CAT – De sensitiviteit en specificiteit van de
diagnostische testen voor meniscusletsel
M.A.S. Velthuis – 03-11-2023
1. Omschrijving klinisch probleem / patiënten casus
Een 57-jarige vrouw is na een ziekenhuisbezoek verwezen met de diagnose mediaal
meniscusletsel, bevestigd door een MRI-scan. Ze komt voor een conservatief
behandeling, omdat een operatie niet wordt geadviseerd. Tijdens de intake heb ik een
lichamelijk onderzoek uitgevoerd, waarbij ik de McMurray-test, de joint line tenderness-
test en de Thessaly-test heb gedaan. Dit zijn de aanbevolen testen volgens het KNGF
Evidence Statement ‘acuut knieletsel’ om meniscusletsel te meten. Tot mijn verbazing
waren deze testen allemaal negatief. Mijn bevindingen heb ik besproken met mijn
collega’s. Dit wekte mijn nieuwsgierigheid naar de betrouwbaarheid van deze testen voor
het diagnosticeren van meniscusletsel. Daarom heb ik besloten om de sensitiviteit en
specificiteit van deze testen te onderzoeken.
2. Klinische vraag
Wat is de sensitiviteit en specificiteit van de McMurray-test, de joint line tenderness-test
en de Thessaly-test voor het diagnosticeren van meniscusletsel bij patiënten met een
positieve MRI-scan hebben?
3. Zoekactie
a. Op 2 oktober ’23 is er gezocht naar Systemtic Reviews binnen een publicatie tijd van
10 jaar.
b. De gebruikte database is Pubmed.
c. De volgende searchstring is gebruikt:
(specific tests OR special tests OR special test OR specific test OR McMurray's OR joint
line tenderness OR Thessaly)) AND ((Specificity and Sensitivity OR Sensitivity OR
Specificity) OR ("Sensitivity and Specificity"[Mesh]))) AND ((Injuries, Tibial
Meniscus[Title/Abstract] OR Injury, Tibial Meniscus[Title/Abstract] OR Meniscus Injuries,
Tibial[Title/Abstract] OR Meniscus Injury, Tibial[Title/Abstract] OR Tibial Meniscus
Injury[Title/Abstract] OR Torn Tibial Meniscus[Title/Abstract] OR Meniscus, Torn
Tibial[Title/Abstract] OR Tibial Meniscus, Torn[Title/Abstract] OR Flap Tears[Title/Abstract]
OR Flap Tear[Title/Abstract] OR Tears, Flap[Title/Abstract] OR Tibial Meniscus
Tears[Title/Abstract] OR Meniscus Tear, Tibial[Title/Abstract] OR Meniscus Tears,
Tibial[Title/Abstract] OR Tear, Tibial Meniscus[Title/Abstract] OR Tears, Tibial
Meniscus[Title/Abstract] OR Tibial Meniscus Tear[Title/Abstract] OR Bucket Handle
Tears[Title/Abstract] OR Bucket Handle Tear[Title/Abstract]) OR ("Tibial Meniscus
Injuries"[Mesh]))
d. Resultaten van zoekactie en welke artikel(en) gekozen zijn:
De gebruikte searchstring leverde 10 resultaten op, waarvan 1 relevant artikel
geselecteerd op basis van screening van de titel en het abstract.
Smith, B., Thacker, D., Crewesmith, A., & Hall, M. (2015). Special Tests for Assessing
Meniscal Tears within the Knee: A Systematic Review and Meta-analysis. Evidence-based
Medicine, 20(3), 88–97.1 https://doi.org/10.1136/ebmed-2014-110160
e. Uitleg van reden tot kiezen artikel(en)
Deze studie is gekozen vanwege het hoogste level of evidence, omdat het een
Systematic Review is. Daarnaast wordt de sensitiviteit en specificiteit van de testen
McMurray’s, joint line tenderness en Thessaly voor meniscusletsel beoordeeld waarbij een
MRI-scan of artroscopie als referentietest wordt gebruikt.
