100% tevredenheidsgarantie Direct beschikbaar na je betaling Lees online óf als PDF Geen vaste maandelijkse kosten
logo-home
Eerder door jou gezocht
Eerder door jou gezocht
logo
Analyse literatuur Klassieke Sociologische Teksten (SOBA104B) €7,99
In winkelwagen
Snel navigeren naar
Voorbeeld
  2.  
  3. Rijksuniversiteit Groningen (RuG)
  4.  
  5. Klassieke Sociologische Teksten (SOBA104B)

Overig

Analyse literatuur Klassieke Sociologische Teksten (SOBA104B)

3 beoordelingen
 6 keer verkocht

Een analyse van ALLE teksten van Klassieke Sociologische Teksten; Karl Marx, Max Weber, Emile Durkheim, functionalisme, symbolisch-interactionisse, historische sociologie.

Voorbeeld 3 van de 16  pagina's

Document informatie

  • 12 november 2022
  • 16
  • 2022/2023
  • Overig
  • Onbekend

Onderwerpen

Geschreven voor

Alle documenten voor dit vak (19)

3  beoordelingen

review-writer-avatar

Door: floorkranen15 • 2 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: idsjorn • 2 jaar geleden

review-writer-avatar

Door: cpwijtsma • 2 jaar geleden

Verkoper

avatar-seller
RUGsocio

Ontvangen beoordelingen

Voorbeeld van de inhoud

Karl Marx: Economisch determinisme: de economie van een samenleving determineert haar
geschiedenis. Marx ziet de geschiedenis in termen van een klassenconflict. Er is strijd tussen hen die de
productiemiddelen bezitten en hen die geëxploiteerd worden voor hun arbeid. Marx was getroffen door
wat het kapitalisme met de mensen deed. Hij vond dat er iets aan de situatie moet veranderen en wel
door revolutie, niet door zomaar wat af te wachten. Hij pleitte voor de dictatuur van het proletariaat die
moest leiden tot een utopische klassenloze maatschappij.

https://www.sparknotes.com/philosophy/daskapital/section5/
Noodzakelijke arbeidstijd/ meerarbeid/ minimumgrens/ maximumgrens
De hoeveelheid arbeid die nodig is om in het levensonderhoud te voorzien (ndzk), is alleen niet altijd
gelijk aan de lengte van de werkdag. De tijd die de noodzakelijke arbeidstijd overschrijdt, is meerarbeid.
De werkdag is dus een variabele hoeveelheid, die verandert naargelang de hoeveelheid meerarbeid. Het
kan echter alleen binnen bepaalde grenzen variëren. Er is geen echte minimumlimiet; er moet wat
meerarbeid zijn vanwege de aard van het kapitalistische systeem, en het kan nul benaderen maar niet
bereiken. Het maximum wordt beperkt door fysieke beperkingen en morele beperkingen, zoals de
noodzaak om aan andere verplichtingen te voldoen.

Mening kapitalist arbeidsdag/ Beroven van kapitalist
De kapitalist heeft een heel bijzondere kijk op deze kwestie. "Als kapitalist is hij slechts de personificatie
van het kapitaal. Zijn ziel is de ziel van het kapitaal." De drijfveer van het kapitaal is om meerwaarde te
creëren en de productiemiddelen zoveel mogelijk meerarbeid op te laten nemen. Als een arbeider zijn
beschikbare tijd voor zichzelf gebruikt, berooft hij in feite de kapitalist, omdat de kapitalist leeft van
meerarbeid. Zo probeert de kapitalist het maximale voordeel te halen uit de gebruikswaarde van de
werknemer.

Mening arbeider/ gebruiken en plunderen
De werknemer heeft echter zijn eigen mening over hoeveel hij moet werken. Zijn arbeidskracht verschilt
van andere waren, omdat het waarde creëert. Vanuit het perspectief van de arbeider weerspiegelen de
eisen van de kapitalist een overmatige besteding van arbeidskracht. Een kapitalist zou bijvoorbeeld in
potentie zoveel arbeidskracht op een dag kunnen gebruiken dat het drie dagen zou kosten om het te
herstellen. 'Mijn arbeid gebruiken en plunderen, het zijn heel verschillende dingen.' De arbeider stelt dat
de kapitalist geen drie dagen aan arbeidskracht kan gebruiken en hem er maar één kan betalen. Hij eist
de waarde van zijn waar.

