Overig
Probleem 6 Formeel Strafrecht
- Instelling
- Erasmus Universiteit Rotterdam (EUR)
Omvat Probleem 6 van het vak Formeel Strafrecht aan de EUR in Bachelor Jaar 2.
[Meer zien]Voorbeeld 2 van de 12 pagina's
Voorbeeld 2 van de 12 pagina's
In winkelwagengesponsord bericht van onze partner
Voorbeeld van de inhoud
PROBLEEM 6Wat moet in het vonnis worden opgenomen?
Wettelijk kader: Artikelen 358 en 359 – Beslissen en motiveren
De kernartikelen over de opbouw van een (schriftelijk) vonnis zijn de artikelen 358 en 359. Deze twee
artikelen zijn onlosmakelijk met elkaar verbonden. In 358 staat wat wel en niet in het vonnis moet
worden opgenomen (inhoud van het vonnis). Art. 358 Sv schrijft voor dat het vonnis de beslissingen
bevat die de rechter op grond van het beslissingsmodel moet nemen.
- De bepaling noemt art. 348 Sv niet: de rechter hoeft in het vonnis niet op te schrijven dat de
dagvaarding geldig is, dat hij bevoegd is, dat het OM ontvankelijk is er geen redenen zijn om
de vervolging te schorsen.
Hij moet die vragen natuurlijk wel in zijn beraadslaging betrekken, maar in het vonnis hoeft hij daarvan
geen blijk te geven als hij niet bij een voorvraag blijft steken. Zowel bij lid 1 en lid 3 van art. 358 Sv
wordt verwezen naar art. 349 lid 1 Sv. Die bepaling vermeldt welke beslissingen de rechter moet
nemen als hij wel bij een vraag van art. 348 Sv blijft steken. Dat betekent dat de rechter het antwoord
op de voorvragen moet opnemen in het vonnis wanneer:
1. Hij vindt dat de dagvaarding nietig is, hij onbevoegd is, de OvJ niet-ontvankelijk is of de
vervolging moet worden geschorst (art. 358 lid 1 Sv).
2. De rechter het niet eens is met een verweer dat de verdachte heeft gevoerd, dat volgens de
verdachte had moeten leiden tot één van bovengenoemde gevolgen (art. 358 lid 3 Sv).
De rechter hoeft in het vonnis de antwoorden op voorvragen dus niet op te nemen als:
- Hij vindt dat de dagvaarding geldig is
- Hij bevoegd is
- Het OM ontvankelijk is
- Er geen reden voor schorsing van de vervolging bestaat
- Er ook geen verweer is gevoerd over een van deze punten
Het vonnis begint dan direct met beantwoording van de hoofdvragen van art. 350 Sv. Die vragen
krijgen in art. 358 Sv een andere behandeling → Op grond van lid 2 moet de rechter uitdrukkelijk in
het vonnis vermelden of het ten laste gelegde is bewezen, of het bewezenverklaarde strafbaar is en of
de verdachte ter zake strafbaar is, ook wanneer de verdachte niets heeft aangevoerd dat zijns inziens
tot vrijspraak of OVAR had moeten leiden. Ongeacht hoe de rechter de hoofdvragen van art. 350 Sv
beantwoordt, moet hij dat antwoord altijd in het vonnis opnemen.
Verweren als bedoeld in art. 358 lid 3 Sv
Het derde lid van art. 358 geeft aan op welke verweren van verdachte de rechter moet ingaan als hij
ze verwerpt. De rechter hoeft dus alleen in te gaan op verweren die hij niet honoreert. Als de rechter
met het verweer meegaat, valt hij terug op art. 358 lid 1 of 2 Sv → Hij neemt dan een beslissing
waartoe dat verweer aanleiding geeft. Daarom zult u bij opsomming van verweren in de zin van art.
358 lid 3 Sv uitsluitend verweren aantreffen die naar mening van de rechter niet opgaan.
Er dient een tweetal opmerkingen te worden gemaakt over de eis van dit lid dat die verweren ‘door de
verdachte uitdrukkelijk (zijn) voorgedragen’:
De verweren moeten door of namens de verdachte zijn gevoerd. Als bijvoorbeeld een getuige-
deskundige betoogt dat de verdachte ontoerekeningsvatbaar is, is de rechter niet verplicht
daarop te reageren.
, Het verweer moet uitdrukkelijk en ter terechtzitting als verweer zijn gepresenteerd; voor een
raadsman is het daarom verstandig zijn zogenaamde pleitnota aan de griffier te overhandigen
met het verzoek die nota deel te doen uitmaken van het proces-verbaal.