,4. Samenvatting studie(s)
In de Systematische Review van Smith et al. (2015) zijn negen studies geïncludeerd met
een variërend aantal participanten tussen de 93-410.
a. Populaties
De patiënten die in deze artikelen werden geïncludeerd, hadden allemaal een klinische
verdenking op een meniscusscheur op basis van hun anamnese en lichamelijk onderzoek,
en werd bevestigd door een arthroscopie of MRI. De populatie bestond uit 1234
patiënten, waarvan 879 mannen en 262 vrouwen (93 participanten sekse onbekend). De
gemiddelde leeftijd was 29,5 jaar, met een spreiding van 17 tot 73 jaar.
b. Test/interventie
Om de diagnostische waarde van meniscusletsel vast te stellen, werden de sensitiviteit
en specificiteit in combinatie met de positieve en negatieve likelihood ratio van de testen
berekend. Dit was de methode van alle negen artikelen. De meest toegepaste test was
de McMurray-test, die in acht van de negen artikelen werd gebruikt. 2,3,5,6,7,8,9,10 De joint line
tenderness-test kwam in zes artikelen voor, waarvan vijf ook de McMurray-test
deden.2,4,5,6,7,9 De Thessaly-test werd in drie artikelen onderzocht. 6,7,9 In drie van de negen
artikelen werden alle testen uitegvoerd.6,7,9. Twee artikelen zijn minder relevant voor de
klinische vraag, omdat de patiënten naast meniscusletsel ook voorstekruisbandletsel
hadden.7,9
c. Uitkomsten van studies
De sensitiviteit en specificiteit van de McMurry-test varieert sterk in verschillende
studies, variërend van 21% tot 94% voor sensitiviteit en van 20% tot 94% voor
specificiteit. De Mc-Murray-test lijkt beter te presteren bij mediale meniscusletsels
dan bij laterale menisculetsels.2,3,5,6,7,8,9,10
De sensitiviteit en specificiteit van de JLT-test is ook zeer variabel in verschillende
studies, variërend van 67% tot 92% van sensitiviteit en van 44% tot 97% voor
specificiteit. De JLT-test lijkt beter te presenteren bij laterale meniscusletsel dan bij
mediale meniscusletsel. 2,4,5,6,7,9
De sensitiviteit en specificiteit van de Thessaly-test zijn variërend van 41% tot
92% voor sensitiviteit en van 40% tot 97% voor specificiteit. De Thessaly-test lijkt
beter te presenteren dan de McMurry-test en de JLT-test bij zowel mediale als
laterale meniscusletsel.6,7,8
5. Evaluatie
a. De interne validiteit is beoordeeld volgens de criteria van Dutch Cochrane Centre voor
een systematische review van onderzoeken naar het onderscheidend vermogen van
diagnostische testen.11
1. Is de vraagstelling adequaat geformuleerd
Dit wordt vermeld onder het kopje ‘’Introduction’’.
2. Is er een adequate zoekactie uitgevoerd?
De literatuurzoektocht is grondig en systematisch uitgevoerd, onder het kopje “Search
strategy and selection criteria”. De auteurs hebben MEDLINE, CINAHL, AMED en
SPORTDiscus doorzocht met relevante zoektermen en hebben de referentielijsten van de
geïncludeerde studies gecontroleerd.
3. Is de selectieprocedure van artikelen adequaat uitgevoerd?
De selectiecriteria zijn: onderzoeksopzet, deelnemers, gouden standaard, klinische test
en setting. Deze zijn gebruikt en de studiestroom staat in figuur 1. Dit wordt vermeld bij
“Study selection” en “Data extraction”.
4. Is de kwaliteitsbeoordeling adequaat uitgevoerd?
De studiekwaliteit is gemeten met QUADAS-2. Figuur 2 laat zien dat er veel vertekening
was in domeinen als patiënten selectie, index test en referentiestandaard.