Klassenstrijd
Op basis van de principes van goederenruil hebben beide partijen in dit geval even geldige rechten. Hier
zal kracht de oplossing zijn, en de geschiedenis van de kapitalistische productie weerspiegelt een
dergelijke spanning tussen de kapitalisten en de arbeiders.

Analyse/ bron spanning tussen klassen

,Een belangrijk thema in Marx 'werk is spanning in de klas. Volgens Marx wordt de hele geschiedenis
bepaald door klassenconflicten. De moderne tijd is in dit opzicht niet anders en wordt bepaald door
spanningen tussen de kapitalist en de arbeider. Marx beschrijft een bron van deze spanning, aangezien
hij de asymmetrie noemt tussen de gebruikswaarde en de ruilwaarde van arbeidskracht. In dit
klassenconflict zijn de kapitalisten de sterkere klasse. Hierdoor kunnen ze meer kracht uitoefenen en
bepalen welke arbeiders zullen worden betaald. Het feit dat zij de sterkere klasse zijn, geeft de
kapitalisten echter niet simpelweg meer onderhandelingsmacht. In plaats daarvan worden sociale
instellingen zoals eigendomswetten gedefinieerd om de behoeften van de kapitalisten te ondersteunen.
De productiewijze weerspiegelt het economische systeem van het kapitalisme. Het zal dit blijven doen
en de kapitalisten blijven bevoordelen, totdat het zichzelf vernietigt.

Analyse/ gedrag kapitalist
Het is belangrijk om te beseffen dat de kapitalisten zich niet anders kunnen gedragen; er zal altijd
spanning zijn tussen kapitalisten en de arbeiders. De essentie van een kapitalist is zijn verlangen om
meerwaarde te verwerven. De enige manier om dat te doen, is door werknemers uit te buiten door
werknemers niet te betalen voor de volledige waarde van wat ze produceren. Om te kunnen overleven,
moet de kapitalist uitbuiten. De spanning tussen arbeiders en kapitalisten is dus structureel. Het
kapitalistische systeem vereist uitbuiting. Maatregelen om de ontberingen van de arbeiders te
verlichten, zoals een minimumloon of een uitkering, zijn gewoon pleisters; ze kunnen niet veranderen
wat een kapitalist is.

https://www.socialist.net/marx-s-capital-chapters-9-11-exploitation-and-the-working-day.htm
Meerwaardevoet
Aangezien waarde een uitdrukking is van sociaal noodzakelijke arbeidstijd, is de meerwaardevoet, die
weliswaar de verhouding tussen de meerarbeid en de noodzakelijke arbeid vertegenwoordigt,
uiteindelijk een verhouding van tijd: van de tijd dat de arbeider werkt om de waarde van hun arbeid te
produceren. arbeidskracht, vergeleken met de tijd dat de arbeider onbetaald werkt - gratis arbeid vanuit
het perspectief van de kapitalist.

Kapitalist betaald voor arbeidskracht arbeider/ werkdag maximaliseren
Maar door de arbeidskracht van de arbeider te kopen, heeft de kapitalist natuurlijk voor deze tijd
betaald, en door dat te doen heeft hij / zij het recht om zich de producten die in deze tijd gemaakt zijn
toe te eigenen. Het is daarom de taak van de kapitalist om te proberen de tijd waarin de arbeider werkt
te maximaliseren - om de lengte van de werkdag te maximaliseren en zo het uitbuiting percentage te
verhogen, de verhouding tussen de meerarbeid en de noodzakelijke arbeidstijd. .

Werkdag maximaliseren/ machines en infrastructuur
Voor de kapitalist lijkt alle tijd die de arbeider niet aan het werk heeft - alle vrije tijd die de arbeider
wordt toegekend - verspild geld. Belangrijk is dat in zulke tijden de machines en infrastructuur waarvoor
de kapitalist heeft betaald - het constante kapitaal - ook leeglopen. De drijfveer van de kapitalist is
daarom opnieuw om de lengte van de werkdag te maximaliseren

, Probleem kapitalisme niet alleen resultaat hebzucht kapitalisten maar tegenstrijdigheden wetten
Ongeacht de persoonlijke moraal van een bedrijfseigenaar, de wetten van de concurrentie - de wetten
van het kapitalisme - dwingen deze drijfveer op aan de kapitalist. Elke kapitalist moet deelnemen aan
deze race naar de bodem, anders verliest hij zijn winst aan iemand anders. Zoals Marx opmerkt: (‘’waar
… wetten’’). Een individuele bedrijfseigenaar kan vriendelijk en filantropisch zijn, zijn werknemers
vriendelijk behandelen en goed betalen, maar zo'n eigenaar zal nog steeds onderworpen zijn aan de
wetten van concurrentie en productie om winst te maken, en zal dus gedwongen worden om de
arbeidskosten te verlagen ten opzichte van die van hem. / haar concurrenten of het risico lopen uit het
bedrijfsleven te worden gestoten. De problemen van het kapitalisme zijn daarom niet alleen het
resultaat van de hebzucht van individuele kapitalisten, maar zijn inherente tegenstrijdigheden binnen de
wetten van het kapitalisme zelf.