Hier heb je verweren die gegrond zijn op art. 348 Sv → De formele verweren. Op grond van art. 350
Sv kunnen zowel kwalificatieverweren (iets levert niet een strafbaar feit op) en
strafverminderingsverweren worden gevoerd. Art. 358 lid 3 Sv ziet op wettelijke
strafverminderingsgronden waardoor het wettelijk strafmaximum omlaaggaat en waardoor de rechter
minder hoog mag straffen. Hiervan is bijvoorbeeld sprake als het te vondeling leggen van een kind
(art. 256 Sr) blijkt te zijn gepleegd door een moeder uit vrees voor de ontdekking van haar bevalling
(art. 259 Sr). Tot slot kunnen verweren ook bestaan uit het beroep doen op rechtvaardigingsgronden
en schulduitsluitingsgronden. Alleen wanneer de rechter dit beroep niet geslaagd acht, dient
gemotiveerd te worden waarom dit het geval is.
3 typen verweren:
1. Een verweer dat een formele eindspraak zou moeten volgen; wanneer u bijvoorbeeld een
beroep doet op de nietigheid van een dagvaarding als verdachte, of een beroep op verjaring,
dan probeert hij dus een negatief antwoord op de voorvragen uit te lokken en daarmee kom je
tot een formele eindspraak. En als je dit verweer dus voert om een formele einduitspraak te
krijgen en de rechter verwerpt dat, dan moet die beslissing tot verwerping opgenomen worden
in het vonnis op basis van art. 358 lid 3 Sv.
2. Een verweer dat betoog dat het bewezenverklaarde geen strafbaar feit oplevert; dit is dus een
kwalificatieverweer. Dus een verweer dat stelt dat het bewezenverklaarde geen strafbaar feit
oplevert.
3. Een verweer dat betoogt dat er een bepaalde strafverminderings- of strafuitsluitingsgrond
aanwezig is;
Er zijn twee vereisten voor artikel 358 lid 3:
1. Het verweer is uitdrukkelijk voorgedragen
2. Door de verdachte
Wel of niet in vonnis opnemen?
Uit het in art. 358 lid 1 Sv bepaalde, blijkt dat de rechter de beslissingen die worden bedoeld in art.
349 lid 1 Sv in het vonnis moet vermelden. Vervolgens schrijft art. 358 lid 2 Sv voor dat alle
beslissingen over de hoofdvragen van art. 350 Sv ook moeten worden opgenomen in het vonnis. Als
de rechter een door de verdachte gevoerd verweer dat wordt genoemd in art. 358 lid 3 Sv niet
honoreert, neemt hij ook deze beslissing op in het vonnis.
H16, Keulen & Knigge.
De uitkomst van alle beraadslagingen wordt neergelegd in het vonnis. Dat vonnis is bij de
meervoudige kamer schriftelijk. De politierechter en de kantonrechter wijzen meestal mondeling
vonnis, ook al kunnen zij ook schriftelijk vonnis wijzen (art. 379 en 396 Sv). De wet stelt verschillende
eisen aan het vonnis. Centraal staat:
Dat de verdachte en de rechters moeten worden geïdentificeerd (art. 357 Sv).
Dat de cruciale beslissingen moeten worden opgenomen (art. 358 Sv).
Dat die beslissingen moeten worden gemotiveerd (art. 359 Sv).
Voordelen van het kopen van samenvattingen bij Stuvia op een rij:
Verzekerd van kwaliteit door reviews
Stuvia-klanten hebben meer dan 700.000 samenvattingen beoordeeld. Zo weet je zeker dat je de beste documenten koopt!
Snel en makkelijk kopen
Je betaalt supersnel en eenmalig met iDeal, creditcard of Stuvia-tegoed voor de samenvatting. Zonder lidmaatschap.
Focus op de essentie
Samenvattingen worden geschreven voor en door anderen. Daarom zijn de samenvattingen altijd betrouwbaar en actueel. Zo kom je snel tot de kern!
Veelgestelde vragen
Wat krijg ik als ik dit document koop?
Je krijgt een PDF, die direct beschikbaar is na je aankoop. Het gekochte document is altijd, overal en oneindig toegankelijk via je profiel.
Tevredenheidsgarantie: hoe werkt dat?
Onze tevredenheidsgarantie zorgt ervoor dat je altijd een studiedocument vindt dat goed bij je past. Je vult een formulier in en onze klantenservice regelt de rest.
Van wie koop ik deze samenvatting?
Stuvia is een marktplaats, je koop dit document dus niet van ons, maar van verkoper merle_1234. Stuvia faciliteert de betaling aan de verkoper.
Zit ik meteen vast aan een abonnement?
Nee, je koopt alleen deze samenvatting voor €2,99. Je zit daarna nergens aan vast.
Is Stuvia te vertrouwen?
4,6 sterren op Google & Trustpilot (+1000 reviews)
Afgelopen 30 dagen zijn er 52510 samenvattingen verkocht
Opgericht in 2010, al 14 jaar dé plek om samenvattingen te kopen