College 1
H1 The Science of Psychology
Psychologie omvat de studie van mentale activiteit en gedrag.
De term psycholoog wordt breed gebruikt om iemand te beschrijven wiens
carrière betrekking heeft op het begrijpen van het mentale leven of het
voorspellen van gedrag.
1.1 Psychological Science is the study of mind, brain and behavior
Psychologische wetenschap is de studie, via onderzoek, van geest, brein en
gedrag.
Geest verwijst naar mentale activiteit
De perceptuele ervaringen (geur, zicht, smaak en geluiden), herrineringen,
gedachten en gevoelens
Mentale activiteit is het resultaat van biologische processen in het brein.
Gedrag beschrijft het totaal van de observeerbare menselijke gedragingen
1.2 Psychological science teaches critical thinking
De media gebruikt vaak bevinden van psychologisch onderzoek wat ze
provocerend gebruiken.
Vriendelijk scepticisme combineert openheid en behoedzaamheid. Een
vriendelijke scepticus staat open voor nieuwe ideeën, maar is op zijn hoede voor
nieuwe 'wetenschappelijke bevindingen' wanneer goede bewijzen en goede
redenering hen niet lijken te ondersteunen.
De mogelijkheid om zo te denken wordt critical thinking genoemd, ofwel
kritisch denken.
H3 Biology and Behavior
What is the genetic basis of Psychological science?
De term genetica wordt meestal gebruikt om te beschrijven hoe kenmerken zoals
lengte, haarkleur en oogkleur via overerving worden meegegeven aan
nakomelingen. Het verwijst ook naar de processen waarbij de genen “aan” en
“uit” worden gezet.
Genexpressie verwijst naar het feit of een bepaald gen is in- of uitgeschakeld.
Omgevingsfactoren kunnen ook van invloed zijn op hoe een gen, die eenmaal
aangezet is, onze gedachte, gevoelens en gedrag beïnvloedt.
Genetische predisposities zijn vaak belangrijk bij het bepalen van de omgeving
die mensen voor zichzelf selecteren.
Biologie en omgeving beïnvloeden elkaar wederzijds.
Iemands genen en elke ervaring die iemand ooit gehad heeft, beïnvloeden
de ontwikkeling van iemands hersenen
3.15 All of human development has a genetic basis
,Binnen bijna elke cel in het lichaam bevindt zich het genoom voor het maken van
het hele organisme.
Het genoom is de hoofdblauwdruk voor alles.
Van hoe een galblaas zich laat groeien tot waar de neus op het gezicht
wordt geplaats.
Het genoom biedt de opties, en de omgeving bepaald welke opties worden
gebruikt.
In elke cel zitten chromosomen. Deze structuren zijn gemaakt van
deoxyribonucleïnezuur (DNA). Dat is een stofje die bestaat uit twee met elkaar
verweven moleculen in een dubbele helixstructuur.
Segmenten van die strengen zijn genen.
Genen zijn eenheden van erfelijkheid die helpen bij het bepalen van de
kenmerken van een organisme
In een dwarsdoorsnee mens, bevat bijna elke cel 23 paren van chromosomen. Elk
lid van een paar, komt van de moeder en het andere lid komt van de vader.
Elke ouder geeft de helft van hun DNA aan hun kind door.
Elk gen – een specifeke volgorde van moleculen langs een DNA streng –
specifceert een exacte instructie om een ander polypeptide te vervaardigen.
Een of meer polypeptiden vormen een eiwit.
Eiwitten zijn de basischemicaliën die de structuur van cellen vormen en
hun activiteiten begeleiden. Er zijn duizenden verschillende soorten
eiwitten en elk type voert een specifeke taak uit.
De omgeving bepaald welke eiwitten worden geproduceerd en wanneer ze
worden geproduceerd
Genexpressie bepaalt de basis van onze fysieke lichaamsbouw, maar het bepaalt
ook specifeke ontwikkelingen gedurende het leven.
Genexpressie is betrokken hij alle psychologische activiteiten. Het stelt ons
in staat om te voelen, te leren, verliefd te worden enzovoort.
Human genome project
Onderzoekers hebben onderzoek gedaan naar de exacte volgorde van
moleculen die elk van de duizenden genen vormen op elk van de 23 paar
menselijke chromosomen.
Dit onderzoek heeft geleidt tot veel ontdekkingen en moedigde
wetenschappers aan grote doelen te bereiken.
Het aantal genen is mogelijk minder belangrijk dan subtiliteiten in de manier
waarop die genen tot expressie worden gebracht en worden gereguleerd.
3.16 Heredity involves passing along genes through reproduction
Mendel was de eerste die erfelijkheid ontdekt heeft door een techniek die
selective breeding wordt genoemd.
Een dominante gen is een gen dat tot uitdrukking komt in het fenotype als hij in
het genotype aanwezig is.
,Een recessief gen is een gen dat alleen uitgedrukt wordt wanneer het gematcht
wordt met eenzelfde gen van de andere ouder.
Genotype and phenotype
Het bestaan van dominante genen en recessieve genen betekend dat niet alle
genen tot expressie komen.
Het genotype is de genetische samenstelling van een organisme, bepaald op
het moment van de conceptie.