5. Is data-extractie adequaat uitgevoerd?
Onder het kopje Data-extractie is de uitvoering adequaat beschreven.
, 6. Zijn de belangrijkste kenmerken van de oorspronkelijke onderzoeken beschreven?
De kenmerken van de oorspronkelijke onderzoeken zijn bijgevoegd in tabel 2.
7. Is de meta-analyse op een correcte manier uitgevoerd?
De resultaten van de meta-analyse zijn uitgebreid vermeld en zowel in getallen als in
forest plots gepresenteerd.
Samenvattend kan worden gesteld dat de systematische review van Smith et al. (2015)
een hoge interne validiteit heeft, waarbij 7 uit 7 punten is behaald.
b. Externe validiteit: De patiënt uit de casus heeft vergelijkbare kenmerken als de
participanten van de geïncludeerde artikelen, waardoor het onderzoek klinisch relevant is
voor deze patiënt. Echter is er ook twijfel bij de toepasbaarheid van het onderzoek omdat
de meeste onderzoeken zijn uitgevoerd in academische ziekenhuizen door orthopedisch
chirurgen. Slechts één onderzoek liet de testen uitvoeren door fysiotherapeuten 5. Dit kan
invloed hebben op de werkelijke prevalentie in vergelijking met een eerstelijns
fysiotherapiepraktijk. Daarnaast varieerden de testprocedures sterk tussen de
onderzoeken, die ook verschillende patiëntengroepen hadden qua leeftijd en geslacht.
6. Resultaten
De uitkomst van de negen geïncludeerde artikelen resulteren samen in onderstaande
resultaten:
McMurry-test: sensitiviteit 61%, specificiteit 84%, LR+ 3,2, LR- 0,527.
JLT-test: sensitiviteit 83%, specificiteit 83%, LR+ 4,0, LR- 0,237.
Thessaly-test: sensitiviteit 75%, specificiteit 87%, LR+ 5,6, LR- 0,287.
7. Klinische implicatie
Uit de resultaten van Smith et al. (2015) is naar voren gekomen dat geen van deze testen
een hoge diagnostische nauwkeurigheid heeft voor het opsporen van meniscusletsel. Dit
verklaart mogelijk de negatieve testuitslagen bij de bovengenoemde casus.
Het blijft daarom van belang om bij een vermoeden van meniscusproblemen aan de hand
van de anamnese en lichamelijk onderzoek, ook als de specifieke testen negatief zijn, wel
een MRI-scan aan te vragen ter diagnostisering. Ik zal mijn bevindingen met mijn
collega’s bespreken maar rekening houden met de beperkte kwaliteit en het lage aantal
van de inbegrepen studies en de hoge mate van heterogeniteit.
8. Referentielijst
1. Smith, B., Thacker, D., Crewesmith, A., & Hall, M. (2015). Special Tests for
Assessing Meniscal Tears within the Knee: A Systematic Review and Meta-analysis.
Evidence-based Medicine, 20(3), 88–97. https://doi.org/10.1136/ebmed-2014-
110160
2. Akseki D, Ozcan O, Boya H, et al. A new weight-bearing meniscal test and a
comparison with McMurray’s test and joint line tenderness. Arthroscopy
2004;20:951–8. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15525928/
3. Corea JR, Moussa M, al Othman A. McMurray’s test tested. Knee Surg Sports
Traumatol Arthrosc 1994;2:70–2. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/7584186
(accessed 17 Jul 2014).
4. Eren OT. The accuracy of joint line tenderness by physical examination in the
diagnosis of meniscal tears. Arthroscopy 2003;19:850–4.
https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/14551547/
5. Galli M, Ciriello V, Menghi A, et al. Joint line tenderness and McMurray tests for the
detection of meniscal lesions: what is their real diagnostic value? Arch Phys Med
Rehabil 2013;94:1126–31. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/23154135/