Roep arbeider/ degradatie van arbeidersklasse door kapitalisten
Naast deze drang van de kapitalist om de werkdag te verlengen in naam van de winst, merkt Marx op,
"klinkt de stem van de arbeider", die de verlenging van de werkdag wil bekorten, wat leidt tot overwerk
en de daaruit voortvloeiende letsel. Door de uren van de werkdag omhoog te duwen en te proberen
steeds meer meerarbeid van de arbeider te halen, veroorzaakt de kapitalist de fysieke en mentale
degradatie van de arbeider, en bij uitbreiding, door concurrentie, van de arbeidersklasse als geheel. De
roep van de arbeider is daarom: "Ik eis een normale werkdag omdat ik, als elke andere verkoper, de
waarde van mijn waar eis."

Minimumgrens arbeidsdag
Daarom worden aan beide uiteinden grenzen gesteld aan de lengte van de werkdag. De werkdag moet
minimaal lang genoeg zijn om de waarde van de arbeidskracht te dekken - dat wil zeggen om de
noodzakelijke arbeid te dekken. Deze tijd zelf varieert van plaats tot plaats, afhankelijk van de waarde
van arbeidskracht, die, zoals eerder besproken, sociaal en historisch bepaald is, afhankelijk van de
productiviteit binnen de samenleving en het niveau van levensstandaard waaraan een bepaalde
samenleving gewend is geraakt. .

Maximumgrens arbeidsdag
Aan de andere kant van de schaal heeft de werkdag een maximumgrens. Ten eerste is het duidelijk
onmogelijk dat de werkdag langer duurt dan 24 uur. Wat nog belangrijker is, is dat er een limiet wordt
opgelegd door de noodzaak om de fysieke en mentale toestand van de arbeidersklasse in stand te
houden. Door de werkdag te ver te verlengen, riskeert de kapitalist niet alleen de productiviteit van zijn
arbeiders door vermoeidheid te verminderen, maar riskeert hij ook de mogelijkheid van een
gewelddadige en militante reactie door de opeenstapeling van woede die ontstaat onder arbeiders die
tot hun eigen persoonlijke leven worden gedreven. limieten.

Klassenstrijd
Zoals Marx opmerkt: "er zijn beperkende voorwaarden van zeer elastische aard ... Dus we vinden
werkdagen van veel verschillende lengtes, van 8, 10, 12, 14, 16 en 18 uur." De lengte van de werkdag
reduceert zichzelf daarom uiteindelijk tot een klassenstrijd - als een strijd tussen levende krachten:

Dit zijn jouw voordelen als je samenvattingen koopt bij Stuvia:

Bewezen kwaliteit door reviews

Bewezen kwaliteit door reviews

Studenten hebben al meer dan 850.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet jij zeker dat je de beste keuze maakt!

In een paar klikken geregeld

In een paar klikken geregeld

Geen gedoe — betaal gewoon eenmalig met iDeal, creditcard of je Stuvia-tegoed en je bent klaar. Geen abonnement nodig.

Direct to-the-point

Direct to-the-point

Studenten maken samenvattingen voor studenten. Dat betekent: actuele inhoud waar jij écht wat aan hebt. Geen overbodige details!

Veelgestelde vragen

Wat krijg ik als ik dit document koop?

Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.

Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?

Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.

Van wie koop ik deze samenvatting?

Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper RUGsocio. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.

Zit ik meteen vast aan een abonnement?

Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €7,99. Je zit daarna nergens aan vast.

Is Stuvia te vertrouwen?

4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)

Afgelopen 30 dagen zijn er 68175 samenvattingen verkocht

Opgericht in 2010, al 15 jaar dé plek om samenvattingen te kopen

Begin nu gratis
€7,99  6x  verkocht
  • (3)
In winkelwagen
Toegevoegd