Het fenotype is de waarneembare fysieke kenmerken, die het gevolg zijn van
zowel genetische als omgevingsinvloeden.
Polygenetic efects
Wanneer een populatie een bereik van variabiliteit voor een bepaald kenmerk
vertoont (huidskleur), zijn de kenmerken polygen.
Het kenmerk wordt beïnvloed door vele genen (maar ook door de
omgeving).
Sexual reproduction
Elk persoon heeft een specifeke combinatie van genen, ook al zijn ze broers of
zussen.
Seks chromosomen: vrouwen hebben twee X chromosomen en mannen hebben 1
X chromosoom en 1 Y chromosoom.
Nadat één spermacel en één eitje tijdens de bevruchting zijn gecombineerd,
bevat de bevruchte cel (= de zygote) 23 paar chromosomen. Het resultaat is dat
bij de conceptie een uniek genotype wordt gecreëerd, dat rekening houdt met de
genetische variaties van de menselijke soort.
De zygote groeit door celdeling. Dit proces kent twee fasen: eerst
dubliceren de chromosomen. Dan splitst de cel zich op in twee nieuwe
cellen, elk met een identieke chromosoom structuur.
Celdeling vormt de basis van het levenscyclus en is verantwoordelijk voor
groei en ontwikkeling.
Genetic mutations: advantageous, disadvantageous, or both
Fouten kunnen soms voorkomen tijdens celdeling. Dit kan leiden tot mutaties of
wijzigingen in het DNA. Meeste mutaties zijn onschuldig en hebben weinig
invloed op het organisme.
Mutaties kunnen adaptief of slecht adaptief zijn (maladaptief)
Als een mutatie een vermogen of gedrag produceert dat voordelig is voor
het organisme, kan die mutatie zich via de populatie verspreiden. De
mutatie kan zich verspreiden omdat degenen die het gen dragen, meer
kans hebben om te overleven en zich voort te planten.
Genen die leiden tot ziekten die zich niet tot ver na de reproductie leeftijd
ontwikkelen, hebben geen reproductief nadeel en worden niet uit de
populatie verwijderd maar kan verder gaan als recessief gen.
De dominantie of recessiviteit van een gen helpt dus bij het bepalen of het in de
genenpool blijft.
, Sikkelcelanemie is een genetische aandoening die de verwerking van zuurstof in
de bloedbaan veranderd. Omdat het sikkelcelgen recessief is, zal deze ziekte zich
alleen ontwikkelen als beide ouder een recessief gen hiervan meegeven.
Degenen die slechts van één ouder een recessief gen krijgen, hebben een
zogenaamde sickle-cel trait. Ze kunnen onder bepaalde omstandigheden
symptomen vertonen, maar zullen over het algemeen een gezond
fenotype hebben.
Recessieve genen verhinderen meestal niet de gezondheid van de meeste
mensen. Om deze reden kunnen de recessieve genen overleven in de genenpool.
In tegenstelling tot de recessieve aandoeningen, zijn de meeste dominante
gen aandoeningen dodelijk voor de meeste van hun dragers en daarom
blijven ze niet lang in de genenpool.
3.17 Genes afect behavior
De studie van hoe genen en omgeving interacteren en psychologisch activiteit
daarmee beïnvloeden, staat bekend als gedragsgenetica.
Wie we zijn wordt bepaald door hoe onze genen tot uitdrukking komen in
verschillende omgevingen.
Behavioral genetics methods
Het is moeilijk om te weten wat de overeenkomsten en verschillen tussen broers
en zussen veroorzaakt, die altijd een aantal genen delen en vaak een groot deel
van hun omgeving delen.
Gedragsgenetica gebruiken twee methoden om te bepalen in welke mate
eigenschappen worden geërfd: tweelingstudies en adoptie studies.
Tweeling studies vergelijken overeenkomsten tussen verschillende soorten
tweelingen om de genetische basis van specifeke kenmerken te bepalen.
Mono zygote tweelingen, ofwel identieke tweelingen, zijn het resultaat van
één zygote die zich in twee gesplitst heeft.
Elke nieuwe zygote, en dus elke tweeling, heeft dezelfde chromosomen en
dezelfde genen op elke chromosoom
Echter, is het mogelijk dat het DNA van de monozygote tweelingen niet zo
identiek zijn als iedereen dacht, vanwege de subtiele verschillen in de
manier waarop de moeders genen en vaders genen zijn gecombineerd
Disygote tweelingen, soms broederlijke of niet-identieke tweelingen genoemd,
zijn het resultaat van twee afzonderlijk bevruchte eicellen die apart, maar
tegelijkertijd zijn ontwikkelt in de buik.
Het resultaat is dat de genetische opmaak niet meer verglijkbaar is, dan
broers of zussen.
Adoptie studies vergelijken de overeenkomsten tussen biologische verwanten en
adoptieve verwanten.
Niet biologische geadopteerde broers en zussen kunnen soortgelijke
huisomgevingen hebben, maar verschillende genen. Daarom is de
aanname dat overeenkomsten tussen niet-biologisch geadopteerde zussen
broers meer met omgeving te maken hebben dan met genen
