvatten, arceren, her-bestuderen, kernwoorden, jezelf
overschatten.
Kennis over leerstrategieën toepassen in de onderwijspraktijk
Weten hoe je effectief kunt leren is ook zo’n vaardigheid waarvoor het Dunning-
Kruger effect zou kunnen gelden.
Criteria:
Reikwijdte van de strategie (onder welke omstandigheden kun je een positief effect
vinden van die strategie
– karakteristeken van lerenden (jong/oud, goed/slecht werkgeheugen) – soort
materialen waarop je een effect vond (wiskunde/gesch ()), op welke soort van
criteriumtaken en voor hoeveel meer karakteristieken, materialen en taken je een
effect vond – hoe belangrijker in de praktijk
Implementatie – als het makkelijk te interpreteren is (als hij goed is en niet
gemakkelijk geimplementeerd kan worden, ook niets aan)
Onderwijscontext - onderzicht in een onderwijscontext (vaak labcontext en niet
praktijk)
, Kritisch reflecteren over hoe kennis uit onderzoek onderzocht en
geïmplementeerd kan worden in de onderwijspraktijk
Hoofdstuk 1 Introduction to Sthe Study of Learning
Leren definiëren en voorbeelden bedenken van de drie centrale criteria voor
leren.
3 criteria van leren:
1. Leren betekent verandering
2. Leren blijft in de loopt van de tijd
3. Leren treedt op via ervaring
Leren betekent dat iets of iemand kennis tot zich neemt en deze kennis daarna
kan toepassen.
Leren is het zich eigen maken van nieuwe kennis, gedragsregels, vaardigheden,
procedures, inzichten en waarden.
Het leerproces gaat vaak via een bepaald patroon. (...) In dit blog neem ik je mee
in een model van Maslow waarin hij vier fasen identificeert in een leerproces
, Het onderscheid beschrijven tussen het empirisme en het rationalisme, en de
belangrijkste uitgangspunten van beide stromingen.
1e leertheorie: Rationalism (leren is een intern proces): Plato –> Descartes -> Kant:
kennis wordt niet beïnvloedt door gevoelens, alleen afgeleid vanuit redenatie. Kennis
ontstaat door logisch redeneren zonder daarbij terug te vallen op de zintuigen
Kennis opdoen is een product van interne redenatie, de buitenwereld bestaat wel
maar is geen bron van kennis. Leren is herinneren wat al bestond in je geest “I think,
therefore I am” (Descartes). In de theorie ontstaat altijd dualiteit (Plato noemde had
twee werelden, Descartes had lichaam (kwam niet in aanraking met waar kennis
gemaakt werd) en geest (verantwoordelijk om kennis te maken) strikt gescheiden).
Verdieping: De allegorie van de grot (als je niet van wollig houdt overslaan)
2e theorie: Empirisme (leren is een extern proces): Aristoteles -> Locke -> Berkeling -
> Hume -> leren is beleven.
Ervaring is de enige bron kennis. Ideeën kunnen niet bestaan los van de externe
wereld, welke fungeert als basis voor het opdoen van kennis. Associatie speelt rol bij
empirisme, objecten en ideeën kunnen tezamen meer complexe ideeën vormen.
- Samenhang tussen geest en materie
- Leren via associaties
- Externe wereld speel een grote rol.
Het werk van Wundt en Ebbinghaus beschrijven, en weergeven hoe de
structuralisten en functionalisten eraan bijgedragen hebben dat psychologie
daadwerkelijk een wetenschap is geworden.
Structuralisme (intern leren): Kennis ligt opgeslagen in associaties van ideeën, die
je kunt ontwarren door zorgvuldig onderzoek. Ze gebruikten vaak introspectie om
bewustzijn te onderzoeken. Een type zelf-analyse waarbij ervaringen werden
beschreven na blootstelling aan een object of andere stimulus. Interessant
genoeg had men niet veel te vertellen over waar die ideeën dan vandaan
kwamen.
Ideeën kunnen met elkaar matchen, dan ontstaan er complexe netwerken. De
kennis en associatie openbreken en stuk voor stuk het kennis onderzoeken door
zelfanalyse, introspectie. Mensen kunnen geen objectieve beschrijvingen geven.
Functionalisme (extern leren): link met Darwin’s evolutietreory. Mentale processen
en gedrag ontstaan als reactie op omgeving. Psychologische processen kunnen niet
opgebroken worden in stukjes, je moet ze holistisch (in zijn geheel benaderen).
Ook niet geheel verrassend dat zij dus niet heel erg voor introspectie waren.
